Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Gewicht, fietsen en afvallen. - Pagina 3 - Forum Wereldfietser

Gewicht, fietsen en afvallen.

Nee hoor, zoals hierboven vermeld kom ik ook bij op fietsvakantie. Ik vrees alleen dat het bij mij geen spiermassa is. ;-)
Wimmert schreef:Mijn verbruik is 1000kcal per uur als ik fiets.
Is dat niet een beetje erg veel? Want dan kun je niet een dag fietsen zonder een kar met eten mee te nemen. Ik verbrand zelf ook wel aardig wat, maar echt niet meer dan 3500-4000 kcal tijdens een fietsdag (ook de rest van de dag meegerekend) en ik kan behoorlijk eten, maar niet het dubbele van wat ik tijdens onze reis at :shock:
Wimmert schreef:Mijn verbruik is 1000kcal per uur als ik fiets.
Jouw super metertje zal best wel aangeven hoe hard en met welke hartslag er is gefietst. :wink:
Het verschil tussen een hartslagmeter van Polar en een Garmin is zowat het dubbele. Dit met dezelfde persoonsgegevens. Als ik m'n Garmin mocht geloven dan moet ik minstens 7 maaltijden per dag eten. Ik hecht er niet veel belang aan.
1000 kcal per uur lijkt mij ook heel veel, tenzij je vlotjes over de 100 kg gaat.
Al fiets ik 300-400-600 km of zelfs nog meer... ik van geen gram af. :|
Ik sport al mijn leven lang en was altijd 80 kg. Nu sluipen er langzaam wat kilo's bij. :cry:
Ik loop minimaal 3 keer per week hard, waarvan 2 keer intensieve interval.

Ik probeer de koolhydraten en suikers te reduseren.

Ik viel het meest af op mijn wereldreis en dit jaar in Turkije toen ik een versnelde darmpassage had. :roll:

Als ik lichter van gewicht ben voel ik me energieker en sterker. :D


Henk


kunst en fietswerk
k_a_r_e_l schreef:Het verschil tussen een hartslagmeter van Polar en een Garmin is zowat het dubbele. Dit met dezelfde persoonsgegevens. Als ik m'n Garmin mocht geloven dan moet ik minstens 7 maaltijden per dag eten. Ik hecht er niet veel belang aan.
1000 kcal per uur lijkt mij ook heel veel, tenzij je vlotjes over de 100 kg gaat.
Ik ben 130kilo dus dat lukt wel.
En ik geloof wel dat er goede richt waardes uitkomen uit die meter.
Ik heb een polar(600i? En een rx500an? Oid) gehad maar daar kon ik minder instellen als op mijn suunto.
Op de sportschool geeft mijn suunto ongeveer het zelfde aan als de crosstrainer.
Wimmert schreef:
k_a_r_e_l schreef:Het verschil tussen een hartslagmeter van Polar en een Garmin is zowat het dubbele. Dit met dezelfde persoonsgegevens. Als ik m'n Garmin mocht geloven dan moet ik minstens 7 maaltijden per dag eten. Ik hecht er niet veel belang aan.
1000 kcal per uur lijkt mij ook heel veel, tenzij je vlotjes over de 100 kg gaat.
Ik ben 130kilo dus dat lukt wel.
En ik geloof wel dat er goede richt waardes uitkomen uit die meter.
Ik heb een polar(600i? En een rx500an? Oid) gehad maar daar kon ik minder instellen als op mijn suunto.
Op de sportschool geeft mijn suunto ongeveer het zelfde aan als de crosstrainer.
130kg klinkt wel veel Wimmert, heeft dat echt alleen met die prednison te maken? Prednison schijnt vooral vocht vast te houden, als je er eenmaal mee stopt, val je ook snel af, maar dan nog klinkt 130kg nu wel veel. Heb je jezelf ook een streefgewicht ten doel gesteld, of echt een plan gemaakt om af te vallen (trainingsschema met jaarplanning, logboek oid). Voor mij persoonlijk is een fietsreis het mooiste middel om af te vallen, geen koelkast in de buurt en de hele dag buiten, heerlijk :).
De belangrijkste bijwerkingen die kunnen optreden zijn:
- Een toename van het gewicht, een opgezwollen gelaat en het vasthouden van vocht.
- Blauwe plekken op de huid en een kwetsbare huid, die bij stoten eerder kapot kan gaan.
- Een verhoogde bloeddruk.
- Een lichte vorm van suikerziekte.
- Verhoogde gevoeligheid voor het krijgen van infecties.
- Bij langdurig gebruik kan prednison botontkalking veroorzaken (broze botten).

