Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Contact journalistieke fietstocht van Brussel naar Lissabon - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Contact journalistieke fietstocht van Brussel naar Lissabon

124 berichten
Bert van Sprang schreef:
vr 10 jan, 2020 10:49
Waar de overheid wel in had kunnen bijsturen is het toelaten van grote supermarkten op bedrijventerreinen buiten de stad. Dit gebeurt echter overal in de wereld behalve in het goed? gereguleerde Nederland.
Huh? Ik ken genoeg Nederlandse voorbeelden van supermarkten buitenaf en dorpjes waar de laatste dorpswinkel verdween.
Supermarkten in of bij de dorpskern hebben ook nadelen: er gaan veel tuinen en andere open ruimte verloren onder asfalt voor parkeerplaatsen en de straten zijn permanent verstopt met boodschappenauto's.
De Franse oplossing in zo'n geval bestaat uit een ringweg rond het dorp met daaraan gelegen de supermarkt. Ook daarmee gaat veel verloren, maar het heeft voor de dorpskern wel voordelen.

De ontwinkeling van de dorpen is in Nederland ook veel heftiger dan in Frankrijk. In Frankrijk zie je in dorpen met 1000 inwoners vaak nog wel winkels. Fransen staan er ook om bekend erg veel geld aan etenswaar te spenderen. Ik meen dat het Wilfred de Bruijn was die ik in een van zijn documentaires hoorde zeggen dat Fransen een twee keer zo groot deel van hun inkomen besteden aan eten. Nederlanders hebben wat dat betreft in Europa een heel slechte naam. Uiteraard gaat het om gemiddelden.
In aansluiting op het voorgaande, en in het bijzonder de relativering van Leon:

Ik woon in een vroeger gewoon middelgrote (of middel kleine) provinciestad ... tegenwoordig opgeklommen naar kort achter de Nederlandse top-10.
In inwonercijfers: een verdubbeling in 40 jaar (het aandeel in deze groei veroorzaakt door annexatie van buurgemeenten is in dit geval klein). Nu groeit de bevolking nog steeds, maar een verdubbeling in 40-50 jaar is toch ruim bovengemiddeld.
Of te wel: ook in Nederland is er nog steeds sprake van een trek naar de stad.

Ik woon in een fraaie omgeving, een buurt met een kleine eeuw historie. Ik ken deze buurt al wat langer als vandaag, en ben daarnaast ook oplettend/nieuwsgierig. 40 jaar geleden waren er binnen loopafstand minstens 4 fietsenmakers, waarvan twee "schijnbaar" maar zo verloren ergens in de wijk. Weet je iets meer dan zie je allerlei opvallende hoekpanden etc ... en vroeger, dus nog iets langer geleden, zeg maar 50 jaar terug, waren er overal in de wijk winkels. Een slager hier, een kruidenier daar, een drogist (daarvan was er nog lang zo eentje, verloren in een straat). En dat niet alleen, ook de flatblokken die na de oorlog in de 50er jaren werden gebouwd kregen hun eigen winkel-blok: één flatblok had ooit z'n eigen mini-winkelcentrum, een rij van vier winkeltjes.
Inmiddels is er nog één fietsenmaker, zijn er twee supermarkten, etc etc, maar wel geconcentreerd in een beperkt gebied.
Of te wel: ook hier de gang der dingen ... een halve eeuw geleden kwam de bakkerskar nog langs (er waren niet zelden zelfs concurrerende bakkers. En een melkboer, later een SRV-wagen ... en een groentenboer en ook de schillenboer (waarmee je een stukje circulaire economie had).

Goed dat was dan even een stukje lokale "Werdegang".

Beroepsmatig had ik in het verleden te maken met een "stukje" regionale ontwikkeling: Het gebiedsgericht beleid NW-Overijssel.
Noord-West-Overijssel geldt als een van de mooiste gebieden in Nederland. Het is ook bijzonder qua natuur ... maar er zijn ook problemen. Natuur en (agrarische) cultuur botsen soms, natuur en toerisme hebben vaak een haat-liefde-verhouding, en ... de lokale bevolking heeft problemen met "leefbaarheid".
En het is met name die "leefbaarheid" waar ik dan bij deze relativering aan denk.  De "inboorlingen" benoemden allerlei leefbaarheidsproblemen: Er waren geen huizen voor hun kinderen, er waren steeds minder winkels, scholen, medische voorzieningen, het OV werd slechter etc etc.  Eigenlijk dus het verhaal dat je overal hoort ... alleen weer net iets anders.
Het is dan "grappig" als je weet dat die huizen verkocht worden aan bijv. een tandarts uit Midden-Nederland, en dat die "inboorling" zijn boodschappen doet in Meppel of Steenwijk omdat hij daar ook werkt.  En dat niet alleen, er werd zelfs geklaagd over de nieuwe natuur want daar kwamen maar muggen van ... en dat in een gebied dat al eeuwen een moeras is en waar zelfs een dropje genaamd Muggenbeet ligt.
Dat gebiedsgerichte beleid was dus een soort "luxe" ... de provincie trad terug ... en inmiddels is er weer een schoorvoetende tegenbeweging en wil de hogere overheid toch weer wat meer faciliterende grip. Langzaamaan groeit het besef dat "de markt" niet zaligmakend is, overheidsbemoeienis overigens ook niet, maar een regisserende rol misstaat de overheid niet.

