Lichaam laten opmeten

[Hyloba]

Yopie, wij hebben exact dezelfde maten!
Mag ik vragen welke trekkingfiets je hebt? En welke van al jouw fietsen je favoriet is?

Grappig! heb je ook lange armen? kan nl handig zijn want dan zit 't stuur dichterbij als 't frame wat te lang is (en iets met een hoog aapfactor en daVinci).

Ik heb een stalen Santos TM, maar die maken ze volgens mij niet meer. Of de alu TM hetzelfde frame heeft weet ik niet, ik vind ze er iig anders uitzien, wat dikker en lelijker (oops nu krijg ik al die alu's op mijn dak).

Welke mijn favoriet is kan ik niet zeggen, elke fiets heeft zo zijn eigen terrein en is daardoor onvervangbaar.
. de mtb is een licht, snel klimgeitje voor in bos/bergen. Als vakantiefiets vind ik hem te nerveus en op asfalt zit ie niet lekker (maar das persoonlijk).
. de racer zit heerlijk, zoeft soepeltjes over de weg, laat de km's vliegen, geeft je een groot vrijheidsgevoel maar is kwetsbaar met zijn 28mm bandjes.
. de fatbike kan wat geen andere fiets kan, die dendert onverschrokken door, is onvermoeibaar, betrouwbaar, sterk, een echte winterbike, komt op plekken waar niemand anders komt, geeft een enorme kick en je wordt vrolijk van een fattie, hij heeft een groot funfactor.
. en de trekkingfiets is alles .. behalve een racer, mtb en fattie. Tis een pakezel, koersvast en betrouwbaar maar te zwaar voor snelheid, te lomp voor mtb'en, ongeschikt voor echt ruig offroad en kan ook niet door zware sneeuw. Je kunt wel al het onnodige eraf schroeven plus dunne bandjes erop zetten of juist dikke mtb-noppen zodat je een andere fiets krijgt maar het wordt nooit een mtb, fattie of racer.

Maar de Santos heeft een speciaal plekje in m'n hart. Ik ging al vroeg met de fiets op stap (was 15 toen ik voor het eerst naar Portugal fietste) en had altijd tweedehands barrels (kocht er bv eentje in Turkije). Maar na veel pech onderweg zoals dubbelgeklapte velgen wilde ik een "echte" fiets, de Santos dus. Ging daar gelijk mee een maand in Zweden fietsen, werd daar verliefd en ben nooit meer teruggegaan. Dus de fiets heeft mijn leven een heel andere wending gegeven, ik heb hier mijn plek gevonden, ben gelukkiger dan ik in NL zou zijn (zou daar niet meer kunnen leven) en dat is dus dankzij de fiets.
En tis natuurlijk ook een prachtfiets! Wrs ga ik volgend jaar van Zweden naar Turkije fietsen en wil dan toch op de santos (alhoewel ik erg twijfel over de fattie want die is toch leuker/avontuurlijker/wilder).

En tis nogal offtopic maar omdat je de TS'er bent mag ik vast wel wat plaatjes van de stalen Santos bijvoegen. Mss levert dat nog reacties op van alu travelmasters.


Ik hou van een sportieve zit dus heb graag het zadel wat hoog, slot en standaard waren er al snel afgeschroefd en meestal fiets ik zonder voordrager en spatborden. En met een inbus kun je makkelijk de hoek/hoogte van het stuur veranderen,



Mss schokkend voor het Santos- en Ortliebgilde maar bikepacking gaat prima. Gewoon dragers plus spatborden eraf en niet moeilijk doen.



Maar meestal heb ik twee achtertassen plus een tentje op de drager.[/quote]

Inderdaad ook lange armen, groot aapachtige dat wel maar davinci daar ben ik minder zeker van, alleszins niet de armen hah!
Bedankt voor de uitleg van jouw fietsen, ik heb al vaker gemerkt dat het moeilijk is om verschillende manieren van rijden te combineren in een fiets. Jouw ervaring versterkt deze opmerking. Ik vind het trouwens romantisch (is dit het juiste woord hiervoor?) dat je met je fiets op de baan je levensweg gevonden hebt!

