Agressie tegen fietsers

[detrage]

Wat me wel opvalt is dat mijn fiets achterlampjes agressie opwekken bij anderen fietsers.

Knog blinder R70

Als dat lampje z'n naam eer aan doet zijn die reacties wel te begrijpen...

[Revanho]

Wat me wel opvalt is dat mijn fiets achterlampjes agressie opwekken bij anderen fietsers. Ik heb een 65 lumen Bontrager Flare R en een 70 lumen Knog blinder R70. S'avonds zet ik ze op de nachtstand maar overdag op knipperen volle sterkte. Als ik dan overdag wordt ingehaald krijg ik ook weleens boze blikken en opmerkingen.

Ik zou zeggen, trek je conclusie. Er mogen dan mensen bestaan die om niets boos worden, als je wel vaker boze blikken krijgt om zo iets, dan is het misschien wel omdat het storend is.

Ik vind felle slecht afgestelde voorlichten heel vervelend. Maar met de steeds betere verlichting word ik ook steeds vaker geconfronteerd met hinderlijk achterlicht.

Agressie van andere fietser gelukkig nooit gehad, maar ja in Belgie wordt er dan ook bitterweinig woon-werkverkeer gefietst

Dat dient toch wel heel sterk genuanceerd te worden. Ik stel voor dat je eens op een weekdag in een Vlaamse stad gaat fietsen.

Want in Wallonië en op het Vlaamse 'platteland' (let op de haakjes, want onze slechte ruimtelijke ordening laat weinig heel van het platteland) wordt er inderdaad nog veel te weinig functioneel gefietst, het functioneel fietsgebruik in de meeste Vlaamse steden is de laatste jaren zeer sterk gestegen. In sommige van die steden staat het zelf op een peil dat zich weliswaar nog absoluut niet kan meten met de toppers onder de Nederlandse steden maar de steden wel een plaats geeft in het lijstje van fietssteden.

Op de drukste fietsroutes in die steden passeren er dagelijks tot meer dan 10.000 fietsers en dit betreft zowel woon-schoolverkeer als woon-werkverkeer.

Het blijkt spijtig dat mensen zo snel denken dat hun eigen ervaring voldoende is om algemene conclusies te trekken.

Waar ik wel soms "agressief" van word (maar niet laat merken) zijn die wielertoeristen die denken dat fietspaden niet van toepassing zijn voor hun.

Je bent hoop ik voldoende op de hoogte van de verkeersregels om te weten dat de Belgische 'wegcode' voorziet in diverse uitzonderingen op de verplichting het fietspad te gebruiken?

En dit is helaas in Belgie 80% van de fietsers lijkt me.

Wat 'is' in België 80% van de fietsers? Is 80% een wielrenner, houdt 80% van de wielrenners zich niet aan de regels? Rijdt 80% van de fietsers niet op de verplichte fietspaden?

En graag onderbouwing van die 80%. Ik ben immers bijna dagelijks (in mijn vrije tijd en deels op mijn werk) bezig met verkeersregels (in het bijzonder voor fietsers), ongevallencijfers, ... maar leer graag bij.

Waar ik wel soms "agressief" van word (maar niet laat merken) zijn die wielertoeristen die denken dat fietspaden niet van toepassing zijn voor hun. En dit is helaas in Belgie 80% van de fietsers lijkt me. En hierdoor krijgen automobilisten een hekel aan alle fietsen en kom ik agressie van auto's jammer genoeg regelmatig tegen ondanks dat ik de regels volg.

Het is natuurlijk te idioot voor woorden om de agressie van sommige automobilisten te wijten aan het gedrag van fietsers. Ooit van 'blaming the victim' gehoord?

Ik stel trouwens vast dat er zoveel verkeersdeelnemers zijn (zowel automobilisten, fietsers, voetgangers, busbestuurders, ...) dat de meeste er helemaal niet in slagen om correct in te schatten of anderen zich wel aan de regels houden. Zelf bij een aanzienlijk deel van de mensen die denken de regels te kennen (en zich er aan te houden) of de mensen die de regels horen te kennen (politie-agenten) blijkt de noodzakelijke kennis vaak te ontbreken.