- Verhoogde kans op het krijgen van een maagzweer, vooral als u ook pijnstillers gebruikt (NSAID's).

maar het is iets ingewikkelder met het afvallen na prednison.
Zeker bij het langdurig gebruiken met stootkuren.
enfin ik ga weer wachten op de zon om weer lekker te fietsen.
Ik lijn niet en eet als ik honger heb dus dat gewicht gaat vanzelf naar beneden. Zeker icm fietsen heb ik al gemerkt afgelopen zomer. gaat als een dolle!
Bij mij zit de variatie in gewicht vrijwel alleen maar in spieren. Sinds mijn vakantie deze herfst ben ik drie kilo aangekomen, waarschijnlijk omdat ik sindsdien vooral in mijn velomobiel heb gereden. Die dingen zijn relatief zwaar, zodat je meer kracht moet zetten bij het wegrijden. Aan mijn broeken merk ik dat mijn bovenbenen flink dikker zijn geworden, maar mijn vetpercentage zit nog steeds onder de 18. Dat wordt in het voorjaar flink lange afstanden trainen op de lage racer om die nutteloze kilo's er weer af te krijgen.

Op vakantie stook ik trouwens naast vet en koolhydraten ook veel eiwit. In de bergen ruikt mijn shirtje elke dag naar ammoniak. Ik moet echt veel eiwit eten, anders ga ik stuk. Een paar dagen rijst of rogge in plaats van tarwe en je kunt me opvegen. Mozzarella is goed spul voor bij de maaltijd. Als het echt mis dreigt te gaan, eet ik nog wel eens lokale vis, maar als vegetariër doe ik dat niet graag.

Groet,
Walter
Als je naar ammoniak ruikt.
zou mijn eerste reactie zijn te weinig drinken(of een lever aandoening maar dan was je al knock out gegaan)!
http://www.sport-en-dieet.nl/bekijk/art ... ns_sporten
Te weinig drinken heeft er niets mee te maken, als het lichaam geen/onvoldoende energie uit koolhydraten en vet kan halen, gaat het de eigen organen (eiwitten) afbreken om daar energie uit vrij te maken, daarbij komt ammoniak vrij

Dit zag je voor de ontdekking van insuline ook gebeuren bij vergevorderde, onbehandelde diabetes type 1 patienten die daardoor vermagerden, verzuurden en uiteindelijk dood gingen (metabole acidose).
Matthie9000 schreef:Te weinig drinken heeft er niets mee te maken, als het lichaam geen/onvoldoende energie uit koolhydraten en vet kan halen, gaat het de eigen organen (eiwitten) afbreken om daar energie uit vrij te maken, daarbij komt ammoniak vrij.
Het is een fabeltje dat je lichaam je hersenen aan het opeten is zodra je die geur ruikt. In een eiwitrijke voeding zitten veel meer aminozuren dan je lichaam kan gebruiken voor de aanmaak van cellen. Dit geldt zeker voor een goed vegetarisch dieet. Wat het lichaam niet als bouwstof gebruikt, verbrandt het. Dat ruik je.

Zolang je alleen reist, is er dus geen reden tot paniek.

Grtjs,
Walter
waltertje schreef:
Matthie9000 schreef:Te weinig drinken heeft er niets mee te maken, als het lichaam geen/onvoldoende energie uit koolhydraten en vet kan halen, gaat het de eigen organen (eiwitten) afbreken om daar energie uit vrij te maken, daarbij komt ammoniak vrij.
Het is een fabeltje dat je lichaam je hersenen aan het opeten is zodra je die geur ruikt. In een eiwitrijke voeding zitten veel meer aminozuren dan je lichaam kan gebruiken voor de aanmaak van cellen. Dit geldt zeker voor een goed vegetarisch dieet. Wat het lichaam niet als bouwstof gebruikt, verbrandt het. Dat ruik je.

