Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Dwars door Wales: fietsen met hindernissen. - Forum Wereldfietser

Dwars door Wales: fietsen met hindernissen.

Door dit draadje kwam ik op het idee om een mooie ruige tocht door Wales uit 2012 hier weer op te rakelen. Velen zijn er nooit geweest en weten niet dat Wales een prachtig fietsland is.
Veel vakantiefietsers hebben koudwatervrees als het om de Britse Eilanden gaat. Wat mij betreft ten onrechte. Het zuidoosten is gemiddeld droger en zonniger dan Nederland (zie dit topic). En tijdens de hittegolven van de laatste twee zomers, bleef de hitte daar dragelijker: wanneer het in Nederland boven de 35 graden was, was het aan de andere kant van de Noordzee minstens 5 graden koeler en werd de hitte daar sneller verdreven door koelere oceaanlucht.
De laatste jaren hebben we op de Balkan en in de Alpen vele malen de tijd moeten doden op schaduwrijke plekken omdat het simpelweg te heet was om te fietsen. Toen we door Wales fietsten, was het daar de natste zomer sinds honderd jaar. Ik ga het echt niet mooier laten lijken dan het was, maar het was zeker geen mislukte vakantie, integendeel. We hebben ook zelden zo vaak moeten lachen om onverwachte situaties. Waar vind je zo dicht bij huis zo'n bijzondere sfeer?


De route: van Cardiff naar Llandudno

Afbeelding


Zondag 10 juni 2012, per trein van Harwich naar Cardiff

Het is kil en regenachtig als we in Cardiff aankomen. Nu gelijk gaan fietsen lijkt geen goed idee. Naast het station lonkt een hotel. Even later zitten we op onze kamer te zappen: Corrie op zoek naar het Europees kampioenschap voetbal, ik naar een optimistisch weerbericht. De BBC laat wat anders zien: ondergelopen dorpen, drijvende caravans en overlopende stuwmeren in het midden van Wales. Wrong place, wrong time?


Maandag 11 juni 2012, van Cardiff naar Merhyr Tydfil; 57 km, 730 m klimmen, 600 m dalen


Afbeelding

Een groot draaihek markeert het begin van de Taff Trail, die ons van Cardiff naar de Brecon Beacons moet leiden.

Afbeelding

Ongehinderd door het drukke stadsverkeer fietsen we over deze voormalige spoorlijn langs de Taff rivier. Soms stappen we af om ons door een hekje te wurmen. Een klein ongemak dat we voor lief nemen, zolang het niet te vaak voorkomt.

Afbeelding

Naarmate de stad verder achter ons ligt, nemen de barrières echter toe. In het vooruitstrevende Cardiff waren nog fietsvriendelijke oplossingen bedacht om motoren te weren, in de traditionelere dorpen, waar fietsen helemaal niet hip is, wordt de Taff Trail een tough trail: een hordeloop met steeds gekkere obstakels, waaronder een soort tourniquetpoortjes die smaller zijn dan onze fietssturen. Eerst halen we daar de bagage van onze fietsen, later lukt het om er met bepakte fietsen toch snel doorheen te glippen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding


Dinsdag 12 juni 2012, van Merhyr Tydfil naar Heol Senni; 55 km, 845 m klimmen, 815 m dalen


Afbeelding

We vervolgen National Cycle Route 8, eerst nog een stukje kruip-door-sluip-door over de Taff Trail.

Afbeelding

Later gaat de route over rustige barrièrevrije wegen langs enkele stuwmeren naar Brecon.

Afbeelding

wordt vervolgd
En we gaan weer volgen :)
+1 :D
We hangen aan je ....... fietsbanden :D

Anja
Woensdag 13 juni 2012, van Heol Senni naar Aberdulais; fietsen: 39 km, 605 m klimmen, 700 m dalen...