Geen enkel orobleem voor de foto's, ze zien er geweldig uit! De fiets oogt volgens mij mooier in bikepacking gear, maar staat vast ook beeldig in muilezeluitrusting. Nogmaals bedankt voor je antwoord, het helpt mij vooruit, vooral ook dat ik niet alleen ben met mijn korte romp apenlichaam .

[Wim]

Die bikefitting klinkt als een wel erg somber verhaal waar je weinig aan zult hebben, vrees ik. Erg deskundig lijkt het me allemaal niet, ondanks alle techniek.

[Leon]

Ik ben het helaas eens met Wim en het verhaal wekt bij mij een hoop vragen op.
Misschein is het beter om de ligfiets voorlopig maar dichtbij te houden.

[Georg]

Het is wel met humor geschreven, ik moest er althans wel om lachen, om bepaalde observaties. Een dergelijk consult moet nooit door de tijd begrensd worden; dat kan niet. Het is pas af als het af is.

Ik had ook erg last van mijn handen na lange ritten, bij mij hielpen de 'ergo'-handgrepen enigszins, en een ander stuur, en handschoenen met dikke padding, en bewust heel vaak wisselen van handpositie, en krachtiger trappen/betere conditie/algeheel minder passief op de fiets zitten, maar het echte verschil bleek een onlangs aangeschafte oude racefiets te zijn (Gazelle tour de l'avenir 1986) met een SR Sakea Road Champion racestuur; daar fiets ik probleemloos op zonder handschoenen. Ik denk dat het aan de andere handposities ligt die je hebt op zo'n racestuur in vergelijking met een 'trekking'-stuur. Voor mij is een racebocht dus blijkbaar een uitkomst.

[multiwgb]

Je moet jezelf een keer op laten meten. In 1989 heb ik dat bij Sjefke Janssen in Elsloo laten doen. Om de zoveel jaar heb je gemak van die gegevens. Ik zou haast zeggen levenslang.
Een proefrit lijkt mij volkomen zinloos. Als je een nieuwe fiets gaat proberen is je gevoel voor finesse uitgeschakeld. Op dat moment voelt het wel anders aan maar dat wuif je weg. Een bepaalde emotie doet je beslissen om toch die fiets te kopen.
Maar dan komen de lange ritten en kan het andere gevoel weer naar boven komen en dan is zo'n uitdraai ontzettend handig.

[Leon]

Je moet jezelf een keer op laten meten.
{knip}
Een proefrit lijkt mij volkomen zinloos. Als je een nieuwe fiets gaat proberen is je gevoel voor finesse uitgeschakeld. Op dat moment voelt het wel anders aan maar dat wuif je weg. Een bepaalde emotie doet je beslissen om toch die fiets te kopen.

Dat je tijdens een proefrit moeilijk subtiele maar serieuze manco's aan de maat of rijeigenschappen proeffiets zult merken daar ben ik het helemaal met je eens. Ik ben daar ook wel eens de mist mee ingegaan.

Echter uit je zin 'een keer laten opmeten' blijkt dat je het stuk van Belle een paar reacties terug niet hebt gelezen. Dat gaat er juist om dat daarbij veel mis kan gaan.

[multiwgb]

SMA ken ik ook. Daar ga je naar toe als je wil weten wat voor een vermogen je kan fietsen. Of een keuringsrapport voor een organisatie die zware toertochten organiseerd.
Sjefke heeft een markt open gebroken wat betreft jouw lichaam en je fiets.

[Max2015]

