Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Ethiopië:welke regio bezoeken, stenen-gooiende kinderen ? - Forum Wereldfietser

Ethiopië:welke regio bezoeken, stenen-gooiende kinderen ?

Beste allemaal,
mijn man en ik (45-50ers) zijn verslaafd geraakt om met onze fiets op reis te gaan. Cuba en Noord-Thailand hebben we zo al bezocht, fantastische ervaring ! De jaren voordien gingen we steeds met de rugzak en openbaar vervoer op reis. Zo hebben we reeds vele landen in Aziê en Latijns Amerika bezocht maar nog nooit Afrika. Daarom hebben we nu gepland om vanaf half dec'16 4 weken rond te fietsen in Ethiopië. We zijn allerhande informatie aan't verzamelen en zien er naar uit, maar wat ons wel verontrust zijn die stenen-gooiende-kinderen. Moeten we hier écht schrik van hebben ?
Ook : aan de hand vd Lonely Planet en forums hopen we een mooie fietsroute te kunnen samenstellen maar als jullie voorstellen hebben, natuurlijk altijd welkom !
Alvast bedankt voor jullie hulp !
Danny & Ilse
Met de jaarwisseling 2014/2015 heb ik dit rondje gefietst in Ethiopië.

In zuiden, het land van de Borena's, heb ik weinig last gehad van de kinderen, maar daar wonen dan ook weinig mensen.

Ethiopië is een erg mooi land, maar voor je mentale rust moet je daar niet zijn. Voortdurend wordt je lastig gevallen, en kinderen zijn het ergst.

Stenen gooien is daar overigens een deel van de cultuur: zit je in een restaurant en de kinderen worden naar de mening van de eigenaar te opdringerig, dan jaagt hij ze weg door een steen naar ze te gooien. Ook slaan met rietstengels behoort tot de cultuur (dat overkwam mij de tweede fietsdag al).

Het is ook zo dat het op den duur op gaat tellen: na een aantallen dagen (het varieert per persoon) ben je het spuugzat. Je hoeft maar even ergens te stoppen (in the middle of nowhere) en mensen komen vrijwel onmiddellijk (hard) naar je toe hollen.

Het echt raak gooien met de stenen viel op het traject gereden heb wel mee. De meesten werden expres mis gegooid, en diegene die raak waren, waren klein.

De mensen die je in gelegenheden zult ontmoeten, en waarmee je een normaal gesprek kunt voeren, zijn over het algemeen erg aardig en behulpzaam. Helaas zullen dergelijke ontmoetingen zwaar in de minderheid zijn.

Wat af en toe hielp tegen de kinderen was een volwassene vragen om de kinderen op te laten hoepelen. Binnen korte tijd heb je dan helaas weer een verse sliert kinderen achter je aan lopen.

Het laatste fietsverslag over Ethiopië wat ik ken is van Peter Gostelow. De titel "Sticks and Stones" zegt al heel wat. Peter Gostelow heeft uiteindelijk zijn noordelijke route ingekort, maar dat was mede vanwege visum perikelen.

Ikzelf zit er nog aan te denken het Noordelijke deel van Ethiopië te fietsen. (In het noordelijke deel van Ethiopië schijnt het stenen wel erger te zijn dan in het zuiden.)
(Één reden om even niet te gaan zijn deze onlusten, welke tevens de reden zijn van het oranje momenteel rond Wenchi en ten zuiden van Addis Abeba (was kort geleden nog rood, dus er is al verbetering).)

Ikzelf laat mij dus niet tegenhouden door dat intense volk, maar weet wel waar je aan begint!

Mocht je een Afrikaans land zoeken dat wat minder onstuimig is, dan kan ik Kameroen aanraden. De mensen in Kameroen zijn zeer aardig, en Kameroen heeft tevens een afwisselend landschap te bieden. Kameroen wordt daarom ook wel "Afrika in het klein" genoemd.
Beste Peter,
heel erg bedankt voor uw duidelijke informatie. Omdat het voor ons de allereerste keer is dat we een Afrikaans land als reisbestemming kiezen, lijkt het ons verstandiger om toch niet voor Ethiopië te kiezen. We gaan zeker je voorstel bekijken om dan maar naar Kameroen te reizen. Hopelijk is het daar geen regenseizoen in december-januari ?
Aangezien we helemaal niets afweten van Kameroen, staan we natuurlijk te popelen om jullie reacties te ontvangen over dit land !
Danny & Ilse schreef:Hopelijk is het daar geen regenseizoen in december-januari?
Ik ben zelf ook in die periode geweest, en dan is zeker geen regenseizoen.

Verder is er wel erg veel te vertellen over Kameroen. Ik ben zelf in 2009 door het wat dunner bevolkte Franse deel gefietst. Aan de grens is het wat welvarender en drukkere engelstalige deel. Er is nog Mount Cameroon om te beklimmen. Etcetera.