Afbeelding

...en halverwege de tocht een wandeling: 15 km, 400 m klimmen, 395 m dalen

Afbeelding

Na de Taff Trail klimmen we slalommend tussen scharrelschapen over de Brecon Beacons.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Daar laten we de fietsen staan voor een wandeling langs de watervallen in de Mellte en de Nedd Fechan, waar het regenwater van de laatste week met luid geraas door nauwe kloven spoelt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Na drie hotelnachten willen we eindelijk de tent opzetten. Dichtbij een pub, waar Corrie straks weer het EK kan zien, melden we ons bij een kampeerboer. Deze moet ons teleurstellen. "De laatste tijd is hier zoveel regen gevallen, dat het veld nu te drassig is. Drie mijl verder is een andere camping."
Dat is de Lone Wolf Campsite. Achter krakkemikkige boerenschuren vinden we de receptie in een sjofel hok. Ted, een krasse tachtiger met een Catweazle gezicht, verwelkomt ons hartelijk en wijst de weg naar een prachtig veldje.
"De laatste jaren werd het hier te druk", vertelt hij. "Het ging hier op een gewone camping lijken. Daarom zijn we een tijdje dicht geweest, maar rustzoekers zijn nu weer welkom."
Als Corrie vraagt of er een pub in de buurt is, schudt Ted zijn hoofd. "No pub around here, my dear", lacht hij met zijn laatste voortand scheef naar buiten. "Ik kan wel wat te drinken halen."
Corrie legt uit dat ze graag voetbal wil kijken. "No problem!", schatert de grijsaard, "Come to the office!"
"Durf je het aan?", grijns ik. "Zet jij de tent maar op", zegt Corrie, die al achter Ted aanloopt.
Later doet ze verslag. "Het was er een kleffe bende, maar wel gezellig."

wordt vervolgd
Het is al weer een tijdje geleden dat ik voor het laatst in het Verenigd Koninkrijk gefietst heb. Het is er altijd zo prachtig, en de pubs zijn zo leuk. De campings waren toch soms wat minder. Ik ben wel benieuwd of het Sustrans netwerk inmiddels wat bruikbaarder is geworden.
Dit gaat weliswaar over Wales, maar ik heb toch voorpret. Dit jaar voor het eerst op en met de fiets naar het VK, zuid-Engeland (Dwars door Engeland heen en Noordzeeroute terug). Pubs, B&B, campings en pubmeals hoop ik op. Het landschap verheug ik me het meest op, we zijn eerder met de auto naar Schotland en Wales geweest, en daarbij delen van Engeland doorgestoken. Prachtig vind ik het.
Donderdag 14 juni 2012, van Aberdulais naar Swansea; 26 km, 295 m klimmen, 330 m dalen

Afbeelding

Een fietspad langs de Neath leidt ons autovrij door een verstedelijkt gebied. De hekjes zijn nu routine geworden; in drie seconden schuiven we er een fiets doorheen.

Afbeelding

Na een paar droge dagen koerst een stormdepressie recht op ons af. 's Ochtens is het nog droog, maar tegen de tijd dat we Swansea bereiken, wakkert de wind aan en begint het te regenen. We zoeken een hotelkamer en maken een plan B voor de volgende dag.


Vrijdag 15 juni 2012, per bus heen en weer naar het schiereiland Gower; wandeling: 17 km, 390 m klimmen, 375 m dalen

Afbeelding

Fietsen is nu geen goed idee. Liever lopen we een stuk van het Gower Coast Path, dat ook bij slecht weer prachtig is. In de striemende regen lopen we voorovergebogen in de wind naar Worm's Head, waar de oceaan schuimend tegen de steile kliffen beukt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

wordt vervolgd
heerlijk verslag. dank je wel!
Zaterdag 16 juni 2012, trein van Swansea naar Llanelli en daarvandaan fietsen naar Llandeilo; 44 km, 945 m klimmen, 885 m dalen

Afbeelding

's Ochtends regent het nog. We nemen de trein naar Llanelli, waar we uitgebreid koffie drinken. Tegen de middag wagen we ons tussen de plensbuien weer op de fiets langs de Swiss Valley Cycle Route. Hier komen we alleen hondenbezitters tegen, voor wie een dag binnen blijven geen optie is. .