Of te wel: 
Het zijn naast een reële individuele problemen ook allerlei gestapelde schaal-problemen.
Als "iedereen" een auto heeft, of twee, en als die auto zich zo langzamerhand heeft ontwikkeld tot een rijdende woonkamer dan wordt de wereld niet groter maar juist kleiner. Als "iedereen" in z'n auto zit dan rijdt er geen bus of trein meer ... en dan ben je boos als je auto stuk is en er ineens geen bus meer blijkt te zijn.
Als je met geld (en een buldozer) alles naar je hand kan zetten ... dan blijkt dat je toch niet alles kan sturen.

En er is ook een ander schaal-probleem: Hoe mooi, gelukkig en welvarend was men 50 of 100 jaar geleden ?
De dokter woont tegenwoordig misschien wel een heel stuk verder weg, toch zijn "we" netto gezonder.

Maar goed, ik wil ook graag het goede van de laatste 50 jaar behouden ...
Overal autowegen hoort voor mij niet tot het "goede" ... industrieterreinen en kantorenwijken zonder menselijke maat horen voor mij niet tot het goede ... en ik zet zelfs vraagtekens bij de snelle treinen (bijv. omdat de netto reistijd helemaal niet beter wordt).
 
ysn schreef:
vr 10 jan, 2020 10:15
Bedankt allemaal alvast voor deze zeer concrete tips en plaatsen.
Dit is precies wat ik wil beschrijven in mijn verhaal: de verschillen in het ruraal vraagstuk. Voor sommigen lijkt het uitzichtloos en voor anderen schept het mogelijkheden. Hier faalt de overheid, op andere plaatsen slaagt ze erin iets nieuws te laten groeien.
Bvb. http://www.gdscreuse.fr/?p=5796
Om dit te kennen moet je er als verlaggever natuurlijk wel echt heengaan en aan den lijve ondervinden wat dat rurale betekent.
Mijn route loopt door de meest rode gebieden (in Frankrijk)
Afbeelding
Misschien een tip om je verhaal wat te verluchten: check hoeveel lokale micro-breweries er zijn in de buurt van je route. Je komt ze tegenwoordig op de meest verrassende plaatsen tegen op het Franse platteland, onder meer hier https://www.google.com/maps/@46.5443017 ... 312!8i6656 (in 2018) maar ook in de buurt van de Pyreneeën bijvoorbeeld.
O ja, nog een zijdelingse fiets-bonus.

Ik heb eens een recreatie-onderzoek gelezen (en ben jammer genoeg de verwijzing kwijtgeraakt) waarin onderzocht werd naar wat fietsers aantrekkelijk vonden aan fietspaden en fietsroutes, en verder werd ook onderzocht hoeveel die fietsers onderweg spendeerden.

Het fijne ben ik vergeten, maar het bleek dat Duitsers, Nederlanders en Belgen verschillende zaken als eerste waarderen, ieder heeft zo z'n perspectief en dus waardering.

En verder - het ging over een West-Nederlandse situatie - kwam uit het onderzoek dat de investeringen in de infrastructuur een verduiveld korte "terugverdientijd" kenden (aangenomen dat je geen rekening houdt met de verschillende portemonnees ... de investeringen komen eigenlijk altijd uit de "algemene middelen" en de verdiensten gaan in belangrijke mate naar de (kleinere) commerçanten langs het parcours).  In ieder geval was opvallend dat de "terugverdientijd" zo kort was, en het "rendement" dus heel veel hoger was als dat van bijv. een parkeerplaats aan het strand.

Gek is het niet: Met de auto kan je je hele hebben en houwen meenemen, op de fiets is dat toch veel lastiger, dus koop je - zelfs al neem je je boterhammen mee - toch eerder iets onderweg.

