Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Uitgelezen: De nieuwe fiets - Forum Wereldfietser

Uitgelezen: De nieuwe fiets

Dirk Jan Roeleven
De nieuwe fiets
Uitgeverij L.J. Veen, Amsterdam
ISBN 978 90 204 0816 4

Al bij het eerste hoofdstuk had ik het idee ‘Dit is geen boek voor mij’. Ik had een boek verwacht met een reisverhaal. Dat was dit helemaal niet! Het ging over wielrenners, collen en wedstrijden. En op een manier geschreven die op mij wat hoogdravend overkomt. Maar ik zit in een appartement in de Italiaanse bergen. En geen ander boek bij me dus ik lees door. En daar heb ik geen spijt van gekregen want na een tijdje ‘pakt’ het boek wel degelijk.

De hoofdpersoon heeft een nieuwe fiets gekocht bij een klein fietsenmakertje ergens in Italië. In mei haalt hij de fiets op en besluit naar huis te fietsen. Maar het boek gaat niet alleen over het fietsen. Het gaat ook over zijn vader die aan de kanker gestorven is. En over vrienden die veel te vroeg overleden zijn. Halverwege schrijft hij ‘de dood fietst mee’ en dat is ook zo. De manier waarop hij zijn vader neerzet in jeugdherinneringen is erg mooi. Iedereen heeft wel een vriend, vriendin of familielid verloren aan deze grote ziekte met de kleine ‘k’. Maar wat me met name aanspreekt is dat het als een spannend jongensboek geschreven is. De hoofdpersoon maakt van alles mee onderweg. Op een ‘mannen’ manier lost hij de problemen op. En hij beschrijft dit op een ‘mannen’ manier. Mannen schrijven nu eenmaal anders dan vrouwen...
Toch zijn er wel degelijk overeenkomsten met een vakantiefietser. Ook hier moet de fietser lijden. Niet alleen valt de tocht, letterlijk (door de vele regen) en figuurlijk (hij kan niet de gedroomde route fietsen), in het water. Ook het klimmen, zelfs met een nieuwe fiets, is altijd weer afzien. En soms moet er geimproviseerd worden. Net als tijdens een wereldreis op de fiets. En dat doet hij.

Het eindoordeel valt dus ook uitermate positief uit. Het is een boeiend boek als je de verwachting van een reisboek naar ‘gewoon’ een mooi boek bijstelt. Het neigt haast naar literatuur. En de liefde voor de fiets en de bergen is universeel onder de fietsers. Lezen dus, als je de kans krijgt!

Afbeelding

Meer informatie over het boek vind je hier.
Mijn recentie was wat korter:
Sukkel met te weinig zelfkritiek om het stil te houden laat zich -geleid door misplaats romantische motieven- in Italie de verkeerde fiets verkopen, en fietst vervolgens met de trein naar huis. Voor liefhebbers van domheid.

:D
m-gineering schreef:Mijn recentie was wat korter:
Sukkel met te weinig zelfkritiek om het stil te houden laat zich -geleid door misplaats romantische motieven- in Italie de verkeerde fiets verkopen, en fietst vervolgens met de trein naar huis. Voor liefhebbers van domheid.

