In 2007 viel mij op dat er in plaatsen (eetgelegenheden, motels) aan de GDMBR gratis WiFi werd aangeboden, waar dat toen in Europa op veel plaatsen (nog) betaald moest worden. Omdat ik zelf geen computer of dergelijke mee had, maakte ik af en toe (eens per 2 weken of zo) gebruik van een internetcafé of bibliotheek.
Met een telefoonkaart belde ik eens per 3-5 dagen naar NL om het thuisfront te laten weten dat het goed met mij ging en in welke plaats ik was. Heel af en toe stuurde ik een SMS (goedkoopste oplossing destijds voor mij) als mijn NL GSM ontvangst had (sporadisch! - had met dekking te maken maar ook met
frequentiebanden).
In 2011 kruiste ik, onderweg van Sumas, WA naar Key West, FL, in Montana de Continental Divide route. Mij viel op dat internetcafé's op hun retour zijn, ook de openbare computers in hostels en motels waren veelal verdwenen. Naar mijn idee zijn bibliotheken de enig overgebleven plek waar je (gratis) kunt internetten, tenzij je een apparaat met WiFi bij je hebt. Zelfs kleine eetgelegenheden boden gratis WiFi, waar dat 4 jaar eerder niet zo vanzelfsprekend was. Vrijwel elke commerciële camping biedt WiFi.
Openbare telefooncellen zijn in rurale gebieden nagenoeg verdwenen, heel soms tref je er nog een bij een benzinestation, maar ik zou er niet op vertrouwen dat je er tegenkomt. Bellen deed ik maar een paar keer, opnieuw met een telefoonkaart, vanuit een motel o.i.d. Het thuisfront was op de hoogte van mijn voortgang en status met een
SPOT.
Op de kaarten van Adventure Cycling Ass. staan de plaatsen met bibliotheken aangegeven. Ik zou daar ook nu weer gebruik van maken.
Je zult begrijpen dat ik van oplaadpunten geen snars weet, want mijn uiterst simpele telefoon stond vrijwel permanent uit ('s avonds kort aan om bereik te checken en SMS te ontvangen of te versturen) en hield het 4+ weken uit zonder op te laden. Dus af en toe de accu bijladen in een eettentje tijdens een lunch hield me lang gaande (zowel in 2007 als 2011). Ook mijn ebook (2011) hield het lang uit zonder tussentijds opladen en ik was er niet van afhankelijk (alleen leesplezier en wat pdf's, geen kaarten of navigatie).
Mocht de moderne mens in je toch zuchten naar digitale afleiding: stel een aanschaf uit tot je daar bent en twee weken zonder hebt gedaan. Door de fysieke inspanning van het rijden van de GDMBR en het genieten van de weidse natuur verwacht ik dat je snel zult zijn afgekickt van je verslaving aan een schermpje.