Je ziet overigens zelfs langs de (gelukkig) nog steeds redelijk rustige Franse Voies Vertes allerlei "side-effects": De bakker profiteert door de verkoop van flans en croissants, een ander begint een terras of friterie, en ik zag ook al fietsverhuur.
En ... ook buiten het vakantieseizoen hebben die Voies Vertes nog een positieve werking: Het is een rustig ommetje, je ziet er families wandelen - het is er prettig rustig/veilig wandelen - je ziet er mensen hun dagelijkse hardloop-rondje maken ... en kom je wat dichter een grotere stad dan wordt zo'n Voie Verte ook voor woon-werk-verkeer gebruikt. Da's toch beter als met de auto naar de sportschool.
Leon schreef:
vr 10 jan, 2020 10:28
ysn schreef:
vr 10 jan, 2020 10:15
Hier faalt de overheid, op andere plaatsen slaagt ze erin iets nieuws te laten groeien.
Wat is falen? Als de Franse overheid er in was geslaagd om de economische activiteiten op het platteland de afgelopen 50 jaar net zo hard te laten groeien als dat ze in werkelijkheid zijn gekrompen dan was er van de rust op het platteland niets meer over geweest.
- de afname van de economische activiteiten heeft dan welzijn voordelen (voor de natuur en de rustzoeker) anderzijds maakt het hele streken ook moeilijk leefbaar. Een overheid heeft ten andere als taak om de burger van een aantal zaken te voorzien zoals gezondsheidszorg, toegang tot goede scholing... deze sociale voorzieningen zijn soms net iets minder aanwezig in de meest rurale delen. In die zin is er misschien wel sprake van falen?

Ik vind de termen bij het plaatje van de croissance démographique tekenend; of ligt dat uitsluitend aan mij? De termen die groei omschrijven lijken positief; de anderen niet. Ik herinner me dat we als fietsersbonders hier eens de gemeente er op wezen dat ze het autoverkeer beschreven als 'vervoersprestatie' en op dezelfde pagina van het gemeentelijk beleidsplan spraken van 'fietsdruk'.
- beleidsmakers kijken dikwijls met een heel andere, vaak economistische, blik naar de wereld

BTW: ik neem aan dat je de documentaire serie van Wilfred de Bruijn helemaal gezien hebt?
Verplichte kost voor jou denk ik.
https://www.vpro.nl/programmas/op-zoek- ... krijk.html
- Op zoek naar Frankrijk, zeer goede televisie inderdaad.
Bridgestone SM schreef:
vr 10 jan, 2020 12:58
Gek is het niet: Met de auto kan je je hele hebben en houwen meenemen, op de fiets is dat toch veel lastiger, dus koop je - zelfs al neem je je boterhammen mee - toch eerder iets onderweg.

Je ziet overigens zelfs langs de (gelukkig) nog steeds redelijk rustige Franse Voies Vertes allerlei "side-effects": De bakker profiteert door de verkoop van flans en croissants, een ander begint een terras of friterie, en ik zag ook al fietsverhuur.
En ... ook buiten het vakantieseizoen hebben die Voies Vertes nog een positieve werking: Het is een rustig ommetje, je ziet er families wandelen - het is er prettig rustig/veilig wandelen - je ziet er mensen hun dagelijkse hardloop-rondje maken ... en kom je wat dichter een grotere stad dan wordt zo'n Voie Verte ook voor woon-werk-verkeer gebruikt. Da's toch beter als met de auto naar de sportschool.
- de zachte recreatie en het fietstoerisme zijn inderdaad een welkome bron van inkomsten. De infrastructuur groeit dan ook in Frankrijk en zelfs Spanje. In de hoop toeristen enige tijd daar te houden worden soms echt wel enorme opwaarderingen gedaan van oude spoorwegen. Vorig jaar nog reed ik 40 km. op de Camino Natural in Soria: http://www.viasverdes.com/noticias/noti ... =732&cat=* Toch lijkt het raadzaam om in toerisme niet de heilige graal te zien die leegloop en economische achteruitgang zal oplossen. Op mijn tocht ben ik 1 andere recreant tegengekomen.
ysn schreef:
za 11 jan, 2020 17:25
....
Toch lijkt het raadzaam om in toerisme niet de heilige graal te zien die leegloop en economische achteruitgang zal oplossen. Op mijn tocht ben ik 1 andere recreant tegengekomen.
Toerisme is wat mij betreft ook zeker niet de heilige graal ... maar het kan wel helpen het "platte land"* leefbaar houden.
Ik schreef ook dat spoorlijnfietspaden met een beetje geluk ook op een andere wijze het "platte land" leefbaarder kunnen houden: ik zie hartje winter zo'n fietspad gebruikt worden ook de "inboorlingen" die in het weekend een wandeling gaan maken. In een iets vriendelijker seizoen wordt het fietspad dan ook nog eens gebruikt voor het hardlooprondje 's avonds.
Dit is althans wat ik op meer plekken in Frankrijk zag ... is het volgende dorp 20-30 km verderop dan kan ik me voorstellen dat dat hardlooprondje meer dan een marathon wordt en dus een beetje te veel van het goede is.
Het toerisme is wat mij betreft niet heilig: Juist als de infrastructuur een zekere multifunctionaliteit heeft (en daar mag wat mij betreft ook het behouden van het erfgoed bijgerekend worden) heb je meer kans dat die infrastructuur ook draagvlak houdt (en tegelijk ook duurzaam aan de leefbaarheid bijdraagt) ... twee maanden kleinschalig toerisme houden de economie niet draaiend.

