Additionally, paste this code immediately after the opening tag: ligfiets laten maken in het buitenland - Forum Wereldfietser

ligfiets laten maken in het buitenland

Als je pech krijgt met je ligfiets, kun je in Nederland al niet terecht bij veel fietsenmakers staat op wikipedia. Hoe doe je dat dan in het buitenland?? Hoe doen jullie dat?
Banden pech? :shock:

Als je een “normale”- fiets niet kunt laten maken heb je ook pech gehad.
Met andere woorden: welke pech, welke pech verwacht je?

Groet,
Tom.
Nou, op wikipedia staat dat veel fietsenmakers in Nederland koudwatervrees hebben, al het aankomt op het maken en onderhouden van ligfietsen. Dus als dit in Nederland al zo is, hoe zit dat in het buitenland? En ja, er kan van alles gebeuren onderweg: kapotte rem, een onderdeel dat is afgebroken, kapotte spaken...Weet ik veel, er kan van alles gebeuren wat ik zelf iig niet kan maken maar een fietsenmaker wel.
Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 16:14
Als je pech krijgt met je ligfiets, kun je in Nederland al niet terecht bij veel fietsenmakers staat op wikipedia. Hoe doe je dat dan in het buitenland?? Hoe doen jullie dat?
Oplossing: niet alles geloven wat op wikipedia staat :wink:

Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 17:02
En ja, er kan van alles gebeuren onderweg: kapotte rem, een onderdeel dat is afgebroken, kapotte spaken...
Een onderdeel is een wat a-specifieke omschrijving, maar de remmen en spaken op een ligfiets zijn hetzelfde als op een gewone fiets hoor. :wink:

En ook de onderdelen op een ligfiets die iets afwijken (soms stuur je via een extra stangetje of loopt de ketting via een extra rolletje) zijn doodsimpele mechanische techniek, dus een fietsenmaker die daar geen raad mee weet is een pannenkoek en de titel fietsenmaker onwaardig :wink:
Kijk, dat vind ik dus ook. Elke fietsenmaker zou met een ligfiets overweg moeten kunnen. Daarom vind ik het zo vreemd dat er op wikipedia iets anders staat beschreven. Jij zegt dat dat dus onzin is. Heb jij weleens pech gehad in het buitenland met je ligfiets? En ben je toen geholpen door een fietsenmaker?
Ik heb geen ligfiets :wink:

