Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Oververhitting keramische velgen - Forum Wereldfietser

Oververhitting keramische velgen

Ben afgelopen najaar met mijn off-rohler van idworks met keramische velgen naar nepal en sikkim (noord india) geweest. Afgezien van het feit dat het een fantastische en zeer uitdagende reis was, had ik behoorlijk wat last van lekke banden door oververhitting van mijn velgen door het langdurig remmen tijdens lange afdalingen. Welke afdaal techniek ik ook toepaste (snel, langzaam, veel stoppen, tussendoor koelen met kostbaar water....) mijn (28") banden bleven lek raken. Binnenbanden zijn in dat wereld gedeelte zeer slecht verkrijgbaar dus heb daardoor mijn reis een paar dagen in moeten korten.

Ik ben beniewd of er mensen zijn die hier een oplossing voor hebben. Je moet met een easy rohler toch wel gewoon in (hoge) bergen kunnen fietsen!?!?!?!

Groeten, Martijn
Rapro schreef:. Je moet met een easy rohler toch wel gewoon in (hoge) bergen kunnen fietsen!?!?!?!
je kan wel veel geld uitgeven, maar de natuurkundige wetten blijven gelukkig ook dan nog steeds geldig
Oeh, shit.
Laat ik op mijn Santos nou net keramische velgen hebben, in de veronderstelling dat die de hitte beter zouden afvoeren. Op mijn vorige fiets had ik hetzelfde probleem en in Noorwegen zijn binnenbanden zat verkrijgbaar, maar niet 28" en zelden met het goede ventiel.
Ben erg benieuwd naar de antwoorden.
Ben benieuwd of er dan constant een beetje geremd wordt, of dat de fiets enigszins zijn gang mag gaan en er dus alleen kort en fel geremd wordt?

Van dat eerste willen je velgen wel een paar graadjes stijgen, van dat tweede valt het wel mee.
De wegen in Sikkim zijn inderdaad behoorlijk hoog en steil... de fiets enigzins zijn gang laten gaan betekent jezelf met een noodgang naar beneden laten storten....

Had de volgende theoretische overwegingen:
Aluminium is een ideale geleider die warmte direct doorgeeft cq verspreid, wat dus op zich een hele goede eigenschap voor een velg is. Het keramische laagje is bedoelt om het zachte aluminium wat slijtvaster te maken, maar werkt helaas ook weer als een isolator die lokaal de temperatuur erg doet laat oplopen. Het kontakt vlak van de band vertoont daardoor ook zichtbaar smelt-plekken! Het is vreemd dat hier weinig over bekend is en ik kan me moeilijk voorstellen dat hier geen oplossing voor is...
Robertjan schreef:Ben benieuwd of er dan constant een beetje geremd wordt, of dat de fiets enigszins zijn gang mag gaan en er dus alleen kort en fel geremd wordt?
Van dat eerste willen je velgen wel een paar graadjes stijgen, van dat tweede valt het wel mee.
Een paar graadjes? Als je een aardige helling afgaat kun je beneden je vingers branden aan de velgen, of je nu kort of lang remt.
Vooral als de weg slecht is en je je geen hoge snelheden (>40) kunt veroorloven loopt de temperatuur op. Het gaat dus niet om heel hoge en geleidelijke afdalingen, maar juist afdalingen waar je minimaal een paar minuten enorm aan het remmen bent. Even de remmen lossen is er dan niet bij.
Rapro schreef:Had de volgende theoretische overwegingen:
Aluminium is een ideale geleider die warmte direct doorgeeft cq verspreid, wat dus op zich een hele goede eigenschap voor een velg is. Het keramische laagje is bedoelt om het zachte aluminium wat slijtvaster te maken, maar werkt helaas ook weer als een isolator die lokaal de temperatuur erg doet laat oplopen. Het kontakt vlak van de band vertoont daardoor ook zichtbaar smelt-plekken! Het is vreemd dat hier weinig over bekend is en ik kan me moeilijk voorstellen dat hier geen oplossing voor is...
Als jouw - plausibele - redenering klopt zouden de remblokjes juist extra warm moeten worden. De band zit echter achter de aluminium velg die weer onder de keramische laag zit en die zou juist koeler moeten blijven als die laag isoleert. De remwarmte moet ergens vrijkomen.
Overigens smelt rubber niet. Het wordt juist geproduceerd bij temperaturen van 150 graden en hoger.
Mijn remedie is altijd geweest om de banden op maximale druk te houden zodat ze niet kunnen schuiven. Ik heb wel ooit wat druk afgelaten omdat ik schatte dat de druk door de toegenomen temperatuur gestegen zou zijn (proportioneel met de absolute temperatuur en zo), maar nog nooit een temperatuur- of remschuiflek (nieuw woord?) gehad in of vlak na een afdaling.
Leon
Mijn vuistregel is dat het tegen de tijd dat ik kramp in mijn vingers krijg van het remmen, tijd is om even te stoppen om de velg te laten koelen en van het uitzicht te genieten.
liz schreef:Mijn vuistregel is dat het tegen de tijd dat ik kramp in mijn vingers krijg van het remmen, tijd is om even te stoppen om de velg te laten koelen en van het uitzicht te genieten.
Geen idee in hoeverre de keramische laag het afstralen van warmte beinvloed, maar ik denk niet dat de verschillen nou zo groot zouden zijn.