En dan het gebruik van de fietsroutes en andere speciale infrastructuur:
Soms vraagt het ook erg veel van de "toerist" ... om het speciaal voor hem/haar aangelegde parcours te vinden moet je soms zelfs helderziende zijn. Bewegwijzering die ontbreekt en/of onvolledig is ... dat is niet ongewoon. Een traject dat eerst jaren lang uit slechts plaatselijk los grind bestaat, en dan uiteindelijk toch geasfalteerd wordt, of een traject dat lang op een volstrekt "anonieme" plek in het niets eindigt (of juist wel doorloopt maar zonder dat je weet of dat goed zal gaan) ... dat komt allemaal voor. Ik herinner me nog de eerste keer dat we het spoorlijn-fietspad naar Cluny ontdekten ... dat was een "Hé ... er rijden fietsen daar bovenop het spoorviaduct". Ik herinner me ook het fiets/jaag-pad van Straatsburg naar Saverne en verder ... dat verder hield heel lang bij de departementsgrens op (dwz ... als je de weg wist kon je toch verder).

  *   Nog even een leuk zijspoor: De term "Platte Land" is naar ik begrepen heb eentje die alleen in het Nederlandse taalgebied bestaat.

PS   Het fietspad van Straatsburg richting Saverne en verder werd begin 90-er jaren aangelegd ... en het is bijna een slachtoffer van zijn succes, dwz de eerste 20-30 km (vanuit Straatsburg gezien) zijn in de spits inmiddels zo nu en dan aan de krappe kant. Op het moment van de aanleg (toevalligerwijze reden wij er nog vóór de opening) leek het een heel riant fietspad, inmiddels zijn er al de eerste verbredingswerken uitgevoerd.
PS2 De recentere fiets-verbinding tussen Rijn en Saône is (in de zomer) nog net niet "druk" maar wel goed gebruikt. Bij deze verbinding hebben ze het "slim" aangepakt, dwz. sommige kostbaarder trajectdelen zijn pas later gestroomlijnd.
ysn schreef:
za 11 jan, 2020 17:25

- de zachte recreatie en het fietstoerisme zijn inderdaad een welkome bron van inkomsten. De infrastructuur groeit dan ook in Frankrijk en zelfs Spanje. In de hoop toeristen enige tijd daar te houden worden soms echt wel enorme opwaarderingen gedaan van oude spoorwegen. Vorig jaar nog reed ik 40 km. op de Camino Natural in Soria: http://www.viasverdes.com/noticias/noti ... =732&cat=* Toch lijkt het raadzaam om in toerisme niet de heilige graal te zien die leegloop en economische achteruitgang zal oplossen. Op mijn tocht ben ik 1 andere recreant tegengekomen.
Frankrijk probeert al veel langer dunbevolkte gebieden met toerisme in leven te houden. De Alpen zijn daarvan een mooi voorbeeld. Maar mijn indruk is dat het op veel plaatsen niet of niet meer werkt. Andere plaatsen zijn dan weer toeristisch niet bijster aantrekkelijk. Ik denk dan aan Lotharingen in het Noordoosten. Platgebombardeerd in de Eerste Wereldoorlog, en dat merk je nog altijd. En een goed-weer-garantie heb je daar niet.

Op fietsers zou ik ook niet te veel rekenen, mocht ik het Franse platteland zijn. Tussen 2012 en 2019 heb ik alleen of met partner & vriendinnen zes lange fietstochten gemaakt in Frankrijk. Veel andere fietstrekkers heb ik niet gezien.

2012: één andere fietser (een Nederlander, wat dacht je!).
2013: één Nederlands stel - misschien twee, daarvan ben ik niet meer zeker.
2015: één eenzame Nederlandse fietser en drie keer een Nederlands stel.
2017: geen andere fietstrekkers gezien.
2018: twee Vlaamse meiden die samen fietsten. Ergens moet ik ook een bevriend Vlaams stel gepasseerd zijn dat toevallig dezelfde route reed, maar ik heb ze niet gezien.
2019: twee keer een jonge Franse vrouw.

Daarnaast heb ik af en toe lokale recreanten gezien. En vanzelfsprekend die twee Nederlandse heren die op hun Honda Camino (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Honda_PA_50) op weg waren naar Santiago de Compostella. Maar leven van fietstoerisme, dat lijkt me toch niet gemakkelijk als Frans platteland.

