Fietsen in Iran

[henk31]

Hoi allemaal,

Het is weer tijd voor een voorbereiding voor een nieuw fiets avontuur.
Wil graag naar het verre oosten, mijn gedachten gaan uit naar Iran.

Nu heb ik wel enige fietservaring op gebouwd in het alleen fietsen in andere werelddelen.

Maar toch wil ik de volgende vraag stellen:
Heeft er iemand ervaring in het alleen fietsen in Iran, of kan iemand mij vertellen of het te gevaarlijk kan zijn om daar alleen te gaan fietsen.

Het begin wel te gribbelen, het bloed begin alweer sneller te stromen, heerlijk.

Henk

[Koen31]

Ik niet, maar deze dames wel : http://www.nieuwsblad.be/GT/Index.aspx? ... d=GRVH28T7

Hun website is

http://home.versateladsl.be/derbovenheidi/index_n.htm
doorklikken op reisverslag. Ze zitten momenteel in Iran.

Groeten,

Koen

[johntelleman]

Hallo Henk,

In april 2004 ben ik met mijn vriendin in Iran wezen fietsen.
Een heerlijk land vol hartverwarmende, gastvrije en uitermate beleefde inwoners.
Natuurlijk is alles niet koek en ei. In de grote steden kan je mensen ontmoeten die je willen belazeren, maar ja, waar niet?
Ook kan het verkeer in en rond de grote steden heel druk zijn.

Gevaarlijk omdat Iran misschien kernwapens ontwikkeld is iets anders.
Dat is politiek, en de meeste inwoners hebben wat anders te doen.

Wij hebben alleen maar aardige mensen ontmoet. B.v. na een dag wandelen met twee studentes in Shiraz kregen we van hun afscheidsgedicht geschreven op een rozenblaadje.

Als je een klein beetje rekening houd met de Iraanse spelregels, o.a. gepaste kleding, niet klooien met vrouwen en geen alcohol, dan kan je in Iran heerlijk fietsen.

De cultuur is adembenemend. Mooie moskeen, forten, markten, bergen, woestijnen, bossen en meren. Toets in google b.v. Persepolis of Esfahan en je raakt betovert!

Ook het eten is aangenaam. Je hebt twee soorten kebab, kip en schaap.
Het is haast Hollands gekruid, alleen na een aantal weken verveelt het.

Haal de Lonely planet uit de bieb en lees iets over het land, het is echt mooi.


Succes met je beslissing en keuze.

John.

[henk31]

John,

Bedankt voor deze mail.
Door de vele fietsreizen welke ik al heb ondernomen weet ik eigelijk wel dat haast elk land een feest is om in te fietsen.
Maar betreft Iran had ik deze ideeen ook wel, maar je wordt toch beinvloed door je omgeving welke niet zo positief zijn over zulke reizen.

Dus dan heb je soms ook weer iemand nodig die weer waar hij over praat omdat hij daargeweest is en het tegendeel beschrijft.

Dank hiervoor.
Henk

[johntelleman]

Hoi Henk,

De meeste mensen die je het afraden zijn er nooit geweest, en weten niet waar ze over praten.

John.

[peet]

Hoi Henk,
hoi wendy ik ben een vrouw van 35 en heb plannen om een wereldreis op de fiets te gaan maken. ik vertrek mei 2006 en ben al een behoorlijk eind op weg met de voorbereiding maar straks las ik tot mijn verbazing dat het erg moeilijk is om als vrouw op de fiets iran binnen te komen? dit heb ik nog niet eerder gehoord en ben dus benieuwd naar de ervaring van andere vrouwen die dit inmiddels al gedaan hebben, misschien kun je me hier verder mee helpen groetjes petra

Ik ben in 1997 met een vriendin door Iran gefietst en wij hebben weinig problemen gehad. 6 weken lang trokken wij per fiets en bus door dit land en ontmoette veel vriendelijke, gastvrije mensen die heel erg veel interesse toonde, zeg maar nieuwsgierig waren en (wat ons ook op viel) vaak Engelse spraken. Regelmatig hebben wij bij mensen thuis geslapen, ook wild kunnen kamperen en af en toe een hotelletje bezocht. wel afdingen want je bent per slot van rekening maar een arme fietser....

Zeg maar tegen de mensen in je omgeving dat 2 vrouwen alleen op de fiets door dit land gereisd hebben en wij hebben dit nooit als bedreigend of vervelend ervaren. Gelukkig voor onze familie ook.. want die dachten er bijna allemaal net zo over als bij jou. En blij waren ze toen wij alleen maar
positieve berichten stuurde over dit mooie land.

Noord Iran heb ik als erg groen en vruchtbaar ervaren, net als langs de Kaspische zee. Richting Mashad (N-oosten) werd het landschap steeds droger, net als ten zuiden van Teheran.

Shiraz, Esfehan en Persepolis vonden wij ook de mooiste plekken om te vertoeven. Veel overblijfselen van de oude Perzen, prachtig met mooi bewaard gebleven schatten, zo'n 2000 jaar oud)

Veel succes met voorbereiden, trouwens wij hebben een visum gekregen bij de Iraanse ambassade in Den Haag (wel ruim van te voren aanvragen, duurde bij ons 2 maanden). Toendertijd konden wij maar voor maximaal 6 weken in dit land blijven, tegenwoordig heb ik gehoord kan dit veel langer tot zelfs enkele maanden.

