Sinds 22 januari 2010 rijd ik riem, onbedoeld, aanvankelijk.
Ik was het niet van plan, conservatief als ik ben. En mede door kritische geluiden op dit forum. Feit dat de beltdrive zo naar ketting teruggebouwd kan worden trok me over de streep. Het is de Van Nicholas Pioneer geworden. Na jaren ligfietsen toch maar een rechtopfiets (bukfiets) gekocht voor de rest van mijn leven.
Ik heb de eerste maanden mijn waffel gehouden en de fiets uitgetest in de sneeuw, pekel, bagger, branding en op het strand. Kan me niet heugen zo'n geschikte pekelwinter gehad te hebben voor zo'n grondige proef op de onderhoudsvriendelijkheid. Mijn scepsis is na de eerste duizend kilometer toch wel aan het verdwijnen. Ik vind het veel beter bevallen dan ik dacht. Als ik deze winter met mijn low racer gereden had, dan had me dat zeker een trio nieuwe kettingen gekocht (zo'n ligfiets heeft een lange kettinglijn, vandaar).
Behalve wassen of poetsen kan ik geen zinnig onderhoudswerk aan mijn fiets verzinnen, het is alleen maar rijden. Nu de zaak wat ingereden is draait het soepel rond. Van enig uitlijn- of sporingsprobleem is bij mij geen sprake. En niks nagespannen.
Nadelen heb ik tot op dit moment werkelijk nog niet ervaren.
Terloops wil ik opmerken dat ik in de dik twintig jaar dat ik fiets, drie keer een ketting gebroken heb. Dat zorgde wel voor verrassende effecten. Ben benieuwd hoe lang deze riem mee gaat draaien...
maar ik heb op mijn Koga met tandriem (prototype) al twee pittige tochten gemaakt met zware bepakking. Ik schat iets van 8000 kilometer. Zonder problemen. Het grootste voordeel? Als je kampeert hang je vaak je handdoek over je fiets. Als het waait komt de handdoek tegen de ketting en heb je smurrie erop 