Je project lijkt me wel bijzonder interessant. Laat je hier weten wanneer het gepubliceerd is?
derdekeer schreef:
za 11 jan, 2020 21:38
Frankrijk probeert al veel langer dunbevolkte gebieden met toerisme in leven te houden. De Alpen zijn daarvan een mooi voorbeeld. Maar mijn indruk is dat het op veel plaatsen niet of niet meer werkt. Andere plaatsen zijn dan weer toeristisch niet bijster aantrekkelijk. Ik denk dan aan Lotharingen in het Noordoosten. Platgebombardeerd in de Eerste Wereldoorlog, en dat merk je nog altijd. En een goed-weer-garantie heb je daar niet.

Op fietsers zou ik ook niet te veel rekenen, mocht ik het Franse platteland zijn. Tussen 2012 en 2019 heb ik alleen of met partner & vriendinnen zes lange fietstochten gemaakt in Frankrijk. Veel andere fietstrekkers heb ik niet gezien.

2012: één andere fietser (een Nederlander, wat dacht je!).
2013: één Nederlands stel - misschien twee, daarvan ben ik niet meer zeker.
2015: één eenzame Nederlandse fietser en drie keer een Nederlands stel.
2017: geen andere fietstrekkers gezien.
2018: twee Vlaamse meiden die samen fietsten. Ergens moet ik ook een bevriend Vlaams stel gepasseerd zijn dat toevallig dezelfde route reed, maar ik heb ze niet gezien.
2019: twee keer een jonge Franse vrouw.

Daarnaast heb ik af en toe lokale recreanten gezien. En vanzelfsprekend die twee Nederlandse heren die op hun Honda Camino (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Honda_PA_50) op weg waren naar Santiago de Compostella. Maar leven van fietstoerisme, dat lijkt me toch niet gemakkelijk als Frans platteland.

Je project lijkt me wel bijzonder interessant. Laat je hier weten wanneer het gepubliceerd is?
 

Op het gevaar af dat we (teveel) afdwalen ...

Allereerst een "hmm..."
"derdekeer" je doet "Lotharingen" ernstig te kort (gelukkig lezen niet zoveel mensen mee).
Ten eerste kan je "Lotharingen" niet over één kam scheren, ten tweede is er meer te beleven als je denkt.
Wat mij betreft zijn zelfs die eerste-wereld-oorlog littekens interessant, maar afgezien daarvan: Wat dacht je bijvoorbeeld van het reusachtige Chagall-raam in de Chapelle des Cordeliers in Sarrebourg.
En ... zoek de klimaat-cijfers eens op voor bijv. Sarrebourg: Het is daar, zeker 's zomers, beduidend beter weer als in De Bilt.

Qua fietstrekkers: Ik doe bij tijd en wijle goed mijn best om echt mijn eigen route te fietsen, en soms is het dan ook dagen echt stil, dan zie ik één andere vakantie-fiets, die van mijn wederhelft. Maar om bij jouw Lotharingen-voorbeeld te blijven: Langs het Canal de la Marne au Rhin en het Canal des Houillères kom je op een wat drukkere dag meer vakantiefietsers tegen als jij in de afgelopen 6 jaar tegenkwam (er loopt daar kennelijk ook een Duitse route). Richting Nancy is het denkelijk wat rustiger, die route is nog maar kort geleden weer wat verbeterd, en er missen nog wat puzzel-stukjes.

De Rijn-Saône-verbinding is nog drukker, maar die maakt ook onderdeel uit van de route van Atlantische Oceaan naar de Zwarte Zee, en het is ook voor de Duitse Frankrijk-ganger een belangrijke navelstreng.

Er zijn ook heel stille routes: Het Canal lateral a la Marne is stil, en verder naar de Saône wordt het helemaal "uitgestorven" (en dat is soms echt jammer, het is een mooie route, en jammer is dan dat er in de zomer nog steeds herfstige takken op het jaagpad liggen - winst is wel weer dat men nog geen last van het Barcelona/Venetie/Amsterdam-virus heeft).
Je ziet dan ook: Het is een wankel evenwicht ... van toerisme leven zal niet lukken, want dan wordt dat toerisme een parasiet die z'n gastheer zover uitzuigt dat die gastheer overlijdt.
Low-profile toerisme kan wel net het verschil maken tussen een helemaal dood "platte land" en een "platte land" waar zo hier en daar nog winkels en winkeltjes zijn. Low-profile toerisme houdt ook een eerlijke regionale trots hoog, en ook dat helpt weer mee aan het leefbaar houden van een regio.

