Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Alleen of samen - Forum Wereldfietser

Alleen of samen

Hoi wereldfieters,

Sinds enige tijd ben ik, net als de rest van jullie, gegrepen door het fietsvirus. Ik wil een reis van 6+ maanden gaan maken. Materiaal uitzoeken en de reis plotten is de grote voorpret, maar het hete hangijzer voor mij is: ga ik alleen of ga ik met een vriend.

Nu heb ik natuurlijk mijn beste vriend Google en de zoekfunctie hier om raad gevraagd en voor beide varianten zijn de na- en voordelen bij mij bekend. Mijn gevoel gaat uit naar alleen...omdat dat eenvoudiger en vrijer is. Maar ook de andere optie trekt mij aan, samen een avontuur beleven! Heel gaaf! Wat blijft is de vraag: wat doen de varianten met mij na 6 maanden? Hoe sta ik in het leven als ik terug ben?

Met samen fietsen is het vanzelfsprekend dat je rekening met elkaar houdt. Maar geeft dat dezelfde voldoening en invloed na 6 maanden dan als je alleen de hele reis hebt gemaakt? Ik ben wel op zoek naar een persoonlijke verandering en ik ga daar zelfs een beetje van uit. Cultuurschok, compleet andere levensstijl, fysieke inspanning, pijn en ellende, blijheid en genot...alle deze ervaringen die je in je normale leven niet snel tegenkomt of opzoekt. Al deze ervaringen wil ik zelf meemaken, trotseren en overwinnen en niet bedoezelen door je te verschuilen achter een ander. Ik zeg niet dat als je niet alleen ben, dat dat niet kan, maar toch. Als je alleen bent, dan kan het niet anders, dan moet je wel.

Stel dat ik alleen ga fietsen, zes maanden lang de hele dag alleen maar aan mezelf hoeven te denken en met niemand rekening hoeven te houden. Dat doet wat met mij, geen twijfel over mogelijk. Hoe vergaat het me dan als ik weer terug kom in Nederland? Kan ik dan nog wel makkelijk mezelf aanpassen naar de wens van anderen? Kan ik water bij de wijn doen? Ben ik nog wel flexibel of probeer ik linksom of rechtsom mijn eigen wil op te leggen als iets niet naar mijn zin gaat? Ik vrees daar namelijk een beetje voor. Het kunnen maken van concessies en het besef dat je niet altijd alles kunt hebben vind ik een groot goed in relaties, op werk en in het algemeen. Het maakt het leven wat makkelijker voor jezelf en gezelliger. Je leeft eenmaal niet alleen in ons dichtbevolkt landje en je wilt dat je vriendin je nog steeds leuk vindt na 6 maanden. Het is namelijk een bijzonder mooi en tof meisje en daar kom ik graag voor terug.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
Ik lees alleen: mooi en tof meisje :oops: en die neem je dus mee :D
gios schreef:Ik lees alleen: mooi en tof meisje :oops: en die neem je dus mee :D
Tsja...goed idee. Alleen...zij wil niet. Het kampeergen ontbreekt bij haar en een paar jaar geleden heeft zij haar knie gebroken die slecht geheeld is.

