zo 23 nov, 2003 12:17
Nieuw Zeeland: een jaar later
Tijdens de Wereldfietsmiddag en via mail heb ik de afgelopen weken diverse (verontruste) reacties gekregen op mijn reisverslag over Nieuw-Zeeland van vorig jaar op dit forum. De teneur van mijn reisverslag was bepaald negatief en de aspirant Nieuw Zeeland fietsers vragen zich af of ze wel een goede keuze hebben gemaakt.
Laat ik eerst proberen het verslag in perspectief te plaatsen door wat meer achtergrondinformatie over mezelf te geven: de afgelopen jaren heb ik met name in exotische landen en in hooggebergte gefietst: Malawi, Burkina Faso, Ghana, Marokko, Boliva, Peru, Tibet en Ladakh. Nieuw-Zeeland was voor mij voor de eerste keer dat ik buiten Europa in een westers land ging fietsen. Tijdens mijn reizen heb ik een grote voorliefde gekregen voor fietsen op onverharde wegen in mooie landschappen. In mijn fietsreizen ben ik in de eerste plaats op zoek naar mooie natuur, avontuur en onverharde wegen.
Hoewel mijn beeld van Nieuw Zeeland vooral een beeld van mooie natuur was, heb ik mij niet gerealiseerd dat het basislandschap er uit groene heuveltjes met schapen bestaat (net als dat Nederland vooral uit polder lijkt te bestaan). Uit de mooie fotoboeken haal je vooral de vele bijzondere natuurverschijnselen, maar mijn ervaring is dat die (in ieder geval op het Noordereiland) vaak ver uit elkaar liggen. 95% van je tijd fiets je door het basislandschap en het basislandschap van NZ is het eerste dat me echt totaal niet bevalt. Uiteraard is dit een persoonlijke opvatting en kan die voor iedere fietser anders zijn.
Over de avontuurlijkheid: Nieuw Zeeland is gewoon een door en door westers land en voor iemand die gewend is aan Afrika waar je elke minuut compleet verrast kunt worden is het behoorlijk saai. Als avontuur zou je de vele outdoormogelijkheden kunnen zien, maar ik word niet echt warm van kermisattracties als bungeedumpen en wildwatervaren. Leuk voor even, maar niet mijn idee van avontuur. Uiteraard is ook dit een persoonlijke opvatting.
De overharde wegen zijn in Nieuw Zeeland in rap tempo aan het verdwijnen. Veel doorgaande wegen zijn geasfalteerd en de paar doorgaande wegen die dat volgens mijn vele kaarten nog niet waren, bleken geasfalteerd te zijn toen ik er kwam. Het fantastische boek Classic New Zealand Mountain Bike Rides van de Kenneth Brothers bood voor dit probleem wel een gedeeltelijke oplossing, maar de routes liggen (op het Noordereiland) ver uit elkaar en je kunt er niet veel doorgaande routes van maken. Fietsers die juist van asfalt houden, zullen dit probleem niet ervaren.
De kern van mijn boodschap: bedenk gewoon goed wat je wilt voordat je naar NZ (of welk ander land dan ook) vertrekt en of dat wat je wilt daar ook echt te vinden is. Mijn bezwaren hoeven de jouwe niet te zijn. Mijn ideale fietsland (Malawi) vonden andere fietsers juist weer helemaal niets.
Gezien de enorme aantallen fietsers in NZ biedt het blijkbaar voor veel fietsers wel een goede bestemming. In zijn algemeenheid denk ik dat voor fietsers die met name Europa ervaring hebben en een eerste stap daarbuiten willen wagen NZ een ideaal land zou kunnen zijn. Bedenk ook dat ik alleen op het Noordereiland heb gefietst, en dat dat niet het mooiste van de twee schijnt te zijn.
Groeten,
Dennis
Tijdens de Wereldfietsmiddag en via mail heb ik de afgelopen weken diverse (verontruste) reacties gekregen op mijn reisverslag over Nieuw-Zeeland van vorig jaar op dit forum. De teneur van mijn reisverslag was bepaald negatief en de aspirant Nieuw Zeeland fietsers vragen zich af of ze wel een goede keuze hebben gemaakt.
Laat ik eerst proberen het verslag in perspectief te plaatsen door wat meer achtergrondinformatie over mezelf te geven: de afgelopen jaren heb ik met name in exotische landen en in hooggebergte gefietst: Malawi, Burkina Faso, Ghana, Marokko, Boliva, Peru, Tibet en Ladakh. Nieuw-Zeeland was voor mij voor de eerste keer dat ik buiten Europa in een westers land ging fietsen. Tijdens mijn reizen heb ik een grote voorliefde gekregen voor fietsen op onverharde wegen in mooie landschappen. In mijn fietsreizen ben ik in de eerste plaats op zoek naar mooie natuur, avontuur en onverharde wegen.
Hoewel mijn beeld van Nieuw Zeeland vooral een beeld van mooie natuur was, heb ik mij niet gerealiseerd dat het basislandschap er uit groene heuveltjes met schapen bestaat (net als dat Nederland vooral uit polder lijkt te bestaan). Uit de mooie fotoboeken haal je vooral de vele bijzondere natuurverschijnselen, maar mijn ervaring is dat die (in ieder geval op het Noordereiland) vaak ver uit elkaar liggen. 95% van je tijd fiets je door het basislandschap en het basislandschap van NZ is het eerste dat me echt totaal niet bevalt. Uiteraard is dit een persoonlijke opvatting en kan die voor iedere fietser anders zijn.
Over de avontuurlijkheid: Nieuw Zeeland is gewoon een door en door westers land en voor iemand die gewend is aan Afrika waar je elke minuut compleet verrast kunt worden is het behoorlijk saai. Als avontuur zou je de vele outdoormogelijkheden kunnen zien, maar ik word niet echt warm van kermisattracties als bungeedumpen en wildwatervaren. Leuk voor even, maar niet mijn idee van avontuur. Uiteraard is ook dit een persoonlijke opvatting.
De overharde wegen zijn in Nieuw Zeeland in rap tempo aan het verdwijnen. Veel doorgaande wegen zijn geasfalteerd en de paar doorgaande wegen die dat volgens mijn vele kaarten nog niet waren, bleken geasfalteerd te zijn toen ik er kwam. Het fantastische boek Classic New Zealand Mountain Bike Rides van de Kenneth Brothers bood voor dit probleem wel een gedeeltelijke oplossing, maar de routes liggen (op het Noordereiland) ver uit elkaar en je kunt er niet veel doorgaande routes van maken. Fietsers die juist van asfalt houden, zullen dit probleem niet ervaren.
De kern van mijn boodschap: bedenk gewoon goed wat je wilt voordat je naar NZ (of welk ander land dan ook) vertrekt en of dat wat je wilt daar ook echt te vinden is. Mijn bezwaren hoeven de jouwe niet te zijn. Mijn ideale fietsland (Malawi) vonden andere fietsers juist weer helemaal niets.
Gezien de enorme aantallen fietsers in NZ biedt het blijkbaar voor veel fietsers wel een goede bestemming. In zijn algemeenheid denk ik dat voor fietsers die met name Europa ervaring hebben en een eerste stap daarbuiten willen wagen NZ een ideaal land zou kunnen zijn. Bedenk ook dat ik alleen op het Noordereiland heb gefietst, en dat dat niet het mooiste van de twee schijnt te zijn.
Groeten,
Dennis
