Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Trans Am USA per e-bike - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Trans Am USA per e-bike

Flix schreef:
di 07 jan, 2020 13:39
Daardoor zijn bedrijven als DHL en UPS blijkbaar nauwelijks meer geïnteresseerd om dit soort ladingen aan te nemen. Kan ik me wel voorstellen: het is een niche markt en levert veel gedoe en weinig geld op.....
Mogelijk ten overvloede wil ik verwijzen naar dit topic.
viewtopic.php?f=59&t=33611
Bornout schreef:
di 26 mar, 2019 16:23
Al veel gelezen over de Trans Am, maar nog weinig ervaringen met de E-bike zo te zien.
Wie wel en wil het met me delen (ervaring, dagafstanden, oplaadpunten etc.)
Alvast dank! Betty
http://e-bikefietsverhalen.simplesite.com
Een blog van een echtpaar dat in 2018 de Transam met e-bike heeft gedaan:
https://fietsmeemettend.reislogger.nl/e ... -vs.288618
Dank voor deze toevoeging, JanH.👍🏻

Grappig genoeg benoemen ze de specifieke problematiek van zo'n fietstocht maken op een ebike maar zijdelings, alsof het nauwelijks een issue is.
Bijvoorbeeld: er zullen daar best grotere etappes zijn waar je niet kunt laden, terwijl je het wel gepland hebt. Hoe losten zij dat op? Want zo te lezen reden ze niet bepaald 'zuinig'.
Wat hebben ze na de beëindiging van de tocht met hun ebikes gedaan?
Zo komen me wel meer vragen op.
Flix schreef:
wo 08 jan, 2020 21:28
Ik had al contact opgenomen met BMZ, en wacht nog op antwoord. BMZ levert ook de accu's aan Alber/Neodrives.
Zij hebben in Virginia Beach, VA, een grote vestiging voor productie en opslag. Dus wie weet.
Ik zie dat ik nog geen follow-up aan deze reactie had gegeven.
BMZ USA heeft me toentertijd geantwoord dat ze de accu's van het Neodrives systeem niet konden leveren.

Afijn, inmiddels weer een ruim jaar verder. Door corona (uiteraard) heb ik mijn tocht uitgesteld naar 2022.
Flix schreef:
zo 30 mei, 2021 11:24
Dank voor deze toevoeging, JanH.👍🏻

Grappig genoeg benoemen ze de specifieke problematiek van zo'n fietstocht maken op een ebike maar zijdelings, alsof het nauwelijks een issue is.
Bijvoorbeeld: er zullen daar best grotere etappes zijn waar je niet kunt laden, terwijl je het wel gepland hebt. Hoe losten zij dat op? Want zo te lezen reden ze niet bepaald 'zuinig'.
Wat hebben ze na de beëindiging van de tocht met hun ebikes gedaan?
Zo komen me wel meer vragen op.
Vaak kun je onderweg op de meest bijzondere plekken je accu opladen. Er blijken opvallend veel werkende buiten-stopcontacten te bestaan. Zoals bij een gesloten graansilo complex, vergane tankstations en ik heb zelfs in the-middle-of-nowhere een stopcontact aan een telefoonpaal zien hangen.
Voordeel van mijn Pendix boven Neodrive of Bosch (etc) is dat die zonder ondersteuning slechts 6 Watt (=naafdynamo) weerstand heeft. Bij grotere etappes kun je daarmee een lang stuk alvast zonder ondersteuning beginnen (als je nog fris en fit bent) en daarna aanzetten. Of een 2e accu meenemen.
Flix schreef:
zo 30 mei, 2021 11:24
Dank voor deze toevoeging, JanH.👍🏻