Zoals hier boven al word opgemerkt, zorg ervoor dat de band niet om de velg draait. Hoe ontstaan de lekken trouwens? Brute knal en 20 cm scheur of wat anders?

en om de gedachten te bepalen:

100 kg fiets
1:5 helling
5 km/h= 1.5 m/s

dan verstook je in de remmen ruwweg (E = mgh) =100 x 10 x 1.5/5= 300 Watt. dus is het net alsof je wielen onder een bouwlamp liggen.

Hetzelfde met 20kmh is meer alsof de wielen in een broodrooster zitten ;)
Keramiek isoleert wel een stuk beter dan aluminium (probeer maar een met een aluminium vs. een keramieken theepot of -beker), maar in dit geval gaat het om een hele dunne laag keramiek. Ik vraag me inderdaad af of dat significant verschil oplevert. Als dat zo is, warmt de velg langzamer op (zie Leon), maar koelt ie ook langzamer af. Iets langer van het uitzicht genieten dus.
Helemaal met Lisette eens: als je niet meer je eigen veiligheid kunt garanderen omdat je kramp begint te krijgen in je vingers, dan wordt het tijd om even rust te houden. Ik heb hierdoor nooit problemen gehad met lange afdalingen van tientallen km's of korte maar technische afdalingen. Maar dan heb ik het over niet-ceramische velgen.
Bij tandems is dit allemaal nog veel erger. Daar zijn dan ook sleepremmen voor. Er zijn verder een paar oplossingen: de eerste is slechts over korte stukken (kort voor de bochten) remmen, maar dan ook erg goed. De beperking hier is natuurlijk dat je snelheid tussen de bochten niet teveel mag oplopen. De tweede oplossing is om de paar minuten een paar minuten stoppen om de velgen te laten afkoelen (je hebt toch geen haast?). De derde is minder gewicht meenemen. Ik heb een keer bij een lange Alpenafdaling de velgtemperatuur van onze drie fietsen vergeleken: veruit het warmste werd mijn tandem met mijn zoontje achterop en de bagagekar erachter. Daarna kwamen de velgen van de (solo) fiets van mijn vrouw, met volle bepakking. De velgen van de fiets van mijn dochter (toen een jaar of 10, en met slechts kleine achtertassen) werden slechts lauw. Mijn vrouw daalde wat langzamer af, maar mijn dochter en ik daalden allebei met dezelfde snelheid (50+ km/u), en fietsten steeds vlak bij elkaar, dus de overige omstandigheden waren gelijk. Hoe meer massa afgeremd moet worden, hoe meer energie er in de velgen terecht komt. Daar doe je niet veel aan.
Een laatste tip is om je banden niet te plakken maar steeds een nieuwe (en goede) bineband te monteren. Als je binnenband erg heet wordt laten de plakkers nogal eens los.
Wim
Wim schreef:Er zijn verder een paar oplossingen: de eerste is slechts over korte stukken (kort voor de bochten) remmen, maar dan ook erg goed. De beperking hier is natuurlijk dat je snelheid tussen de bochten niet teveel mag oplopen.
Nu formuleer je het verwarrend. Het idee van kort maar hevig remmen is juist dat de snelheid ertussen zo hoog mogelijk oploopt om zoveel mogelijk luchtweerstand te ondervinden. Andere magie is er nauwelijks, of het moet het minieme koelende spleetje zijn tussen blokje en velg.
Een andere tip is om met beide wielen even sterk te remmen, meestal moet je dan voor de achterrem vanwege de lange kabel iets harder knijpen. Als je tijdens een stop aan de velgen voelt kun je bepalen welke rem het effectiefste was.
Leon
Zou het type remblokje nog wat uitmaken? Ik kan me voorstellen dat betere remblokjes 20% beter remmen, en bv maar 15% meer warmte opleveren.
Leo van Lierop schreef:Zou het type remblokje nog wat uitmaken? Ik kan me voorstellen dat betere remblokjes 20% beter remmen, en bv maar 15% meer warmte opleveren.
Dat kan ik me niet voorstellen. Als mijn (ondertussen oude) kennis van fysica me niet bedriegt, is remmen (met fietsremmen) het omzetten van bewegingsenergie - door wrijving - in warmte(energie). Waar je op doelt, namelijk meer remmen maar minder energieomzetting, lijkt me fysisch onmogelijk. Mogelijk is er een klein verschil te behalen door de warmteafvoer van de remblokjes zelf, maar ik vermoed dat dat verwaarloosbaar is.
Heb het zelfde een keer meegemaakt op mijn ligfiets.
Provence. 35ºC.
Een Hurrcane met 20 inch wieltjes.
Hydrolische velgremmen.
Geen klapband maar een scheur.
Vredestein S-Licks.
Gebeurde op een relatief vlak stuk bij lage snelheid na een snelle afdaling na het uitkomen van een hele scherpe bocht.
De temperatuur kan door even te weinig rijwindkoeling te hoog zijn opgelopen.
Met mijn andere fietsen nooit dat probleem gehad.
Moet erbij zeggen dat ik nooit meer bij een dergelijke temperaturen een berg heb beklommen of afgedaald.
Een remedie lijken velgen die uit meer materiaal bestaan.
En een groter koeloppervlak hebben.
Koelribbels op de velgen.
Of dikkere banden met meer samendrukbaar volume dus minder kritisch qua druk.
Of schijfremmen. Maar dat vind ik ook weer zo wat.
Hoe zou het komen dat dat probleem zich bij de Tour (bijna) niet voordoet?
Je zou toch denken: 23 mm hogedruk bandjes met weinig volume, superlichte velgen die uit weinig materiaal bestaan en die mannen moeten in een Spaanse braadoven toch ook wel eens van 80km/u opeens naar 20km/u? Volgens Martens berekeningen wordt dat ook heel warm ondank dat die renners bijna niks wegen.