En met buitenlandse fietsenmakers heb ik weinig ervaring omdat ik eigenlijk nooit pech heb.
In Bogota heb ik eens (mooi halverwege de reis, dus gewoon voorzien en ingepland) een nieuwe cassette laten monteren omdat ik zelf geen kettingzweep en bahco bij me had (en geen nieuwe cassette, dus ik moest toch op zoek naar een FM), en in Luxemburg-stad moest ik een nieuwe vork aanschaffen na een tuimelpartijtje (en ring en starnut van oude vork over laten zetten)
Verder in 20.000+ km fietsreizen nooit iets gehad wat ik niet zelf op kon lossen :wink:
Dat is mooi dat jij wel zo handig bent. Ik ben dat dus niet :wink:
Op die voorvork na heb ik gewoon oprecht nog nooit catastrofale pech gehad in het buitenland :wink:
Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 16:14
Als je pech krijgt met je ligfiets, kun je in Nederland al niet terecht bij veel fietsenmakers staat op wikipedia.
Dit is de persoonlijke interpretatie van een stukje tekst op de Nederlandstalige Wikipedia, dat weer een beknopte vertaling is van het Engelstalige origineel:
Recumbents often have radically different shapes from diamond-frame bikes, so conventional bike racks, automobile carriers, accessories, and locks do not fit in the usual ways. Additionally, the designs are difficult to mount in traditional bicycle work stands and often require a second person during derailleur adjustments to spin cranks that are too far from the shift controls and derailleur locations. Some bicycle mechanics may be reluctant to work on "nonstandard" bicycle designs.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Recumbent_bicycle
Het kooitje om mijn kettinggeleiderol is eens gebroken in Mexico. Dat heb ik eraf geschroefd en laten lassen.
En voor de rest: gewoon meedoen met de fietsreparatiecursus van de wereldfietser.
Ik was laatst bij de fietsenzaak om een onderdeel te kopen voor mijn rechtopfiets, maar ik was toevallig op de ligfiets. In de winkel werd ik meteen aangesproken met: "ligfietsen repareren doen we hier niet" alsof ze buiten iets heel erg vies gezien hadden. De vraag van de topicstarter is dus wel relevant. Het antwoord dat je gewoon moet leren het meeste zelf te kunnen natuurlijk ook.
Overigens zijn er volgens mij weinig onderdelen aan de ligfiets die wezenlijk anders werken dan bij een diamantframe. Vooral het frame is anders, maar ja, als dat breekt ben je sowieso de sjaak.
Even denken, pech die ik heb gehad in het buitenland:
- wiel kapot; alle spaken breken. Bij een fietsenmaker het wiel opnieuw laten spaken. Als ze spaken op maat kunnen snijden en met een los wiel in de winkel aan komt zetten en er kan niks fout gaan ;)
- industrielagers in het wiel kapot; bij een landbouwmachinebedrijf in Zweden nieuwe lagers gekocht en met gereedschap van hun creatief zijn en de boel weer gefixt
- specifiek velomobielonderdeel kwijtgeraakt. Via internet onderweg in Denemarken een mede-eigenaar gevonden van dezelfde soort fiets en gevraagd of ik zijn onderdeel zou mogen overnemen, dan zorgde ik ervoor dat er een nieuw onderdeel naar hem toegestuurd werd. Hij fietste op dat moment niet dus dat was prima.
- akelige kraakgeluiden bij het trappen uit een oude fiets, we waren in Hongarije. Op een rustweekend de fiets grotendeels uit elkaar geschroefd op de camping om te controleren of er niks aan de hand was. niks te zien, gekraak bleef, maar ben gewoon thuis gekomen.
- lang gelden, lager in naafdynamo in Frankrijk kapot gegaan. ligfiets of niet, het was sowieso niet te fixen, zou er een nieuwe naaf in moeten worden gespaakt. Samen met pleurisweer besloten tot enkeltje trein naar huis.

Verder kleinere ongemakken gehad als lekke banden, remmen schoonmaken en bijstellen, gebroken versnellingskabel, ketting gebroken, ketting ergens vastgeslagen, dingen die eenvoudig onderweg met eigen gereedschap te fixen zijn. Vastzittende of gebroken ketting is wel doodvervelend want je wordt er zo smerig van.

De keren dat ik echt gestrand ben de afgelopen 15 jaar en 200 000km zijn op 1 hand te tellen en tot nu toe allemaal in het binnenland. Met de trein naar huis of iemand gevraagd mij op te halen.

Een beetje een dooddoener, maar zelf enige handigheid hebben is wel erg, eh, handig. :)
alois schreef:
zo 19 aug, 2018 19:02
Ik was laatst bij de fietsenzaak om een onderdeel te kopen voor mijn rechtopfiets, maar ik was toevallig op de ligfiets. In de winkel werd ik meteen aangesproken met: "ligfietsen repareren doen we hier niet" alsof ze buiten iets heel erg vies gezien hadden.
Ik neem aan de je meteen rechtsomkeert hebt gemaakt en het betreffende onderdeel online hebt besteld?
Enige, wat er bij mij aan een niet standaard onderdeel kapot is gegaan is de kettingrol. Bij een watersportbedrijf in Kroatië een deel van een katrol (daar wordt alles nog los verkocht) gekocht wat min of meer paste en verder naar huis gefietst.
Als je besluit een ligfiets te kopen voor verre reizen (en waarom niet) zorg dan dat er zoveel mogelijk standaard onderdelen op zitten (kleine wielen dus liever niet, vanwege gebrek aan verkrijgbaarheid onderweg).
Daarnaast is het gewoon handig dat je weet hoe de fiets in elkaar zit, dat als het wat is je weet hoe je het kan repareren, of weet dat je een FM nodig hebt. (Die in het buitenland zijn vaak handiger dan je denkt als je de werkplaats ziet)
Zo'n 10-15 jaar geleden hebben wij 4 jaar lang op ligfietsen gereden, veel in het buitenland. Reparaties deed ik in principe zelf.