Op fietsvakanties nog nooit last van gehad behalve 1 keer in Frankrijk, iemand die naast me kwam fietsen en "Le Penne" begon te roepen en dat alle niet Fransen buiten moesten.

Ik heb het hier al eerder geschreven, de beleving die men als fietstoerist in een land heeft en die als functioneel fietser in eigen land wordt niet enkel bepaald door de werkelijke verschillen tussen 2 landen. Zowel wanneer, waar, hoe men aan het verkeer deelneemt maar ook met welk gevoel men zaken ervaart wordt beïnvloed door het verschil tussen functioneel onderweg zijn en op vakantie zijn.

Renaat

[_Peter_]

Op fietsvakanties nog nooit last van gehad behalve 1 keer in Frankrijk, iemand die naast me kwam fietsen en "Le Penne" begon te roepen en dat alle niet Fransen buiten moesten.

Ik heb het hier al eerder geschreven, de beleving die men als fietstoerist in een land heeft en die als functioneel fietser in eigen land wordt niet enkel bepaald door de werkelijke verschillen tussen 2 landen. Zowel wanneer, waar, hoe men aan het verkeer deelneemt maar ook met welk gevoel men zaken ervaart wordt beïnvloed door het verschil tussen functioneel onderweg zijn en op vakantie zijn.

Renaat

Precies, als je op vakantie bent zul je heel vaak maar 1 keer een bepaald traject volgen. Misschien als je in een stad bent dat je daar wat rond wilt fietsen. Pas als je een bepaalde route vaker aflegt weet je waar de punten zijn waar je beter op moet passen omdat anderen het niet nodig vinden dat te doen, of omdat het daargewoon altijd onoverzichtelijk is.

[keesswart]

Het is al een paar jaar geleden dat ik door een agressieve automobilist werd achtervolgd, nadat ik een foto had gemaakt van de straat waar ik net doorheen was gefietst. De bestuurder stapt uit zijn auto, komt dreigend op mij af en eist dat ik de foto die ik net geschoten heb, ga wissen: 'Jij bent zeker van de politie? Ik wil niet dat mijn nummerbord gefotografeerd wordt. Laat die foto zien!'
Ik sta perplex. 'Ik kom net terug van een fietsvakantie. Zie ik eruit als iemand van de politie?', reageer ik verbaasd, terwijl ik naar mijn bepakte fiets wijs. 'Ik heb zojuist de straatversiering gefotografeerd.' Ik vind dat hij met deze uitleg maar genoegen moet nemen en stop mijn camera snel weer in de stuurtas. De man komt dichterbij dan me lief is, maar gelukkig komt een andere buurtbewoner sussend tussenbeide voordat de driftkikker amok gaat maken. Opgelucht fiets ik Duindorp uit.

Al op mijn eerste rit naar Hoek van Holland, inmiddels 40 jaar geleden, fietste ik door de Pluvierstraat in de Scheveningse wijk Duindorp. Later zou ik hier nog vaak doorheen rijden zonder dat er iets bijzonders te zien was. Hier kwam ook de Noordzeeroute (LF1) te liggen, al loopt die tegenwoordig met een bochtje om de Pluvierstraat heen, langs het nieuwe gouden randje van de wijk. Wel zo veilig. Blijkbaar is de Pluvierstraat verworden tot een no go area, of -eufemistischer - een reservaat voor echte Duindorpers waar outsiders (zoals een fotograferende fietser of deze man, die uit de Schilderswijk kwam) niet welkom zijn, tenzij ze zo perfect zijn ingeburgerd als de man in dit filmpje.

