Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Cycling Downunder - berichtje van onderweg - Forum Wereldfietser

Cycling Downunder - berichtje van onderweg

Hallo allemaal,

Gisterenmorgen ben ik om half 6 vertrokken voor een fietsreis door Australie. Na enige problemen met het bereiken van Schiphol, er stond 19 kilometer file door een ongeval, ben ik toch nog op tijd aangekomen.
Inchecken met fiets geen probleemloos. Ik hoefde zelfs geen overgewicht (16 kilo) te betalen. De fiets ging dus gratis mee, hulde aan BA.

Op Heathrow werd mij door een andere nederlands reiziger nog even medegedeeld dat hij mijn fietsdoos uit het vliegtuig had zien komen en dat deze op een appart karretje afgevoerd werd. Tot zover is dus alles goed gegaan.

Op dit moment sta ik op Singapore Airport bij een gratis internet terminal dit berichtje te tikken. Hier moet ik maar liefst 14 uur wachten tot de volgende vlucht naar Darwin!!

Tot zover maar weer, er staan nog andere mensen te dringen. Gratis is natuurlijk gewild :)

Groetjes,
Martin 8)

Martin,

Leuk dat je ons onderweg op de hoogte houd! Ik hoop dat we nog veel reisverhalen van jou (en andere forumgebruikers) mogen lezen in het forum.

Veel plezier in Australie!

Groeten,
Dennis

Hallo Luitjes,

Ik zit op dit moment in Hayes Creek achter een Windows 98 bakje met modem verbinding te tikken.

Tot nu toe loopt de boel niet lekker. Qantas/Britisch Airways was mijn fiets kwijtgeraakt op Heathrow. Uiteindelijk is hij 5 dagen later geariveerd in Darwin. Volgens de stickertjes op de doos, wat er tenminste van de doos over was, is hij zelfs in Sydney geweest. Aan het aantal verschillende soorten tape te zien is hij onderweg ook minimaal 4 keer opengemaakt en is de fiets er een keer helemaal uitgehaald.

Al met al was de fiets dus beschadigd. Het achterwiel had een flinke slag en de versnelling schakelt niet goed meer. Tevens heeft het stuur een opdonder gehad. Bagage wordt nu eenmaal als oud vuil behandeld.

Ik heb dat wat ik kon proberen te repareren, maar in de 250 km die ik nu gefietst heb blijkt dat het met de kilometer zwaarder gaat. Ik moet zelfs op lichte dalingen trappen om naar beneden te komen.

Om 10:00 uur komt hier de bus naar Katherine. Ik denk dat ik die, met fiets, neem. In Katherine zit namelijk een fietsenmaker, een echte. Daar zal ik de fiets na laten kijken en dan zie ik wel weer verder. Ik hoop dat e.e.a. snel gerepareerd kan worden, anders is het verhaal snel voorbij.

Tot zover.
Groetjes,
Martin 8)

Tjonge, dat is balen zeg! Ik ben nu 10 keer met de fiets in het vliegtuig geweest maar zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ik hoop voor je dat de plaatselijke fietsenmaker een beetje verstand van zaken heeft....

Groeten,
Dennis

Hallo allemaal,

Afgelopen vrijdag heb ik het stuk van Hayes Creek naar Katherine met de bus afgelegd. Het fietsen werd alsmaar zwaarder, wat overigens niet aan mijn conditie lag, en ik vond het niet verantwoord om zo verder te gaan.
Eenmaal aangekomen in Katherine heb ik een kamer geboekt en mijn spullen daar achtergelaten terwijl ik de fiets naar de fietsenmaker (The Bike Shop) bracht. Tijdens dit ritje merkte ik dat het achterwiel langs de remblokken schaafde. Dit geluid werd schijnbaar door mijn tassen gedempt, waardoor ik het met bagage niet hoorde maar wel merkte.

Eenmaal bij de Bike Shop aangekomen was de eigenaar, tevens de monteur, zelf een tour aan het doen in Tennant Creek. Hij zou pas zondag avond terugkeren. Mijn fiets werd dus pas maandag gerepareerd. Dus wederom enkele dagen gedwongen rust.

Ik ben gisteren dan maar met een dagtocht naar Katherine Gorge geweest en dat was gelukkig niet voor niets. Met verschillende boottochten en wandelingen over de rotsen van gorge naar gorge en een BBQ als lunch was het een geslaagde dag. Zeker mijn voeten hadden aan het eind van de dag hun rust verdiend.

