Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Contact journalistieke fietstocht van Brussel naar Lissabon - Forum Wereldfietser

Contact journalistieke fietstocht van Brussel naar Lissabon

124 berichten
Vanaf augustus wil ik in drie maanden van Brussel naar Lissabon fietsen om te onderzoeken hoe het platteland van Frankrijk, Spanje en Portugal er aan toe is. Ik volg daarmee ongeveer de Diagonale Continentale, de periferie die er niet zo goed aan toe is op sociaal en economisch vlak. Tijdens de reis wil ik de bewoners van dit platteland interviewen over hoe zij hun toekomst zien en hoe zij kijken naar Europa.
Ik zoek daarvoor interessante tips en vooral contacten onderweg die mij een boeiend of treffend verhaal kunnen vertellen, interessante projecten hebben opgezet, mooie illustraties van het leven in dit wat vergeten rurale stuk van onze Europese Unie.

Ook tips over reisroutes zijn welkom. Ik rij nu ongeveer van Noordoost naar Zuidwest Frankrijk, dan via Baskenland naar Camino del Cid, en vervolgens volg ik de Ruta Iberica van Benjaminse.

Veel dank alvast
Tom
Voor mijn informatie: spreek je Frans, Spaans en Portugees ?
math schreef:
wo 08 jan, 2020 23:57
Voor mijn informatie: spreek je Frans, Spaans en Portugees ?
Ik spreek goed Frans, kan me uitdrukken in het Spaans. Portugees is een blinde vlek.
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11
Vanaf augustus wil ik in drie maanden van Brussel naar Lissabon fietsen om te onderzoeken hoe het platteland van Frankrijk, Spanje en Portugal er aan toe is. Ik volg daarmee ongeveer de Diagonale Continentale, de periferie die er niet zo goed aan toe is op sociaal en economisch vlak. Tijdens de reis wil ik de bewoners van dit platteland interviewen over hoe zij hun toekomst zien en hoe zij kijken naar Europa.
Ik zoek daarvoor interessante tips en vooral contacten onderweg die mij een boeiend of treffend verhaal kunnen vertellen, interessante projecten hebben opgezet, mooie illustraties van het leven in dit wat vergeten rurale stuk van onze Europese Unie.

Ook tips over reisroutes zijn welkom. Ik rij nu ongeveer van Noordoost naar Zuidwest Frankrijk, dan via Baskenland naar Camino del Cid, en vervolgens volg ik de Ruta Iberica van Benjaminse.

Veel dank alvast
Tom
Het Centraal Massief in Frankrijk is een goudmijn voor een dergelijke onderneming. Dat heb ik ervaren tijdens recente tochten die de zgn. midden-Frankrijk-route en de route "Langs Oude Wegen" volgden (zie de betere boekhandel).
Ook het wat plattere platteland in Frankrijk (het noord-oosten bijvoorbeeld) is aan het leeglopen maar het gevoel dat een oude cultuur aan het uitsterven is, heb ik toch het meeste gehad in het Centraal Massief. Alleen al een fietstocht langs de rivier de Célé geeft je genoeg stof voor heel wat mooie pagina's, vermoed ik.
Misschien ken je deze problematiek (en is het zelfs de reden voor je onderzoek):
Elk jaar plegen tussen de 400 en 800 Franse landbouwers zelfmoord, naargelang de bron. Daar is online vermoedelijk veel materiaal over te vinden, ondermeer deze documentaire. In die film, die zich afspeelt in de Lot, verenigen een aantal melkveehouders zich in een coöperatieve om de marktdruk (oorzaak nr 1 van de malaise) te weerstaan. Lijkt me de moeite om daar eens af te stappen.