Grappig genoeg benoemen ze de specifieke problematiek van zo'n fietstocht maken op een ebike maar zijdelings, alsof het nauwelijks een issue is.
Bijvoorbeeld: er zullen daar best grotere etappes zijn waar je niet kunt laden, terwijl je het wel gepland hebt. Hoe losten zij dat op? Want zo te lezen reden ze niet bepaald 'zuinig'.
Wat hebben ze na de beëindiging van de tocht met hun ebikes gedaan?
Zo komen me wel meer vragen op.
Van een niet geplande leeg accu staat een voorbeeld genoemd. In de etappe naar Jackson, Montana hebben ze bij een ranch aangebeld omdat de accu’s leeg waren voordat de laatste klim begon.
Ik meen me te herinneren van toen ik de blog vorig jaar aan het lezen was, dat ze de fietsen mee naar Nederland wilden nemen. Staat nu niet meer in de blog.
Spaik schreef:
zo 30 mei, 2021 12:28
Voordeel van mijn Pendix boven Neodrive of Bosch (etc) is dat die zonder ondersteuning slechts 6 Watt (=naafdynamo) weerstand heeft. Bij grotere etappes kun je daarmee een lang stuk alvast zonder ondersteuning beginnen (als je nog fris en fit bent) en daarna aanzetten. Of een 2e accu meenemen.
Dat geldt v.z.i.w. ook voor een Neodrives achtermotor; bij een normale middenmoter is er verlies door de overbrenging.
Maar een groot voordeel is dat ik door een lage ondersteuningsinstelling die ik zelf heb ingesteld (via een app), waar ik kwa ondersteuning heel blij mee ben, ik makkelijk 180 km op een volgepakte vakantiefiets kan afleggen eer de accu leeg raakt. Dat geeft 'lucht'.
Flix schreef:
zo 30 mei, 2021 11:28

Afijn, inmiddels weer een ruim jaar verder. Door corona (uiteraard) heb ik mijn tocht uitgesteld naar 2022.
Heb je deze tocht al gedaan? Lijkt me wel interessant om ervaringen te lezen en delen met andere mensen die ehtzlefde hebben gedaan of willen gaan doen.
Ja, deze tocht juni/juli 2022 uitgevoerd.

Uiteraard een indrukwekkende ervaring. Valt dus aardig wat over te vertellen. Maar dit draadje gaat specifiek over zo'n rit per e-bike. Dus bij deze een beknopte samenvatting van deze rit waar het specifieke e-bike perikelen betreft.

Ik heb mijn fiets laten verschepen door een cargo agent op SPL. Zou eerst per zeevracht (uit Rotterdam) gaan, maar om onduidelijke redenen werd 'de boot gemist', en is de fiets per vrachtwagen naar Köln/Bonn verstuurd, en daar op een vrachtvliegtuig naar New York gezet. Een Apple AirTag aan de fiets was wel heel fijn, want daarmee zag ik dat het fout ging, en uiteindelijk zag ik 'm naar de Köln/Bonn bewegen, op het vrachtplatform aankomen, en even later zag 'm in New York staan. Geeft een boel zekerheid in dit nogal lastige gedeelte van het hele avontuur.

Vervolgens ben ik zelf naar NY gevlogen. Daar liep ik tegen het volgende probleem aan: ik had van de lader een 'spec-sheet', waar als ingangsspanning 100-240V 50-60HZ stond. En omdat ik gewoon ben dat tegenwoordig alle chargers deze voltages aankunnen, heb ik er verder geen aandacht meer aan geschonken. Niet zo slim natuurlijk, maar ja... Dus bij de eerste maal laden op een hotelletje in Queens, NY, bleek dat mijn lader een iets ander modelnummer had, en een 230V 50 Hz versie was. Vette pech. Ik heb toen bij Amazon een omvormer besteld die 110V naar 220V brengt, en deze laten opsturen naar vrienden die in Washington DC wonen. Ben zelf in een paar dagen van NY naar Wash. gefietst, via de East Coast Greenway route, zonder ondersteuning. Daar heb ik die omvormer, een stalen kast ter grootte van een kleine schoenendoos, en 5 kg zwaar, op mijn fiets geladen, en die de eerste tijd gebruikt om de accu te laden. Dat ging in ieder geval probleemloos.

In de tussentijd bij een Duits leverancier de juiste BMZ lader besteld; deze naar mijn huisadres laten sturen, zodat mijn vrouw na ontvangst 'm naar een postkantoor op de route kon sturen, waar ik op dat moment nog een week fietsen vandaan was. Heb uiteraard ook nog moeite gedaan om een lader ter plekke aan te schaffen. Wat ook nog niet zo eenvoudig was, want mijn systeem gebruikt een Rosenberger plug als aansluiting. Afijn, ergens eentje gevonden die redelijk op mijn route lag, maar daar bleek ie ondanks dat alles klopte, niet te laden. Na 19 fietsdagen vanaf NY, kon ik dan mijn 'normale' lader in ontvangst nemen, en me ontdoen van die koelkast achterop de fiets.

