Overnachten bij het Gare du Nord in Parijs

[WilS]

In Florence heb ik 3 x met mijn fietsviendin in de tuin mogen kamperen dat was in 2001.
We konden wel ontbijten, lunchen en diner apart nemen, alleen de eerste dag gedaan daarna ergens anders. Ik was al vaker in Florence geweest echt een van de steden waar je nooit genoeg van krijgt.

Wil.

[keesswart]

Om weer terug te keren bij het topic: Berts tip voor een betaalbaar fietsvriendelijk hotel bij Gare du Nord kan voor veel fietsers een uitkomst zijn.
Nu nog een soortgelijk hotel bij Gare Montparnasse voor fietsers die de andere kant op gaan. Anderhalf jaar terug vonden wij daar met enige moeite een hotel waar onze fietsen in de wijnkelder mochten staan (al wist de dienstdoende receptionist niks van de van tevoren gemaakte afspraak af; gelukkig hadden we een print van de e-mail meegenomen). Dat hotel was helaas niet goedkoop. Dus als iemand ook nog een betaalbaar fietsvriendelijk hotel weet op de zuidoever van de Seine, zou dat handig zijn. Je kunt natuurlijk ook 's ochtends vroeg van Gare du Nord dwars door Parijs fietsen, maar dat is niet fijn als je een vroege trein moet halen.

[Bocky]

Dicht bij Montparnasse: Holiday Inn Paris - St. Germain Des Pres.

Zal wel veeeel te duur zijn , maar het is een goed hotel met een afgesloten parkeergarage om de hoek voor de fietsen !

[Martin E. van Doornik]

Toen kwam ik er ook graag - al op mijn 17e; op je 15e of 16e kon je toen lid worden. Vaak bestond de helft van de gasten uit fietsers, behalve in de grotere steden. Fietsers en wandelaars hadden bovendien voorrang boven gemotoriseerde gasten. Waren alle bedden al vergeven, dan kon je nog op een extra veldbed in de gang slapen, of werd je doorverwezen naar een pension waar de jeugdherberg een deal mee had. Engelse jeugdherbergen werden echter iets te vaak gerund door een soort kostschooldirectrices met een slavendrijversmentaliteit. In de jaren 70 waren lijfstraffen weliswaar afgeschaft, maar de beruchte 'duty', die je verricht moest hebben voordat je 's ochtends je trekkerskaart terugkreeg, bestond nog. Soms viel het mee en hoefde je alleen te helpen met afwassen, maar als je pech had, moest je eerst een uur lang gras maaien of vloeren boenen.

Corvees verrichten kan ik me nog heel goed herinneren, wat later ging ik uit solidariteit spontaan meehelpen. Op de youth hostel van Lincoln heb ik de ramen gelapt…. Alleen omdat ik te doen had met de aardige YH-mevrouw, die onlangs weduwe is geworden. In Toronto (Can.) het trappenhuis schoongemaakt. In een DDR-Jugendherberge samen met een schoolklas in de keuken gewerkt, omdat ik het anders onsportief vond wanneer ik in m'n eentje in de Tagesraum ging zitten. Met de tegenwoordige HACCP-hygiëne-eisen mag dat nu niet meer. Van meehelpen met aardappels schillen of gezamenlijk de afwas doen is echter nooit iemand ziek geworden!


Aardappels schillen tijdens een schoolreis in Oostvoorne (Z-H). Ik zit hier rechts (14 jaar).


Een bord op de keukendeur van de auberge de jeunesse in Beaufort, Luxemburg. (foto 2013)

Die duty verdween, maar de voorrang voor fietsers en wandelaars helaas ook. Er kwamen steeds meer gemotoriseerde backpackers en gezinnen. Bovendien werden veel jeugdherbergen opgeheven, waardoor ze niet meer op fietsafstanden van elkaar lagen.

Klopt, het is nu ook moeilijker om een fietsroute te plannen. Zelfs Stayokay heeft onlangs een slachting onder de hostels aangericht: in het oosten van Nederland haast niets meer! Als ik van Maastricht naar Groningen wil fietsen, dan maar via Duitsland.

Een jaar of 6 terug heb ik voor het laatst overnacht in een jeugdherberg, waar de helft van de gasten zich achter een smartphone, tablet of laptop verschanst had.

Een paar jaar geleden zag ik in de Jugendherberge van Bremen ook veel jongelui gewapend met smartphone, tablet of laptop. Wèg gezelligheid.

Je bent daar inderdaad zo rood als een kreeft. Was er bij die 42 kilo bagage geen plekje meer voor een tube zonnebrandcrème?

Toch wel, waarschijnlijk met een te lage factor, waar ik vroeger nog niet goed begrepen had waarvoor.

Daar is niks mis mee, Martin, maar de sfeer van vroeger vind ik er al tientallen jaren niet meer terug. Je vergeet overigens nog een paar bijzondere hobby's: windmolens en het digitaliseren van oude foto's!

Helemaal mee eens! Ook maak ik nog glas-in-lood ramen, zoals hieronder.

[keesswart]

Anderhalf jaar terug vonden wij daar met enige moeite een hotel waar onze fietsen in de wijnkelder mochten staan (al wist de dienstdoende receptionist niks van de van tevoren gemaakte afspraak af; gelukkig hadden we een print van de e-mail meegenomen).

Ik heb het even opgezocht: een dik jaar terug hebben we in Hôtel du Parc geslapen, vlakbij Montparnasse. Daar moesten de fietsen eerst in de hal bij de meterkast staan, maar toen bleek dat het daar te krap was, mochten ze in de kelder, waar tussen de reservebedden, de verwarmingsketels en de wijnvoorraad nog genoeg ruimte was. Wel via een redelijk steile trap.

In steden als Parijs kun je het beste van tevoren mailen of de fietsen binnen kunnen staan. In Rome werden onze fietsen ooit resoluut geweigerd door de receptionist. Toen we hem de mail lieten lezen waarin bevestigd was dat de fietsen binnen konden staan, mochten we ze meenemen naar de kamer. Wel vier trappen op, want de lift was echt te klein voor de ligfietsen die we toen hadden...

[De tovenaar]

Ik heb goede ervaringen met airbnb, vooral als je er meerdere dagen wilt verblijven met meerdere personen.