Binnenland IJsland en voedsel

[Florisloontje]

Ja, hoi, daar ben ik weer Ik heb het onderwerp eventjes links laten liggen, maar het is weer tijd om verder te fietsen met de voorbereidingen.

Ik heb al jullie voedseltips op een rijtje gezet. De gegeven website's ga ik vrijdag bestuderen. Voor voorlopig heb ik nu wat betreft voedsel een heleboel informatie te verstouwen gekregen, waarvoor dank!

Ik ben benieuwd of je van Askja over de F910 naar het westen wil rijden. Dit begint met 25 km lopen door zacht zand, daarna kan je de noordelijke of zuidelijke variant kiezen, de laatste vlak langs de gletscher. Vervolgens kan je of richting Nyidalur of via Vonarskard (zeer gewaagd) naar de F26. Reken met minder dan 50km per dag op deze wegen, waar wordt aangeraden niet alleen te reizen. Bij de F910 in de buurt ben ik nog niet gekomen, Willem.m en Michiel Erens wel. Er zijn veel onoverbrugde rivierdoorsteken op de binnenlandroutes, zal je wel weten.
Veel meer standaard (ahum) is vanaf Myvatn en de Godafoss de hele Sprengisandur (F26) te volgen. Vooral het noordelijk deel schijnt zeer eentonig te zijn, de aanlooproute vanuit Akureyri via Laufafell is daarentegen onwaarschijlnijk mooi (uit eigen ervaring). Veidivotn (merengebied ten noorden van Landmannalaugar is een beste omweg, maar veelbelovend.

Mijn geplande route heb ik >hier< staan.
De rode route is de rode draad en fiets tegen de wijzers van de klok in. De donkerrode routes zijn uitwijkmogelijkheden waarvan ik de afstanden ken. Ook tussen Egilstaðir en Reykjahlið ligt een verkorte route over asfalt, maar heb ik grijs gehouden omdat ik deze alleen als noodgeval houdt.

Ik ga dus vlak langs de ijskap. Welk wegdeel hierin is het zwaarst? (Askja-Urðarháls crater-Slaedufoss-knooppunt F910/F26).

[javb2812]

Even getwijfeld of het via pb moet, want voor anderen dan Floris misschien minder interessant, maar toch maar in de pot gegooid:

Floris ik heb moeite met het onderscheiden van de kleuren van je lijnen. Als ik de lijnen goed kan volgen is het hoofdplan:
Egilstadir - Karanjukar - Modrudalir - Grimsstadir - Myvatn? - Grimsstadir - Askja - via F910 naar het westen, zuidelijke variant vlak langs de vatnajokull * - de nummerloze track door Vonarskard ** - knooppunt van die "weg" met F26 - landmannalaugar - F225 naar het westen - links afslaan nummerloze track naar Hrafftinussker - naar F210, dan naar 't oosten - F261 richting de kust - Skogar - Vik - Skaftafell - Hofn - Egilsstadir

Mogelijke alternatieven: [Egilstadir - Grimsstadir over asfalt]
[Grimsstadir - Akureyri - Nyidalur - Landmannalaugar]
[Landmannalaugar - F208 naar zuidoosten tot de ringweg]
[F210 in oostelijke richting verder doorrijden, vervolgens F 232 naar de ringweg]

* het stuk zuidelijke variant is de niet officiële, heet dus ook geen F910. Vroeger wel, maar dit stuk wordt al jaren niet meer onderhouden en alleen nog gebruikt door avonturiers voor wie de noordelijke variant nog niet spannend genoeg is. Mensen als Ivan Viehoff (met gedetailleerd routeverslag) en Michiel Erens hebben deze wel gefietst, dit is een gewaagde onderneming met (vanuit Askja bekeken) vlak na de scheiding van de noordelijke en zuidelijke variant vaak kilometers lang drijfzand op die zuidelijke.

** De track langs de Vonarskard is helemaal een geval apart. Deze track zonder nummer/registratie schijnt extreem lastig te zijn voor de sterkste jeeps, wordt zeer weinig bereden en al helemaal door fietsers. Sterker, ik heb volgens mij bijna alles wat los en vast zit aan fietsverslagen over IJsland gelezen en ik heb er nog nooit van gehoord dat iemand dit stuk op de fiets heeft gedaan. Ook buitengewoon doorgewinterde ijslandfietsers als Michiel Erens, Ivan Viehoff en Jan Koelstra hebben zich hier nooit aan gewaagd, althans zo maak ik uit hun websites op.

