Computer mee op reis?

[Peter Rodenburg]

Ik ben een beetje een computer leek, maar het lijkt me zo handig om een klein computertje mee te nemen op fietsvakantie, zodat je kunt:

- e-mailen met het thuisfront,
- de krant en het weerbericht kunt lezen op internet,
- digitale fotoos opslaan,
- je reisverslag bijhouden
- en ook nog digitale i.p.v papieren kaarten lezen (van CD-rom ofzo).

Is dit alles mogelijk met een kleine, compacte machine? Een laptop lijkt me toch echt te zwaar en te groot, maar zijn er al kleinere (en betaalbare machines) die dit alles kunnen?

Ik ben er overigens van overtuigd dat we binnen een paar jaar allemaal een klein computer op het stuur hebben die de papieren routekaart en kilometerteller vervangt.

[De Vakantiefietser]

ja hoor. Ik heb in Senegal, Gambia en de Kaapverdische eilanden gefietst met een Toshiba Libretto. Een pentiumcomputertje van 10 x 20 x 4 cm. Een echt kleuren TFT schermpje en een toetsenbord dat voor mijn smalle vingers goed te doen is. Er zat een PCMCA kaart (ik kan een lettertje mis hebben) in zodat je alles er op kunt aansluiten. Ongetwijfels zijn er op dit moment betere computertjes zoals bijvoorbeeld en Palmtop met uitvouwbaar toetsenbord. Met een USB aansluiting kom je dan al een heel eind.

Eric Schuijt

[Jarno]

pcmcia

Is dat niet onhandig dan, zo'n notebook mee? Kun je dat wel overal aansluiten? En loop je niet tegen verschillen in netspanning aan?

[joggerke]

Hi,

Ik heb onlangs een palm (een soort pda) computertje gekocht en dat is een reuze handig ding, MAAR:

1) dat ding vreet stroom, en er zijn geen verwisselbare batterijen: je moet die batterijen opladen. Ik heb zonet een universele stroomadapter gekocht, ik kan laden vanaf de netspanning (110, 220, ...), vanaf 12V van een auto, vanaf een usb poort van een andere computer. Misschien is er iets mogelijk onderweg als je een naafdynamo hebt.

2) Dat ding is klein genoeg, de grootte is ongeveer gelijk aan de grootte van een portefeuille.

3) om te emailen moet je een externe connectie naar het internet hebben. Hoe ga je dit doen ?
a) een eigen gsm meenemen en telkens naar je provider thuis bellen ? Zeer duur
b) telkens locaal een pay and go kaart voor je gsm kopen en dan via je eigen gsm bellen ? Minder duur maar toch (en traag)
c) in een lokaal internet cafe je palmtop aansluiten via een PC: heb je genoeg kennis van zaken om telkens de juiste netwerk configuratie uit te voeren ? Ga je telkens op een locale pc communicatie software installeren zodat je deze connectie kan opbouwen ?
d) Voor je palm computer een ethernet interface kopen en telkens in een internetcafe je inpluggen in het netwerk van het internetcafe. Heb je genoeg kennis van zaken ? Zal je genoeg conversie stukjes meedoen (bnc, rj45, ...)

4) Wat als je palm de pedalen verliest en je moet een herinstallatie doen ? Wat als je al je data kwijt bent ? Maak je thuis een cdrom met je data op zodat je in een internetcafe de volledige herinstallatie van je pda kan doen ?

Ik heb ook al zitten denken over een palm mee te nemen. Niets is handiger dan te kunnen zeggen: ik ben hier, zoek nu de dichtbijzijnde camping of hostel. Je moet wel eerst die data in je palm krijgen.

Geschreven informatie naar een gestructureerde vorm overzetten (zodat je gemakkelijk kan zoeken) is dikwijls een enorm werk.

Conclusie: het is te doen maar je zal er wat werk in moeten steken !


Joggerke

[joggerke]

Hi,

De volgende link bevat een ietswat gedateerde, maar nog altijd redelijke actuele beschrijving hoe je op reis een palm pda in een cybercafe zou kunnen aansluiten.

http://www.cnr.berkeley.edu/~alyons/palm_cybercafe.html

Wel even een rekensommetje voor de dromers:
Palm tungsten t3 : 400 euro (dit is het huidige topmodel, goedkoper kan ook !)
battery to go : 100 euro (extra oplaadbare batterijen)
draadloos opklapbaar echt toetsenbord: 70 euro.
De nodige kabeltjes : 50 euro.

Voor 620 euro heb je een zeer kompakte oplossing, niet groter dan een twee persoons kant en klare maaltijd (wel iets zwaarder). Goedkoper kan zeer zeker !