Zolang je alleen reist, is er dus geen reden tot paniek.

Grtjs,
Walter
Ik had het niet over hersenen, dat zou ook niet zo slim zijn want hersencellen groeien niet meer terug ;-) zolang je nog eiwitvoorraad in de cellen hebt wordt dat eerst gebruikt en daarna worden organen afgebroken.

Vergeet echter niet dat er bij (langdurige) energiewinning uit eiwitten algehele verzuring optreedt in het lichaam en dat is nadelig; het is niet voor niets dat de zuurgraad van het lichaam zo strak gereguleerd is (want optimaal voor alle metabole processen) en het is óók niet voor niets dat het lichaam eerst energie wint uit koolhydraten en vetten.
Matthie9000 schreef:zolang je nog eiwitvoorraad in de cellen hebt wordt dat eerst gebruikt en daarna worden organen afgebroken.

Vergeet echter niet dat er bij (langdurige) energiewinning uit eiwitten algehele verzuring optreedt in het lichaam en dat is nadelig; het is niet voor niets dat de zuurgraad van het lichaam zo strak gereguleerd is (want optimaal voor alle metabole processen) en het is óók niet voor niets dat het lichaam eerst energie wint uit koolhydraten en vetten.
Kan dat de reden zijn dat ik altijd van die verzuurde benen voel na een rit van 230km? Traplopen is de volgende dag geen pretje.... Ook al eet en drink ik voldoende en blijf ik ruim onder het omslagpunt sporten. Verzuring associeer ik altijd met intensieve intervals, niet aan lange rustige duurritten, terwijl ik daar juist meer last van verzuurde benen voel (spierpijn).
AB schreef:
Matthie9000 schreef:Vergeet echter niet dat er bij (langdurige) energiewinning uit eiwitten algehele verzuring optreedt in het lichaam en dat is nadelig; het is niet voor niets dat de zuurgraad van het lichaam zo strak gereguleerd is (want optimaal voor alle metabole processen) en het is óók niet voor niets dat het lichaam eerst energie wint uit koolhydraten en vetten.
Kan dat de reden zijn dat ik altijd van die verzuurde benen voel na een rit van 230km? Traplopen is de volgende dag geen pretje.... Ook al eet en drink ik voldoende en blijf ik ruim onder het omslagpunt sporten. Verzuring associeer ik altijd met intensieve intervals, niet aan lange rustige duurritten, terwijl ik daar juist meer last van verzuurde benen voel (spierpijn).
Op vakantie maak ik vrijwel altijd een avondwandelingetje. Al is het maar een kwartiertje. Dat maakt het fietsen de volgende dag een stuk aangenamer, zo is mijn ervaring. Enige mate van verzuring zal er dus wel zijn.

Grtjs,

Walter
waltertje schreef:
AB schreef:
Matthie9000 schreef:Vergeet echter niet dat er bij (langdurige) energiewinning uit eiwitten algehele verzuring optreedt in het lichaam en dat is nadelig; het is niet voor niets dat de zuurgraad van het lichaam zo strak gereguleerd is (want optimaal voor alle metabole processen) en het is óók niet voor niets dat het lichaam eerst energie wint uit koolhydraten en vetten.
Kan dat de reden zijn dat ik altijd van die verzuurde benen voel na een rit van 230km? Traplopen is de volgende dag geen pretje.... Ook al eet en drink ik voldoende en blijf ik ruim onder het omslagpunt sporten. Verzuring associeer ik altijd met intensieve intervals, niet aan lange rustige duurritten, terwijl ik daar juist meer last van verzuurde benen voel (spierpijn).
Op vakantie maak ik vrijwel altijd een avondwandelingetje. Al is het maar een kwartiertje. Dat maakt het fietsen de volgende dag een stuk aangenamer, zo is mijn ervaring. Enige mate van verzuring zal er dus wel zijn.