En wat Spanje betreft zou ik zeggen, probeer ook met een al dan niet "legale" Afrikaanse migrant te praten, werkkracht op de grote fruitplantages in het westen en zuiden van het land.
derdekeer schreef:
do 09 jan, 2020 09:07
Het Centraal Massief in Frankrijk is een goudmijn voor een dergelijke onderneming. Dat heb ik ervaren tijdens recente tochten die de zgn. midden-Frankrijk-route en de route "Langs Oude Wegen" volgden (zie de betere boekhandel).
Ook het wat plattere platteland in Frankrijk (het noord-oosten bijvoorbeeld) is aan het leeglopen maar het gevoel dat een oude cultuur aan het uitsterven is, heb ik toch het meeste gehad in het Centraal Massief. Alleen al een fietstocht langs de rivier de Célé geeft je genoeg stof voor heel wat mooie pagina's, vermoed ik.
Dankje voor de tip. Mijn route zal inderdaad van Noord-Oost door het Centraal massief lopen.
CarlW schreef:
do 09 jan, 2020 10:17
Misschien ken je deze problematiek (en is het zelfs de reden voor je onderzoek):
Elk jaar plegen tussen de 400 en 800 Franse landbouwers zelfmoord, naargelang de bron. Daar is online vermoedelijk veel materiaal over te vinden, ondermeer deze documentaire. In die film, die zich afspeelt in de Lot, verenigen een aantal melkveehouders zich in een coöperatieve om de marktdruk (oorzaak nr 1 van de malaise) te weerstaan. Lijkt me de moeite om daar eens af te stappen.

En wat Spanje betreft zou ik zeggen, probeer ook met een al dan niet "legale" Afrikaanse migrant te praten, werkkracht op de grote fruitplantages in het westen en zuiden van het land.
Dag Carl,
ben inderdaad bekend met de tragische toestand van de (kleinschalige) landbouwers in Europa en het tegenstrijdige landbouwbeleid van Europa. Merci voor de docu.
Tom
derdekeer schreef:
do 09 jan, 2020 09:07
Het Centraal Massief in Frankrijk is een goudmijn voor een dergelijke onderneming. Dat heb ik ervaren tijdens recente tochten die de zgn. midden-Frankrijk-route en de route "Langs Oude Wegen" volgden (zie de betere boekhandel).
Ook het wat plattere platteland in Frankrijk (het noord-oosten bijvoorbeeld) is aan het leeglopen maar het gevoel dat een oude cultuur aan het uitsterven is, heb ik toch het meeste gehad in het Centraal Massief. Alleen al een fietstocht langs de rivier de Célé geeft je genoeg stof voor heel wat mooie pagina's, vermoed ik.
In het Massif Central is de landbouw-omwenteling misschien al wel het langst onderweg.
Uit alles zie je de oude rijkdom die de kaas (die in Parijs goed geld opbracht) de (heren)boer bracht.

Echter het is nú juist het gewone platteland dat aan het "afsterven" is.
We fietsten een paar jaar terug ergens langs de bovenloop van de Maas een boerenschuur binnen omdat er een onweersbui losbrak. De oude boer vertelde dat er nog drie actieve boeren in het dorp waren, en straks nog maar twee, en dat de meeste huizen leeg stonden omdat de eigenaren in de stad woonden en werkten ... en dat ze blij waren dat "de notaris" in de stad met pensioen ging en weer terug in het dorp kwam wonen.
In NO-Frankrijk (bijv het Lotharings Plateau) kan je een halve dag, of langer, fietsen zonder een noemenswaardige winkel tegen te komen. Je moet soms echt opletten om niet direct aangewezen te zijn op je noodvoorraad.
Tot nog maar "kort" geleden, dwz tot eind vorige eeuw, had bijna ieder dorp z'n kleine commerçanten, bakker, slager, kruidenier een garagist ... (En als fietser kon je dan ook eenvoudig twee plee-rollen kopen en niet een heel pak.)

Interessant is overigens wel dat er een omkerende beweging lijkt te zijn (of nu op gang komt). In de landbouw zijn zo langzamerhand de grenzen aan de groei duidelijk, en de kleinschaliger ondernemingen krijgen ineens meer aandacht. Hetzelfde zie je - stapvoetsgewijs - bij de winkelketens: naast de ontwikkeling naar steeds groter zie je ook weer kleinere winkels terugkeren op het platteland. De soms tientallen kilometers naar die grote hypermarché zijn ook niet gratis, dus is er voor de kleinere "buurt-super" ook een economisch draagvlak.   En wat je inmiddels ook ziet:  Producenten die zich groeperen en die een gezamenlijk verkooppunt organiseren (ik ken er zo-eentje, gewoon in een weide-winkel-zone, bijna naast zo'n hypermarché, in de buitenwijken van Sarrebourg, en die winkel draait goed en hij staat ook goed aangeschreven)

