Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Fietsen op Sardinie en via vasteland naar Senigallia - Forum Wereldfietser

Fietsen op Sardinie en via vasteland naar Senigallia

Hoi allemaal,

Wij zijn weer op zoek naar info. Komend jaar hebben we het plan opgepakt om op Sardinie te vliegen (Cagliari) en daar een week rond te fietsen richting Olbia. Daar nemen we de boot naar Livorno of naar Civitavechia. Vanuit een van beide plaatsen fietsen we in een week naar Senigallia aan de Adriatische kust. Daar hebben we een waanzinnig mooi muziek/dansweekend (http://www.summerjamboree.com/).

Vanuit Senigallia fietsen we in een week weer naar Pisa waar we terug vliegen op Eindhoven. Al met al is dit voor ons helemaal vreemd. Eenmaal zijn we vanuit Nederland naar Milaan gefietst en tot de conclusie gekomen dat we toch niet zoveel met Italie hebben. De meeste mensen die we nu over Italie spreken zeggen dat we het verkeerde deel van Italie hebben gezien. We geven het dus nog een kans. Mede omdat we die muziekweek ook eens mee willen maken.
Hebben jullie tips voor onze trip? Kan iemand me zeggen hoe de doorsteek dwars door Italie is? Flinke hellingen en hoogtes of valt het mee? Onze vertrekdatum ligt rond 1 augustus en we blijven vier weken onderweg.

Wij zijn reuzebenieuwd!!

Groetjes,

Carmen en Frans
Atbiker schreef:Hebben jullie tips voor onze trip? Kan iemand me zeggen hoe de doorsteek dwars door Italie is? Flinke hellingen en hoogtes of valt het mee?
Neem de tijd. Als je de Michelinkaart rondom Civitavecchia bekijkt zie je dat het meteen prijs is. De waarschijnlijk niet zo steile wegen zijn snelwegen en rode wegen. Daar krijg je geen goede herinneringen aan. De weg langs de kust kun je vast ook afschrijven want kusten zijn volgebouwd. De andere wegen kronkelen er lustig op los. Neem dus het lichtste verzet dat je kunt kopen (22-34) en kies de kleinste wegen als je in de buurt van steden bent.
Als je op Livorno vaart mijdt dan het Arnodal, tenzij je een beschreven route hebt en vooral voor stedenschoon gaat.
Op Sardinië kan alles wellicht meevallen, maar ik heb de ervaring dat in het buitenland steden altijd 5x zo groot blijken dan hun inwoneraantal doet vermoeden. (andersom: veel "indrukwekkende" steden blijken maar weinig inwoners te hebben)
Leon

Hoi, wij zijn in 2005 met de boot vanuit Corsica (waar we ook hebben gefietst) naar Livorno gegaan en vanuit daaruit naar Ancona aan de Adriatische zee. In twee weken zijn we naar Ancona gefietst.

We deden daar ongeveer 12 dagen over maar dat is inclusief 2 rustdagen in Pisa en 2 in Assissi. En we fietsen meestal maar iets van 75 km per dag, soms maar 60.

Italië vonden we niet heel leuk om te fietsen, vooral door het drukke (a-sociale) verkeer, de dure, overvolle campings en de schijnbaar altijd gesloten winkels. En chagerijnige Italianen, ha,ha.

Bij aankomst in Livorno zijn we meteen op een snelweg beland wat tot een bijna-dood-ervaring leidde. Het was echter wel 'normaal'om op deze weg te fietsen. Van Livorno naar Pisa was helemaal vlak en ging gemakkelijk. Daarna kwamen er veel heuvels. Deze waren niet zo hoog maar wel erg stijl. We vonden het verder lastig om campings te vinden maar we hadden een Michelin kaart waar deze opstonden (gekocht in Pisa, in Engelse boekhandel t.o de toren).Ze zijn echter niet zo dik bezaaid. Wildkamperen in Toscane e.o. was lastig want veel stukken land waren door hekken omsloten. Daarnaast hebben we veel 'om' gefietst om over rustigere wegen (zelf onverhard) te kunnen rijden.

De oversteek was heel heet (eind juli)maar dat vond ik wel lekker en de hellingen waren steil. Het was soms lastig eten te vinden. Toscaans brood is erg droog. En de campings heel prijzig, zeker voor wat je krijgt. (of je moet aan aquajogging en groepsdansen willen doen) In het zwembad moet je en badmuts op, ha,ha.Het landschap was echter schitterend. Dat moet worden gezegd.