:D
:lol:
Na het lezen van een voorpublicatie in de Volkskrant bekroop me destijds eenzelfde gevoel.
Fijn boek.
Lezen over sukkels is altijd interessant.
Winnaars zijn saai.
Winnaars zijn geen helden.
Helden zijn de moeite waard omdat ze een zwakke kant hebben.
Denk aan Pantani.
Denk aan Kenny van Hummel.
Denk aan Jan Ulrich.
Denk ook aan grote helden in literatuur: die van Celine, Cervantes, Hermans, Shakespeare, Becket. Allemaal verliezers.
Niet dat ik Roeleven in dat rijtje grote schrijvers wil zetten.
Maar zijn boek gaat wel over een drama: een succesvolle journalist faalt tijdens een fietstochtje.
Het boek gaat niet over fietsen.
Het gaat over een man op een fiets.
Het gaat ook niet over een goeie of een slechte fiets.
Het gaat over een man met gebreken die slecht voorbereid op pad gaat.
Misschien is het boek beter te pruimen door nietfietsers.
Ik vond 'De nieuwe fiets' prachtig.
Maar ik ben dan ook een slechte fietser.
Alle momenten van struikelen over überromantiek, z'n overleden vader die langs de kant van de weg staat, eenzaamheid, geestelijk stukzitten en opgeven ken ik ook.
En ik vond het leuk om daarover te lezen.
Een soort geschreven roadmovie. Goed geschreven.
'De nieuwe fiets' kan echter niet in de schaduw van 'De renner' van Tim Krabbé staan.
Dat is by far het beste fietsboek in mijn kast.
Dat boek heeft mij leren klimmen, dat je voor klimmen weinig conditie nodig hebt maar veel geestelijke hygiëne, dat je je ex-vriendinnen uit je hoofd moet zetten en altijd een verzet over moet houden.

niko

Pedalero schreef:
m-gineering schreef:Mijn recentie was wat korter:
Sukkel met te weinig zelfkritiek om het stil te houden laat zich -geleid door misplaats romantische motieven- in Italie de verkeerde fiets verkopen, en fietst vervolgens met de trein naar huis. Voor liefhebbers van domheid.

:D
:lol:
Na het lezen van een voorpublicatie in de Volkskrant bekroop me destijds eenzelfde gevoel.
Ik heb het boek in twee avonden uitgelezen. Het leest makkelijk weg. Het is een heel persoonlijk boek en daarom spreekt het me aan. De auteur is constant met zichzelf in gesprek en op één of andere manier boeit het. Op zich gebeurt er eigenlijk niet veel. De tocht die hij voor zichzelf uitgezet had kan hij niet fietsen omdat alle collen nog dicht zijn op het moment dat hij gaat fietsen. Het interessante is hoe hij tijdens zijn tocht zijn leven overdenkt en dat op papier zet.

Groet
Eric
Ik heb dit boek een paar jaar geleden met veel genoegen gelezen. Inderdaad een aansprekend boek over een man die begint aan een reis en daarin heel erg met zichzelf en zijn kwetsbaarheid geconfronteerd wordt. Hij blijft daarbij wat mij betreft wel overeind als persoon.

Het is geen reisverslag zoals je dat vaak ziet maar er het gaat naast over zichzelf wel degelijk ook over wat hij onderweg zoal meemaakt, dat ie door omstandigheden (weer, klimaat, panne) gedwongen wordt andere keuzes te maken bijvoorbeeld en hoe hij daar dan mee omgaat. In die zin best herkenbaar. En wat mij betreft inspirerend.

Ps... Ik vind het zoeken naar boeken op het forum best lastig omdat het woord boeken vaker gebruikt wordt bij het boeken van reizen etc. Leuk dan ook dat één van de andere leden onderstaande query bedacht:

http://www.wereldfietser.nl/phpbb/searc ... mit=Zoeken
Hans leest nogal wat :D
Wel wonderbaarlijk dat dit in het subforum Kletspraat staat.
Het verenigingsbeleid promoot al jaren alle mogelijke connecties met weblogs en reisverhalen maar de boeken komen in het rommelhoekje.
Is het een idee om deze discussie te verplaatsen naar een passende subforum?
Leon schreef:Hans leest nogal wat :D
Wel wonderbaarlijk dat dit in het subforum Kletspraat staat.
Klopt, er staan veel meer boekbesprekingen van mij. Kletspraat leek toen het meest geschikte forum hiervoor.
De laatste tijd weinig fietsbellen tegen gekomen, dus geen recensies. Ben nu bezig in het boek van Stücke. Als im het uit heb zal ik weer een stukje schrijven.