Het lijkt mij overigens lastig om voor het "verhaal" de goede mensen te vinden. De gemiddelde plattelander zal steeds weer komen met het verhaal dat het vroeger beter was, en vroeger was de sneeuw ook hoger, etc etc.
Misschien is het ook aardig om bijv. die Nederlandse oogarts die naar de Champagne-streek emigreerde te interviewen ... zulke mensen kijken met een meervoudige blik, zowel de blik "van bij ons" als de blik "van binnen uit".
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11
Vanaf augustus wil ik in drie maanden van Brussel naar Lissabon fietsen om te onderzoeken hoe het platteland van Frankrijk, Spanje en Portugal er aan toe is.
Hoi,

Interessant! Wat voor achtergrond heb je? Ben je een (ervaren?) journalist? Scholier? Hobby?
Wat is je doelgroep? Wat wordt je medium? Wat is de precieze omschrijving van wat je in beeld wilt gaan brengen? Wat maakt je vraag relevant tussen wat er al in beeld gebracht is?

Na de reactie van derderkeer dat het Centraal Massief - ongetwijfeld - een goudmijn is voor je reis wil ik toch ook zeggen dat je niet heel het platteland van Frankrijk over één kam kunt scheren. Frankrijk is qua platteland cultureel een erg groot land, qua gemeente-aantal een van de grootste landen ter wereld. Gebieden verschillen enorm. Zelfs Fransen hebben soms geen idee, getuige de film Bienvenu chez les Ch'tis die weliswaar erg leuk is, maar gebaseerd is op veel onderliggende waarheid.
Als je in beeld wilt brengen hoe HET platteland er aan toe is, zul je niet anders kunnen concluderen dan dat gebieden hemelsbreed verschillen. Ook de ontvolking van het platteland zelf verschilt enorm. Sommige gebieden ontvolken nog steeds; in andere gebieden is het proces al tientallen jaren geleden gestopt. Lees dit eens, niet bepaald nieuw dus: https://zefhemel.nl/peri-urbaan/, en dit: https://geografie.nl/artikel/de-mist-va ... se-noorden

Redenen dat gebieden verschillen zijn er genoeg. Zelf heb ik ervaren tijdens mijn fietstochten in Frankrijk (alles bij elkaar ruim een half jaar verspreid over een tiental vakanties, altijd platteland) dat het platteland van Frankrijk tamelijk snel buiten de grote steden begint, en dat na een autoreistijd van ongeveer een uur het aantal nieuwe huizen daalt omdat dat de afstand is waarop stedelingen hun buitenhuis hebben liggen. Komst van grote wegen en TGV doet dit gebied, ten koste van talloze auto- en treinkilometers uitbreiden. Of dat gunstig is heeft meerdere kanten. Mensen die hun hele leven al op het Franse platteland wonen zijn voor het overgrote deel trots op hun gebied en niet zo erg blij met nieuwkomers, laat staan weekendmensen uit 'de stad'. Toeristen zijn niet zo erg; die vertrekken op (tamelijk letterlijk) 31-8 allemaal terug naar huis.

Ik herinner me levendig een overnachting op een camping ca. 25 vanaf Toul, in de buurt van Nancy, waar de campingbaas ook burgemeester bleek. Hij wees me een veilige parkeerplaats voor mijn auto in het dorp, namelijk voor zijn eigen huis en gaf me met zijn auto een lift terug naar de camping. Hij bleek een hoog opgeleid technicus met een goede baan in de stad die een huis had gekocht in het beschieden dorp en daar burgemeester was geworden. Het beviel hem erg goed.

Voor Spanje geldt vrijwel hetzelfde, al zijn de verschillend daar waarschijnlijk nog groter. Langs de El Cid-route heb ik optimisme gevoeld (ik fietste er in 1996 en 2013 en 2014, een groot verschil) en maakt men van de lage bevolkingsdichtheid geen probleem maar een deugd. Overbevolkte gebieden zijn er immers genoeg en op zoek naar windenergie is het Spaanse platteland een goudmijn; zonne-energie is in Spanje een no-go, maar dat is een ander verhaal. Langs de El Cid-route zul je bijvoorbeeld ook weinig of geen gastarbeiders aantreffen, dus het is niet representatief daar.

Portugal ken ik niet goed genoeg, maar als je het in één beeld bij Frankrijk en Spanje wilt betrekken zal het er niet minder gecompliceerd op worden. Zeggen dat Portugal een soort extra deel van Spanje is moet je namelijk niet doen. ;-)

Het wordt een heel breed beeld.