De manier waarop de Pluvierstraat was versierd, vond ik maf genoeg om vast te leggen, zoals ik wel vaker doe bij dingen die mij onderweg opvallen. Het was een maand voor het begin van het EK voetbal (of WK, ik hou dat niet zo bij omdat het me niet boeit). Nog nergens in Nederland waren versierde straten te zien (behalve misschien in Volendam en Sint Willebrord, waar de heilige drie-eenheid van voetbal, de eigen auto en Geert Wilders net zo hoog scoort; al houden ze in Sint Willebrord wel van fietsers) maar in de Pluvierstraat kon je blijkbaar niet vroeg genoeg beginnen met het ophangen van oranjemeuk. Op de huizen stonden ook hooliganeske leuzen, zoals 'nobody likes us, we don't care'. Waarvan akte.

[.ekoJ]

Ik volgde dit draadje met een half oog mee. Maar oh ja, vandaag had ik het zelf voor. Ik fietste met mijn kinderen van school naar huis, eentje bij mij achter op de aanhangfiets en rechts van mij eentje op de eigen fiets. Allemaal in fluo, helmen op, we fietsten in de bebouwde kom (landelijk dorp in Vlaanderen) op een fietssuggestiestrook. Ik fietste er een beetje naast, maar dat mag. De straat was zodanig breed dat auto's makkelijk naast elkaar konden in twee richtingen, dus achterliggend verkeer kon me voorbijsteken, indien er geen tegenligger kwam. En dat mag volgens de Belgische wegcode. Er kwam een auto achter ons en die toeterde. Ik keek eens achterom, en reed verder. Toen stak de bestuurder, een dame, ons voorbij en riep op belerende toon "zou jij niet op het voetpad rijden met dat kleintje!" Ik keek haar niet aan, en toen riep ze "domme geit". Dat klinkt niet zo erg, maar er zat echt agressie en afschuwen in haar stem.
Ik was geshockeerd maar voelde de bui al hangen na het getoeter. We memoriseerden de nummerplaat en het type wagen. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Naar de politie en klacht indienen? Ik ben zo bang dat het, de volgende keer, niet bij woorden zal blijven als ik klacht ga indienen. Ik ben vooral heel erg bang voor mijn kinderen. Ik rij net naast het oudste kind om de auto's wat op afstand te houden, want hier vlammen de auto's rakelings langs je heen en de oudste rijdt pas alleen in het verkeer. Dit was de eerste rit met de jongste op de aanhangfiets. Zucht... Volgende keer dan maar achter elkaar gaan rijden zeker...?

[derdekeer]

Ik moet bekennen dat ik wellicht zelf vaker agressief ben dan dat men agressief is tegenover mij ...
Als het mooi weer is, rij ik zo vaak als kan met de fiets naar kantoor in Brussel. Ik kan me niet herinneren agressief behandeld geweest te zijn in de voorbije jaren. Zelfs niet in Brussel (waar ik wel moet bij vertellen dat mijn parcours door een wat welvarende stuk van de stad gaat). Domheid van autobestuurders, nonchalance etc. - dat wel. Maar agressie? Het is misschien niet gepast om het hier op dit forum te zeggen, maar iedere keer kom ik automobilisten tegen die voorkomend zijn, stoppen om je door te laten (hoewel ze dat niet hoeven te doen) etc.

Ikzelf daarentegen ... Gisteren op een mooi stuk fietspad langs de spoorweg, verboden voor auto's. Drie mensen staan in de verte, twee links en één rechts van het pad. Ze praten met elkaar en staan in mijn richting te kijken. Het is onmogelijk dat ze me niet zien. Het gaat lekker, rugwindje, 35 km/u, maar ik vertraag.

En zap!!! Tien meter voor ik bij het groepje kom loopt een hond aan de leiband het fietspad over! Ik ga hard in de remmen en hoop ik niet geramd wordt door de fietser die me al een paar km volgt.
Toen heb ik iets heel onaardigs geroepen. Agressief, zelfs.

