Reisverslag Antwerpen - Venetië
Ik zag de zon opkomen in de bergen in Zwitserland, en de zon ondergaan op het water in Venetië. Ik voelde me vrij, ontspannen, ik deed 24u per dag vollenbak mijn goesting en genoot ervan om 4 weken lang buiten te leven. Lachen, huilen, angst, adrenaline, frustraties en boos zijn, het hoorde er allemaal bij. Ik heb conversaties in het Italiaans gevoerd (hoe zelfs?), menig mensen verbaasd doen kijken en mijn fiets omgetoverd tot een camion, tractor en een mountainbike. Na 10 km was mijn fietsbroek al gescheurd, ik vergat belangrijke klepjes om mijn voortassen te bevestigen, werd midden in de nacht wakker in een moeras en stond in Italië opeens bijna op een autostrade. Dit is geen sprookje, wél hoe ik het de afgelopen 5 weken op mijn fiets beleefde.
Reisverslag Utrecht – Bazel
Na een hectische tijd was ik toe aan avontuur, lekker in mijn eentje. Om daarvoor op de fiets te stappen leek mij perfect: volledig vrij, goedkoop, heel veel natuur, en ook nog eens sportief!
Baklava, thee en tumult
In tijden van corona moet je pakken wat je pakken kunt. Zoals Anne en Marco, die zich in het Pontisch Gebergte in Noordoost-Turkije in een toeristisch gebied aan het eind van de wereld wanen. Ondanks de pandemie en een cartoonrel voelen ze zich meer dan welkom