En dan nog even over het Barcelona/Venetie/Amsterdam-virus: Langs de Stantiago-routes komen genoeg mensen, en wat zuidelijker soms zelfs duidelijk teveel. Wij kwamen eens, geheel per ongeluk, in de Margeride een stukje over zo'n St.Jacques parcours ... en toen ik ergens zoals ik gewend was om water vroeg werd me veel duidelijk. De reactie sprak boekdelen: Ik kreeg direct een "bonus" omdat ik duidelijk zichtbaar in fietstenue was, en toen ik zei dat we de andere kant op fietsten werd het nog beter .... ze hadden een beetje hun buik vol van de bedevaartgangers die "de weg kwijt waren", bedevaaartgangers die zich weinig respectvol gedroegen (het is niet voor het eerst dat op weg naar een "hoger doel" er onderweg een en ander sneuvelt).
Ik denk ook dat je een streek in zijn geheel niet kunt typeren als saai of doods etc... Er zijn altijd boeiende en mooie aspecten.
Voor dit project wil ik met een andere blik reizen. Niet die van de fietser op zoek naar rust en stilte, maar eerder als sprokkelaar van getuigenissen en praktijken' die mij -stedeling uit het volgebouwde Vlaanderen- inzicht verschaffen in de meest rurale stukjes van FR, SP en PO. Ik denk dat dit een serieuze uitdaging vormt voor de plattelanders zelf, maar ook voor de Europese politiek als die er tenminste in wil slagen om een eenheid te blijven vormen. Het gaat niet over het creëren van één Europese identiteit natuurlijk, maar wel over het scheppen van een politiek en economisch klimaat waarin ook Fransen, Spanjaarden zich thuis kunnen voelen, en veilig en gehoord.
Ik denk dat je door je ruime planning en goede kennis van het Frans zeker in frankrijk vanzelf genoeg tegen zult komen of informatie opdoet over wat er plaatselijk speelt en waar je het daardoor kunt zoeken. Zonder een vlotte babbel in de plaatselijke taal wordt het in Spanje en Portugal wat lastiger, maar ik denk dat het dan ook wel lukt. Tijdens een fietsreis langs de Spaans-Portugese grens is het mij wel eens opgevallen dat mensen langs de grens toen wel heel sterk alleen op hun eigen land gericht waren, maar dat kennen we van onze eigen landen en streken natuurlijk ook.
Leon schreef:
zo 12 jan, 2020 15:52
Tijdens een fietsreis langs de Spaans-Portugese grens is het mij wel eens opgevallen dat mensen langs de grens toen wel heel sterk alleen op hun eigen land gericht waren, maar dat kennen we van onze eigen landen en streken natuurlijk ook.
Welke route nam je in dat grensgebied?
Vanuit Portugal bij Monfortinho de grens over. De Spaanse kant de grens volgend, bij Aldea del Obispo weer Portugal in en dan nog tot de Douro langs de grens.
ysn schreef:
zo 12 jan, 2020 14:45
Ik denk dat dit een serieuze uitdaging vormt voor de plattelanders zelf, maar ook voor de Europese politiek als die er tenminste in wil slagen om een eenheid te blijven vormen. Het gaat niet over het creëren van één Europese identiteit natuurlijk, maar wel over het scheppen van een politiek en economisch klimaat waarin ook Fransen, Spanjaarden zich thuis kunnen voelen, en veilig en gehoord.
Ik weet niet hoe het zit in Spanje en Portugal, maar wat ik gezien heb in Frankrijk is toch dit: als er onvrede is, is die vooral gericht op de centrale overheid van Frankrijk, op het hele Franse systeem, en niet zozeer op Europa.

In 2015 reed ik door dorpen als Holacourt, Lesse, Chenois, Lucy (https://www.google.be/maps/@48.9413853, ... 312!8i6656) en aan alle lantaarnpalen etc. hingen affiches die protesteerden tegen de gemeentelijke fusies die "men" wilde doordrukken in de regio. De bewoners wilden blijkbaar geen autonomie afstaan aan bovenlokale - maar nog steeds Franse - overheden.

Dat wil niet zeggen dat Europa geen thema is. In een langer geleden verleden heb ik wel eens gesprekken gehad met een Franse veeteler die niet zo gelukkig was met de Common Agricultural Policy (CAP) van de EU. Deze zou de kleinere landbouwbedrijven bedreigen.

Anderen zullen dan weer beweren dat Frankrijk profiteert van de CAP.

Het is een moeilijk verhaal. Ik ben dus zeer geïnteresseerd in de resultaten van je onderneming; ik hoop dat je ons op de hoogte houdt.
derdekeer schreef:
zo 12 jan, 2020 22:39
In 2015 reed ik door dorpen als Holacourt, Lesse, Chenois, Lucy en aan alle lantaarnpalen etc. hingen affiches die protesteerden tegen de gemeentelijke fusies die "men" wilde doordrukken in de regio. De bewoners wilden blijkbaar geen autonomie afstaan aan bovenlokale - maar nog steeds Franse - overheden.
Tja, Frankrijk en de Fransen hebben een haatliefde-verhouding met de centrale overheid.