De F910 vervolgen tot Nyidalur is vaker gedaan, volgens mij ook door een klein aantal forumbezoekers hier.

De gevaren zijn in het binnenland puur natuur. Rivieren kunnen te diep zijn (kruishoogte is te diep, bij snelstromend water ligt die grens veel lager op het lichaam). Diepte en stroomsnelheid kan per dag en per uur flink verschillen. Dit houdt in dat als er op de zeer extreme tracks hierboven geen jeeps zijn om je te helpen, je bij te diepe rivieren niet verder kan. Voor die beslissing ben je volledig afhankelijk van je eigen inschatting. Als je echt veel pech hebt is dezelfde weg terug ook niet meer mogelijk door de veranderlijkheid van de rivieren. Op de nog met F*** (nee, dit is niet het F-woord) genummerde tracks rijden meestal wel een paar voertuigen per dag dezelfde kant op, op de nummerloze tracks mag je daar in het geheel niet vanuit gaan.

Natuurlijk is er gerede kans dat je je huidige plan wel uit kan voeren met veel tijd en geduld, maar eerlijk gezegd verbaast het me dat ik er de vorige keer zo makkelijk over heb geschreven.

Het zuidelijke gedeelte kan weleens het meest interessante blijken van je tocht. In mijn beide fietstochten door het land ben ik oa hier veel geweest. De bergwegen tussen Landmannalaugar en de kust zijn allemaal schitterend, ook met rivierdoorsteken. Van een extra meerdaagse ronde in dit gebied zal je geen spijt krijgen. Over het gebied in de wijde omtrek van Karahnjukar zijn veel verhalen dan weer minder positief (saaier). Tegen de klok in is verstandig, als je niet uitkomt met de tijd kan je vanuit zuid ijsland een heel stuk met de bus (overnachting Hofn dan waarschijnlijk onvermijdelijk).

In de praktijk komen gedetailleerde reisplannen in IJsland zeer zelden precies uit, omdat ze meestal te optimistisch zijn. Hoe lang ga je ook al weer?

Hans

[javb2812]

Het boek IJSLAND van Willem van Blijderveen, uitg. Dominicus, is overigens zeer goed als begeleider van alle Ijslandreizen. Zowel onderhoudend als gedegen, ook over het soort binnenlandroutes als waar Floris mee komt. Dit is een algemene, niet fietsspecifieke reisgids. Het enige kleine gedeelte dat ik niet goed vind is het korte stukje dat over fietsen op IJsland gaat. De schrijver heeft dit levenswerk verder tientallen jaren lang geperfectioneerd.

Willem van Blijderveen is ongeveer drie jaar geleden vrij jong overleden. Tegenwoordig ligt de Dominicusgids nog steeds in de winkels, inhoudelijk geheel onveranderd, maar nu staat vooral Mirjam de Waard als "auteur" op de voorkant (handig te weten als je het opzoekt).

Hans

[eric190173]

Vorig jaar ben ik voor mijn werk op IJsland geweest, helaas zonder fiets, maar heb daar wel gedroogde vis gegeten, te koop in elke supermarkt, wat qua voedingswaarde/gewicht verhouding niet te verslaan is. M.i. ideaal om als avond snack mee te nemen...

[Christophorus]

Was het ook lekker of een kwestie van even doorbijten en wegspoelen met een borrel?

[stef.l]

Was het ook lekker of een kwestie van even doorbijten en wegspoelen met een borrel?

Typisch gedroogde vis in IJsland is hákarl zoals ze het daar noemen. Zoals veel soorten gedroogde vis is het iets wat je moet leren eten. Zo beschreef top chef Anthony Bourdain, bekend van o.a. No Reservations voor wie van dat soort culinaire TV-programma's houdt, het als het meest ranzige wat hij ooit gegeten heeft. En Gordon Ramsay heeft het in één van zijn programma's ook eens gegeten, en ging ervan over zijn nek.