Afbeelding

De hekjes die we nog van de Taff Trail kennen, zijn weer terug, maar inmiddels schuiven we er behendig tussendoor.

Afbeelding

Wel moet de bagage van de fietsen af wanneer een omgewaaide boom dwars over het pad ligt.

Afbeelding

Een volgend obstakel is een ford: een van de honderden plekken in dit land waar een beekje over de weg stroomt (zie dit overzicht). Gewoonlijk fiets je er zo doorheen, maar nu staan we voor een onpeilbare stroomversnelling, een natte variant op de reeds genomen hordes! Naast de weg biedt een voetbrug net genoeg ruimte voor onze fietsen.

Afbeelding

wordt vervolgd
Zondag 17 juni 2012, van Llandeilo naar Ffarmers; 48 km, 1095 m klimmen, 950 m dalen

Afbeelding

Wales is niet groot, maar wel ongenaakbaar en zit boordevol bloedmooie plekken. Carreg Cennen Castle ligt op zo'n plek. Er moet wel even voor geklommen worden. De ruïne staat al acht eeuwen op de rand van een gapende afgrond en is niet gebouwd voor haastig bezoek.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Dreigende wolken en felle opklaringen dompelen de omringende heuvels in alle tinten groen en grijs tot een aanstormende hagelbui ons de tearoom injaagt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Uren later stoppen we weer bij de spooky restanten van Talley Abby. Hier geen tearoom, maar wel een picknick op gewijde grond.

Afbeelding

Na een droge middag verlangen we weer naar een nacht in de tent, maar de grond van de camping bij Ffarmers is nog erg nat. Elke stap die we zetten, blijft nog uren zichtbaar als een modderige vlek in het gras. Ook verschijnen er midges: tijd om de pub in te duiken, waar Corrie al een diner met voetbal geregeld heeft. Tijdens de wedstrijd lees ik op een tablet wat zich in de rest van de wereld afspeelt, tot verwondering van andere pubgasten.
"Can't he talk?", vraagt een van hen aan Corrie.
"Over van alles en nog wat", stelt ze hem gerust, "Alleen niet over sport."
In de loop van de avond gaat het Nederlands elftal roemloos ten onder. De rest van de vakantie zijn we verlost van het EK!

wordt vervolgd
Maandag 18 juni 2012, van Ffarmers naar Pontrhydfendigaid; 58 km, 1230 m klimmen, 1195 m dalen

Afbeelding

Rhandirmwyn Bridge is het laatste gehucht voor het Tywi Forest en de bergen daarachter. Geen plek voor cappuccino en carrot cakes. Wel een ietwat onooglijke, maar heerlijke sticky toffee pudding in een pub, die genoeg brandstof levert voor de klimmetjes die ons te wachten staan.

Afbeelding

Afbeelding

De sluizen van het Llyn Brianne Reservoir staan open om het overtollige regenwater af te voeren.

Afbeelding

Dan volgen enkele pittige klimmetjes.

Afbeelding

Afbeelding

Pontrhydfendigaid is alweer zo'n onuitspreekbaar (zie hier en klik op het pijltje) vlekje op de kaart met een gastvrije pub, die ons voorziet van lekker eten en een grasveldje voor de tent. We zijn nu aan de rand van het gebied dat een week eerder overstroomd werd.

wordt vervolgd
Dinsdag 19 juni 2012, van Pontrhydfendigaid naar Llanidloes; 40 km, 915 m klimmen, 940 m dalen

Afbeelding

Na twee dagen freewheelen volgen we nu weer fietsroutebordjes. Eerst door een diepgroen koeienparadijs, dan langs verlaten leisteengroeves en loodmijnen, steeds dieper de Cambrian Mountains in.

