Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Als vrouw alleen fietsen: waar?! - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Als vrouw alleen fietsen: waar?!

Boop schreef: In Frankrijk nog de meeste akkefietjes meegemaakt. Potlood-venten is daar nog populair.
Héél populair, net als zachtjes achter je aan blijven rijden en dan je inhalen en aan de kant aftrekken of pal voor je op de weg. Ben er verschillende keren (Groene weg, Santiago, Loireroute, Paul Benjaminse enz.) geweest en merk niet veel verschil per regio. Het aandacht trekken "psst" is ook niet van de lucht en als je er niet op reageert worden ze boos. Maar dat is dan ook het enige land waar ik mij niet prettig voelde op de fiets.

Nou heb ik niet in heel veel landen gefietst. Spanje, Polen, België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Thailand, Laos en Cambodja, deze landen waren bij mij geen probleem.

Wel heb ik in veel landen gereisd en Italië, Marokko en Algerijë zou ik zelf zeker niet alleen gaan fietsen, waarvan ik in Italië het meest werd lastig gevallen van de 70 tot 80 landen waar ik ben geweest (binnen of buiten Europa zegt dus niets). In islamitische landen zou ik ook niet alleen fietsen, hoewel ik er prima alleen gereisd heb. In openbaar vervoer onder andere mensen is toch anders denk ik. Aan de andere kant heb ik daar fietsend geen ervaring mee, zo'n held ben ik niet.

Ik ga nooit bloter gekleed dan lokale vrouwelijke bevolking, dus in Azië fiets ik met een lange broek en een wijd T-shirt als ik alleen fiets. In Thailand kwam ik een vrouw tegen die lastig was gevallen. Ze had gepauzeerd op een mooi maar eenzaam plekje. Een man kwam naar haar toe en streelde haar gezicht. Zij liet dat toe met de gedachte dat hij de huid van een blanke eens wilde voelen (...), vervolgens greep hij haar borsten. Ik pauzeer nooit op eenzame plekken, maar in dorpjes.

Als je als vrouw met een man op weg bent is dat heel anders dan een vrouw alleen. Om een voorbeeld te geven. In Algerijë deden ze alsof ze op mij schoten, in de winkels werd ik genegeerd, ze gedroegen zich heel bedreigend naar mij toe. Als een man mij dan "hielp" bij eten kopen bijv, verwachtte hij meer. Ik voelde mij daar heel onveilig tot het moment dat ik een lift kreeg, eerst een week met 3 Franse jongens en daarna met 4 Duitsers, het leek er niet meer op, alleen maar vriendelijkheid.

En als dit erg negatief klinkt buiten bovenstaande heb ik zelden problemen. Zeker Azië is een genot om er te zijn.
Potloodventers zijn vaak geestelijk instabiele figuren. Die mensen zijn nauwelijks gevaarlijk. Het enige is dat je er van schrikt.
Ongewenst aan iemand zitten is onder alle omstandigheden meer bedreigend en direct afweren is dan ook de actie die de meeste duidelijkheid geeft. Het is verstandig dit te doen in de nabijheid van andere mensen. Assistentie is dan vaak snel aanwezig. Soms moet je het naar getuigen dirigeren.
DriesBa schreef:Potloodventers zijn vaak geestelijk instabiele figuren. Die mensen zijn nauwelijks gevaarlijk.
We gaan wel erg off-topic hier maar sinds wanneer zijn geestelijk instabiele figuren ongevaarlijk?
Lees maar eens de boeken van fietsende vrouwen: Josie Dew, Pamela Watson (indrukwekkende tocht door Afrika), Dervla Murphy en Polly Evans (Tapas en Trappers).

Rutger
DriesBa schreef:Potloodventers zijn vaak geestelijk instabiele figuren. Die mensen zijn nauwelijks gevaarlijk. Het enige is dat je er van schrikt. Ongewenst aan iemand zitten is onder alle omstandigheden meer bedreigend
Als een man zachtjes achter je aanrijd is dat bedreigend. Als je dan ook nog hoort dat hij om de bocht stopt is dat ook bedreigend, en daar moet je dan langs fietsen, alleen en uiteraard op een plek waar verder niemand is. Ik kan je verzekeren dat dit wel degelijk bedreigend is! En hoe weet je zo zeker of hij alleen zijn kleding uittrekt of je ook nog gaat bespringen, je het bos insleurt of wat dan ook? Je weet alleen dat daar een gestoorde man is.
Ik vind een potloodventer op een stille verlaten plek veel bedreigender dan een man die aan mij zit als ik onder mensen ben.
Waarom zou je anders schrikken? Van een bloot lijf schrik ik niet maar als daar een gestoorde brein in zit wel.
DriesBa schreef:direct afweren is dan ook de actie die de meeste duidelijkheid geeft. Het is verstandig dit te doen in de nabijheid van andere mensen.
Helemaal mee eens, helaas zitten ze ook aan je buiten de nabijheid van andere mensen, zij weten ook wel dat dit niet hoort. Zolang je onder andere mensen bent, ben je veilig. Dat ben je als alleen fietsende meer niet dan wel. :? Daarom is er ook een groot verschil tussen fietsen of reizen met openbaar vervoer en alleen als vrouw fietsen of met een man in de buurt. En ook alleen in de bergen lopen (veel gedaan) is anders dan alleen op openbare wegen zijn, in de bergen kom je minder mannen tegen en die zijn dan misschien ook te actief met iets anders bezig.