Grtjs,

Walter
dat vroeg ik me dus af, of de mate van verzuring van een heeele lange rustige rit (dus hsf 130-140, ver onder omslagpunt) net zo erg kan zijn als een hele korte rit met hsf op 180-190 (net boven omslagpunt, rit van een uur).
Om heel eerlijk te zijn voel ik meer spierpijn na een rit van 200-250km, dan na een hele korte intensieve inspanning. Met andere woorden, kan die verzuring ook optreden door eiwitverbranding (als glycogeen langzaam op raakt)? Althans dat maak ik een beetje op uit het laatste gedeelte van deze discussie. Persoonlijk denk ik dat omslagpunt niet echt bestaat en dat er ook bij langzame/lage inspanningen een mate van verzuring optreedt. Misschien is het ook wel een kwestie van gewenning, want kan me van mijn fietsreizen niet echt verzuurde benen voor de volgende dag herinneren.... Je fietst het er de volgende natuurlijk ook zo weer uit, dat zuur :)
Elke sporter draait na zijn inspanning een programma van herstel.
Jouw omslag punt wie heeft dat bepaald. Heb je dat zelf bepaald dan is het misschien aan te bevelen een bezoekje te brengen aan bijvoorbeeld een SMA, na de test krijg je een paar A4 met getallen mee. Weet je vrij nauwkeurig wat de sterke punten van je lichaam zijn.
AB, je vermoeden klopt.

De snelle spiervezels produceren altijd melkzuur, ook bij inspanningen van lage intensiteit. De trage spiervezels nemen dat lactaat op. Naarmate de intensiteit stijgt, produceer je steeds meer melkzuur en op een bepaald moment (omslagpunt) is dat zoveel dat je trage vezels het niet meer kunnen afvoeren en je benen vollopen met zuur. Zie het als een kraan die steeds verder open wordt gedraaid, tot het moment dat het afvoerputje de hoeveelheid water niet meer kan afvoeren en de gootsteen langzaam volloopt.

Pin me er niet op vast, maar dat is zo'n beetje de theorie als ik me niet vergis.

Wat betreft verzuurd gevoel na 230 km fietsen: als je een rustig duurritje van twee uur doet moet je ook herstellen (ook al lijkt dat korte ritje je niets te doen), als je 230 km fietst, ook al is het op een rustig tempo, dan zul je daar ook van moeten herstellen. Als je heel intensief fietst moet je herstellen, dus waarom zou dat niet zo zijn als je heel lang fietst?
Pedalero schreef: Wat betreft verzuurd gevoel na 230 km fietsen: als je een rustig duurritje van twee uur doet moet je ook herstellen (ook al lijkt dat korte ritje je niets te doen), als je 230 km fietst, ook al is het op een rustig tempo, dan zul je daar ook van moeten herstellen. Als je heel intensief fietst moet je herstellen, dus waarom zou dat niet zo zijn als je heel lang fietst?
Zo denk ik er ook over, maar denk je ook dat het iets met eiwitten te maken heeft, eiwitverbranding ipv glycose/glycogeen/vet? Of bedoelde Matthie het anders?
Er is inderdaad wel een verschil; bij zeer intensief sporten ontstaat verzuring door melkzuur-/lactaatvorming omdat er (in de spier) onvoldoende zuurstof beschikbaar is (anaërobe verbranding).

Bij eiwitverbranding ontstaat verzuring vanwege een andere reden. Bij energiewinning uit eiwitten ontstaat ammonia (NH3) dat het lichaam verlaat via zweet maar ook wordt omgezet in ureum (ook een zuur) met als gevolg dat het ureum-gehalte in het bloed stijgt en de pH (maat voor zuur, lager=zuurder) in het lichaam daalt.

Wat je vervolgens zult zien is dat je sneller gaat ademen (respiratoire compensatie) om ter compensatie van de verlaagde pH van het bloed CO2 (koolstofdioxide, een ander zuur) 'af te blazen'. Hier kun je lacherig/stoer over doen, maar echt gezond is het niet,

Bij topsporters wordt volgens mij oa hyperuraemie (te veel ureum in het bloed) als maat voor overtraining gebruikt, ik kan me dan ook niet voorstellen dat het goed is voor je prestaties...