Dit was natuurlijk allemaal extra avontuur, wat ik had kunnen vermijden door ff beter op te letten. Voor wat betreft het afleggen van de route op een e-bike, is het wat mij betreft niet zo spannend. Omdat ik met weinig ondersteuning fiets, bijna altijd 5%, en als het zwaar was 10% van het maximaal te leveren motor-vermogen, heb ik een range van 150-200+ km. Dus het e-gedeelte is een no-brainer. Elke nacht de accu laden, dan had ik er overdag geen omkijken naar. Ik heb nooit tussendoor geladen. En het moet wel raar lopen als je op je overnachtingsplek niet ergens een stopcontact vinden. Eigenlijk is alleen wildkamperen iets wat dan niet lukt, maar dat is sowieso niet echt iets voor de Trans-Am.
Technisch geen enkel probleem gehad; niet met het ondersteuningsgedeelte, en ook niet met de rest van de fiets. Enkel 3 lekke banden.

Dan nog wat over de route zelf. Over het algemeen vond ik de gekozen wegen vaak net iets (of veel te) druk om lekker te fietsen. Vond ik best een tegenvaller voor zo'n route als de TA. Probeerde zelf ook nog wel eens een alternatief te vinden, maar dat is toch lastiger dan in Europa. Verder is -ik noem een waarde- zo'n 10 à 15% van de automobilisten ronduit vijandig tegen fietsers. Ook dat viel me tegen, want Amerikanen zijn over het algemeen zeer vriendelijke mensen. Maar blijkbaar zien ze je op de fiets niet meer als mens, maar als zo'n fucking liberal van de East- of Westcoast. In ieder geval tonen ze gedrag dat je in Europa maar zelden meemaakt. Verder vond ik het eerste 3e stuk, vanaf de oostkust tot het begin van de vlaktes van Kansas, al met al behoorlijk saai. Landschappelijk gezien, en uiteraard hoef je het ook niet van de dorpjes of stadjes te hebben. Een gemiddelde route door Frankrijk is vele malen mooier; op alle vlakken.
Ook de honden van Kentucky en Missouri zijn wel een dingetje.
Maar daarna begon het dan ook mooi te worden; ik vond vooral de eindeloze vlaktes geweldig, echt fantastisch! Ondanks, of dankzij (?) het 'heerlijke weer' met temperaturen van 30-40°C. Ook alles daarna, in de Rockies e.v.: wat een schoonheid, wat een leegte, wat een avontuur!!

Ik heb het totaal in 69 dagen op de fiets gezeten; 7400 km en 75.500 hoogtemeters afgelegd; ook maar 4 rustdagen genomen (meer was niet nodig). De eerste weken alleen, en daarna met een paar andere fietsers in wisselende samenstellingen en schema's samen gefietst.

Ben wel zo verslaafd geraakt aan die leegte van het Amerikaanse continent, dat ik van plan ben in het vroege voorjaar 2024 de Southern Tier te fietsen van Oost naar West.

Als je meer wilt horen, dan stel maar vragen.
Wat een goede bijdrage, Flix! 👍

Misschien off-topic, want niet specifiek e-bike, maar ik ben benieuwd naar die 10-15% van de automobilisten die vijandig gedrag toonden naar fietsers. Dat lijkt me erg onprettig. Wil je daar iets over delen?

Ik heb op fietsvakantie gelukkig maar eenmaal een aso-actie meegemaakt. Dat was in IJsland.

Het lijkt me trouwens ook wel een goed thema voor het Tijdschrift: verhalen over 'vijandige' medeweggebruikers uit meerdere landen, er proberen achter te komen wat die mensen beweegt om dit te doen, en hoe je er zelf mee kunt omgaan. Niet om vakantiefieters te ontmoedigen, maar om ze bewust te maken van hun 'plek' in de pikorde.
Dank, willem.m.

Over die 15% wil ik best wat zeggen.
Überhaupt ben je in de VS als fietser al op achterstand, want buiten de grote steden rijdt 90% van de mensen in van die gigantische pick-ups, waardoor je vanzelf al kleiner en kwetsbaarder wordt. Of met reuze-campers, ook wel link.