Vanmorgen heb ik mijn fiets weer opgehaald. Alles werkt weer zoals het hoort en hij trapt weer lekker ligt. Morgen vroeg, rond 3 uur, gaat het verder naar de eerstvolgende grotere plaats Tennant Creek op ongeveer 700 km afstand. De eerste etappa gaat naar Mataranka op 105 km. Hier hoop ik voor 9 uur 's morgens aan te komen, voordat de wind opkomt en voordat de vliegen wakker worden.

Mijn stemming is op dit moment weer positief en ik hoop dat hiermee de problemen voorbij zijn.

Groetjes en tot de volgende keer,

Martin 8)

Het is niet allemaal zo lekker gelopen als ik had gehoopt. Nadat ik Katherine verlaten had heb ik 2 dagen later de rit moeten staken. In de eerste dagen vanaf Darwin heb ik door het fietsen met een slag in het achterwiel (schaafde langs de remblokken) mijn rechter kuitspier overbelast. Dit begon na mijn vertrek uit Katherine pijnlijk op te spelen. Hierdoor was ik gedwongen om met de bus verder te reizen.

Doordat ik er van dit alles stevig de pest in had ben ik maar meteen doorgereden naar Ailce Springs. Hier zit ik nu al 2 dagen en met een zalfje voor mijn been begin ik aardig op te knappen. Morgen wil ik weer vertrekken richting Ayers Rock. Ik wil tenslotte met mijn fiets een rondje rond dat rotsblok fietsen.

Een ding weet ik wel, wanneer je hier in Australie gaat fietsen moet je er de tijd voor nemen, zodat je bij eventuele ongemakken rustig uit kunt rusten. Ik heb die tijd niet en moet over een maandje in Brisbane weer het vliegtuig naar huis nemen. Ook familiebezoek staat nog op het programma en dan blijft er voor fietsen niet veel tijd meer over. Ik hoop dat het nu wat beter gaat.

Groetjes,
Martin 8)

Voor Australië heb je gewoon verschrikkelijk veel tijd nodig. Ik heb een jaar de tijd gehad maar nog zwaar in tijdgebrek gebleken. Het is een continent met een hele andere manier van leven, het klimaat en de mensen zijn er gewoon anders dus je zult je ook aan moeten passen. Het is gewoon een verhaal appart... Ik ben echt van het land en de mensen gaan houden maar inderdaad zoals je zegt, de tijd heb je echt nodig... (en calculeer dus extra in...)

Liefs,

Anouk

Hallo allemaal,

Even een update van wat er tot nu toe allemaal gebeurd is. (details kun je op mijn website lezen)

Zoals ik reeds vertelde heb ik in Katherine mijn fiets laten repareren. In de tijd die daarvoor nodig was heb ik een bezoekje gebracht aan Katherine Gorge. Een prachtig natuurgebied en iedereen die daar langs komt raad ik aan de volle dagtour te doen.
Na Katherine ben ik weer verder gaan fietsen, maar helaas niet voor lang. Doordat ik de eerste dag met een kapotte fiets heb gereden heb ik schijnbaar een spier in mijn rechterbeen overbelast. Het resultaat was dat ik de 2e dag na Katherine regelmatig spierpijn en kramp in mijn been had. Omdat ik toch al zo ontzettend baalde van de problemen tijdens de start van mijn trip heb ik de bus naar Alice Springs genomen. Hier ben ik een paar dagen gebleven. Van de plaatselijke drogist/apotheek heb ik een zalfje voor spierblessures gekregen en waarrempel de problemen in mijn been verdwenen als sneeuw voor de zon.

Na een paar dagen ben ik verder gaan fietsen richting Ayers Rock. Mijn conditie was weer dermate goed dat ik de route in 4 dagen heb afgelegd met 1 dag van 165 km. In Ayers Rock Resort ben ik 2 dagen gebleven (prijzig hoor) en heb eeb rondje rond dat beroemde rotsblok gefietst.

Om met mijn tijd een beetje uit te komen heb ik vanaf Ayers Rock wederom de bus genomen. Ditmaal naar Longreach in Queensland. Een busrit van 25 uur vanuit Alice Springs.

In Longreach heb ik de Stockman's Hall of Fame bezocht en ben daarna doorgefietst naar Barcaldine. Het fietsen hier vond ik niet erg plezierig, voornamelijk vanwege de vele kangeroe kadavers die langs de weg lagen in verschillende staten van ontbinding met de nodige onaangename geuren. Gemiddeld lag er om de 10 meter eentje, maar ook na een afstand van 100 km raak je niet gewens aan die geur.
De volgende dag ging het verder naar Jericho. Ook hier kadavers langs de weg, maar niet zo veel als de dag ervoor. Wat wel als nadeel werkte was de sterk opkomende wind waar ik tegenin moest rijden. De volgende etappe van Jericho naar Alpha heb ik daarom halverwege moeten afbreken. De wind was 's morgens al dusdanig hard dat de takken van de bomen waaiden. Halverwege ben ik daarom omgekeerd en teruggefietst naar Barcaldine. De weerberichten waren dusdanig dat deze wind nog wel een tijdje zou blijven. Om niet met de tijd in de problemen te komen moest ik wederom een bus ter hulp roepen. Met deze ben ik verder gereden naar Rockhampton.