En zo zijn er meer TV-programma's waarin het gegeten is, met soortgelijke reacties.

Zelf heb ik deze gedroogde vis nooit op, maar andere soorten gedroogde vis welk ik gegeten heb hebben met name een zeer sterke vis lucht welk de grootste afkeer geeft. Sommige ruiken sterk naar kaas. Daarin is het vaak net als met kaas ook gelijk waar de overeenkomst in zit. Je kunt het heel goed leren eten, en ook echt lekker gaan vinden. Je moet je enkel niet na één keer af laten wenden.

[123456]

De F910 vervolgen tot Nyidalur is vaker gedaan, volgens mij ook door een klein aantal forumbezoekers hier. Moet ook al zeer lastig zijn met diepe rivieren.

Spreek je uit eigen ervaring? Het is vanuit mijn ervaring namelijk niet waar. De [910] tussen Askja en Nyidalur (de noordvariant) is alleen lastig als gevolg van een paar stukken met mul zand, en doordat je moet plannen met eten en water (maar dat laatste is overal in het binnenland). Rivieren vormen zeker niet het probleem. Er is zelfs een brug!

Het zuidelijke gedeelte kan weleens het meest interessante blijken van je tocht. In mijn beide fietstochten door het land ben ik oa hier veel geweest. De bergwegen tussen Landmannalaugar en de kust zijn allemaal schitterend, ook met rivierdoorsteken. Van een extra meerdaagse ronde in dit gebied zal je geen spijt krijgen. Over het gebied in de wijde omtrek van Karahnjukar zijn veel verhalen dan weer minder positief (saaier). Tegen de klok in is verstandig, als je niet uitkomt met de tijd kan je vanuit zuid ijsland een heel stuk met de bus (overnachting Hofn dan waarschijnlijk onvermijdelijk).

Helemaal mee eens. Ik zou in de zuidwesthoek mijn tijd liever steken in de binnenlandroutes dan het stukje langs de kust.
Ik vond Karahnjukar inderdaad best saai. Tenzij je graag de Snaefell op wilt wandelen, zou mijn suggestie zijn dat je van Egilstadir naar Myvatn met de bus (of rechtstreeks over de [1]) gaat om tijd te besparen voor interessantere routes.

[Florisloontje]

Ik geloof dat ik een landschap niet gauw saai vindt. Het woord 'saai' heb ik, naar mijn herinnering in 2010 nauwelijks echt ervaren. En anders gaf ik het een positieve inslag. Een landschap kan voor mij niet snel saai zijn. Er is altijd wel iets wat ik voel of zie. En anders maar even geen foto's en doortrappen. Het kan. Meestal gebeurd dit bij mij niet
De weg F862, de westelijke weg naar de Dettifoss en de Selfoss en nog andere fosses kon ik alleen maar heel langzaam fietsen door het heftige wasbord. Dat ervoer ik wel als een beetje langdurig en daardoor saai. Maargoed, daarna weer snel vergeten. Ook het stuk voor de Kárahnjúkar vond ik heel mooi, met verre uitzichten (op o.a. de ijskap). Ik heb daar een van mijn favoriete foto's gemaakt, ook van de Snaefell, toen het na een hele dag door de regen ploeteren (uit het dal bij Aðalból) de avondzon ging schijnen, regenbogen er gratis bijgeleverd Ik heb er een stukje van mijn hart achtergelaten. Ik wil nog altijd een foto daarvan aan de muur. Straks zal de sfeer vast compleet anders zijn en dat lijkt me juist cool. Niet voor niets mijn route hierlangs gelegd .

@javb2812: Ja je hebt mijn streefroute goed in letters samengevat. Ik heb op dit moment nog niet een goed idee van de wegkwaliteit vlak ten noorden van de gletsjers. Alleen dat het hardcore is. Ik ben blij met je input hierin. Ik weet alleen dat je diepere rivieren het beste 's ochtends vroeg kan nemen omdat dan de afvoer vanuit de ijskap het kleinst is (nachtelijke koelte).
Als ik je goed begrijp kan de nummerloze track rond de Slaedufoss ( 64°41'13.53"N 17°53'32.62"W) erg zwaar zijn. Zou het alternatief (niet op de kaart ingetekend) ten noorden van de Tungnafellsjökull relatief beter gaan (stukje F910)? Vervolgens kom ik op de F26 uit en ga zuidelijk langs de campground 'Nyidalur'.
Daarna wil ik ten NW van Kvislavatn fietsen, wellicht kan ik beter ten zuiden gaan? (F26 vervolgen).