niko
nikopaul schreef:Je zou toch denken: 23 mm hogedruk bandjes met weinig volume, superlichte velgen die uit weinig materiaal bestaan en die mannen moeten in een Spaanse braadoven toch ook wel eens van 80km/u opeens naar 20km/u? Volgens Martens berekeningen wordt dat ook heel warm ondank dat die renners bijna niks wegen.
Wordt er in die omstandigheden niet gereden op tubes, die daar vermoedelijk veel minder snel last van hebben?
Revanho schreef:
nikopaul schreef:Je zou toch denken: 23 mm hogedruk bandjes met weinig volume, superlichte velgen die uit weinig materiaal bestaan en die mannen moeten in een Spaanse braadoven toch ook wel eens van 80km/u opeens naar 20km/u? Volgens Martens berekeningen wordt dat ook heel warm ondank dat die renners bijna niks wegen.
Wordt er in die omstandigheden niet gereden op tubes, die daar vermoedelijk veel minder snel last van hebben?
meneer maakt een grapje! :shock: Tubes worden met een soort bisonkit op de velg geplakt en als de velg heet wordt door het remmen wordt de lijm week, stroop je de tube op en ruk je het ventiel eruit.

Het idee bij wedstrijden is dat je zo hard mogelijk gaat. Zo min mogelijk remmen is een goed begin
Leon schreef:Een andere tip is om met beide wielen even sterk te remmen, meestal moet je dan voor de achterrem vanwege de lange kabel iets harder knijpen.
Met beide remmen even hard remmen is denk wel de manier. Berg af kan je volgens mij vol remmen op de voorrem, gezien je voorwiel toch niet kan blokkeren (nog nooit geprobeerd overigens).

En techniek. Ik ga altijd zo hard mogelijk. Ruim voor een bocht rechtop zitten, daarna afremmen tot een bepaalde snelheid. In de spiegel kijken voor achterliggers. En dan vlak voor de bocht echt afremmen. Ook rem ik bij 75km/h, dan begint mijn fiets licht te trillen. Hopelijk heeft mijn nieuwe fiets dat niet. :P
Revanho schreef:
nikopaul schreef:Je zou toch denken: 23 mm hogedruk bandjes met weinig volume, superlichte velgen die uit weinig materiaal bestaan en die mannen moeten in een Spaanse braadoven toch ook wel eens van 80km/u opeens naar 20km/u? Volgens Martens berekeningen wordt dat ook heel warm ondank dat die renners bijna niks wegen.
Wordt er in die omstandigheden niet gereden op tubes, die daar vermoedelijk veel minder snel last van hebben?
Bij heet weer en lange afdalingen zie je wel eens wielrenners in de berm staan met een lekke of afgedraaide tube, en dan metname de wielerliefhebber die voor veel geld een fullcarbon wielset hebben aangeschafd. Carbonvelgen met tubes lijken erg gevoelig in dit soort omstandigheden.... De lijmlaag smelt en de tube draait af of raakt lek.