En direct afweren uiteraard, maar soms ben je zo overdonderd, geschokt, of niet assertief genoeg, dat dit niet lukt. En waar ligt de grens? Als een man in de bus zijn stoel naar achteren doet en daar tussendoor ongeneerd de hele tijd naar je borsten staart (onder je wijde kleding), wat doe je dan? Ook dat voelt bedreigend.

Ik denk dat het goed is om ervaringen aan andere vrouwen te vragen. En mannen kunnen hier geen goed antwoord op geven en vrouwen die met mannen fietsen denk ik ook niet. Het ene land is het andere land niet. Ook in Duitsland ben ik een vrouw tegen gekomen die verward het bos uit kwam fietsen, aangevallen door een man, maar dat was een incident. In Thailand reden twee mannen naast mij en ondanks dat ik niet verstond wat ze zeiden begreep ik wel dat het niet de normale conversatie was, een incident.

Zou zelf willen weten of er vrouwen alleen in de Fillipijnen hebben gefietst en hoe hun ervaringen zijn. Ik ben nog nooit in dit land geweest.

Hm door bovenstaande lijkt het alsof ik vaak wordt lastig gevallen dat is niet zo. Ik heb veel gereisd en ik ben wel lastig gevallen maar in verhouding weinig. Ik ben ook een keer of 5 beroofd en ik let echt heel goed op.

Toen ik maanden in India was en sinds een lange tijd toeristen met blote benen zag zat ik er ook steeds naar te staren, ik vond het zooo bloot. Terwijl het hier in de sauna een stuk minder bloot voelt. Zij zijn dit niet gewend. In Laos heb ik stellen zien fietsen waarvan de vrouw een fietsbroek droeg en ook lokale vrouwen gehurkt zien zitten met een onderbroek aan zoals onze fietsbroeken eruit zien. Ik ga niet bloter dan lokale vrouwen op de fiets. Maar wel weer als ik op een toeristische plek kom (niet fietsend) waar ik zeker niet de enige ben in korte broek.

Weet je wat ik ook wel fijn vond. Een spiegeltje. Je kan dan ongemerkt de man die je net tegen kwam in de gaten houden. En diegene die al niet goed voelde zit vaak achterste voren op zijn fiets je nog na te kijken, dan vind ik het wel prettig als ik zie dat hij tenmiste wel doorrijd zonder dat ik achterom hoef te kijken. Helaas breken die dingen meestal af heb er een paar versleten.

Ik hoop niet dat dit je afschrikt.

Op de een of andere manier ben ik op reis ook anders, volg ik meer mijn intuitie. De ene keer stap ik zo bij een man achterop de scooter zodat hij mij naar een bank kan brengen de andere keer niet. Ik heb ook best wel vaak gelift, heel soms voelde het niet goed en stapte ik niet in. En als ik erg lang stond en tegen mijn gevoel in toch instapte ging het fout.

Dus ervaringen van andere vrouwen verzamelen. Zoveel mogelijk risico's vermijden (kleding, pauzeplekjes, tijdstip van de dag) en vertrouwen op je gevoel.
windinderugfietser schreef:
DriesBa schreef:Potloodventers zijn vaak geestelijk instabiele figuren. Die mensen zijn nauwelijks gevaarlijk.
We gaan wel erg off-topic hier maar sinds wanneer zijn geestelijk instabiele figuren ongevaarlijk?
We motten wel binnen de context blijven, luitjes! Ik citeerde het vorige berichtje op het onderwerp potloodventer(antecedent) en gaf een gedragskenmerk(geestelijk instabiel). Dat moet je niet omdraaien, derhalve geestelijk instabiele figuren kunnen heel gevaarlijk zijn, maar potloddventers met dat kenmerk niet. Nog sterker het zijn vaak angstige figuren, die wegkruipen voor vrouwen.
Om bij het onderwerp van het draadje te blijven is het wel erg belangrijk hoe "bang" jezelf bent. Te angstig is geen goede leermeester. Vergelijk: ik heb een grotere hond en ben niet bang voor honden. Ik ben dan ook nog nooit door een hond gebeten en dat zal me ook niet gauw overkomen.
Om maar weer even off-topic te gaan: de stelling

'ik ben niet bang voor honden. Ik ben dan ook nog nooit door een hond gebeten en dat zal me ook niet gauw overkomen.'

lijkt me nogal psychologie van de kouwe grond.