De laatste keer dat ik tijdens een fietsreis regelmatig een beroep op fietsenmakers moest doen, was in 1979 (zie dit topic). Later, in 1992, heb ik in Zambia nog eens een elektrische boor nodig gehad; een jaar later, in Ierland, begaven de lagers van mijn trapas het en mocht ik gelukkig gereedschap lenen van een fietsenmaker die zei dat hij het veel te druk had. Van al die ervaringen heb ik geleerd dat je beter wat meer reserve-onderdelen en gereedschap (al gaat een elektrische boor wel wat ver) mee kunt sjouwen dan dat je op zoek moet gaan naar een fietsenmaker die tijd en zin heeft om jouw probleem op te lossen.

Ook in de ligfietsjaren onderhield en repareerde ik alles in principe zelf, op een keer na: toen had ik een versnellingsnaaf gedemonteerd en weer in elkaar gezet, waarna deze een akelig geluid ging maken tijdens het fietsen. In Leiden wilde geen enkele fietsenmaker naar die ligfiets kijken; ook niet nadat ik duidelijk had gemaakt dat het alleen een probleem in de versnellingsnaaf kon zijn. Uiteindelijk kwam een vouw- en ligfietsendealer in Den Haag (die de ligfietsen inmiddels heeft verruild voor e-bikes :wink: ) er na 3 kwartier sleutelen achter dat ik een kogellager verkeerd om in die naaf had teruggezet :oops: .
Ook heb ik eens een voorvork in een ligfiets laten vervangen, een klus waarvan ik al vermoedde dat ik die maar beter aan een vakman over kon laten. Ditmaal in een Amsterdamse ligfietsenwinkel. Daar slaagde men er al niet in om een passende voorvork te bestellen bij de fabrikant van mijn ligfiets, die toen in IJmuiden gevestigd was. Dus heeft die vakman maar een vork van een B-merk op mijn fiets gezet. Een jaar later heeft die vork het begeven tijdens een tocht in België (zie hier).