Ik denk dat het een mooi systeem is: de lokale overheid die klein is en kleine lokale zaken regelt, en verder als een adequaat doorgeefluik functioneert (als het goed gaat), alleen zijn gemeenten met 60 inwoners en slechts een paar vierkante kilometers groot natuurlijk niet echt handig, zelfs niet als doorgeefluik. (Een paar vierkante kilometer betekent dat een wat grotere agrarische onderneming in dezelfde grootte-orde zit.)
De winst van een systeem met kleine(re) gemeenten is (of althans kan zijn) dat de grotere regionale regie ook op een groter regionaal niveau wordt geregeld ... wij in Nederland hebben juist heel veel gedecentraliseerd en dat betekent dat we soms wel heel erg grote en machtige gemeenten hebben en de regionale en bovenregionale regie gedomineerd wordt door die grote gemeenten.

De regio waar je Holacourt. Lesse, Chenois en Lucy vindt is overigens ook een beetje een "probleem-gebied" ... leeggezogen door de grote steden en de NO-Franse staal-industrie (staal-industrie die overigens inmiddels op z'n gat ligt), en net te ver in de periferie om te profiteren van de grote steden in de Sillon Mosellan.
 
Fremery.jpg
                                                                              Fremery, een buurdorp van Lucy, ook weer zo'n 60 inwoners ... en dus uitgestorven
Het kan nog "erger" met die gemeenten. Er zijn in Frankrijk enkele gemeenten die "leeg" zijn, slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog, in stand gehouden als "monument/nagedachtenis", gemeenten waar een ambthalve benoemde burgemeester "rondloopt".
Maarrr ... er zijn ook gemeenten met gewoon heel weinig inwoners die vooralsnog "gewoon" functioneren.
Ik ken er toevallig eentje iets beter: Vlgs de website 22 inwoners, waarvan 13 stemgerechtigd, en ... die 13 kiezen uit hun midden een gemeenteraad van 9 m/v (ik ben nieuwsgierig hoe dat nu met de komende gemeenteraadsverkiezingen gaat).
 
Intussen ben ik een beetje beginnen sleutelen aan een route (Brussel-Pyreneeën)
https://drive.google.com/open?id=1CSimu ... sp=sharing
ysn schreef:
do 23 jan, 2020 10:42
Intussen ben ik een beetje beginnen sleutelen aan een route (Brussel-Pyreneeën)
https://drive.google.com/open?id=1CSimu ... sp=sharing
Dag Tom,

Vergeef me als ik me zo hier en daar teveel op detail-niveau begeef, staat het je niet aan dan sla je het over.

Als je "achterlangs" bij ± Regniowez Frankrijk binnenkomt kom je direct in een stukje "leeg land", zeker weet ik het niet, maar wellicht is de enige "economische impuls" daar nog het geld dat met de tweede huisjes van de EU-elite (en Hollanders etc) daar binnenkomt (als ik me niet vergis had Bolkestein daar "om de hoek" ook een buitenhuis, tijdens een Franse protest-actie is hij nog eens van water en licht afgesloten door stakers die even de handen uit de mouwen staken).

Dan iets verderop: Je zou kunnen overwegen om bij Charleville-Mézières even het fietspad langs het kanaal te volgen en dan langs het Canal des Ardennes omhoog (als je niet bang bent voor een stukje tous-chemins kan je door de tunnel langs het kanaal). Net voor je van de Maas afbuigt heb je bij Vrigne-dorpjes nog een hoekje met verloren gegane kleinschaliger staal-industrie.
Het kanaal volgend kom je in Le Chesne, kapot gebombardeerd en weer opgebouwd ... en een voorbeeld van het hier heeft de tijd en economie sinds de wederopbouw stil gestaan. Vanaf Le Chesne is het heel mooi langs het kanaal fietsen, je komt dan iets westelijker langs de Aisne uit .... dat hoeft geen bezwaar te zijn, de oostrand van het rijkere bekken van Parijs is echt een "randgebied".
Volg je de Aisne omhoog dan kom je eventueel ook nog door Snte Menehould ... waar de gemeente liever geld uit gaf aan het lokale zwembad als aan de spoorwegverbinding tussen Chalons en Verdun (op het traject in het Argonner-heuvelland reed die trein overigens ook tergend langzaam, je hoorde de rails onder de wielen verkruimelen, wenste de trein terreinbanden toe ... en als je een beetje doorfietste ging je sneller).

Dan even een grote stap: Als je iets eerder van de Marne afslaat dan kan je Colombey-les-2-Eglises aandoen, een aandoenlijk De Gaulle bedevaartsoord.