Maar het genoemde specifieke gedrag bestond uit:
1- bij een smalle shoulder vlak langs je rijden, terwijl er geen ander verkeer is, en er dus ook ruimte is om iets meer links te rijden, of de linker (tegengestelde) strook te pakken zoals ook velen wel doen.
2- op drukkere wegen met een smalle shoulder doen alsof je niet bestaat, en er blijkbaar vanuit gaan dat jij wel het gras in zult rijden (omdat je anders onder wielen ligt).
3- inhalen in bochten waar inhalen, ook van een fietser, slecht of niet mogelijk is.
4- gebruik van rolling coal: het express jou in een zwarte roetwolk zetten; vaak niet naar boven (zoals op de foto), maar recht in je gezicht. WTF!? Waarom!?
5- om het moment dat ze jou van verre spotten de claxon indrukken, en niet meer loslaten totdat ze je gepasseerd zijn.
6- bij inhalen je iets toeroepen, uitschelden, of iets naar je toe gooien, zoals een leeg, of vol(!) blikje.

Het vaakst kwam het gedrag onder punten 1, 2 en 3 voor, maar ook punten 4, 5 en 6 waren niet incidenteel te noemen. Ik weet ook dat de ervaring per persoon kan wisselen; een NL fietsmaatje voelde zich net wat minder snel bedreigd dan ik; maar ook US fietsers die niet anders weten, liepen leeg als we het over dit gedrag hadden, of zelf meemaakten. Zelf wel eens door andere pick-up rijders aangesproken die schande spraken van hetgeen ze zagen.
Flix schreef:
di 23 mei, 2023 14:37

1- bij een smalle shoulder vlak langs je rijden, terwijl er geen ander verkeer is, en er dus ook ruimte is om iets meer links te rijden, of de linker (tegengestelde) strook te pakken zoals ook velen wel doen.
2- op drukkere wegen met een smalle shoulder doen alsof je niet bestaat, en er blijkbaar vanuit gaan dat jij wel het gras in zult rijden (omdat je anders onder wielen ligt).
Ik heb een half jaar in Austin TX gewoond, en die twee zijn héél herkenbaar.
Ik herinner me een patserkar genre Chevrolet Suburban die me met hoge snelheid voorbij reed op 15 of 20 centimeter of zo van mijn linker elleboog. Lange rechte weg, geen ander verkeer te zien.
Interessante ervaring, zal ik maar zeggen.
Dank voor de toelichting, Flix!

Wat bizar zeg. 😱

Van rolling coal had ik nog nooit gehoord. Ik kende de roetwolk alleen van de mooi beschildere vrachtwagens in Noordwest-India. Maar daar bleef het bij hoopjes roet op de weg, en hield iedereen netjes afstand tot ons.
Weliswaar niet on-topic, twee zaken.
Flix schreef:
di 23 mei, 2023 02:11
... ik vond vooral de eindeloze vlaktes geweldig, echt fantastisch!
Heb de TransAm in 2013 gedaan met een groep van de ACA. Die vlaktes van West Kansas en Oost Colorado vond ik ook het mooiste / het meest indrukwekkende van de tocht. Toen een ouder echtpaar dat bij Grand Teton National Park woonde, mij vroeg wat ik het mooiste vond van de tocht en ik dat als antwoord gaf, voelden ze zich aardig beledigd: "Kansas!!".

En wat betreft de mede weggebruikers, automobilisten.
- een keer door een log-truck van de weg getoeterd. Dat was op een smalle bergweg in Missouri. Hij bleek dat bij iedereen gedaan te hebben en bij één van de groep is hij gestopt en hield een aardige scheldpartij. 's Avonds heeft die mede-fietser aangifte bij de politie gedaan, hij had de scheldpartij gefilmd.
- een keer door een RV van de weggeduwd. Dat was in Yellowstone op een smalle weg. Nadat ik een bons op de RV had gegeven is hij gestopt en hebben we een goed gesprek gehad. Zijn reden was dat er een tegenligger was waardoor hij niet kon uitwijken, het kwam niet in hem op om achter mij te blijven.

Dat zijn mijn twee slechte ervaringen in 93 dagen.
Verder heeft één groepslid een keer een plastic flesje naar zijn hoofd geslingerd gekregen.