[jeroen_]

Ik reed een keer nietsvermoedend door Duitsland, vlakbij Meppen. Ik wilde een paar paarden in een weide fotograferen toen er een schreeuwende vrouw op mij afkwam. Ze vroeg erg gestressd waar ik mee bezig was. Ik vertelde dat ik de paarden aan het fotograferen was. Ze vertelde dat dat verboden was en dat ik daarvoor eerst bij haar boerderij had moeten aanbellen om toestemming te vragen. Ik vertelde dat dat niet nodig was en dat ik gewoon mocht fotograferen vanaf de openbare weg. Het weiland lag overigens een stuk van haar woning af.

De dame bleef schreeuwen en werd steeds vervelender, ze bleef maar voor mij langs bewegen en ik begon mij aan haar te ergeren. Ik besloot na enkele foto's gemaakt te hebben maar te vertrekken. De vervelende vrouw rende tot mijn verbazing achter mij aan toen ik schuin de weg overstak naar het fietspad toe. Tot mijn nog grotere verbazing kwam haar agressieve echtgenoot in zijn intimiderende automobiel met paarden trailer schuin over het fietspad waar ik net op reed om mij af te snijden en mijn weg te blokkeren. Ik was erg verbaasd van dit agressieve en idiote echtpaar.

De man begon ook te schreeuwen en zei dat ik direct alle foto's van zijn paarden moest verwijderen. De vrouw stond links naast mij, de man stond voor mij tussen zijn intimiderende automobiel met paardentrailer. Hun zoontje stond er wat bij de lachen. Ik vertelde dat ik niets hoefde te verwijderen en dat ze de politie maar moesten inschakelen als ze het er niet mee eens waren. Helaas had ik geen telefoon bij mij dus kon ik zelf geen politie inschakelen. Er waren op dat moment ook geen voorbijgangers.

De man bleef maar agresssief naar mij schreeuwen en het ging mij behoorlijk vervelen. Wat mij betreft ben ik gegijzeld, 5 minuten volgens mijn GPS apparaat. De man vroeg mij naar mijn "Ausweis" en vroeg waar ik vandaan kwam. Daarna waarschuwde hij mij dat als hij mijn foto's ergens op het internet zou vinden, dat hij mij wist te vinden. Na nog wat geschreeuw vertrokken ze eindelijk. Snel maakte ik als bewijs nog een foto van de achterkant van de paardentrailer met nummerbord toen ze weg reden. Door de agressie durfde ik het niet aan om deze personen te filmen.

Even later sprak ik een willekeurig persoon aan en vertelde hem over wat ik had meegemaakt. De manvroeg waar het was gebeurd. Hij vertelde dat dit persoon reeds problemen met de politie heeft gehad i.v.m. wetgeving en vergunningen voor paarden.

Later bezocht ik het politiebureau in Meppen om aangifte te doen maar dit keer was de Duitse politie erg ongeinteresseerd. Aangifte doen werd mij afgeraden want als ik het goed begreep zou ik daar zelf hooguit slecht vanaf komen omdat ik alleen was en de agressieve paarden personen met twee personen. Het kostte moeite voordat hij even notitie wilde maken van wat er was gebeurd. De foto vond hij niet interessant. Nadat ik de naam van het bedrijf en de personen had genoemd - die had ik thuis opgezocht - lachte de agent en vertelde dat het hem niet verbaasde dat deze mensen zo reageerden. Meer zei hij niet.

[Grichzly]

Met verbazing, en soms met vermaak, lees ik hier enige verhalen over agressie. Hoewel ik niet denk dat elk verhaal van agressie nu direct te maken heeft met het feit dat men fietser is.
Ik heb zelf 1 x tijdens een fietstochtje een scheldende taxichauffeur gehad. De beste man reed door het dorpje Dwingeloo en was blijkbaar geïrriteerd door diverse fietsers en wandelaars die zich op de weg bevonden, en reed naar mijn idee nogal hard. Ik maande hem met mijn arm/hand even wat rustiger te rijden. Waarop de beste man begon te schreeuwen en hevig te bewegen met zijn armen. Ik kon het letterlijk horen omdat de ramen van zijn auto open stonden. Waarop ik (en de 3 waarmee ik samen op pad was) reageerden dat ie even moest dimmen of anders even moest uitstappen. (Overigens zouden we de man niet 1,2,3, wat aandoen mochten lezers dat denken). De man reed door.