eindgebruiker schreef:
zo 19 aug, 2018 17:31
Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 16:14
Als je pech krijgt met je ligfiets, kun je in Nederland al niet terecht bij veel fietsenmakers staat op wikipedia.
Dit is de persoonlijke interpretatie van een stukje tekst op de Nederlandstalige Wikipedia, dat weer een beknopte vertaling is van het Engelstalige origineel:
Recumbents often have radically different shapes from diamond-frame bikes, so conventional bike racks, automobile carriers, accessories, and locks do not fit in the usual ways. Additionally, the designs are difficult to mount in traditional bicycle work stands and often require a second person during derailleur adjustments to spin cranks that are too far from the shift controls and derailleur locations. Some bicycle mechanics may be reluctant to work on "nonstandard" bicycle designs.
Voor de meeste Britten is een gewone fiets al een levensgevaarlijk ding, waarmee je je hooguit eenmaal per jaar op het jaagpad begeeft waar je anders altijd je hond uitlaat. Op banden waar amper nog lucht in zit, probeer je dan slingerend vooruit te komen zonder in het kanaal terecht te komen.
Wie het lef heeft om in Engeland op een ligfiets te rijden, krijgt dag in dag uit een spervuur aan vragen over zich heen. Corries ligfiets kon er na een paar weken niet meer tegen en brak kort voordat we Land's End hadden willen bereiken, spontaan in tweeën. Een fietsenmaker zijn we toen maar niet meer gaan zoeken (zie hier).
ik rij al 10 jaar nonstop met een ligfiets en doe al mijn reparaties zelf.
Als je kijkt naar een ligfiets dan zal je merken dan 95% van de vervangbare onderdelen standaard zijn.
Die overige 5% neem je gewoon in reserve mee op reis. (kettingrol, speciale banden, spaken).
Sleutelen aan een ligfiets is echt niet moeilijker dan sleutelen aan een gewone fiets.
En als je een stalen frame hebt dan kan dat gelast worden.
Ik zou je zeker niet laten afschrikken om een ligfiets mee te nemen op reis. Maar ik zou wel een basiscursus fietsen repareren volgen als je op reis gaat. Ongeacht welke fiets je meeneemt.
Tevens kan ik reizen met de ligfiets enkel maar aanraden. Veel meer comfi en stabieler dat die bukkers met blaren op hun kont.
Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 17:02
Nou, op wikipedia staat dat veel fietsenmakers in Nederland koudwatervrees hebben, al het aankomt op het maken en onderhouden van ligfietsen. Dus als dit in Nederland al zo is, hoe zit dat in het buitenland? En ja, er kan van alles gebeuren onderweg: kapotte rem, een onderdeel dat is afgebroken, kapotte spaken...Weet ik veel, er kan van alles gebeuren wat ik zelf iig niet kan maken maar een fietsenmaker wel.
keesswart schreef:
zo 19 aug, 2018 23:03
....
De laatste keer dat ik tijdens een fietsreis regelmatig een beroep op fietsenmakers moest doen, was in 1979 (zie dit topic). Later, in 1992, heb ik in Zambia nog eens een elektrische boor nodig gehad; een jaar later, in Ierland, begaven de lagers van mijn trapas het en mocht ik gelukkig gereedschap lenen van een fietsenmaker die zei dat hij het veel te druk had. Van al die ervaringen heb ik geleerd dat je beter wat meer reserve-onderdelen en gereedschap (al gaat een elektrische boor wel wat ver) mee kunt sjouwen dan dat je op zoek moet gaan naar een fietsenmaker die tijd en zin heeft om jouw probleem op te lossen.
....
Tja, ik heb geen ligfiets, maar ... als je bij de "gemiddelde" fietsenmaker langs gaat met een fiets waarvan de lak echt goed door en door droog is ... dan kijken ze al bedenkelijk (nu ja wat overdreven).

Als ik zie wat fietsenmakers "maken" van een Bridgestone dan is het een triest beeld ... ik heb er heel wat gezien waar eigenlijk alle moois door gemakkelijke en goedkope vervangingsdelen (dat zal ook wel aan de opdrachtgevers gelegen hebben).

Of te wel: Het is slimmer om op z'n minst zoveel kijk op het mechaniek te hebben dat je weet wat er stuk is / stuk kan en hoe je de reparatie goed doet (en hoe je een noodreparatie kan doorvoeren).
Fietsen zijn prettig eenvoudig, gewoon bewezen techniek, niks rocket-science, dus repareer je ongeveer alles makkelijk zelf (technische hoogstandjes als Rohloff en Pinion daargelaten).

Ik heb geluk, mijn fietsenmaker/leverancier van banden etc. is een goeie/goeiige. Als ik eens iets heb waar ik geen tijd voor heb, geen zin in heb of de handigheid nog niet onder de knie ... dan zegt ie vrolijk dat ie het toch leuk vindt dat sommige klanten een ongewone fiets hebben, en verder waardeert ie het dat het - ook al is niet alles even blinkend etc - dat ongeveer alles goed hangbaar is en dus zonder al te veel geklooi los komt.
Het laatst was toen ik ondersteboven gereden werd door iemand die zo vlot en vroegtijdig voorsorteerde dat ik tussen haar auto en de geparkeerde auto's gemangeld werd. De voorvork bleek krom, het advies was: beter niet meer richten, te riskant ... en daarna hebben ze blijmoedig een voorvork die ik van een andere Bridgestone "kanibaliseerde" weer gemonteerd, alles netjes en liefdevol overgezet.


