Peloponessos, het eiland van Pelops ! Laat die andere eilanden maar liggen voor later, veel kan je daar toch niet fietsen, maar dat van Pelops... Ik kan de superlatieven van hierboven alleen maar beamen.
Leonidio, de Mani, Methoni en Koroni, Monemvassia, Pilos, Andhritsena ... ach ach, heimwee doet mijn hart weer smelten....
. Nergens vind je zulke prachtige afwisselingen van landscapes en seascapes als op de Peloponessos.
Een tip : als je de kans ziet om Scholte's Griekenland als gids op de kop te tikken, niet aarzelen ! Dit werk uit 1976 is al lang niet meer in druk, de (weinige) puur commercieel toeristische info die erin staat verouderd, maar de erudiete Scholte is een begenadigd verteller, en loodst je met verve door de historische meerlagigheid van het land (Franken, Venetianen, Byzantijnen, Ottomanen, Duitsers WOII enz enz). Om van te smullen, als je met je vriendin retsina ergens op een terrasje zit uit te blazen...
Ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn liefde voor Griekenland op de fiets ingegeven was (en is) door de manier waarop ik er door de Scholtebril heb leren naar kijken.
PS1 : correctie, ik heb zelf de eerste uitgave uit 1976 van Scholte niet, wel de 2de, bij Kosmos, 1987, 1 jaar voor de dood van de auteur.
PS2 : als gidsen gebruikte ik "Fietsen op z'n Grieks" , de Rough Guide en de ANWB (Scholte was meer vertellend gezelschap dan gids).
