Echt makkelijk is dit niet, natuurlijk, en je zult een compromis moeten accepteren. Wat je er niet bij vertelt, is hoe serieus je het racen neemt. Wil je er er echt wedstrijden mee racen, of bedoel je gewoon een snelle fiets om op te trainen, en lekker hard te fietsen, alleen, of in clubverband. Dat maakt nogal wat verschil.
Verder vertel je niet hoe zwaar je bent. Het maakt nogal uit of je een tanige niet al te lange lichtgewicht bent, of een wat te zware beul van een fietser. Daar kan zo veertig kilo (of meer) verschil in zitten.
Een lichte racefiets redelijk zwaar (want dat is het toch wel) beladen levert twee problemen op. Het eerste probleem is dat van de stabiliteit. Het kan flink gaan zwabberen, omdat het frame misschien niet voldoende stijf is, en omdat de geometrie te nerveus is.
Het tweede probleem is dat het stuk kan gaan. Je hangt er gewoon flink wat extra gewicht aan, dat bovendien toch vooral aan de uiteinden van de fiets zit, en dus met een maximale hefboom zijn verwoestende werk doet.
Toch zijn er denk ik wel fietsen die aardig in de richting komen van wat je zoekt. Ik denk dan aan wat wel audax fietsen worden genoemd. Audax races zijn races over (super) lange afstanden, met als meest extreme voorbeeld de rit Parijs - Brest - Parijs. In Nederland bouwt Vittorio daar speciale fietsen voor, maar ze zijn ook wel in confectie te krijgen bij enkele Engelse leveranciers.
Wat nu zijn de kenmerken van een audaxfiets? Op het eerste gezicht zien ze eruit als racefietsen. Ze hebben 28 inch wielen met vrij dunne banden, zijoptrekremmen en racesturen. Als je goed kijkt zie je echter verschillen. Deze fietsen zijn namelijk net wat zwaarder en steviger, hebben een veel comfortabeler geometrie, hebben net wat bredere banden (tot 32 mm), en oogjes voor spatborden en dragers (zeker achter, maar soms zelfs voor). Je kunt er lekker op racen, al zal je in een wedstrijd op de korte afstand wat inleveren (niet zoveel) op een voluit racefiets. Maar ze zijn net zoveel stabieler dat je er wat bagage op kunt hangen (wie zonder volgauto een race van 1000 km rijdt wil wel wat eten, gereedschap en extra kleding mee). De afmontage is meestal een interessante mix van race en mtb onderdelen. Ze hebben altijd een triple crankstel met niet al te grote bladen, en een mtb achternaaf van 135 mm. Dat laatste maakt het achterwiel veel steviger, en geeft vaak ook nog eens een mooiere kettinglijn met een triple crankstel. De remmen zijn Shimano zijoptrekremmen met extra lange hoeven.
Ik zou op zo'n fiets ook voordragers monteren, zodat het gewicht wat mooier verdeeld is. De veelgebruikte Reynolds 531c vorken kunnen lichte lowriders hebben van - ik meen - 4 kg per kant. Dan kun je achter aan elke kant nog een grote achtertas hangen van zo'n 8 kg. Dat ligt netjes, en je fiets zal er niet gauw van kapot gaan.
Met een uurtje sleutelen kun je zo'n fiets van gedaante laten verwisselen: zet op je kale fiets spatborden, bagagedragers en bredere banden, en je hebt je fiets van semi racer omgetoverd tot lichte vakantie fiets.
Zoals gezegd is dit in Engeland een tamelijk populair soort fiets. Bekende merken als Dawes, Orbit en vooral Thorn hebben erg geschikte modellen. De Thorn Brevet bijvoorbeeld valt prima binnen je budget, en wordt keurig naar je opgestuurd:
www.sjscycles.com Helaas voor je zijn deze fietsen echter bijna allemaal van staal, en hebben ze inmiddels ook bijna allemaal oplopende bovenbuizen en Ahead balhoofden. Staal is net wat comfortabeler, en met een oplopende buis kun je het stuur net wat hoger krijgen, en wordt de voorkant van je frame sterker en stijver.
Als je zelf flink zwaar bent blijft 25 kg wel een flinke belasting voor zo'n fiets. Ik zou dan liever denken aan klassieke randonneurs als de Dawes Galaxy of de Thorn Club Tour. Die zijn nog weer wat steviger en nog weer wat stabieler, en hebben cantilever remmen zodat je flink bredere banden kunt monteren. Helaas zijn ze ook weer wat zwaarder en lomper, zodat je hier toch niet echt leuk meer mee kunt racen (al zien ze er van een afstandje nog altijd uit als een 'race'fiets).
Een andere manier om het wat steviger te krijgen is te kiezen voor lichte tourers met 26 inch wielen. Als voorbeeld kun je dan denken aan de Thorn XTC, maar er is wel meer te krijgen. Als je wilt racen zet je er smalle slicks op, en ga je heus nog erg hard. Op vakantie zet je er lekker dikke banden met een klein beetje profiel op (Schwalbe Marathon 1.95?).
Een laatste manier is om je bagage op een kar te vervoeren. Ook daarvoor moet je frame wel wat steviger zijn dan de allerlichtste moderne racefietsen van exotische materialen, maar het zou moeten kunnen. Koppel je kar af en je fietst ineens echt licht en snel.
Veel plezier,
Wim