:(
casualties of war :P ?
Alleen reizen is een bijzondere ervaring en als ze niet mee wil is het heel erg simpel: gewoon gaan en als je genoeg van elkaar houdt dan ga ik er vanuit dat je je wel weer kan aanpassen.
Mijn ervaring met alleen reizen is dat je veel meer contact krijgt met andere mensen, enerzijds doordat je zelf misschien eerder op zoek gaat naar een praatje, anderzijds doordat je waarschijnlijk iets makkelijker benaderbaar overkomt bij anderen. Mij heeft het in ieder geval veel moois gebracht. Ik heb zeker momenten van pijn en grote tegenslag gehad, maar daardoor juist ken je ook gelukzalige momenten. Op momenten van groot geluk heb ik ook verdriet gekend omdat ik die ervaring op dat moment niet kon delen met mijn dierbaren. De paradox is dat je dan weer beseft wat dat waard is. Als je op zoek wil gaan naar jezelf is alleen reizen de betere manier volgens mij. Met anderen reizen heeft natuurlijk ook leuke kanten en voordelen.
Dag Rogierius, ik heb ook "een mooi en tof meisje" thuis, maar ga toch met enige regelmaat alleen weg.
Ik kan niet zo lang als jij (het toffe meisje vindt 2 maanden meer dan genoeg), maar de keren dat ik alleen ga bevalt het me prima in mijn eentje.
Een mooie gelegenheid om na te denken "over het leven" en het grootste voordeel is dat je gewoon kunt doen en laten waar je zin in hebt en dit niet hoeft te overleggen. In mijn dagelijkse werk moet ik al genoeg afstemmen en ik vind het dan heerlijk om gewoon mijn eigen pad te volgen tijdens een fietsreis.
Ook de minder leuke dingen ervaar je alleen: de moeheid aan het eind van de dag, de enorm lange klim, de ongerustheid bij het wildkamperen in de middle of nowhere enz.. Het verrijkt je en confronteert je met jezelf.
Onderweg kom je zelfs op de meest afgelegen plekken mensen tegen dus als je toch behoefte hebt aan een praatje dan is er gelegenheid zat.
Gewoon gaan dus

Erik
Maar hebben jullie na terugkeer geen problemen met aanpassen aan werk, het leven, de relatie?

Mijn beste vriend heeft zijn relatie zien stuk gaan doordat zijn vriendin een half jaar in Zuid-Afrika was en zij toch net teveel veranderd was toen zijn terug kwam.
..Niets is zeker in het leven.. Misschien verander jezelf wel.. Wie weet.
Ik heb geen ervaring met een half jaar alleen reizen, maar wel met een paar jaar behoorlijk geïsoleerd in the middle of nowhere wonen. Ik woonde in een gehucht van 5 huizen, midden in de ruige natuur van Zweden, had geen baan en sprak geen woord zweeds.
Dan kom je jezelf wel tegen, heb er erg veel door geleerd en ben ook behoorlijk veranderd. Voel me sterker en rustiger en heb geen moment spijt gehad van mijn beslissing.

Mijn NL vrienden zie ik nog steeds als de fijne vrienden die ze zijn, ik kan nu alleen wat meer lachen om hun nederlandse gestress (al die drukte en praatjes om niets). En zij zien mijn verandering alleen maar als positief, ze nemen me zoals ik ben, en zo zou het ook moeten zijn.

Door een lange fietsreis word je ook sterker, leer je ook enorm, je maakt veel mooie en interessante dingen/mensen mee dus verander je. Ten goede en niet ten koste van jezelf of je vriendin.

Jij komt gewoon na 6 maanden weer fris terug, vol mooie herinneringen en ervaringen en je staat dan ook nog een stuk steviger in je schoenen. Mooi toch?

Groet Yopie
Ik vind zes maanden nog wel te overzien. En ja, het risico van op reis gaan is dat je er door veranderd...
Ik heb wel van fietsers die alleen op pad gaan het idee dat ze na een jaar toch wel erg veel behoefte krijgen aan gezelschap; daar heb je geen last van als je met zijn tweeën bent, dan zit je juist soms verlegen om eenzaamheid :D

Ali
'tijdelijk alleen'
sonali schreef:Ik vind zes maanden nog wel te overzien.
Ik vind deze hele discussie zinloos. Sommige mensen vinden het heerlijk alleen, sommigen vreselijk. Voor anderen gaat het wel. Ik vind het echt niet leuk. Het maffe is dat ik dat van tevoren niet wist.
Leon
Leon schreef:
sonali schreef:Ik vind zes maanden nog wel te overzien.
Ik vind deze hele discussie zinloos. Sommige mensen vinden het heerlijk alleen, sommigen vreselijk. Voor anderen gaat het wel. Ik vind het echt niet leuk. Het maffe is dat ik dat van tevoren niet wist.
Leon
Het gaat hier niet om alleen reizen of samen, maar wat alleen reizen met je doet.
Yopie schreef:Door een lange fietsreis word je ook sterker, leer je ook enorm, je maakt veel mooie en interessante dingen/mensen mee dus verander je. Ten goede en niet ten koste van jezelf of je vriendin.