Afbeelding

Afbeelding

Corrie wil het liefst over comfortabel asfalt naar Llanidloes fietsen, nog ruim 40 kilometer. Ik voel meer voor een doorsteek door de bergen: ruiger en steiler, maar slechts half zo ver. We komen er niet uit en fietsen door tot de plek waar onze wensroutes uit elkaar gaan. Daar breekt net de zon door en zien we mijn route als een glinsterend lint tussen de heuvels liggen. Hier kan Corrie moeilijk nee tegen zeggen.
Een half uur later verdwijnt de zon achter dreigende wolken. De weg is niet meer dan een flinterdun reepje asfalt dat steil omhoog gaat. Corrie is een snellere klimmer dan ik, maar niet op steile of slechte paden. Ze zwijgt met haar mond en vloekt met haar ogen, terwijl ik beelden schiet die later moeten getuigen van de rauwe schoonheid die nu nog schuilgaat achter tijdelijk fysiek ongemak.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Na een korte afdaling volgt een goede asfaltweg, die wel zo steil is dat we steeds met z'n tweeën een van onze fietsen omhoog duwen. Blauwrode bordjes bevestigen dat dit fietsroute 818 is.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Er volgt een zonovergoten avond op de camping van Llanidloes, met een droge grasmat en vrij van midges!

Afbeelding

Afbeelding

wordt vervolgd
Woensdag 20 juni 2012, van Llanidloes naar Tywyn; 63 km, 1015 m klimmen, 1160 m dalen

Afbeelding

In Llanidloes komen we achter de reputatie van de gisteren gereden route, wanneer de eigenaar van een outdoorwinkel ons vraagt waar we gefietst hebben. 'My goodness, you took that way!'

Afbeelding

De volgende dag genieten we van de beschaafde klim naar de naamloze pas in de weg naar Machynlleth (zie hier voor de uitspraak in het Welsh en het Engels), gevolgd door misschien wel de mooiste afdaling in Wales. In een half uur tijd zakken we helemaal terug naar zeeniveau.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

wordt vervolgd
Mooie foto's Kees! Dat smalle strookje asfalt zat ook in het (semi-offroad, 300km) This is not a Tour brevet in 2018; bij Llangurig linksaf (noordwaarts) als ik me niet vergis? En als je je fiets niet vol hebt hangen met Ortliebs is het het te fietsen :wink:
PeterFokkinga schreef:
ma 09 mar, 2020 17:30
...
En als je je fiets niet vol hebt hangen met Ortliebs is het het te fietsen :wink:
Ja, dat lijkt mij ook erg zwaar. Maar des te groter de waardering!
PeterFokkinga schreef:
ma 09 mar, 2020 17:30
Mooie foto's Kees! Dat smalle strookje asfalt zat ook in het (semi-offroad, 300km) This is not a Tour brevet in 2018; bij Llangurig linksaf (noordwaarts) als ik me niet vergis?
Dat klopt. En de prachtige foto bovenaan deze site is zo te zien fietsroute 82 over de heuvels naar Dolgellau, die we de volgende dag hadden willen fietsen.
Tegenwoordig doen we dit soort tochten wel zonder voortassen ;-).
Donderdag 21 juni 2012, van Tywyn naar Dolgellau; 53 km, 485 m klimmen, 505 m dalen

Afbeelding

We fietsen van Tywyn in noordoostelijke richting en bekijken de ruïnes van Castell y Berr.

Afbeelding

Daarna gaat fietsroute 82 steil en voor een deel onverhard over de heuvels naar Dolgellau.

Afbeelding

Helaas is deze route nu afgesloten. Ik vermoed dat de weg door de vele regen onbegaanbaar is geworden.

Afbeelding

Na drie droge dagen doet de loodgrijze lucht vermoeden dat de komst van de volgende zondvloed niet lang meer op zich zal laten wachten. Dan kun je beter niet op een nauwelijks begaanbaar pad aan de loefzijde van de Cambrian Mountains fietsen.
Dus besluiten we om nu maar de snellere kustroute te nemen. In de verte raken de wolken al de hoogste bergtoppen. Hopelijk arriveren we in Dolgellau voordat het regenfront ons heeft ingehaald.

Afbeelding

De eerste spetters vallen wanneer we Dolgellau binnenrijden. De volgende dag zal het onafgebroken blijven regenen, dus boeken we gelijk maar een B&B voor twee nachten.