In het buitenland hebben we tot nog toe weinig ongemak.
Lang geleden, toen ik nog wat naïef was waren banden wel eens een probleem (27 inch en Frankrijk gaan niet samen). Daarna heb ik eens een traditionele trapas losgemaakt om het verzuurde vet te vervangen (het standaard fabrieksvet was toch niet zo'n goede keus). Een keertje in Normandië een achteras vervangen, gewoon langs de weg. Spaken die braken op de meest ongemakkelijke momenten ... op zondag op het heetst van de dag, of juist kort voor sluitingstijd en dus tijdens de "contre la montre" op weg naar de supermarkt. En dan in de Beaune een Shitmano trapas vervangen op de stoep bij de fietsenmaker (met deels zijn gereedschap) ... de goede man was vriendelijk, niet overdreven toeschietelijk, maar alles wat ik zo een voor een nodig had kreeg ik.

Verder inmiddels al weer 20 jaar eigenlijk geen grotere pech als een gebroken kabeltje of een lekke band.

Maar goed, meestal is het zo dat als je je goed voorbereid en als je weet wat er stuk kan ... dat het allemaal heel blijft ... dus neem ik toch maar gewoon mijn ijskastdoos met gereedschap mee.


Groeten BSM


PS Vanwege die malle Bridgestone met zijn eigenwijze remschijf heb ik zelf een rem-afnemer geknutseld, ook nog redelijk lichtgewicht - twee aluminium viertkant-buisjes vormen de body. Voor die remafnemer heb ik dan wel een bankschroef nodig, om een picknick-tafel met een 2 cm sleuf, of een grotere bahco ... dus altijd wel voorradig op het platte land.
Gotmyselfabikefriday schreef:
zo 19 aug, 2018 16:14
Als je pech krijgt met je ligfiets, kun je in Nederland al niet terecht bij veel fietsenmakers staat op wikipedia. Hoe doe je dat dan in het buitenland?? Hoe doen jullie dat?
Enigszins geromantiseerd:
Je hebt twee soorten vaklieden:
* De soort die precies en uitstekend kan doen wat er volgens de vakopleiding miet gebeuren. Maar vraag niet om iets anders want je krijgt dan niks van ze gedaan.
* De soort die niet alleen fietsen kan repareren maar ook landbouwerktuigen, kerkklokken, oliekachels, bakkerij-mengers en auto's maar ook kan stucadoren, behangen, tuinhuisjes bouwen en alles wat ik nog niet verzonnen heb. Die soort had gemakkelijk een hogere opleiding kunnen volgen maar ze hebben dat gelukkig voor de rest van de mensheid niet gedaan.

Die tweede soort moet je hebben. In een dunbevolkt land bevinden ze zich meestal in een werkplaats langs een weg waarlangs je een iets grotere plaats binnenkomt. Je herkent ze aan de blauwe overall en de handen vol olie.
Ik had vorig jaar nabij Zapala, Argentinië een vastgelopen derailleur met mijn ligfiets, waarbij ook het derailleuroog in de achtervork flink verbogen was. Ik kreeg een lift naar de stad van een local en hij sprak een paar wielrenners aan die we toevallig tegenkwamen. Eén van hen was fietsenmaker en wilde er wel naar kijken. Ik denk dat hij nog niet veel ligfietsen had gezien in zijn leven, laat staan eraan gewerkt.

Hij heeft met gepast geweld de vork weer rechtgezet (in ieder geval recht genoeg om de resterende 3200 km van mijn reis af te maken). De derailleur was een standaard Shimano-model en hoewel hij in eerste instantie wou proberen die te repareren, was dat uiteindelijk niet meer mogelijk. Na wat zoeken vond hij in zijn winkel verschillende andere derailleurs die zouden passen.
Moraal van het verhaal: Als je maar een vakman treft kan bijna alles. Ook smederijen en dergelijke kunnen vaak helpen met mechanische problemen. De basisreparaties doe je uiteraard gewoon zelf met onderdelen die je bij je hebt.

Afbeelding

Afbeelding