Ik ben wel bang van honden, en ik ben ook nog nooit door een hond gebeten.

Of ik in de toekomst gebeten zal worden, is moeilijk, zoniet onmogelijk, vast te stellen.
Wel heb ik ontdekt dat hard schreeuwen vanaf je fiets een stuk beter helpt dan een dazer.

Gijs
Als een man voor mij staat met zijn broek op zijn enkels en zijn shirt omhoog valt dat voor mij niet onder angstig wegkruipen voor vrouwen.

DriesBa je reactie voelt voor mij niet goed. Ik leg uit waarom ik bang ben voor potloodventers en het lijkt voor mij nu alsof je vind dat ik "te angstig" ben.

Ik spring met parachuut uit een vliegtuig, huur een boot met kooi af om naar de grote witte haai te duiken, stap aan een touw een rotswand af, lift de Sahara door, loop alleen door bergen over de hele wereld, sta met slangen om mijn nek en aai krokodillen (beide walgelijk vind ik nu ook) rij struisvogels en woon afgelegen, ik denk niet dat ik erg angstig ben aangelegd en ja ik ben bang voor potloodventers! Bang en boos.

En ik leeg nog eens een keer een peperspraybusje op zo één :twisted: :lol: heeft hij tenmiste een reden om "bang weg te kruipen voor vrouwen" (zegt ze dapper vanachter haar computer...).
Volgens mij ben je meer boos (op potloodventers, onrechtvaardigheid, discriminatie) dan bang. En terecht
Zelfs met 2 vrouwen ben je kwetsbaar...

nieuwsbericht

Verkeerde tijd, verkeerde datum, verkeerde plek.. dat kan iedereen overkomen.
arnob schreef:Volgens mij ben je meer boos dan bang.

Bang op het moment, boos als ik mij weer veilig voel.
De Telegraaf over die "beroving":

'De fotocamera van de Boxtelse fietsters Debby Poirters en Tamar Oosterbaan werd uit hun tent gestolen.'

Zouden die dieven dat alleen doen bij vrouwelijke tentkampeerders?

Overigens vond ik het ook wel grappig te lezen dat het fietsen van zware bergetappes in de Telegraaf onder 'tegenslagen' valt.

Dan heb ik tijdens mijn fietsreizen ook al heel wat zware tegenslagen achter de rug. Soms zelfs tegenslagen die meerdere dagen aanhielden. En dan te bedenken dat ik ook nog zelf had gekozen voor die tegenslagen.
What a life....

Gijs
Angst is vooral alles wat in de wereld gebeurt, ook al is het in Wladiwostok en weet je de omstandigheden niet waaronder het is gebeurd, op jezelf projecteren. Ik heb dat nimmer gehad en hoop dat nooit te krijgen. Sommige mensen denken dat alles wat ze op de TV zien of in de krant lezen in hun eigen achtertuin kan gebeuren, dat is de vaak de reden dat ze om een "sterke" man roepen. Ik hoop dat educatie en ontwikkeling dergelijk denken bij de vernuftige mensch voorkomt.
Maar om mijn bijdrage aan dit draadje, die geenszins polariserend bedoeld was, te beëindigen, blijf vooral fietsen, fietsen en nogeens fietsen......
fietsjunks schreef:Zelfs met 2 vrouwen ben je kwetsbaar...

nieuwsbericht

Verkeerde tijd, verkeerde datum, verkeerde plek.. dat kan iedereen overkomen.
Komisch bericht, al is het waarschijnlijk niet zo bedoeld.
Fotocamera uit tent gestolen... Dan waren ze kennelijk niet zelf in die tent, anders was het ongetwijfeld een "brute overval" genoemd. Goeie les, lijkt me. Nooit waardevolle spullen in de tent laten.
Ketting kapot... Zware bergetappes... vertraging met het vliegtuig... Wie biedt meer? Voor je het weet sta je in de Televaag!
En als je dan even van je fiets afstapt om wat te wandelen kan dat ook al niet meer:

http://www.telegraaf.nl/buitenland/7264 ... buitenland

Jaja de wereld (vooral die van de Telegraaf) zit vol gevaren.....