Ik lees hierboven ook dat mensen de politie willen inlichten. Persoonlijk zou ik dat alleen maar doen als je aangifte kan doen, bv als je bedreigd wordt (en dan wel in juridische zin) of een ander strafbaar feit zoals mishandeling. Naar mijn idee heeft het echt geen zin om slechts een melding te maken over iemand waar de politie toch niks mee kan. Zeker als je bij elkaar in de buurt woont kan dat alleen maar vervelend uitpakken. Negeer het en accepteer het dat er nu eenmaal mafkezen rondlopen, zolang het bij een vervelende of irritante ontmoeting blijft.

De foto's hierboven van Duindorp zijn trouwens wel erg tof!!!

[Leon]

De straat was zodanig breed dat auto's makkelijk naast elkaar konden in twee richtingen, dus achterliggend verkeer kon me voorbijsteken, indien er geen tegenligger kwam. En dat mag volgens de Belgische wegcode. Er kwam een auto achter ons en die toeterde. Ik keek eens achterom, en reed verder. Toen stak de bestuurder, een dame, ons voorbij en riep op belerende toon "zou jij niet op het voetpad rijden met dat kleintje!" .... Zucht... Volgende keer dan maar achter elkaar gaan rijden zeker...?

In Nederland mag je ook naast elkaar fietsen met overeenkomende regelgeving, maar in de praktijk heeft men dit afgeschaft. De methode daarvoor is smalle fietsstroken en suggestiestroken. Je mag dan nog steeds naast elkaar fietsen, maar het gebeurt heel wat minder.

[.ekoJ]

In Nederland mag je ook naast elkaar fietsen met overeenkomende regelgeving, maar in de praktijk heeft men dit afgeschaft. De methode daarvoor is smalle fietsstroken en suggestiestroken. Je mag dan nog steeds naast elkaar fietsen, maar het gebeurt heel wat minder.

Het is ook gewoon veiliger om achter elkaar te fietsen, maar wel op een redelijk afstand van de kant (niet te dichtbij). Maar omdat de kleine op zijn eigen fiets echt nog niet zo vaardig is, reed ik wél naast hem / half achter hem. Met de aanhangfiets erbij denk ik dat ik toch weer achter hem ga rijden...

[Revanho]

Het is ook gewoon veiliger om achter elkaar te fietsen, maar wel op een redelijk afstand van de kant (niet te dichtbij). Maar omdat de kleine op zijn eigen fiets echt nog niet zo vaardig is, reed ik wél naast hem / half achter hem. Met de aanhangfiets erbij denk ik dat ik toch weer achter hem ga rijden...

Ik weet niet of het in werkelijkheid (en over het algemeen) zoveel veiliger is om achter elkaar te fietsen.
Het met twee naast elkaar fietsen (wat voor de duidelijk binnen de bebouwde kom in België altijd mag zolang kruisend verkeer maar door kan, achterliggers moeten dus gewoon geduld hebben) zal misschien vaak ontevredenheid oproepen, het voorkomt toch en pak inhaalbewegingen op locaties waar veilig inhalen eigenlijk niet mogelijk is.
In België moet men bij het inhalen minimaal 1 meter afstand houden. Dit betekent concreet dat inhalen in veel smalle straten sowieso niet toegelaten is (omdat men nooit die verplichte minimale afstand kan bieden). Dit is één van de meest overtreden (en onbekende) verkeersregels maar het zou het verkeer zoveel aangenamer en veiliger maken als men die regel zou beginnen toepassen.

In ieder geval is het natuurlijk vreemd dat men als autosolist van mening is dat men recht heeft om meer dan 30-40 m² ruimte, maar men fietsers niet meer dan 3 m² gunt.