Route: (12-07 t/m 23-07)

Livorno-Terrenzia (20 km, Livorno had geloof ik geen camping)
Livoro-Pisa
Pisa-San Gimignano (bekend torens, mega druk wel mooi)
S.Gimi-Sovicille
Sovicille-San Giovanni d'Asso
S.Giovannie-San Arcangelo
San Arcangelo-Assissi
Assissi-onbekende plaats
O.P-Cingcoli
Cingoli-Ancona

Eindconclusie was wel; we hoeven allebei nooit meer in Italië te fietsen, hoewel het mooi is. Ook tegen ons zeggen ze dat we het verkeerde deel hebben gezien en dat het noorden anders is.

Nou ik hoop dat ik jullie heel enthousiast heb gemaakt! :wink: :wink:


Groetjes Marieke
Hoi Carmen en Frans,

Het wordt duidelijk tijd dat er hier even een positieve Italië-fietservaring neergezet wordt... :wink:

--- Ingevoegde mededeling achteraf: dit is een heel lang verhaal geworden... ---

Wij (mijn vrouw en ik) zijn 2 jaar geleden op onze tandem vanaf de Italiaans-Zwitserse grens (Domodosola, familie was zo aardig om ons daar inclusief tandem af te willen leveren) naar Rome gefietst. We hebben daarvoor grotendeels een bestaande routebeschrijving gebruikt (die van Paul Benjaminse, er is er ook eentje door meneer Reitsma). Onze dagafstanden varieerden zo'n beetje van 50 - 140 km (die 140 was niet gepland).

We vonden het heerlijk, het was een van onze beste (fiets)vakanties ooit.

Dit jaar zijn we van plan om met de trein naar Milaan te gaan, tandem natuurlijk weer mee (dat kan in de CityNightline nachttrein Arnhem -> Milaan), vandaar naar Genova te fietsen, en daar met de boot naar Sardinië over te steken om daar een rondje te gaan fietsen. Terug weer boot naar Genova, fietsen naar Milaan, trein naar Arnhem.
[edit na de vakantie: de tandem bleek niet in de CNL naar milaan te kunnen. Alle CNL's behalve die naar Munchen hebben een klein fietscompartiment, waar geen tandem in past! We kwamen er net op tijd achter en konden gelukkig nog met RyanAir een directe (en probleemloze) vlucht naar Alghero op Sardinie boeken, waarbij de tandem gewoon mee kon...]

Nou zijn wij wellicht wat bevooroordeeld. We hebben toen we nog studeerden allebei een half jaar in Italie gewoond (stage gelopen). Misschien hebben we in die tijd geleerd de Italiaanse manier van leven wat meer te waarderen. Misschien pastte het sowieso al wel beter bij ons dan de Nederlandse... Hoe dan ook, Italië voelt goed voor ons. We snappen het land, we voelen het aan, we spreken de taal (een beetje), het ritme past bij ons. En misschien is het juist daar waar het mis kan gaan, misschien heb je inderdaad wel een half jaar 'embedded' nodig om je er wat thuis te gaan voelen... Italië is geen Nederland. En Sicilië is geen Toscane is geen noord Italië enz. Maar mijn ervaring is: als je je een beetje met de lokale mores mee durft laten voeren, is het een heerlijk land. Met natuurlijk ook zijn mitsen en maren. Zoals elk land, ook Nederland :)

Goed, na dit filosofisch gezever wat meer praktische tips en ervaringen. Eerst even ingaand op eerdere reacties:

Winkels zijn over het algemeen 's middags dicht (siësta). Vrij normale openingstijden zijn bv. 8:00 - 13:00, en dan weer van 17:00 tot 20:00. Hier zijn natuurlijk eindeloze variaties op, maar dit zijn redelijke tijden om rekening mee te houden. Dit geld overigens ook vaak voor campings. Als wij eerder aankwamen dan zeg 17 uur, gingen we meestal of gewoon wat uitpuffen in de schaduw (nadat we ergens een biertje ofzo opgescharreld hadden) of we zetten ons tentje gewoon neer waar we dachten dat het logisch was (naast andere tentjes ofzo) en regelden het dan later, nooit problemen mee gehad).