Nog een vraagje over het traject F88 (+-Grimstadir - Herðubreid). Ik heb in 2010 vernomen van een (Duitse) fietser dat dit wegdeel af en toe onder water kan komen te staan bij grotere waterafvoer. De weg loopt vlak langs de Jökulsa a Fjöllum. Als ik geen tegemoetkomend verkeer (bussen) zou waarnemen, zal dit wellicht het geval kunnen zijn volgens hem. Tentje opslaan (op een hoger deel) en de volgende ochtend proberen was zijn advies. Wat is jullie ervaring?

En hoe zijn de ervaringen met kamperen in het grote nationale park Vatnajökull? Soms moet je stoppen, kan je niet verder, is er pech, komt er super slecht weer aan... Ik stel me zo'n plek voor een eind voorbij Askja, waar je hongerig wordt en het gaat schemeren. Geen campground. Maarja, Nationaal Park! Het mag eigenlijk niet. Hoe gaan de autoriteiten met eenzame fietsers om? Dit is voor mij wel een punt van aandacht m.b.t. haalbaarheid. Zeker op zware wegen.

Verder: Ik loop rivieren eerst voor zonder fiets zodat ik niet schrik van een onverwachte diepte. Met fiets omkeren in een rivier vind ik erg gevaarlijk, als is het alleen al omdat je dan aan de andere (verkeerde) kant van je fiets terecht komt. Ik kreeg toen ook het idee dat stroomafwaarts aan de oversteekplaats er een kleinere diepte zit vanwege het omgewoelde gruis van auto's wat op die plek op de bodem zakt. Wellicht is dit eerder bij kleinere riviertjes. Maar grote risico's met oversteken neem ik echt niet. Als het tot boven mijn knieën komt zoek ik alternatieven of keer om. Daar wordt het gevaar significant groter. Zijn deze grotere rivieren te verwachten op de route vlak boven de gletsjer?

(ik ga maar eens zo'n boekje aanschaffen )

[javb2812]

De F910 vervolgen tot Nyidalur is vaker gedaan, volgens mij ook door een klein aantal forumbezoekers hier. Moet ook al zeer lastig zijn met diepe rivieren.

Spreek je uit eigen ervaring? Het is vanuit mijn ervaring namelijk niet waar. De [910] tussen Askja en Nyidalur (de noordvariant) is alleen lastig als gevolg van een paar stukken met mul zand, en doordat je moet plannen met eten en water (maar dat laatste is overal in het binnenland). Rivieren vormen zeker niet het probleem. Er is zelfs een brug!

Op de terechte vraag van Willem "spreek je uit eigen ervaring?" (op de F910) is het antwoord nee. Ik heb andere zware binnenlandroute's gereden maar niet deze. Ik baseer mij op informatie uit enkele reisgidsen en veel fietsverslagen. Veel van dat soort bronnen zijn tegenstrijdig, zeker over de rivieren in de westelijkste 30km van de F910. De waterstanden kunnen wisselen en de perceptie van iedere fietser is ook weer anders. Aangezien ik de route zelf niet gereden heb is het onverstandig van mij geweest dat ik dat laatste zinnetje (van bovenstaand citaat) heb geschreven, realiseer ik mij nu.

Hans

[javb2812]

dubbel

[javb2812]

Ik heb op dit moment nog niet een goed idee van de wegkwaliteit vlak ten noorden van de gletsjers. Alleen dat het hardcore is.