Renaat

[.ekoJ]

In België moet men bij het inhalen minimaal 1 meter afstand houden. Dit betekent concreet dat inhalen in veel smalle straten sowieso niet toegelaten is (omdat men nooit die verplichte minimale afstand kan bieden). Dit is één van de meest overtreden (en onbekende) verkeersregels maar het zou het verkeer zoveel aangenamer en veiliger maken als men die regel zou beginnen toepassen.

Je weet ook wel dat die regel in Vlaanderen niet wordt gerespecteerd. Sommige bestuurders zouden je stuur nog raken, zo dicht rijden ze.
Hm ... het geeft stof tot nadenken ... naast elkaar of niet naast elkaar.

[Carl]

Het is ook gewoon veiliger om achter elkaar te fietsen, maar wel op een redelijk afstand van de kant (niet te dichtbij). Maar omdat de kleine op zijn eigen fiets echt nog niet zo vaardig is, reed ik wél naast hem / half achter hem. Met de aanhangfiets erbij denk ik dat ik toch weer achter hem ga rijden...

Ik ben meestal wel blij als een volwassene een wiebelig kind naast zich houdt, ik ben er niet zo van overtuigd dat het 'gewoon veiliger' is om achter elkaar te fietsen als het jonge kinderen betreft. Zo'n vooroprijdend kind kijkt vaak opzij als ik inhaal, met niet zelden slingeren tot gevolg. Daarvoor moet ik dan weer uitwijken of remmen. Een kind dat rechts van een volwassene rijdt, let niet op inhalend verkeer en blijft doorgaans gewoon rechtuit rijden. (En anders slingert het in het wiel van - doorgaans - pa of moe, en niet in het mijne. )

Carl

[peter123]

Wat vaak heel goed werkt is gewoon de fietsbel een keer laten klinken. De meeste mensen gaan zonder problemen opzij. Het lijkt wel een soort Pavlov reactie. Als je wat roept krijg je vaak terecht de vraag waarom je je bel niet gebruikt.
Ik vind dat wielrenners ook gewoon een bel kunnen gebruiken in plaats van dat gecommandeer dat je opzij moet. Een simpele bel weegt niks en is veel minder agressief.

[123456]

Onder het motto 'het kan nog erger':



Busje rijdt er vandoor na aanrijding met groep wielrenners in Zundert
ZUNDERT - Een groep van acht wielrenners is zondagochtend rond 09.20 uur aangereden door een busje op de Heischoorstraat in Zundert. Het busje reed vervolgens door.

Volgens getuigen leek het erop dat er opzet in het spel was. Na de aanrijding is het busje verder gereden in de richting van Sprundel. Voor zover bekend is een groot deel van de groep met lichte verwondingen zoals schaafwonden en kneuzingen, pijnlijke ribben en een hoofdwond achtergebleven.

De politie is op zoek naar het busje. Het betreft hoogstwaarschijnlijk een Mercedes bus in de kleuren wit en grijs. Er is een deel van het kenteken bekend. Dat betreft: 9-VSB-. Het busje mist de rechterbuitenspiegel. Voor tips kunt u bellen met de politie via 0900-8844.

[stef.l]

Ik las het vanochtend inderdaad al. Hoop dat ze die gast snel pakken. Indien daadwerkelijk opzet in het spel, dan mogen we alleen maar hopen dat zo iemand nog heel wat jaren achter de tralies mag slijten.

[_Peter_]

Wat vaak heel goed werkt is gewoon de fietsbel een keer laten klinken. De meeste mensen gaan zonder problemen opzij. Het lijkt wel een soort Pavlov reactie. Als je wat roept krijg je vaak terecht de vraag waarom je je bel niet gebruikt.
Ik vind dat wielrenners ook gewoon een bel kunnen gebruiken in plaats van dat gecommandeer dat je opzij moet. Een simpele bel weegt niks en is veel minder agressief.

Dan moet je er wel een hebben die ook gehoord wordt. Van de oudere fietsers valt me op dat de man die aan de buitenkant fietst van zijn vrouw moet horen dat er iemand langs wil. Daarnaast moet je opletten dat ze net als de kleine kinderen vaak geneigd zijn eerst achterom te kijken met een zwieper naar links en dan pas aktie ondernemen. Het kwartje valt blijkbaar met het ouder worden ook langzamer.