Augustus lijkt me geen ideale maand om te vertrekken. De wereld verandert dan net zo snel als gevolg van het weer dan als gevolg van het landsdeel. In augustus zijn 'alle' Fransen op vakantie en is het hoogzomer. Alles wat op een terras zou kunnen lijken is een terras, al heb je Noord Frankrijk gebieden waar ik dagen gefietst heb zonder terras, café of winkel te zien. Vanaf 1 september zijn de toeristen weg. In oktober is, om het zo uit te drukken, op het platteland alles wat op een terras lijkt dicht, kan het ook in Spanje twee weken achter elkaar petweer zijn en wordt het even vroeg donker als in onze landen. Dat laatste kan tegenvallen op de fiets.
Leon schreef:
do 09 jan, 2020 11:33
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11
Vanaf augustus wil ik in drie maanden van Brussel naar Lissabon fietsen om te onderzoeken hoe het platteland van Frankrijk, Spanje en Portugal er aan toe is.
Hoi,
Hallo, Leon dank voor je uitgebreide antwoord.

Interessant! Wat voor achtergrond heb je? Ben je een (ervaren?) journalist? Scholier? Hobby?
- ik ben vooral bezig met de politieke kant van voedsel en landbouw voor een ngo, niet echt een ervaren journalist. Wat is jouw achtergrond als ik mag vragen?

Wat is je doelgroep? Wat wordt je medium? Wat is de precieze omschrijving van wat je in beeld wilt gaan brengen? Wat maakt je vraag relevant tussen wat er al in beeld gebracht is?
- Medium wordt waarschijnlijk een blog, gecombineerd met artikel(s) in een maandblad. Werktitel is 'Intussen in de buitengebieden' en het wil een veelzijdig portret zijn van het rurale leven. Klopt dat dit niet voor één gat te vangen zal zijn...
.
Als je in beeld wilt brengen hoe HET platteland er aan toe is, zul je niet anders kunnen concluderen dan dat gebieden hemelsbreed verschillen. Ook de ontvolking van het platteland zelf verschilt enorm. Sommige gebieden ontvolken nog steeds; in andere gebieden is het proces al tientallen jaren geleden gestopt.
- akkoord

Lees dit eens, niet bepaald nieuw dus: https://zefhemel.nl/peri-urbaan/, en dit: https://geografie.nl/artikel/de-mist-va ... se-noorden

Ik herinner me levendig een overnachting op een camping ca. 25 vanaf Toul, in de buurt van Nancy, waar de campingbaas ook burgemeester bleek. Hij wees me een veilige parkeerplaats voor mijn auto in het dorp, namelijk voor zijn eigen huis en gaf me met zijn auto een lift terug naar de camping. Hij bleek een hoog opgeleid technicus met een goede baan in de stad die een huis had gekocht in het beschieden dorp en daar burgemeester was geworden. Het beviel hem erg goed.
- de neo-rureaux kiezen er inderdaad zelf vaak voor om te onthaasten en levenskwaliteit te hervinden op het platteland

Voor Spanje geldt vrijwel hetzelfde, al zijn de verschillend daar waarschijnlijk nog groter. Langs de El Cid-route heb ik optimisme gevoeld (ik fietste er in 1996 en 2013 en 2014, een groot verschil)
- waarom dat verschil?

en maakt men van de lage bevolkingsdichtheid geen probleem maar een deugd. Overbevolkte gebieden zijn er immers genoeg en op zoek naar windenergie is het Spaanse platteland een goudmijn; zonne-energie is in Spanje een no-go, maar dat is een ander verhaal. Langs de El Cid-route zul je bijvoorbeeld ook weinig of geen gastarbeiders aantreffen, dus het is niet representatief daar.
- maar wel zeer verlaten merkte ik, zozeer dat Soria en Teruel nu echt wel leeg zijn. Vandaar ook de poltieke beweging Teruel Existe (zelfs verkozen in het nieuwe Spaanse parlement)

Portugal ken ik niet goed genoeg, maar als je het in één beeld bij Frankrijk en Spanje wilt betrekken zal het er niet minder gecompliceerd op worden. Zeggen dat Portugal een soort extra deel van Spanje is moet je namelijk niet doen. ;-)
- uiteraard niet, Portugal voert ook een heel andere politiek om inwijkelingen aan te trekken


