alfredhog schreef:@Tom: we kennen allemaal de electro-chemische corrosie van aluminium en staal.
pijltjesquote="math"
>De opmerkingen die hierover gemaakt zijn ...missen m.i. de kern, nl. dat een
> aluminium zadelpen die in een stalen frame steekt praktisch gesproken
> geen last heeft van dit soort corrosie!
Last inderdaad niet, maar menigeen die de zadelpen wel eens uit het stuur gehaald heeft heeft veel bruine roest gezien. Van het frame (in geval van staal) dus.
> Het stalen frame is meestal aan de buitenkant goed beschermd door een laklaag.
> De plekken waar het staal onbeschermd is en mogelijk als cathode werkt,
> zitten ver weg of aan de binnenkant van het frame.
Zoals de binnekant van de zitbuis, waar de zadelpen in steekt.
> Voor bimetaalcorrosie heb je een goed geleidend pad nodig via een vloeistof.
> Als de zadelpen aan de buitenkant al nat zou zijn, is dat hoogstens een uiterst
> dunne laag met een lage concentratie aan electrolyten. Er is dus geen goed geleidend pad!
Meestal zal dat niet zo zijn. Maar als de bovenkant van de zadelpenlug nat wordt dan zal het water
in no-time (seconden) in de smalle spleet trekken. Daar kan het water zijn werk goed doen
want het opdrogen zal heel langzaam gaan en van electrolyten heb je maar heel weinig nodig.
De concentraltie van electrolyten neemt ook toe als het water opdroogt en neemt elke
keer toe als er weer nieuw water in komt.
> Als aluminium in contact met staal zo corrosie-gevoelig zou zijn, dan hadden we
> dat wel gemerkt bij onze wielen.
Dat is zeker zo.
>spaken zijn meestal van staal.
Electrochemisch zijn ze niet van staal maar van RVS (meerdere soorten mogelijk) of gegalvaniseerd staal, dus zink. Ik ben blij dat ik van die verzinkte spaken af ben, mede wegens de corrosie.
>Als je al moet oppassen met het gebruik van een aluminium zadelpen, is dat bij een titaan frame.
Bedankt voor de uitleg. Titaan heeft dus toch nadelen.
> Ik denk nog steeds dat het probleem van deze zadelpenbreuk komt door het opgemonteerde
> stuur van de stoker. De belasting (5-10 kg op elke handgreep) is wel laag, maar de arm is
> groot en de belasting staat haaks op de as.
Ik denk dat het erg afhankelijk is van de geometrie van het geheel. Als het zo is als in onderstaande foto dan kan ik me er wel wat bij voorstellen, al denk ik dat juist de roterende krachten vervelender zijn dan de buigende.
> Het gewicht op het zadel belast de pen grotendeels in de as-richting ; dat buigmoment is lager.
Dat betwijfel ik. Als onderstaande tandem met het achterwiel over een flinke bobbel gaat dan vind er ongeveer in de richting van de dikke pijl een piekbelasting plaats van meerdere malen het gewicht van de stuurman. Op het plaatje zie je dat er wel degelijk een flinke arm in de belasting zit.
Plaatje geleend van de Tandemclub.
. Tsja.
Mijn derailleur is kapot. Hoe kan dat nu?