[Carl]

Wat vaak heel goed werkt is gewoon de fietsbel een keer laten klinken. De meeste mensen gaan zonder problemen opzij.

Waar is dat? Dan kom ik daar ook fietsen! Het gebruikelijkste scenario dat ik meemaak:
* Ik nader van achteren twee fietsers, waarvan de linkse ruimschoots links van de middenstreep rijdt, of je nu met twee naast elkaar op één strook past of niet.
* Ik bel.
* Geen reactie.
* Ik bel nog eens.
* Geen reactie.
* Inmiddels ben ik zodanig genaderd dat ik fors moet remmen. Daarna bel ik nog eens.
* De fietser voor mij kijkt om over de linkerschouder, waarbij uiteraard ook naar links gestuurd wordt zodat ik er zeker niet langs kan.
* Er wordt overlegd. Kunnen beide fietsers iets naar rechts en kan ik dan passeren, of moet er een naar voren of zich juist wat laten zakken? En zo ja, wie moet dan waarheen?
* Na de beraadslagingen wordt er ruimte gemaakt.
* Ik passeer en bedank.

Soms wordt er tussen de derde bel en het omkijken nog tijd gereserveerd voor het roepen van "Nou nou!" of "Hebbie haast?" Waren bel 1 en 2 bedoeld als attendering (ik kom erlangs, schrik niet) en haal ik in zonder bel 3, dan roept men doorgaans "Kun je niet bellen?"

Carl

[stef.l]

Wat vaak heel goed werkt is gewoon de fietsbel een keer laten klinken. De meeste mensen gaan zonder problemen opzij.

Waar is dat? Dan kom ik daar ook fietsen! Het gebruikelijkste scenario dat ik meemaak:
* Ik nader van achteren twee fietsers, waarvan de linkse ruimschoots links van de middenstreep rijdt, of je nu met twee naast elkaar op één strook past of niet.
* Ik bel.
* Geen reactie.
* Ik bel nog eens.
* Geen reactie.
* Inmiddels ben ik zodanig genaderd dat ik fors moet remmen. Daarna bel ik nog eens.
* De fietser voor mij kijkt om over de linkerschouder, waarbij uiteraard ook naar links gestuurd wordt zodat ik er zeker niet langs kan.
* Er wordt overlegd. Kunnen beide fietsers iets naar rechts en kan ik dan passeren, of moet er een naar voren of zich juist wat laten zakken? En zo ja, wie moet dan waarheen?
* Na de beraadslagingen wordt er ruimte gemaakt.
* Ik passeer en bedank.

Soms wordt er tussen de derde bel en het omkijken nog tijd gereserveerd voor het roepen van "Nou nou!" of "Hebbie haast?" Waren bel 1 en 2 bedoeld als attendering (ik kom erlangs, schrik niet) en haal ik in zonder bel 3, dan roept men doorgaans "Kun je niet bellen?"

Carl

Hehe, de typische zondag in het duingebied . Ik rem nog wel eens af zodra men roept kun je niet bellen, ook al heb ik dat al meermaals gedaan, en raad ze om eens een bezoekje te brengen aan de audicien.

[Meneer Zwijn]

Het gaat hier zo stilletjes aan nu over agressie van fietsers.
Ik bel als ik wil dat iemand me doorlaat. Rustig, goed op voorhand en desnoods meerdere keren. Ik zeg ook dank je wel als ik voorbij rijd.
Als we met twee fietsen, zal ik zeker opzij gaan voor snellere achterliggers. Maar ik vlieg er niet voor aan de kant. Ik voel geen enkele noodzaak om mee te werken aan hun hoger gemiddelde. Ik rij voor mijn plezier 30 km per dag naar mijn werk. Ik vind het zalig dat ik ondertussen ontspannen met iemand kan praten, en ga zeker niet voor of achter rijden omdat er misschien iemand langs moet.