Komen we dus bij campings. Zijn inderdaad duur daar. Niks aan te doen, gewoon incalculeren. Reken voor 2 personen met een tentje op zeker 25 a 30 euro per nacht in het hoofdseizoen. Voor minder moet het kunnen, maar dan moet je wel vantevoren zorgvuldig je campings uit gaan zoeken en niet op de bonnefooi gaan. Persoonlijk vind ik dat sowieso prettig; we zijn nu al uitgebreid camping-research aan het doen voor Sardinië. We hebben onlangs in Rome (nee we zijn geen italofielen, dat lijkt maar zo...) goede kaarten gekocht ("GeoTraveller", schaal 1:200.000, maar ik heb ze nog niet in NL/op internet te koop gezien) in een goede boekhandel daar, daar hebben ze toch meer keus dan hier in NL. Fietsen op een autokaart zoals Michelen vind ik echt af te raden, niet alleen omdat je de weg waarschijnlijk niet vindt, maar ook omdat je waarschijnlijk voornamelijk over drukke/grote wegen gaat rijden. En campings die op de wegenkaart staan zijn vaak (maar niet altijd natuurlijk) juist de grote/dure/luxe campings. Kaarten van 1:150.000 met hoogtelijnen zijn imho perfect, maar meestal niet te krijgen :( Dan gaan we aan de hand van de kaart en wat boekjes bedenken waar we ongeveer langs willen fietsen, op camping zoektocht op internet: googlen op plaatsnaam in de buurt + "camping" en dan vindt je meestal wel wat. Wij proberen meestal de grote/dure campings een beetje te vermijden; meestal kun je wel ergens een minder-dan-drie-sterren camping vinden. Dan mbv google maps en GoogleEarth uitzoeken waar die camping precies zit, en alles noteren zodat je het niet vergeet. En zo plannen we zo'n beetje onze route. Lijkt misschien overdreven, maar er staan daar veel minder (en slechtere) wegwijzers, en het vinden van een camping is ter plaatse vaak inderdaad niet makkelijk. Overigens kun je mbv GoogleEarth ook een heel goed beeld van het terrein/relief krijgen, als je een beetje handig met GoogleEarth bent. Of met google maps (maps.google.nl), klik op de 'terrain' knop rechtsboven. Kan met andere internet maps vast ook (yahoo, live earth, weet ik veel), maar ik gebruik zelf altijd google... Klik hier voor een voorbeeld.

Genoeg over de campings. Eten. Brood in Toscane is droog. Hmm, ja dat kan kloppen. Niemand eet daar brood :D Dan wordt het vanzelf droog, zeker in dat klimaat. Nou ja, ik overdrijf, maar toch. Het beste is meestal eten wat de locals doen: in dit geval pasta en pizza, risotto, dat soort voedsel. Hoeft echt niet duurt te zijn. Ontbijten doe je met koekjes uit de supermarkt (ja echt) of in een bar met een cappuchino of espresso ("caffè") en een gevulde croissant (die daar brioche of cornetto heten). Ga in een bar niet zitten als je het zuinig aan wilt doen, maar doe als alle Italianen: drink en eet staand aan de bar. En voel je niet weggekeken, neem gerust genoeg tijd om je koffie en je broodje op te eten. Als je gaat zitten is het vaak 2x zo duur. O ja vaak moet je ook eerst aan de kassa zeggen wat je wilt en betalen, en dan krijg je een bonnetje waarmee je je koffie etc. kunt krijgen. Maar voor toeristen willen ze nog wel eens afwijken van dit ritueel. En het bonnetje moet je meenemen naar buiten, want dat is het bewijs dat eea niet zwart is gedaan maar netjes in de winkelier z'n boeken staat (ik heb het meegemaakt dat ze ermee achter je aan lopen omdat je het bonnetje vergeten bent...). Als je als lunch geen volledig maal wilt gebruiken kun je tegen lunchtijd bij zo'n zelfde bar in plaats van zoete opeens allerlei hartige broodjes of pizza-achtige baksels kopen. Gewoon iets aanwijzen dat er lekker uitziet, Si, grazië zeggen als ze vragen of je het warm wilt (en je dat wilt) en dan gaat het 15 seconden tussen het tosti-ijzer. Wederom niet gaan zitten (of anders gewoon buiten in de schaduw ergens op een randje gaan zitten). In sommige zaken kun je ook uit een soort 'saladebar' maar dan met warme gerechten wat kiezen om een bord eten samen te stellen als lunch. Meestal ook erg lekker. Wederom kom je met wijzen een heel eind. Water voor de bidons krijgen was overigens nooit een probleem, van boerderij tot restaurant, altijd gratis en soms zelfs extra koud en met veel hartelijkheid.