Wim

[bert sitters]

E-mailen, internetten, de krant lezen etc. doe ik meestal in een internet cafe. Je vindt ze overal tegenwoordig. Is er geen internet cafe dan is er wel een bibliotheek of een gemeentehuis waar ik achter de computer mag.
Mijn teksten onderweg spreek ik in op een klein voice recordertje. Als ik opvallende ontmoetingen heb onderweg neem ik ook de gesprekken op.
' s Avond s zet ik mij Psion aan, draai het tapje af en tik ik mijn teksten in.

[joggerke]

Nog een voordeel van de palm tungsten t3: deze heeft een ingebouwde voice recorder zodat je geen extra dictafoon moet meenemen !
Het principe van de dictafoon is wel goed gevonden, dat is voor de meeste mensen (zeker voor mij) veel sneller dan iets op je pda noteren

Wim

[Jarno]

Zijn al deze 'maatregelen' nou echt noodzakelijk voor de meeste fietsers of is dit meer nuttig voor degenen die er later echt iets over willen schrijven?

Ikzelf heb bijvoorbeeld absoluut niet de behoefte ooit iets te doen met mijn verslagen van een fietsreis, maar anderen (bijvoorbeeld Bert) willen de informatie later gebruiken om te publiseren.

[Theo Jorna]

Een balpen, een schrift en 's avonds met een bakkie bij een kaarsje wat schrijven. Een kilometerteller heb ik ook niet op m'n fiets. Op de kaart (zo'n ouderwetse papieren) kan ik de afstanden ongeveer inschatten. En hoeveel kilometer ik precies heb gereden, maakt dat wat uit?

[joggerke]

Integratie van al de papieren op een klein pda'tje kan handig zijn.

Minder stress kan een reden zijn. De charmes van het kaartlezen worden door de autorijders ook massaal omgeruild voor het hersenloze, maar veel minder stresserende, "binnen 50 meter naar links" gps stemmetje. Mijn eigen kaartleeskunde indachtig zou ik beter ook een gps kopen

Gewicht en compactheid kan een andere reden zijn. Ik kan me voorstellen dat sommige mensen 1000 gram aan kaarten, topogidsen, kompas, gps, notitieboek, dictafoon, kamping en hotelgidsen willen omruilen voor 200 gram pda.

Er zal een dag komen dat deze gegevens als een geïntegreerd geheel op een pda of laptop bruikbaar zijn. We zijn er nog niet maar deze dag komt eraan.

De originele vraag van Peter is bijna visionair, wie weet lopen we binnen 5 jaar allemaal rond met een super gsm met gps en pda functie.

De Sony Ericsson P800 GSM is al een mogelijke voorloper van deze geïntegreerde visie.

De dag dat de batterij leeg is van zo een super speeltje is een ander verhaal.

Wim

[Theo Jorna]

Ik denk dat we in een verschillende wereld leven.
Dat soort toekomstvisioenen zijn voor mij een schrikbeeld. Dan kan ik net zo goed thuis in een simulator gaan zitten.

Op eigen kracht, orienterend met je eigen zintuigen door de wereld trekken, de omgeving verkennen, onderzoeken wat de mogelijkheden zijn, je weg vinden in den vreemde. Vertrouwend op je eigen vindingrijkheid. Niet afhankelijk zijn van een of ander idioot apparaat en of een of ander lullig batterijtje al of niet vol is.

Ik zie het al voor me. Dat ik de hele dag door regelmatig zo'n irritant hersenloos stemmetje hoor.
"Op deze kruising rechtsaf."
"Na 300 meter is een beekje."
"Paadje linksaf, na 2,3 km is op 150 meter links van het pad een open plekje dat geschikt is voor vrijkamperen."

Echt hoor, daar is toch geen lol aan. Dat is voor mij net zo gestoord als die mensen die ik in een sportschool op een lopende band zie rennen met een televisiescherm voor hun neus, koptelefoon op, met draadjes verbonden aan een hartslagmeter die een signaal geeft als het tempo te veel terugvalt.
Ik ren langs de Amstel, zie ganzenvluchten in V-vorm snaterend overvliegen, een dun vliesje ijs op de sloten, meerkoeten zoeken eten in het gras. Dat is voor mij rennen.

Het verschil tussen mijn manier van rennen en de sportschool is net zo groot, geloof ik, als mijn manier van fietsen en dat rare laptop en pda gedoen

Zo, dat wou ik maar even zeggen.
En ik ga nu even lekker in het donker in de motregen fietsen en luisteren naar het gefluit van de smienten in de duisternis en het geruis van wilde eenden op weg naar hun graasplekken.