@ belle: dat klinkt niet alsof je er iets aan hebt gehad zeg Ongelooflijk. Je moet eigenlijk iemand hebben die gewoon echt kijkt hoe je fietst en hoe je beweegt denk ik. Zo'n gebeuren met metingen is ook niet alles volgens mij. Heb je ook al een keer een hele simpele statische meting laten doen? Dat stelt niks voor en ja: laat je het door 3 mensen doen, dan krijg je soms wel 3 verschillende metingen. Maar het is wel misschien een simpele basis waar je uit kunt vertrekken. En dan aan de hand daarvan dingen veranderen en ZEKER niet alles tegelijk dunkt me. Op die manier kan je nooit ontdekken wat wel en wat niet helpt. Dus én zadel veranderen qua hoogte én qua afstand tot stuur etc. is al helemaal verkeerd.
En lees ik nu dat je met smalle schouders een heel breed stuur hebt? Ik heb smalle schouders en mijn stuur is heel smal afgezaagd. Dat zit écht een heel stuk beter. Als je een recht stuur nog hebt, schroef dan eens de handvatten over het stuur heen, zodat het stuur eruit steekt. Meet de schouders en zet de handvatten op die breedte. Ga eens fietsen en kijk hoe het voelt. Ik gok erop dat het al een stuk beter voelt. Sturen zijn bijna altijd te breed.

[B M]

Er bestaan ook fiets SMA's die zo te zien dergelijke metingen uitvoeren. (sportmedisch advies centrum)

Ik ben vorige week naar SMA Midden Nederland geweest voor een fietspositiemeting en heb mijn ervaringen gepubliceerd in een blogpost: In relatietherapie met mijn Gazelle.

Hoi Belle

Zag dit vandaag, een Batavus met een klassiek gebogen stuur en een soort ergo horentjes op de uiteindes, waardoor je kan fietsen met je duimen omhoog en zonder druk op de polsen. Misschien een idee?

Foto: https://ibb.co/dPTMVv

[Wim]

Er zijn eigenlijk twee manieren waarop het passen wordt gedaan. De ene is een verstelbare pasfiets, zoals gebruikt door Vittorio en naar ik meen ook de Vakantiefietser. De andere manier is om alle lichaamsmaten afzonderlijk op te meten. Dat is zoals bijvoorbeeld m-gineering het doet. Van deze drie heb ik nooit slechte berichten gehoord.

[Leon]

Er zijn eigenlijk twee manieren waarop het passen wordt gedaan. De ene is een verstelbare pasfiets, zoals gebruikt door Vittorio en naar ik meen ook de Vakantiefietser. De andere manier is om alle lichaamsmaten afzonderlijk op te meten. Dat is zoals bijvoorbeeld m-gineering het doet. Van deze drie heb ik nooit slechte berichten gehoord.

Als je het zo omschrjift vind ik het een te eebnvoudige voorstelling van zaken.

Om te beginnen wat zjin 'alle' lichaamsmaten. Mijn fietsenmaker vroeger mat mijn lengte (tikkie langer dan hij zelf) en als ik een duire wielrenfiets had willen kopen (not) mijn binnenbeenlengte en dat waren alle maten die hij nodig had

Je kunt vervolgens wel alle afmetingen meten, maar dan heb je aan gegevens nog wel een chronisch gebrek aan de mogelijkheden, stijfheden en pijntjes van de persoon in kwestie en aan de wensen van die persoon qua snelheid. Op een passende wielrenfiets kun je immers lekker wielrennen, maar als je diezelfde fiets gaag begruiken om de kleine kinderen naar school te begeledien zul je merken dat je dan veel te zwaar op de armen gaat leunen.

Bij een pasfiets hou je vanzelf rekening met een rug die niet wil buigen of een nek die het hoofd niet wil optillen. Wat de meeste (alle?) pasfietsen echter niet doen is net als in de vorige paragraaf rekening houden met de kracht die je op de pedalen gaat zetten. Ben je een tochtjesfietser die een gemiddelde van 13 km/u op de teller gaat halen of moet je met de fiets naar je werk en doe je tegelijk training en wordt het gemiddeld 25 km/u op de teller. Dat maakt flink uit voor de gewenste houding. Het is niet voor niets en niet toevallig dat veel - laat ik ze zo benoemen - relaxte beijders van e-bikes graag rechtop zitten. Gelijk hebben ze. Ze zijn niet van plan en heven geen kracht op de pedalen te zetten dus er is geen reden om op je al wat oudere polsen vooroverleunend de dag door te brengen.