Dan het verkeer. Druk is het zeker, hier en daar. En ook in Italië is het niet de bedoeling dat je op snelwegen fietst, maar ook wij hebben het gedaan. Vandaar nu die goede kaarten. Verder is het naar mijn ervaring vooral in de steden/stedelijke gebieden vaak druk, en lastiger fietsen als je het Italiaanse verkeer niet goed kent. Persoonlijk vind ik het italiaanse verkeer minder asociaal dan het nederlandse. In Nederland zijn auto's en ander verkeer (fiets/voetganger) vaak strict gescheiden, en er is een duidelijke hierarchie (met de auto boven). In Italie gaat alles door elkaar heen, waardoor men naar mijn idee meer rekening met elkaar houdt. Het lijkt misschien of ze gevaarlijk doen, maar dat komt alleen maar doordat ze als het ware supergoed op elkaar ingespeeld zijn. Steek in Rome over (als voetganger), en zolang je niet aarzelt maar duidelijk doorloopt en doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is zullen de auto's vrijwel altijd netjes stoppen (zonder dat je het idee hebt dat ze dat verschrikkelijk vinden) of in het ergste geval om je heen rijden. Dat hoef ik hier in Arnhem echt niet te proberen. Goed, misschien scheelde het dat ik een mooie blonde vrouw aan mijn arm had :D Toeteren betekent overigens meestal meer iets van 'hier komt een auto aan' en is niet direct aan ergernis geassocieerd. Vooral in de nauwe steegjes handig, waar je echt geen uitzicht hebt en niet op je gezicht af kunt gaan. Op de fiets voelden wij ons meestal meer verwant aan de vele brommers/scooters dan aan die paar andere fietsers. We gedroegen ons dan ook zoveel mogelijk zo. Zie je een gaatje, ga erin. De meeste auto's laten overigens sowieso ruimte rechts over voor de alom aanwezige brommers (in de stad). Gebruikt die ruimte, laat je niet afschepen. In Italie voelde ik me volledig verkeersdeelnemer, meer dan hier in NL. Het is moeilijk uit te leggen, maar het is zeg maar meer een organisch geheel waarin jij al fietsend je rol in moet nemen. Regeltjes zijn daarin van wat minder belang dan hier, mentaliteit wat meer. Ik vond het (als stuurman op de tandem) meestal heerlijk om in die chaos een beetje door de stad te raggen.

Over jullie route kan ik niet veel zeggen, wij hebben meer een noord-zuid route gedaan. Toscane is waarschijnlijk het zwaarst. Dat klinkt raar, maar vonden wij wel. De Apenijnen waren wel hoger, maar de hellingen niet overdreven steil, goed vol te houden. Toscane is een grote verzameling heuvels, waarbij de stadjes vaak bovenop liggen, en de wegen dus van stad naar stad dus van berg naar dal naar berg enz. gaan. In het dal is dan vaak een kruising :-) De hellingen zijn vaak goed steil. Op een gegeven moment vroeg ik me af of ze ook nog horizontale stukjes hadden daar. Maar we vonden het er wel heel erg mooi. Het kan er wel erg warm zijn, maar dat wist je vast al.
Mocht je van het wat alternatievere (denk: geitenkaas, biologisch, woongroep, relaxte sfeer) kamperen bij de boer houden, dan heb ik nog een leuke kampeertip voor je in de buurt van Montepulciano, mocht je daar langs willen. Laat maar ff weten.

Ben verder benieuwd naar jullie plannen voor Sardegna. Kust of binnenland of beide? Links of rechtsom naar Olbia? Wat campings betreft zit je aan de kust meestal safe, heb ik al gezien. Binnenland is lastiger, maar ook daar zijn er wel een paar te vinden.
Misschien komen we elkaar nog wel tegen, wij gaan ook in augustus (zitten aan de schoolvakanties vast). Zie je een tandem op Sardinië, goeie kans dat wij het zijn :-)

Mensenkinderen wat heb ik een lang verhaal geschreven... Nou ja ik hoop maar dat je er wat aan hebt en dat de ervaringen van deze italiëganger je niet verveeld hebben.