Gijs
Misschien moet ik de Telegraaf ook eens gaan lezen, best wel grappig. :lol:
fietsjunks schreef:Zelfs met 2 vrouwen ben je kwetsbaar...

nieuwsbericht

Verkeerde tijd, verkeerde datum, verkeerde plek.. dat kan iedereen overkomen.
Ongelooflijk dat ze zo´n bericht in de krant plaatsen. Dit is toch niks bijzonders. Of is het wel bijzonder omdat het gestolen werd uit de tent van 2 fietsende vrouwen? Of heeft dit bericht de krant gehaald om het het bijzonder is dat 2 fietsende vrouwen "zoveel" tegenslagen hadden? :roll:

Ik ben trouwens ook vaak een solo-fietster en heb in verschillende landen alleen gefietst, in en buiten Europa. In Frankrijk ben ook ik een aantal keren lastig gevallen door een potloodventer. En in Australie werd ik achtervolgt door een dwaas. Maar ik kan zeggen dat ik eigenlijk nooit echt iets heel vervelends heb meegemaakt.
Wel moet je altijd allert zijn en nadenken bij wat je doet. Niet uitdagend gekleed gaan en niet 'savonds over straat.

Ik zou zelf nooit alleen in een islamitisch land gaan fietsen. Misschien dat ik er zowiezo nooit zal gaan fietsen omdat dat geloof me gewoon niet aanstaat. Een land waar vrouwen onderdrukt worden en minderwaardig zijn, daar wil ik niet zijn.

Ik ben net terug uit Oost Europa en ook daar totaal geen narigheid meegemaakt. Je wordt wel opvallend bekeken maar daar bleeft het bij. Het viel me trouwens op dat de jonge vrouwen zelf vaak vrij schaars gekleed waren....het was ook wel erg warm op dat moment. Maarja, ikzelf doe dat dus bijv. niet.
Rutger schreef:Lees maar eens de boeken van fietsende vrouwen: Josie Dew, Pamela Watson (indrukwekkende tocht door Afrika), <knip>
Dat van Pamela Watson is inderdaad indrukwekkend, maar in mijn ogen ook tamelijk onvoorstelbaar en een enorm risico. Zoiets zou ik nooit in mijn eentje doen, terwijl ik wel alleen gefietst heb ook. Maar ook als man alleen zou ik dat te riskant vinden.

Vrouw alleen op de fiets is al wel langer geleden bij mij. Goede ervaringen met Nederland, Engeland, Duitsland, België, Frankrijk en de VS, en in Portugal en Italië ging de 'narigheid' bij mij ook niet verder dan iets te veel aandacht krijgen naar mijn smaak. Nooit iets engs meegemaakt.

Louise
Louise schreef:
Rutger schreef:Lees maar eens de boeken van fietsende vrouwen: Josie Dew, Pamela Watson (indrukwekkende tocht door Afrika), <knip>
Dat van Pamela Watson is inderdaad indrukwekkend, maar in mijn ogen ook tamelijk onvoorstelbaar en een enorm risico. Zoiets zou ik nooit in mijn eentje doen, terwijl ik wel alleen gefietst heb ook. Maar ook als man alleen zou ik dat te riskant vinden.

Vrouw alleen op de fiets is al wel langer geleden bij mij. Goede ervaringen met Nederland, Engeland, Duitsland, België, Frankrijk en de VS, en in Portugal en Italië ging de 'narigheid' bij mij ook niet verder dan iets te veel aandacht krijgen naar mijn smaak. Nooit iets engs meegemaakt.

Louise
Louise, ben wel blij dat je ook op het topic terug komt. Want andere onveilige situaties gaan ook wel mannen aan. Iedereen kan wel beroofd worden, maar het gaat natuurlijk richting vrouwen vooral om aanranding en sex. Ja wachten als een potloodventer even verderop is ook sexuele intimidatie. Ja mannen op dit forum begrijp dat en doe er niet te lacherig over! Start dan een nieuwe topic. Josie Dew was in een minder alert moment ook niet bewust van de sexlusten van een man in Roemenie, was meerdere malen in elkaar getrapt, verwond en kon zich uiteindelijk redden door met een zwaai over het balkon naar de volgende etage te springen. Kan goed begrijpen dat je als vrouw voorzichtig wilt zijn, want eens die ervaring ....

Rutger
Wat hier tot nu toe nog niet ter sprake is gekomen is het Zuid-Amerika. Ik zou er super graag gaan fietsen maar twijfel dus een beetje of ik het ook op mijn eentje kan doen.
Bij mijn vorige fietsreizen heb ik nooit negatieve ervaringen gehad als vrouw alleen onderweg maar dat was dus België-Noordkaap en Canada-Alaska. Zuid-Amerika is dus wel eventjes iets anders denk ik dan.
Zijn er alleen fietsende vrouwen met ervaring in Chili, Peru, Bolivie, Equador, Argentinië...?