Augustus lijkt me geen ideale maand om te vertrekken. De wereld verandert dan net zo snel als gevolg van het weer dan als gevolg van het landsdeel. In augustus zijn 'alle' Fransen op vakantie en is het hoogzomer. Alles wat op een terras zou kunnen lijken is een terras, al heb je Noord Frankrijk gebieden waar ik dagen gefietst heb zonder terras, café of winkel te zien. Vanaf 1 september zijn de toeristen weg. In oktober is, om het zo uit te drukken, op het platteland alles wat op een terras lijkt dicht, kan het ook in Spanje twee weken achter elkaar petweer zijn en wordt het even vroeg donker als in onze landen. Dat laatste kan tegenvallen op de fiets.
- Tja, ik wil net het einde van het seizoen ook nog meemaken, toerisme is een factor in het plattelandsgebruik, de oogst ook. Maar bovenal heb ik geen andere mogelijkheid. Vorig jaar was ik in mei/juni op de Camino del Cid en dat was natuurlijk indrukwekkend fris en levendig (toch qua natuur)
Dank voor je antwoorden.
ysn schreef:
do 09 jan, 2020 14:21
Leon:
> Voor Spanje geldt vrijwel hetzelfde, al zijn de verschillend daar waarschijnlijk
> nog groter. Langs de El Cid-route heb ik optimisme gevoeld
> (ik fietste er in 1996 en 2013 en 2014, een groot verschil)
- waarom dat verschil?
Een aantal dingen:
* Franco en het verdriet, de boosheid etc. daarvan waren toen nog niet zo lang geleden. In 1996 waren mensen nog best wel stug in de omgang.
* De ontvolking was toen nog niet lang geleden. Die was rond 1970 het heftigste. Zie de grafiekjes op https://es.wikipedia.org/wiki/Provincia_de_Soria Demografisch betekende dat dat we in 1996 in veel dorpjes uitsluitend mensen ouder dan 50, of nog veel ouder, zagen. Die zaten dus vol weemoed van vervlogen tijden en voelde de nadelen van het wegtrekken van jongeren direct in hun leven. In 2013 zagen we veel meer jongere mensen met de blik vooruit gericht en met een laptop met google translate om ons te laten weten hoe het hotel werkte, want een andere taal dan Spaans was ook onder jongeren zeldzaam.
* De enorme geldstroom van de EU voor het aanleggen van wegen was toen nog niet begonnen. In 1996 was een autorit naar een uithoek van de provincie nog behoorlijke rit over hobbelige smalle en bochtige wegen. In 2013 kon het in de helft van de tijd zonder een rimpel in het wegdek. Dat heeft wel mensen van buiten het gebied aangetrokken en de economie geholpen. Daar zijn mensen wel iets blijer van geworden denk ik. Of de economische groei zo groot is als iedereen zou willen denk ik niet, maar dat vind ik voor het milieu en landschap ter plaatse een zegen.
Leon schreef:
do 09 jan, 2020 14:52
Een aantal dingen:
* Franco en het verdriet, de boosheid etc. daarvan waren toen nog niet zo lang geleden. In 1996 waren mensen nog best wel stug in de omgang.
....
Interessant.
Ik was in 1981 een aantal maanden in Spanje (m.n. in het noordwesten) en ik vond de mensen toen juist erg vriendelijk en open.
Er heerste (er was nog maar net de mislukte coup-poging van Tejero geweest) een nogal anarchistische sfeer ... een beetje als in Polen in 1991 (toen Polen na de val van de muur ineens vrij toegankelijk was geworden). In Polen voelde je nog het oude neerdrukkende plafond, in Spanje leken de oude ketenen vergeten.

Overigens is er door de zware financiële crisis (en de daarmee samenhangende denivellering) de laatste jaren weer een grote trek terug naar het platteland geweest: Wie nog familiebezit ergens buiten heeft kijkt of hij daar een semi autarkisch bestaan kan opbouwen.
 
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11

Ik zoek daarvoor interessante tips en vooral contacten onderweg (...)