Hopelijk kan iemand je hierover meer vertellen. Info over dit soort dingen vaak tegenstrijdig. zo'n 20km ZW van Askja staan er op de kaart, dicht bij elkaar, twee mogelijke splitsingen om de zuidelijke variant van F910 te bereiken. Ivan Viehoff
( http://www.masterlyinactivity.com/ivan/ ... zones.html , heel informatief ) beschrijft hoe je, gebruikmakend van die tweede splitsing, mogelijk drijfzand kan omzeilen. Hij beschrijft de route in tegengestelde richting. Ook mooie beschrijvingen zijn die van Tonny Buijs ( http://www.horse-shoe.nl/ , niet bekend op de landeninfo, klik naar "Ijsland 2010" en dan "naar Askja"), en van Willem Megens die hier op het forum ook veel bijdraagt ( http://themeeg.nl/index.php?option=com_ ... 67&lang=en ) . De laatste twee via de officiële noordelijke.

Als ik je goed begrijp kan de nummerloze track rond de Slaedufoss ( 64°41'13.53"N 17°53'32.62"W) erg zwaar zijn. Zou het alternatief (niet op de kaart ingetekend) ten noorden van de Tungnafellsjökull relatief beter gaan (stukje F910)? Vervolgens kom ik op de F26 uit en ga zuidelijk langs de campground 'Nyidalur'.

Via Slaedufoss en Vonarskard: iemand hier gereden?
Ik had in afgelegen streken vaak ook geen mobiel bereik, dus om hulp bellen lijkt er ook niet bij te zijn. Zo bekeken kan het in je voordeel zijn als er toch af en toe een auto rijdt op de route. Op de F wegen rijden er hoogstwaarschijnlijk toch meer. Als je toch risico neemt en voor de ongebaande paden kiest, dan is het te hopen dat je nieuwe pareltjes ontdekt en je er oa hier melding van maakt.

En hoe zijn de ervaringen met kamperen in het grote nationale park Vatnajökull? Soms moet je stoppen, kan je niet verder, is er pech, komt er super slecht weer aan... Ik stel me zo'n plek voor een eind voorbij Askja, waar je hongerig wordt en het gaat schemeren. Geen campground. Maarja, Nationaal Park! Het mag eigenlijk niet. Hoe gaan de autoriteiten met eenzame fietsers om? Dit is voor mij wel een punt van aandacht m.b.t. haalbaarheid. Zeker op zware wegen.

Als je in de zeer afgelegen streken waar je doorheen gaat daar problemen mee krijgt ben ik zeer (onaangenaam) verrast. Op plaatsen waar wat toerisme is (Askja, Nyidalur) wel op de camping staan. Bij Landmannalaugar ook, daar wordt actief gehandhaafd, dit geldt ook voor Myvatn waar wildkamperen ook verboden is.

Verder: Ik loop rivieren eerst voor zonder fiets zodat ik niet schrik van een onverwachte diepte. Met fiets omkeren in een rivier vind ik erg gevaarlijk, als is het alleen al omdat je dan aan de andere (verkeerde) kant van je fiets terecht komt. Ik kreeg toen ook het idee dat stroomafwaarts aan de oversteekplaats er een kleinere diepte zit vanwege het omgewoelde gruis van auto's wat op die plek op de bodem zakt. Wellicht is dit eerder bij kleinere riviertjes.

Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt. Dan vormt zich een kuil waar de meeste auto's rijden. Het verschijnsel heb ik vooral gezien bij de rivierdoorsteken waar relatief veel auto's doorheengaan.

Hans

[SanneB]

Was het ook lekker of een kwestie van even doorbijten en wegspoelen met een borrel?

Typisch gedroogde vis in IJsland is hákarl zoals ze het daar noemen. Zoals veel soorten gedroogde vis is het iets wat je moet leren eten. Zo beschreef top chef Anthony Bourdain, bekend van o.a. No Reservations voor wie van dat soort culinaire TV-programma's houdt, het als het meest ranzige wat hij ooit gegeten heeft. En Gordon Ramsay heeft het in één van zijn programma's ook eens gegeten, en ging ervan over zijn nek.

En zo zijn er meer TV-programma's waarin het gegeten is, met soortgelijke reacties.