De zou dus een pasfiets moeten hebben die tegelijk ergometer is zodat je de proefpersoon een vooraf bepaald aantal watts kunt laten leveren. Die watts zijn namelijk tamelijk goed inschatbaar: 50 W = heel relaxed; 100W gemiddelde Nederlander. 150 W = al een flinke doorfietser. Van mezelf weet ik dat ik op een goede dag 140 W kan (kon ) halen gedurende de langere tijd - uren - van het beklimmen van een forse col.

[Wim]

Bij m-gineering hield - als ik me goed herinner - alle maten in: lengte, torsolengte, onderbenen, bovenbenen, onderarmen, bovenarmen, schoenmaat en gewicht. Daarnaast was er natuurlijk discussie over gewenst stuurgedrag en verwacht bagagegewicht.

[Leon]

Jouw verhaal en dat van Belle maken maar weer eens duidelijk dat een goede educated guess beter is dan een slecht uitgevoerde meting. Een goed lichaam zonder al te veel extra randvoorwaarden is natuurlijk ook gemakkelijk.

[Wim]

Ja en ik had ook geloof ik mijn bestaande oude comfortabele racefiets bij me. Dat was de fiets waarmee ik jaren op fietsvakantie was geweest, zonder pijntjes of klachten.

[Carl]

Bij m-gineering hield - als ik me goed herinner - alle maten in: lengte, torsolengte, onderbenen, bovenbenen, onderarmen, bovenarmen, schoenmaat en gewicht.

Misschien ook nog schouderbreedte, ivm. het stuur?

Carl

[Wim]

Klopt.

[derdekeer]

Ik vind het persoonlijk een beetje vreemd dat sommigen hier een tikje lacherig doen over fietsmetingen. Ik heb er vorig jaar één laten doen en dat was een openbaring.

Hoewel, fietsmeting ... Er is nagenoeg niets gemeten. Mijn binnenbeenlengte, dat was het zowat.

Het begon met een interview. Welk soort fietser ben je?

Dan een lichaamsonderzoek van een uur. Hoe soepel ben je, staat je bekken scheef, hoe stabiel zijn je knieën en dat soort dingen.
Daarna werd ik op mijn fiets gezet en bevestigde de fietsmeter allerlei lichtjes op gewrichten en belangrijke plaatsen. Vervolgens werd ik gefilmd terwijl ik fietste.
Hij corrigeerde wat hier en daar en filmde opnieuw tot het allemaal goed zat.

Het zat - en zit - inderdaad goed. Hij was eerlijk. Hij claimde niet dat hij me "de" positie gegeven had, maar wel dat een bereik van mogelijk posities bestond rond de positie die hij me gegeven had. Dat vind ik nu wat te bescheiden. Sommige zaken, zoals de stand van het zadel, luisteren heel nauw voor mij. Ik kan niet afwijken van zijn suggestie.

Ik geloof nooit dat ik het resultaat zelf had kunnen bereiken door op de fiets te springen en te proberen. Ik heb dat gedaan en het werkte niet voor mij. De oorzaak is volgens mij dat een goede positie een combinatie van veel factoren is: de aard van het zadel, de stand van het zadel, breedte van het stuur, hoogteverschil tussen stuur en zadel, afstand van de zadelpunt tot de "hoods" van de remmen (het is een racefiets) enzovoort. Als het zadel juist staat maar de rest is fout dan krijg je nog altijd problemen.

De grootste revelatie was voor mij het belang van de stuurbreedte. Ik ging van 42 naar 40 cm en het verschil was immens. Als ik bij de FM weer een trekkingbike zie staan met een gigantisch breed stuur, dan denk ik: "Hoe doen mensen dat?"
Opvallend was ook het belang van dat interview om te achterhalen wat ik op de fiets deed. Ik heb een positie gekregen die heel geschikt is voor lange afstanden flink doortrappen. Onlangs nog 180 km gedaan à 29 km/u zonder een centje pijn. Maar als ik 60 km doe met mijn partner à 17,5 km/u, is de positie niet ideaal.

[Friso*]

Bij m-gineering hield - als ik me goed herinner - alle maten in: lengte, torsolengte, onderbenen, bovenbenen, onderarmen, bovenarmen, schoenmaat en gewicht. Daarnaast was er natuurlijk discussie over gewenst stuurgedrag en verwacht bagagegewicht.

