bijtende honden in Frankrijk - aangeven?

[derdekeer]

Weet iemand hier op het forum of een arts in Frankrijk die een bijtwonde veroorzaakt door een hond verzorgt, verplicht is om dat aan te geven bij de politie?

Om een kort verhaal lang te maken ... Ik heb net Langs Oude Wegen gereden van Montmédy tot Rocamadour (eerst van Florenville in België naar Orval, en vanaf daar de route gevolgd). Een prachtige tocht maar op dag twee ben ik in La Coudre, 5 km voor Ervy-le-Châtel, door een hond gebeten.

Op het moment zelf dacht ik niet aan een aangifte, maar ik zou alsnog per e-mail de lokale politie op de hoogte willen brengen.

Het probleem is nu dit: ik ben op wonderlijke wijze geholpen door de mevrouw van de camping in Ervy (die me op haar vrije dag naar de dokter bracht), door een verpleger uit Ervy (die de eerste zorgen toediende en daarvoor geen geld wilde) en door de dokter in Auxon (die eveneens geen geld wilde voor zijn zorgen).

Ik ben er zeker van dat de dokter geen aangifte gedaan heeft. Als ik dat nu wel doe, dan zou ik hem in de problemen kunnen brengen, mocht de verplichte aangifte bestaan in Frankrijk. Dat wil ik niet doen.

Weet iemand hier meer over? Wat zouden jullie doen? Ik voel me er niet goed bij. Diezelfde dag ben ik een Nederlandse mevrouw voorbijgereden die dezelfde route reed. Door niet meteen een aangifte te doen, heb ik haar in zekere zin in gevaar gebracht. Ik hoop dat die rothond, die een dodelijk spuitje hoort te krijgen, haar met rust gelaten heeft. Maar het is nu eenmaal zo dat ik op het moment zelf alleen aan die tanden in mijn bloedende kuit gedacht heb.

[_Peter_]

Nog even afgezien van wel of geen aangifte, ik zou wel even laten checken of je geen hondsdolheid hebt opgelopen. Overigens is het zo dat je in het algemeen ook in het buitenland verzekert bent voor je gemaakte ziektekosten, de papieren romplslomp die dat voor de arts en verpleger met zich meebrengt zal denk ik de oorzaak zijn dat je niets hebt hoeven te betalen.
Ik zou dus morgen ergens een ziekenhuis opzoeken voor een bloedtest en een preventieve rabiës injecte. Wikipedia leert dat het een tijdje kan duren voor symptomen zich manifesteren. Daarna komt die hond pas aan de beurt.
De eigenaar ervan hoort minimaal een verbod op het houden van honden te krijgen, een spuitje is te humaan.

[Tom vds]

..... De eigenaar ....

Ja ja.
Waarbij we er dan maar vanuit gaan dat er een eigenaar is.

Groet, Tom.

[_Peter_]

..... De eigenaar ....

Ja ja.
Waarbij we er dan maar vanuit gaan dat er een eigenaar is.

Groet, Tom.

Ook als er geen eigenaar meer is (een verwilderderde hond) is de eigenaar/aansprakelijke de overheid die als taak heeft hier wat aan te doen (dat zal in Frankrijk niet anders zijn dan hier), gewoon je verzekering de rekening laten sturen en hen het verder af laten handelen.

[oswald]

Weet iemand hier op het forum of een arts in Frankrijk die een bijtwonde veroorzaakt door een hond verzorgt, verplicht is om dat aan te geven bij de politie?

Voor enkele jaren was die wel verplicht dit te melden. Onze zoon werd gebeten. Alhoewel niet zo erg, gingen we toch naar een arts kwestie van besmetting te voorkomen.
Die verwittigde de politie. Dat was hij verplicht beweerde hij. De politie moest dan de hond in quarantaine plaatsen voor zes weken. Wat we toen vervelend vonden daar de hond eigenaars alles deden om het goed te maken.

[derdekeer]

Voor enkele jaren was die wel verplicht dit te melden.

OK, dank je. Dat wilde ik weten. Maar nu moet ik toch even nadenken wat ik ga doen. Melden (en die arts misschien in de problemen brengen) of niet melden (en andere fietsers en voorbijgangers misschien in de problemen brengen).

Over mezelf maak ik me geen zorgen. De wonde is nagenoeg genezen, ik heb een vaccinatie tegen tetanus en nog wat gekregen etc. Volgens een buur hoorde de hond bij de boerderij waar ik toen voorbijreed. Het rotbeest heeft dus een eigenaar en de kans dat het hondsdol was is uiterst klein.

Het is trouwens merkwaardig hoe je tegelijk het beste en het slechtste dat een land te bieden heeft, leert kennen. Eerst was er die hond, dan was er die buur die een lethargische abruti bleek te zijn. Hij deed niet eens het hek rond zijn huis open en weigerde eerst elke hulp; pas na lang en boos aandringen ging hij een schaar halen waarmee ik het verband dat ik bijhad kon knippen. De schaar werd aangereikt door de tralies van het hek.
En vijf kilometer verderop was iedereen die ik tegenkwam plots zo behulpzaam als maar enigszins mogelijk.

De manier waarop sommige Fransen met honden omgaan is een geciviliseerd land onwaardig. Twee dagen later werd ik opnieuw lastig gevallen door twee loslopende boerderijhonden, maar tot bijten kwam het toen niet.

[Grichzly]

Ik begrijp echt niet waar je aan twijfelt.
Ik lees nergens in je verhaal iets over de eigenaar van de hond. Had deze hond wel een eigenaar? Zo ja, waar is deze in dit verhaal? Dit is namelijk degene die verantwoordelijk is voor zijn hond. (Correctie, lees net dat er dus waarschijnlijk wel een eigenaar is).

Feit is dat deze hond jou gebeten heeft, en dit hoogstwaarschijnlijk bij een ander weer gaat doen, ten minste als de hond jou zonder aanleiding heeft gebeten. Als iedereen denkt wat een aardige mensen die me geholpen hebben, dan zal de hond zijn gang blijven gaan. En een eventuele eigenaar geen maatregel opgelegd krijgen.

Mijn advies is: melden! Zo voorkom je dat deze hond mogelijk nog meer slachtoffers maakt, of in ieder geval dat de franse gendarmerie dosssiervorming kan doen. En mocht men een eigenaar vinden, dan zou deze een maatregel in de vorm van een aanlijnplicht of muilkorfplicht voor de hond kunnen krijgen.

Dat je daarmee de arts in verlegenheid brengt, wel, als het zijn plicht is te melden, dan moet ie dat gewoon doen. Is hij het niet verplicht, dan niet, maar jij bent degene die het meldt. Niet de arts. En mocht de hond geen eigenaar hebben, dan zou het goed zijn dat de overheid deze bijthond van straat te halen.