Jij komt gewoon na 6 maanden weer fris terug, vol mooie herinneringen en ervaringen en je staat dan ook nog een stuk steviger in je schoenen. Mooi toch?

Groet Yopie
Kan niet wachten!
Ik ga ook alleen op reis om het "alleen" gaan. Ik wil niet een hoger spiritueel doel koppelen aan mijn reis, maar ik wil het alleen zijn ervaren. Ik heb ook een lieve vriendin, maar die wil niet mee, bang om mij op te houden. Mijn vader wil heel graag mee, maar die is bang dat dit mijn ervaring afzwakt. Ik denk zelf dat alleen reizen heel mooi is, en dat je het eigenlijk moet doen. Als je het in perspectief zet zijn het maar 6 maanden van een lang mensenleven, maar die 6 maanden geven je wel voor een mensenleven ervaring.

Maarja, die ervaring is volgens sommigen pas "echt" als je die deelt.
Zelf zal ik het zien, ik ga sowieso alleen, maar wat jij ook doet, het zal in ieder geval een mooie ervaring zijn!

"I have lived through much, and now I think I have found what is needed for happiness [...], love for one’s neighbor — such is my idea of happiness [...]What more can the heart of a man desire?”
rogierius schreef:Mijn beste vriend heeft zijn relatie zien stuk gaan doordat zijn vriendin een half jaar in Zuid-Afrika was en zij toch net teveel veranderd was toen zijn terug kwam.
Beter nu als dat er kinderen zijn.
rogierius schreef:
Leon schreef:
sonali schreef:Ik vind zes maanden nog wel te overzien.
Ik vind deze hele discussie zinloos. Sommige mensen vinden het heerlijk alleen, sommigen vreselijk. Voor anderen gaat het wel. Ik vind het echt niet leuk. Het maffe is dat ik dat van tevoren niet wist.
Leon
Het gaat hier niet om alleen reizen of samen, maar wat alleen reizen met je doet.
Dat is ook precies wat ik bedoel. Je kunt er van tevoren met nog zoveel ervaringsdeskundigen over discussiëren, je komt er alleen achter of het wat voor jou is door het te proberen.
Leon
Het was tot nu toe geen discussie Leon :wink:
Als je alleen gaat moet je natuurlijk wel wat moeite doen om contact te houden met je meisje (af en toe skypen).
Zij kan natuurlijk ook ergens halverwege je achterna vliegen om ergens twee weken te toeristen (zonder fietsen en kamperen). Daarmee breng je ook wat variatie in je reis.

veel geluk
Frops
(die ervaring heeft met afstandsrelaties)
Ik heb je een pb gestuurd over mijn ervaringen.
Groetjes, Paulien
Hoi,

ik ben nog nooit zo'n lange tijd op pad geweest, mijn langste tocht was "slechts" 10 weken.

Ik doe grote fietstochten de laatste jaren solo omdat ik dingen intenser beleef als ik alleen ben. Ook compromissen sluiten vind ik storend. Samen is heel leuk, maar vooral niet te lang.

Maar dat zal voor iedereen weer anders zijn. Ik zou het gewoon uitproberen, ga minimaal twee weken met iemand op pad en kijk wat je er van vindt. Twee weken zal niet helemaal representatief voor de 6+ maanden zijn, maar als je je binnen enkele dagen al aan de ander gaat storen dan heb je een indicatie.

Verder heb ik nooit problemen gehad met "her-integreren", maargoed 10 weken is ook wat korter dan 6 maanden. Verandering kan goed zijn. Of je je relatie wilt "riskeren" moet je natuurlijk zelf beslissen.

Veel succes :D