Vrijdag 22 juni 2012, met de bus heen en weer naar Machynlleth.

Dolgellau is wel wat klein om anderhalve dag langs winkels en tearooms te hoppen. Dus nemen we een bus naar het Centre for Alternative Technology, 21 km zuidwaarts in een voormalige leisteengroeve vlakbij Machynlleth. Ik fietste hier al eens langs in 1983, dus is het hoog tijd voor een update.
Nog altijd ligt de nadruk hier op kleinschaligheid en zelfredzaamheid. Dit is voor mij de charme en tegelijkertijd de beperking van het project. Mooi voor Wales, maar nog geen duidelijk antwoord op de vraag hoe je van een miljoenenstad als Londen een schone metropool kunt maken. Het heeft veel weg van de Kleine Aarde, dat bijna 40 jaar lang het Brabantse Boxtel op de kaart zette, maar dan wel in het veel mooiere Wales. Alleen al de entree, een door water en zwaartekracht aangedreven kabeltreintje, is een pronkstukje.

Afbeelding

Vanuit de bus naar Machynlleth is goed te zien dat het riviertje de Dovey door de vele regen nu bijna uit zijn voegen barst. Met nog een week te gaan, is deze maand hard op weg om in Wales de natste juni in honderd jaar te worden (zie hier).

Afbeelding

wordt vervolgd
Zaterdag 23 juni 2012, van Dolgellau naar Porthmadog; 56 km, 1045 m klimmen, 1035 m dalen

Afbeelding

De volgende dag is het nog koel en grauw, maar wel droog. Geen slechte dag om weer verder te fietsen.
Dichte bossen omringen fietsroute 82 in het Nationaal Park Snowdonia. Fietsers komen we hier niet tegen. Wel horen we steeds meer rumoer en worden we links en rechts ingehaald door hardlopers. Dan stuiten we op afzetlint, dranghekken en vlaggen. De fietsroute is een marathonparcours geworden!

Afbeelding

Verderop krijgen we op fietsroute 82 weer de ruimte. Wel gaat het pittig op en neer over bospaden.

Afbeelding

Na het bos maakt marathongehijg plaats voor schapengeblaat. Moeizaam trappen we tegen de gure zeewind, die onze klimwarmte al snel wegblaast.

Afbeelding

De leistenen daken van Trawsfynydd gaan naadloos over in de grauwe lucht. De pub is nog dicht, dus grabbelen we wanten en mutsen uit de fietstassen en zetten we thee bij een bankje op een steenworp van de 'public conveniences', waarvoor in het Welsh de nog langere term 'cyfleusterau cyhoeddus' gebruikt wordt.

Afbeelding

Afgezien van de marathonafzetting van vanochtend lijkt fietsroute 82 vrij van obstakels. Totdat we kruip-door-sluip-door om een afgedankte kerncentrale (zie hier) aan een stuwmeer geleid worden, waar paaltjes, bordjes en wegdek ons weer uit gaan dagen. Zelfs een bijna 'Berlijnse' muur, waar je niet zomaar even overheen stapt, is voorzien van een waarschuwing dat het water achter die muur best wel diep is.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Fijngereden grind maakt plaats voor losse keien, vaste grond wordt natte zomp. De ene keer zakken onze wielen tien centimeter in de zuigende blubber, dan moeten we ze weer over een dikke kluwen van boomwortels heentillen.

Afbeelding

Afbeelding

Toch staan ook hier - als een sick joke - de blauwe bordjes van het National Cycle Network! Het enige bordje dat we hier nog missen - maar waar je in de rest van dit land je nek over breekt - heb ik er zelf maar bijgezet.
Het zou een mooie 'Cycle Facility of the Month' kunnen zijn (zie www.warringtoncyclecampaign.co.uk, klik op 'facility of the month' en scrol naar beneden).

Afbeelding

De rest van deze dag volgt morgen.
keesswart schreef:
wo 11 mar, 2020 16:54
De rest van deze dag volgt morgen.
filosofische poëzie...