Veel dank alvast
Tom
Hoe gedetailleerd moeten die tips zijn? Ik herinner me wel een paar Franse dorpen waar de neergang zeer voelbaar was. Contacten heb ik daarentegen niet.
derdekeer schreef:
do 09 jan, 2020 17:07
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11

Ik zoek daarvoor interessante tips en vooral contacten onderweg (...)

Veel dank alvast
Tom
Hoe gedetailleerd moeten die tips zijn? Ik herinner me wel een paar Franse dorpen waar de neergang zeer voelbaar was. Contacten heb ik daarentegen niet.
De streken ken ik wel redelijk maar als ik op voorhand al wat contact kan leggen dan maakt dat de reportage iets makkelijker uit te balanceren....
Portugezen spreken over algemeen (veel) meer/beter Engels dan spanjaarden. Echter is dit vooral in steden en zeker niet op platteland, tenzij het ge-remigreerde emigranten zijn (dan wel meestal gepensioneerden). Die spreken in vele gevallen ook Frans, bijvoorbeeld als ze terugkeren uit Luxemburg (20% van populatie is van portugese origine !!). Vooral het noorden van Portugal (Tras-os-Montes, Minho) heeft altijd een sterke emigratie gekend.
Kortom, ook in Portugal zal je wel wat verhalen kunnen optekenen voor je studie.
Jose Rentes de Carvalho https://nl.wikipedia.org/wiki/Jos%C3%A9 ... e_Carvalho schreef veel boeken over Portugal. 1 boek ging specifiek over de emigratie uit Portugal: ik dacht dat het Ernestina is.

In Spanje ga je mogelijk grote verschillen t.o.v. Je onderwerp ervaren naargelang de regio waar je bent (en hiermee bedoel ik niet enkel Catalonie).
ysn schreef:
do 09 jan, 2020 17:12
derdekeer schreef:
do 09 jan, 2020 17:07
ysn schreef:
wo 08 jan, 2020 23:11

Ik zoek daarvoor interessante tips en vooral contacten onderweg (...)

Veel dank alvast
Tom
Hoe gedetailleerd moeten die tips zijn? Ik herinner me wel een paar Franse dorpen waar de neergang zeer voelbaar was. Contacten heb ik daarentegen niet.
De streken ken ik wel redelijk maar als ik op voorhand al wat contact kan leggen dan maakt dat de reportage iets makkelijker uit te balanceren....
Cantoin is me bijgebleven (https://www.google.be/maps/place/12420+ ... 4d2.813783). Daar hielden ze de moed er nog wat in.

Helemaal troosteloos was Védrines-Saint-Loup (https://www.google.be/maps/place/15100+ ... !4d3.28175). Tegenover het armoedige voedingswinkeltje lag een hotel dat de gloriedagen van het Franse toerisme nog gekend moet hebben, maar in 2018 slechts met de moed der wanhoop open gehouden werd door een oude vrouw.

In Vienne-le-Château (https://www.google.be/maps/place/51800+ ... 4d4.887983) kennis gemaakt met een architect die een weinig opwekkend verhaal over de neergang van de streek vertelde. Zie http://www.michel-rolland-architecte.com/. Hij en zijn vrouw hebben trouwens een uitstekende chambre d'hôte met een fabuleus ontbijt. En hun dochter werkt - heel merkwaardig - op de toeristische dienst van Brussel.

Ervy-le-Châtel (https://www.google.be/maps/place/10130+ ... 4d3.909751). In 2017 was er nog een klein supermarktje in het centrum, in 2018 was het gesloten. Gepraat met een jonge vrouw die als vakantiebaantje de camping openhield. Haar bitterheid was groot, ze voelde zich kansloos en in de steek gelaten door "Parijs".

Châtelus-le-Marcheix (https://www.google.be/maps/@45.9992463, ... 312!8i6656) waar een auberge-bar-tabac-winkeltje het sociale leven nog recht hield in 2018.

Die plaatsen ligt nogal ver uit elkaar, dus als je ze wilt bezoeken, zul je wel wat moeten fietsen. Maar één troost: hoe verlaten de streek ook is, de wegen zijn verrassend goed vergeleken met België.
 
Tja ... je ziet het te veel en te vaak ... het heet "vooruitgang".
 
Andelot en Montagne.jpg
Andelot-en-Montagne
 
We waren er twee dagen te laat, op 23-08-2013.