Groeten,
Vincent.
Prachtig verhaal over Italië, Vincent, het is inderdaad een land met een gebruiksaanwijzing en ik ken in Europa geen land met zoveel voor ons merkwaardige vaste gewoonten waar niet van afgeweken wordt, maar als je het een beetje hebt leren aanvoelen, dan kun je er een schitterende vakantie hebben.
O ja, je bent het belangrijkste natuurlijk nog vergeten te vermelden: bestel never nooit een cappuccino na het avondeten! :-)
Tip voor allen die ooit nog op Sardinie gaan fietsen: er is sinds kort een duits routeboekje (radatlas) van bikeline voor Sardinie:
Afbeelding

Overigens, weet iemand of het raadzaam is om vantevoren kaartjes te kopen voor de overtocht van het italiaanse vasteland (Genua) naar Sardinie, of kun je dat met een gerust hart op de bonnefooi doen?

Vincent.
Hallo Carmen en Frans

ik heb op mijn site links verzameld over fietsen op Sardinie en Italie zie:

http://www.fietsvakantielinks.nl/Landen ... dinie.html
http://www.fietsvakantielinks.nl/Landen ... talie.html
Mijn ervaringen lijken heel veel op die van Vincent.

Twee jaar geleden heb ik op Sardinië gefietst, gevlogen op Olbia, daarna de noordhelft van het eiland rond en toen de boot naar Corsica. Ik vond Sardinië prachtig, al schijnt de zuidhelft veel mooier te zijn (daar zijn dan ook alle resorts :wink: ). Maar ik houd wel van de droge, uitgestrekte, ietwat desolate binnenland om dan vervolgens weer aan de kust uit te komen waar het groen was met veel palmbomen en bloemen. We lunchten vaak aan het strand en liepen dan soms gewoon even met fietsbroek en al de zee in..... Heerlijk.

Twee jaar daarvoor zijn we van Nice naar Napels gefietst. Eerst langs de kust tot Pisa, daarna het binnenland in, Perugia, Rome, Pompei etc. Bij Salerno zijn we aan de kust gekomen en daarna langs de Costa d'Amalfi omhoog naar Sorento. Die kust daar is echt prachtig! Halverwege is de enige camping in die omgeving, de kampeerplekjes zijn tegen de rotsen aangeplakt, elk plateautje ligt een trap lager. En helemaal beneden kom je bij de zee. Daar was het op onze rustdag heerlijk toeven, maar daar hadden we de avond daarvoor dan wel heel veel voor moeten sjouwen.... Tenslotte naar Napels. En ook nog tussen de bedrijven door de Vesuvius op gefietst (tot zover dat kon).

Ik vind Italië echt prachtig en heb totaal geen problemen met de Italianen en hun gewoontes. Integendeel. Met mijn veritaliaanste Spaans had ik snel contact. En niets smaakt na het fietsen zo lekker als een bord verse pasta met knoflook en olijfolie. :) . Om maar wat te noemen.

Zou die vakantie zo overdoen, inclusief het doorkruisen van Napels op de fiets, met z'n zessen (ik met de BOB), op weg naar het vliegveld; we hoefden geen een keer af te stappen, maar we hielden ons dan ook aan de regels: toeteren betekent 'pas op' en niet 'ga weg', je houdt het verkeer vóór je in de gaten en niet achter je en je blijft doorrijden.

Het enige lastige van Italië vind ik dat er in het binnenland haast geen campings zijn. Daardoor ben je beperkt in je route als je perse wilt kamperen.

Ik hoop dat jullie tot de conclusie komen La Vita è Bella en Italia!
:lol:
Hallo allemaal,

Jullie zijn reuzebedankt voor al jullie opmerkingen en tips!! Het verhaal van Vincent slaat alles!!! Op Sardinië willen we rechtsom naar Olbia. Ik ben nu eenmaal dol op "bergjes" fietsen. Carmen iets minder maar die slaat zich uiteindelijk weer overal doorheen. Het vervelende op sardinië zullen de campings zijn. Voor 95% liggen die aan de kust. Door de jaren heen hebben we gemerkt dat je als vakantiefietser en dus "vroegslaper" weg moet blijven van campings aan de kust. Over het algemeen zijn die synoniem aan jeugd, drank en herrie. We zullen zeker uitzien naar een tandem op Sardinië. Komend uit een van Gogh-dorp zal ik me de naam Vincent zeker herinneren!! Voor iedereen de komende fietsmaanden weer veel plezier!!!
Mocht iemand nog op zoek zijn naar de gpx files van het boekje dat Vincent noemt "duits routeboekje (radatlas) van bikeline voor Sardinie": ik heb de files vorig jaar zelf gemaakt conform het boekje. We hebben er in sep 2018 heerlijk gereden.