Vervolgens weer een grote stap: Vanaf Chatillon-en-Bazois is wellicht het Canal du Nivernais wel een prettige afwisseling.
Je komt dan even door een stukje bucolisch landschap ... en het fietst prettig ... richting Loire wordt het dan weer "gewoner".
Als je dan de Loire stroom op zou volgen kom je rond het "knooppunt" bij de Besbre nog een staartje van het staal-bekken bij Monceau-les-Mines/Le Creusot tegen. Fiets je daarna de vallei van de Besbre omhoog dan kom je door een regio waar je (naar verluid) 's ochtends niet met grote bankbiljetten moet betalen omdat er dan nog niet voldoende wisselgeld is, een regio waar je op straat ook een hoog aandeel auto's ziet van het vorige en voor-vorige model.

Dan als je in Auvergne terecht gekomen bent zie ik dat je de Alagnon niet volgt: is dat met opzet? Een langer eind door de vallei is daar best comfortabel.

En als een voorlopig tenslotte eindig je in Puigcerda via een klim door de vallei van de Tet. Die klim is erg zwaar (of je moet het gele treintje nemen). Sla je eerder af (de vallei van Fenouillet/Fenouilledes, of je neemt eerder eerst een stukje Canal du Midi - dat kan dan tot Carcassonne) en dan richting Axat dan maak je een klim in etappes. Je komt dan wellicht over het Plateau de Sault, een "voorbeeld" van een gebied waar het net iets beter gaat (want een vruchtbaar plateau) maar ook niet geweldig (want toch nogal geïsoleerd). Kom je langs Limoux dan zie je ook die halverwege-wereld: De zoete prikwijn van Limoux is fameus, maar levert toch niet echt veel op, en dus zijn de tegenstellingen groot. Dorpjes met enkele tientallen inwoners, en dus blij met ongeveer iedere "impuls", zelfs al is dat dan een tweede huis.
De finale klim vanaf Ax-les-Thermes richting Puigcerda kan je dan overigens met de gewone trein doen.
Zowel dat gele treintje als de hoofd-lijn naar Latour du Carol/Enveigt zijn van die ieder jaar weer bedreigde "antennes".

Puigcerda is overigens natuurlijk geen typisch Spanje. Om te beginnen Catalonië, en dus sowieso al een stuk rijker, en door zijn ligging (in de wat verdere achtertuin van Barcelona) ook nog eens goed bevoordeeld.

Doe er je voordeel mee, en succes met de verdere planning.
ysn schreef: Intussen ben ik een beetje beginnen sleutelen aan een route (Brussel-Pyreneeën)
Kijk niet vreemd op als je binnen de kortste keren onderweg tips krijgt om ergens langs te gaan en er van de route weinig meer overblijft.
ysn schreef:
do 23 jan, 2020 10:42
Intussen ben ik een beetje beginnen sleutelen aan een route (Brussel-Pyreneeën)
https://drive.google.com/open?id=1CSimu ... sp=sharing
Ik krijg meteen zin om te fietsen.
Een snelle blik op de kaart suggereert dat je weinig grotere steden aandoet.
Vanuit journalistiek standpunt lijkt het me aanbevolen dat je regelmatig de lokale préfecture aandoet om met een departementale gezagsdrager of met de departementale administratie te praten.
Maar misschien heb je daarop gelet, ik weet niet welke steden een préfecture zijn.
derdekeer schreef:
do 23 jan, 2020 15:11
Een snelle blik op de kaart suggereert dat je weinig grotere steden aandoet.
Vanuit journalistiek standpunt lijkt het me aanbevolen dat je regelmatig de lokale préfecture aandoet om met een departementale gezagsdrager of met de departementale administratie te praten.
Maar misschien heb je daarop gelet, ik weet niet welke steden een préfecture zijn.
Als ik de Franse verhoudingen zo aanzie denk ik dat zo hier en daar een langer zittende (maar niet oeroude) Mr (of Mme) le Maire minstens ook tot de "must see" hoort. Het mooie is dat er een site is waar je iedere burgemeester op kan vinden, met zijn voornaam, beroep en geboortedatum. In de kleinere gemeenten zijn zulke burgemeesters slechts licht politiek ingekleurd, en de betere weten heel goed hoe het regionaal reilt en zeilt. Op het (Sous)Prefectuur-niveau tref je meer de ambtenaar en de politiek correcte/gewenste respons.
Overigens vind je Prefectuur en Sous-Prefectuur makkelijk: De betere Franse kaart, althans die van het IGN, geeft op de kaart deze bestuurs-politieke status aan (op het 1:100.000 niveau en gedetailleerder staat er bij iedere gemeente ook een aanduiding van het inwonertal in duizenden met 1 of 2 posities achter de komma).