Mijn ervaringen met automobilisten in de VS zijn verder heel positief, ze geven alle tijd en ruimte, soms wel overdreven veel.
Een spiegeltje is wel belangrijk en dan met name bij tegenliggers. Als je op dat moment wordt ingehaald wijkt de inhaler vrijwel niet uit en mindert ook geen vaart. Met een spiegeltje kan je dat zien aankomen en ga je bij vrachtwagens uit voorzorg even de berm in.
Maar deze strategie hanteer ik vrijwel overal waar ik fiets.

Zoals gezegd, mijn ervaringen zijn uit 2013, het kan zijn dat in het ondertussen wat meer gepolariseerde VS de houding tov fietsers wat negatiever is geworden.
Ook automobilisten krijgen in de States soms negatieve aandacht 😉

Bedankt voor het uitgebreide antwoord. Ikzelf wil deze tocht ook doen. Ik heb een e-bike met bosch motor. Mijn plan was om gewoon de fiets zonder accu mee te nemen en dan in Amerika 2 accu's te kopen, en als ik terug ga, ze weer te verkopen.
Flix schreef:
di 23 mei, 2023 02:11
Ja, deze tocht juni/juli 2022 uitgevoerd.

Verder vond ik het eerste 3e stuk, vanaf de oostkust tot het begin van de vlaktes van Kansas, al met al behoorlijk saai. Landschappelijk gezien, en uiteraard hoef je het ook niet van de dorpjes of stadjes te hebben. Een gemiddelde route door Frankrijk is vele malen mooier; op alle vlakken.
Dit gevoel had ik ook toen ik een route wou plannen. Daarom wil ik het hele oosten van de VS overslaan. Ik zal dan Amerika niet helemaal over gefietst hebben, maar ik heb maar beperkte tijd en heb geen zin om een maand of zo te verspillen met het oosten, wat me toch niet aantrekt.
Flix schreef:
di 23 mei, 2023 02:11
Maar daarna begon het dan ook mooi te worden; ik vond vooral de eindeloze vlaktes geweldig, echt fantastisch! Ondanks, of dankzij (?) het 'heerlijke weer' met temperaturen van 30-40°C. Ook alles daarna, in de Rockies e.v.: wat een schoonheid, wat een leegte, wat een avontuur!!
Mij trekt het westen ook meer dan het oosten. Ikzelf zat te denken om pas in Salt Lake City te beginnen en dan naar San francisco te fietsen, via yellowstone en lake tahoe. Vervolgens naar los angeles en dan via de grand canyon en zuidelijke Utah weer terug naar SLC.
Fiets-avontuur schreef:
wo 31 mei, 2023 15:43
Ik heb een e-bike met bosch motor. Mijn plan was om gewoon de fiets zonder accu mee te nemen en dan in Amerika 2 accu's te kopen, en als ik terug ga, ze weer te verkopen.
Heb je al uitgezocht of je in de VS accu's voor jouw Bosch systeem kan krijgen, die ook kan communiceren met de Europesche software?
Fiets-avontuur schreef:
wo 31 mei, 2023 15:43
Ikzelf zat te denken om pas in Salt Lake City te beginnen en dan naar San francisco te fietsen, via yellowstone en lake tahoe. Vervolgens naar los angeles en dan via de grand canyon en zuidelijke Utah weer terug naar SLC.
Mooie tocht! Zal bijzonder worden. Heeft wel niks meer met de Trans Am van de titel van dit draadje te maken; maar kern is natuurlijk: hoe een accu de oceaan over te krijgen.
Je kan ook in de USA een fiets aanschaffen.
Bevalt 'ie je goed dan neem je hem mee en anders verkoop je hem daar weer.
Die USA fietsen schijnen 30 te kunnen ipv de 25 bij ons.
Fietst een stukje lekkerder. (vind ik)
Flix schreef:
wo 31 mei, 2023 22:29

Heb je al uitgezocht of je in de VS accu's voor jouw Bosch systeem kan krijgen, die ook kan communiceren met de Europesche software?
Nee eigenlijk niet. Zou toch gewoon moeten werken? Bosch accu’s zijn overal hetzelfde? Of denk ik te simpel nu?
Ik weet het ook niet. Maar het is niet enkel de + en - polen verbinden en klaar.