Het lijkt alsof Profs er minder last van hebben aangezien die een betere remtechniek hanteren...... Het zijn dan ook lichte mannekes die met hoge snelheden afdalen (windkoeling? weinig te remmen massa?) en eveneens veel minder remmen dan de gemiddelde wielerliefhebber dat doet. En ze remmen ook niet "slepend" maar juist fel en krachtig op de momenten wanneer het echt moet (voor een bocht en niet in de bocht).

Ik ben zelf een zware wielerliefhebber (90kg) en doe wel eens een cyclo mee, maar heb met mijn alumiunium eurussen (23mm continental gp4000s) nog nooit een lekker band door de hitte gehad, terwijl mijn remtechniek belabberd is (slepend, kilometers achterelkaar, en ook nog veel te langzaam) en dat terwijl de Marmotte de afgelopen jaren een hittefestijn (30+C) was.

Het verbaast me echter wel dat het hier bij de dikke wielen van de wereldfiets ook voorkomt. Ik snap dat het gewicht hoger (bagage) is en dat er daardoor meer remkracht in warmte wordt omgezet in de velgen, maar je zou juist zeggen dat dan die keramische laag eerder de hitte isoleert dan dat het bijdraagt tot hitteoverdracht naar de band. Wellicht is er al voldoende zonhitte in de beklimming opgevangen ofzo en dat het in de afdaling zijn weg niet naar buiten kan vinden. Verbaas me er wel een beetje over. Misschien even je wielen blussen alvorens je aan de afdaling begint, om er alvast wat warmte uit te laten ;).

Persoonlijk denk ik toch dat het wel wat mee moet kunnen vallen. Weet je zeker dat het met de keramische velg te maken heeft? Dat zou toch niet mogen zou je zeggen. Over welke temperaturen spreken we, ben je kilometers lang slepend aan het remmen, terwijl je maximale snelheid nastreeft?

Zou het helpen om gewoon met beleid te remmen, en vooral rustig af te dalen, desnoods maar een pauze in de afdaling. Verder dan letten op voldoende breedte van de velgen en de meest mogelijk brede banden aanschaffen om het te verwarmen oppervlakte te vergroten en dus de smeltkans te verkleinen.
Misschien dat een extra velglintje ook nog kan bijdragen aan het beperken van de hitteoverdracht. En bovenal een goed merk binnenband gebruiken. Ben zelf erg tevreden over Continental binnenbanden, vooral als die van lekker dik en stug rubber zijn. Voor een wereldfiets hecht ik niet zo aan de soepelheid van de binnenband (itt een racefiets), maar veel meer aan degelijkheid. Verder de binnen- & buitenband combinatie lekker inpoederen met talkpoeder, wellicht dat dat ook nog een beetje isoleert en de binnenband een beetje de mogelijkheid geeft tot kruipen om zich onder druk lekker te nestelen tegen de buitenband.

Ik denk dat zachtere remblokjes ook zouden kunnen bijdragen, dan maar wat meer slijtage en eerdere vervanging van de blokjes.

Maar als je op een wereldfiets rijd zou ik zowieso met beleid afdalen (regelmatig even kort/krachtig remmen om je snelheid beperkt te houden), je zit niet in een wedstrijd, het is veiliger en je geniet langer van je afdaling.

En anders je velgen maar wit schilderen :).

Maar goed, het blijft een vreemd verhaal.... En het geeft geen vol vertrouwen terwijl dat eigenlijk wel zou moeten. De vraag blijft wel of je dit probleem onder laboratoriumomstandigheden kunt reproduceren en dat je aldus kunt aantonen dat de oorzaaak specifiek bij de keramische laag van je alu-velg ligt.
Het idee is juist dat het niet zozeer op asfalt voorkomt, maar op technischere onverharde paden. Dan speelt niet alleen het gewicht mee (bij mij 55+17+±25), maar ook de ondergrond. Op bepaalde onverharde paden wil je niet harder dan 20km/u maximaal, en dat is op de goede stukken. Soms is 5km/u eerder te prefereren.

Dan komt het aan op achterrem vol inknijpen om de snelheid in te perken, en de voorrem gebruiken voor de bochten.
Als 1 hand dan kramp begint te krijgen, kun je misschien nog wat schudden als je 'm even kunt laten gaan. Maar later moet je toch even stoppen om te armspieren rust te gunnen.