+ de vraag of je een fiets hebt waar je comfortabel op fietst en kan meenemen. Marten heeft evt. anders ook genoeg keuze qua fietsen waar je een rondje op kan fietsen zodat hij je erop kan zien zitten.

[loknor]

Allereerst, heel prettig dat jij goed op de fiets bent gezet door een vakman.

Ik vind het persoonlijk een beetje vreemd dat sommigen hier een tikje lacherig doen over fietsmetingen. Ik heb er vorig jaar één laten doen en dat was een openbaring.

Het kan heel goed gaan, maar het probleem is dat de claims en inhoud te vaak afwijken.

Als je tien fitters spreekt en je krijgt tien verschillende adviezen dan snap je al dat er een probleem is. Jij claimt dat je niet kan afwijken van de door de meter's gegeven zadel hoogte. Zonder het te weten impliceer je dus dat andere fitters een verkeerd advies geven,, want die komen tot een ander advies. Wat heel belangrijk is om te beseffen, er is geen klinisch bewezen beste zitpositie, dus alle methodes zijn persoonlijke voorkeur. Daarom wijken al die adviezen af.

Je ziet dit ook op wielerfora, waar blijkt dat mensen naar meerdere fitters zijn gegaan. Als ze door een fitter goed op de fiets konden worden gezet had dit niet gehoeven => Vermoedelijk zijn de lichamelijke ongemakken van dien aard dat "perfect" voor deze mensen niet bestaat en ze dus een graal najagen die er niet is.

Wat dan ook niet helpt zijn walgelijke marketing claims van Retul, die zichzelf universteit noemen... terwijl dat natuurlijk absoluut misleidend is. Bij Retul gaat het vooral om een marketing tool om fietsen te verkopen (geven ze ook toe in hun verkoop documentatie), waarbij door allerlei fancy tooling de indruk wordt gewekt hoogst wetenschappelijk bezig te zijn.

Zijn fitters schurken die misleiden? Natuurlijk niet, de meesten zijn niet zo komkommercieel als Retul en weten hun eigen beperkingen. Het kan je vast wel helpen om een goede zit te ontwikkelen, maar met als startpunt de Genzling formule en zelf luisteren naar je lichaam kom je normaal gesproken ook tot een goede positie.

Wat je vooral moet beseffen dat er geen perfecte positie is en dat een lichaam gedurende een dag al meerdere millimeters krimpt... dat je elasticiteit van dag tot dag verschilt en dat millimeter werk ook impliceert dat je elke dag dezelfde broek, sokken en schoenen aanmoet... en dat slijtage van deze snel tot vervanging zou moeten leiden. Een dynamische activiteit als fietsen kan je gewoon niet met een paar millimeter naar voren/achter/hoger/lager definiëren. Claims van fitters dat ze op de millimeter nauwkeurig werken zijn hysterisch.

Nogmaals, heel fijn dat je goed geholpen bent, want daar gaat het om. Maar de kritiek op fitters is niet zomaar ontstaan.

[derdekeer]

Maar de kritiek op fitters is niet zomaar ontstaan.

Dat is allemaal waar en ik wil de fitters in het algemeen niet verdedigen.
Ik zou bijvoorbeeld erg wantrouwig staan tegenover een fitter die beweert dat hij "de" positie voor mij gevonden heeft (merk op dat mijn fitter dergelijke bewering expliciet niét deed).

Maar ik sta even wantrouwig tegenover fietsers die beweren dat het allemaal wel in orde komt als je op de fiets springt en zelf allerlei formules uitprobeert die je op het internet vindt.

Dat zal soms en misschien zelfs dikwijls werken, maar ik meen dat in bepaalde gevallen professioneel advies erg behulpzaam kan zijn. Na mijn eigen ervaring zou ik wel aanbevelen om een fitter te kiezen die dynamische analyses maakt (en dus nauwkeurig onderzoekt wat je in werkelijkheid allemaal doet op de fiets). Ik zou ook geen fitter kiezen zonder grondige opleiding bewegingsleer (of hoe noem je dat).

Jammer alleen dat er blijkbaar nogal wat fitters niet bijzonder competent zijn.