Een jaar eerder, op 15-08-2012 kochten we er, net voor de middagsluiting, brood en heerlijke taartjes.
Natuurlijk had ik toen een kiekje moeten maken, maar wie denkt daar nu aan ...

Het is overigens een dorps-gemeente met ruim 500 inwoners, en het inwonertal is niet eens dramatisch gekelderd.
Denkelijk is er lokaal weinig werk meer en doet iedereen zijn boodschappen in "de stad" waar hij/zij werkt.

Nu moet je dus doorrijden naar Salins-les-Bains, 12,5 km verderop (vlgs GoogleMaps een half uur fietsen, GoogleMaps houdt geen rekening met de 300 m hoogteverschil) een ideale helling waar je 40 km/u, of sneller, haalt ... 't is zo'n 20 minuten, vooral plezier, een prachtig landschap, vriendelijke bochten en nauwelijks verloren hoogtemeters (nu ja, je verliest wel serieus hoogte).
Ooit lag er parallel aan deze afdaling (of klim) een interlokale tramlijn, zoiets staat gewoonlijk garant voor een "ideale helling".
Bedankt allemaal alvast voor deze zeer concrete tips en plaatsen.
Dit is precies wat ik wil beschrijven in mijn verhaal: de verschillen in het ruraal vraagstuk. Voor sommigen lijkt het uitzichtloos en voor anderen schept het mogelijkheden. Hier faalt de overheid, op andere plaatsen slaagt ze erin iets nieuws te laten groeien.
Bvb. http://www.gdscreuse.fr/?p=5796
Om dit te kennen moet je er als verlaggever natuurlijk wel echt heengaan en aan den lijve ondervinden wat dat rurale betekent.
Mijn route loopt door de meest rode gebieden (in Frankrijk)
Afbeelding
ysn schreef:
vr 10 jan, 2020 10:15
Hier faalt de overheid, op andere plaatsen slaagt ze erin iets nieuws te laten groeien.
Wat is falen? Als de Franse overheid er in was geslaagd om de economische activiteiten op het platteland de afgelopen 50 jaar net zo hard te laten groeien als dat ze in werkelijkheid zijn gekrompen dan was er van de rust op het platteland niets meer over geweest.
Fiets eens een week in de zomer door de streek rond Avignon, waar Van Gogh veel insparatie opdeed. Na een tijdje ben de de auto's, bestelauto's en vrachtwagens echt helemaal zat en blijk je alsmaar op zoek te zijn naar de paar leuke rustige weggetjes die er nog zijn. Maar daarvoor hoef je niet naar Frankrijk.

Ik vind de termen bij het plaatje van de croissance démographique tekenend; of ligt dat uitsluitend aan mij? De termen die groei omschrijven lijken positief; de anderen niet. Ik herinner me dat we als fietsersbonders hier eens de gemeente er op wezen dat ze het autoverkeer beschreven als 'vervoersprestatie' en op dezelfde pagina van het gemeentelijk beleidsplan spraken van 'fietsdruk'.

BTW: ik neem aan dat je de documentaire serie van Wilfred de Bruijn helemaal gezien hebt?
Verplichte kost voor jou denk ik.
https://www.vpro.nl/programmas/op-zoek- ... krijk.html
Hoezo faalt hier de overheid. Het zijn de bewoners zelf die die kleine bakker om zeep helpen omdat ze hun brood liever bij de supermarkt in de stad kopen als bij de bakker in het dorp. Waar de overheid wel in had kunnen bijsturen is het toelaten van grote supermarkten op bedrijventerreinen buiten de stad. Dit gebeurt echter overal in de wereld behalve in het goed? gereguleerde Nederland. Het heeft geen zin teug te verlangen naar hoe het vroeger was, want vroeger is voorbij. Ik was een aantal jaren geleden aangenaam verrast toen ik in een klein fries dorpje zag dat het plaatselijke supermarktje nu gerund werd door vrijwilligers uit het dorp, Ik was in de kerstvakantie in Ziegenrück, een stadje van 600 inwoners diep in het Oost-Duitse Thüringer Woud op (schoon) familiebezoek. Daar is sinds het wegvallen van de grenzen in 1989 het inwoneraantal gedaald van 900 naar 600 inwoners, zijn inmiddels alle winkels en hotels gesloten en is er niet een huis bijgebouw. In plaats dat de bewoners hand in eigen boezem steken mopperen ze op de overheid en stemmen AFD.