Zelf heb ik deze gedroogde vis nooit op, maar andere soorten gedroogde vis welk ik gegeten heb hebben met name een zeer sterke vis lucht welk de grootste afkeer geeft. Sommige ruiken sterk naar kaas. Daarin is het vaak net als met kaas ook gelijk waar de overeenkomst in zit. Je kunt het heel goed leren eten, en ook echt lekker gaan vinden. Je moet je enkel niet na één keer af laten wenden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/H%C3%A1karl

Wat Ramsay at was inderdaad hákarl, maar dat is geen gedroogde vis. Hákarl is gefermenteerde haai en ruikt naar zeer rijpe camenbert. Ik lust het niet en velen met mij.

De gedroogde vis smaakt gewoon normaal vissig, maar dan wel een vrij krachtige smaak. De smaak zelf is niet ongewoon, vond ik. Zoals ik eerder zei, met boter er op is het beter te kouwen en de smaak blijft soms wel lang hangen.

[Thomas14]

Hoi,

wij gaan komende zomer ook fietsen op IJsland. In plaats van hardkeks nemen wij meestal wraps mee. Lekker met een blikje tonijn of zoet met jam en fruit. Ook prima te vullen met vanalles. Weet iemand of wraps verkrijgbaar zijn op IJsland.

We hebben ook wel eens mensen gesproken over het opsturen van eten door een pakket "poste restante". Heeft iemand hier ervaring mee? We dachten er aan om wat adventure food / noten / chocola op te sturen gezien het gewicht en de prijs te plekke. IS dat rendabel? We zagen dat de prijs voor een pakket van 2 kilo varieert tussen 12 en 20 euro...

Groeten,

Thomas

[SanneB]

Ik heb niet naar wraps gekeken, maar ongetwijfeld. Je kan heel veel wel op IJsland krijgen, maar het is gewoon duur.

Flatkaka zijn wel goedkoop, goed verkrijgbaar en uitstekend geschikt voor jouw toepassingen. Ze zijn wel minder lang houdbaar dan wraps, maar een week ging wel prima.

[ReinierLamers]

Heeft iemand dan al 's geprobeerd hoe de oudhollandse pannenkoek met stroop zich houdt als outdoorvoer?

Monnink & Damhuis aten er onderweg naar Jeruzalem in de jaren dertig heel wat, maar die bakten ze ook dagelijks vers op de Primus.

[ReinierLamers]

Inmiddels zelf in het IJslandse binnenland geweest en veel aan deze thread gehad. Voor de F208 oost naar west en aansluitend meteen via F26, F752 en F821 naar Akureyri 8 dagen voedsel meegenomen, voor de F35 van noord naar zuid 5 dagen. Het duurde uiteindelijk voor de eerste doorsteek 6 en voor de tweede 4 dagen.

Het verbruik op de eerste doorsteek was per dag:

200 g biscuitjes/hartkeks
250 g rozijnen
125 g chocola
180 g pindakaas
250 g pasta
70 g tomatenpuree
42 g boter (da's dan weer fijn aan het IJslandse klimaat, kan zo in de fietstas)
85 g gecondenseerde melk (Russen zweren hierbij, dus ook eens geprobeerd)
133 g noten

Ik gebruikte grotendeels gewoon de Mjólkurkex en Matarkex uit de supermarkt in plaats van hartkeks waarvan ik maar 500 gram bij me had. Zit volgens het pakje ook meer kcal/g in.

Die gecondenseerde melk is prima (smaakt als witte chocoladesaus) maar melkpoeder en suiker zelf met water mengen is hetzelfde en lichter naar ik aanneem.

Dingen als flatkaka en rúgbrauð (rogge-pannenkoek en een soort roggebrood dat minder kruimelt dan het Nederlandse) vond ik geweldig in de bewoonde wereld. Het neemt minder ruimte in en is langer houdbaar dan gewoon brood maar een stuk vezelrijker dan biscuit.

[ReinierLamers]

Overigens is er naast het genoemde restaurant in Hrauneyjar en de winkel in Landmannalaugar ook nog een restaurantje in Hveravellir halverwege de F35 (aka Kjölur aka Kjallvegur). Was maar wat blij met de warme koffie aldaar nadat ik acht uur tegen windkracht 10 in had geworsteld.

De winkel in de bus in Landmannalaugar heet Mountain Mall en is volgens het briefje aldaar geopend van het smelten van de sneeuw tot het weghalen van de schapen, dus ruwweg half juni - half september.