Vanuit Rocky ben ik zuidelijk verder gefietst naar Gladstone. Halverwege kreeg ik echter weer een probleem. Doordat ik ongemerkt door een gat in de weg reed, kreeg ik weer een slag in mijn achterwiel. Dit werd echter gaandeweg erger en toen ik het wiel later eens goed bekeek zag ik dat een van de spaken uit de velg (Mavic) was gescheurd. Dus wederom een paar dagen rust vanwege reparaties in Gladstone.

Vanmorgen ben ik uit Gladstone vertrokken en nu zit ik in Miriam Vale, 70 km zuidelijker. Mijn fiets rijdt weer prima en vanmorgen had ik voor het eerst in de tijd dat ik hier rondfiets de wind mee (Joepie).

Ik heb nu nog 2 etappes te gaan voordat ik bij mijn eindpunt, Bundaberg, aankom. Daar blijf ik nog 2 weken bij familie voordat ik weer naar huis kom.

Zoals jullie wel gemerkt hebben is niet alles gegaan zoals ik gepland had. Toch heb ik mij prima geamuseerd en heb ik veel ervaring opgedaan voor de volgende keer. Die komt er zeker, maar het duurt nog wel even. Ondanks dat ik niet alles heb kunnen fietsen heb ik toch mijn meeste doelen voor deze rit berijkt.

Groetjes,
Martin 8)

Ja, mijn ervaring is dan ook, doe je fiets nooit in een doos bij luchttransport!
Dozen bieden schijnbescherming. Ze kosten nog geld ook. Verder wegen ze mee.

Afgelopen zaterdag ben ik weer thuis gekomen. De fiets, uiteraard weer in een doos, kwam dit maal heelhuids aan.

Met de Queensland "Tilt"-trein ben ik naar Brisbane gereisd. Een ritje in deze trein kun je het beste een aantal dagen van te voren boeken, maar huodt er wel rekening mee dat je fiets niet mee kan. Deze heb ik daarom ook vooruit gestuurd met de McCafferty's busmaatschappij.
Na aankomst in Brisbane ging ik met de "Airport" trein naar de luchthaven. Hier moest ik met een taxi mijn fiets ophalen bij het nabijgelegen vrachtdepot van MacCafferty's. Dit ging zonder problemen en in minder dan een half uurtje stond ik weer met fiets op de luchthaven.

Voor het inchecken kneep ik hem even. erwijl ik zat te wachten tot mijn vlucht aan de beurt was zag ik dat er regelmatig mensen teruggestuurd werden met te zware koffers. Ompakken maar en spullen weggooien dus. Toen mijn vlucht aan de beurt was had een stelletje dat voor mij incheckte dezelfde problemen. Zelfs de handbagage werd gewogen. Zij hadden 11 kilo en er was maar 7 toegestaan.... Ik had ook zo'n 11 kilo aan handbagage!

Toen ik aan de beurt was werd mijn grote tas en de fiets gewogen, totaal 38 kilo (20kg max). Dus er werd even getelefoneerd over de fiets en deze mocht wederom zonder bijbetaling mee (BA/Quantas). Mijn handbagage werd niet gewogen en nadat ik mijn fiets bij de oversize lugage had afgeleverd was ik klaar.

De vlucht naar huis ging lekker vlot en zaterdag middag stond ik al weer op Schiphol. Hier werd het nog even spannend. Terwijl ik mijn normale bagage al had opgehaald was mijn fiets op de band ernaast nog niet verschenen. Terwijl ik stond te wachten kwam er iemand van Schiphol langs om te vragen of ik al mijn bagage al had. Niet dus, dus hij ging even navragen over mijn fiets. Deze zou volgens hem echter al op de band moeten liggen. Voor de zekerheid keek hij even in de tunnel voor de band en inderdaad, mijn doos zat vast. Na even prutsen en een duwtje van een extra koffer van de andere kant kwam mijn fiets naar boven. Alhoewel de doos ook dit keer open was en men nu niet de moeite had genomen om hem weer dicht te plakken was de fiets onbeschadigd.
De Schiphol taxi van het reisburo stond al te wachten en een stief uurtje later was ik weer thuis.

Tot zover de 'avonturen' van Martin Downunder. Mijn website zal ik in de komende tijd updaten.

Groetjes,
Martin 8)