Groetjes, Wendy

[Christine]

Dag Henk,

Ikzelf heb, samen met mijn vriend, in 2001 in Iran gefietst. Geen enkel probleem gehad, behalve het soms drukke verkeer, zoals John al zei. Allemaal supervriendelijke mensen ontmoet die inderdaad dikwijls Engels spreken, in de steden toch, heel weinig op 't platteland. Ik vind wel dat de afstanden tussen steden en dorpen echt wel lang zijn, niet fijn als je 'ns een koele cola wil. Dus je steeds goed voorzien van eten en drinken. Je kan ook goed wildkamperen onder de bruggetjes onder de grotere wegen, dit zijn eigenlijk doorsteekplaatsen voor de schapen, je vindt ze ongeveer elke 2 kilometer.

Wat visum betreft: wij als Belgen konden gemakkelijk een toeristenvisum van 30 dagen krijgen (duurde 8 dagen in Istanbul), en dit hebben we in Iran (in Shiraz) heel gemakkelijk en goedkoop kunnen verlengen voor nog 'ns 30 dagen. Blijkbaar kan je verschillende keren na elkaar verlengen, maar daar heb ikzelf geen ervaring mee. Je kan in elke grotere stad je visum verlengen.

Ik zou zeggen: niet aarzelen om in Iran gaan te fietsen. Het zal fantastisch zijn. Ik zou het dadelijk opnieuw doen.

En Koen31: die website van die 2 meiden in 't Nieuwsblad bevat veel onjuiste informatie. Zo beweren ze bv. dat het verboden is voor vrouwen om in Iran te fietsen, en dat de duur om een visum te krijgen langer is als de aanvrager een vrouw is dan als het een man is.

Groeten,

Christine

[johntelleman]

En Koen31: die website van die 2 meiden in 't Nieuwsblad bevat veel onjuiste informatie. Zo beweren ze bv. dat het verboden is voor vrouwen om in Iran te fietsen.

Fietsen is inderdaad verboden voor Iraanse vrouwen.
Of dit daarwerkelijk zo in het Iraanse wetboek staat, Weet ik niet, maar in de documantaire film "the day I became a woman" wordt hier overduidelijk aandacht aan besteed.

Gelukkig hebben buitenlandse vrouwen een soort status aparte.
In het voorjaar 2004 hebben we wat betreft een vrouw op de fiets alleen maar positieve reacties gehad.

Groeten, John.

[FV1]

Even correctie op laatste bericht van John: vrouwen in Iran mogen wel degleijk fietsen. Er zijn zelfs heuse Iraanse 'wereldfietsers'.
Zie bijvoorbeeld ook http://www.mahdavinader.com/ een Iraanse vrouw die in Iran en ver daarbuiten fietst.

Groet,
Freek

[johntelleman]

Ha die Freek,

Leuke site!
Gaaf om te weten dat in zo'n land ook gelijkgezinden leven.

Hoe kom je aan deze site????


John.

[Koen31]

Misschien vind je hier ook wel wat interessante info :
http://www.hansrossel.com/
Ook het forum van deze site lijkt me wel interessant.

Groeten,

Koen

[FV1]

Ha John,

via de Hospitality Club (www.hospitalityclub.org) in contact gekomen met een Iraans meisje dat vanuit Iran naar W-Europa wil fietsen. Desgevraagd heeft ze me een aantal namen gegeven van vrouwen die ook fietsen (in Iran en ver daarbuiten) en dus ook deze website!
Misschien kunnen we een dependance van de vereniging oprichten in IRan?

Overigens staat in andere boeken die ik lees over Iran dat het idd wel verboden is voor vrouwen om te fietsen. Maar blijkbaar controleren ze niet zo streng. Lijkt me trouwens ook een beetje onhandig trappen met zo'n burqua....

Freek

[johntelleman]

Lijkt me trouwens ook een beetje onhandig trappen met zo'n burqua....

Freek

Ha die Freek,

Vrouwen in Iran zijn niet verplicht om in Burka te leven.
In de steden kom je soms religeuze vrouwen in burka tegen, op het platte land alleen maar vrouwen in jurk gezien.

De minimale 'eis' is een mantel, een dunne jas tot de knieen.
Daaronder een broek, en natuurlijk een sjaal om het hoofd om de haren
te ontnemen aan geile mannenblikken.

In zo'n tenue kan je prima fietsen. De mantel valt bij hitte ook in te wisselen door een oversized blouse.
De kledij beschermt overigens goed tegen agressief zonlicht, tijdens mijn reis bedekte ik mezelf bijna net zoveel als Gudy, in plaats van een sjaal een pet.

Groeten, John.

[robin]

Kijk ook eens op de site van Marlous en Steven, www.wereldtrappers.nl

Zij zijn op dit moment door Iran aan het fietsen en vertellen uitgebreid over de meest hartverwarmende ontmoetingen met Iraniers.

Leuke site!

Heleen