De situatie om te fietsen

[Eric op de Fiets]

Grappig, dat deed ik "vroeger" (als kind) ook zo. Je moet wel wat profiel in de lengte richting hebben anders glij je weg in een bocht. Een touw kruislings door de velg vlechten wil ook wel. Dan wel beide kanten op zodat je een kruis krijgt en elastiek om spanning te houden en de rek op te vangen. Knutsel de knutsel...Leuk leuk

[vincent schol]

Sorry wist ik niet. Tja, als eigen baas zijnde, kan ik niet in mijn baas zijn tijd het forum op de voet volgen

Geachte moderator je mag mijn bericht verwijderen als je dat nodig vindt.

Eric

Eric, ik heb je onderwerp toegevoegd aan deze discussiedraad.

[Leon]

Mijn fietsverslaving is derhalve helaas tot stilstand gekomen. Hoe is de situatie bij andere wereldfietsers verblijvende in West-Europa?

Mijn fietsverslaving ligt ook stil. Vanmorgen nog maar weer eens 5 cm sneeuw aan de kant geschoven. Bij de buurvrouw kwamen we erachter dat de struiken in de tuin nogal lijden onder het gewicht van de sneeuw en de laagje ijzel van gisteravond. Dat hebben we met de bezem opgelost en we konden de teneergeslagen struiken weer zien. Sindsdien is het weer flink gaan sneeuwen dus nu zijn ze al weer uit beeld.
Fietsen is een hachelijke zaak. Je weet steeds niet of er onder de verse laag iets stroefs ligt of een ijslaag die inmiddels weken oud is. De wegen waar het normaal fijn fietsen is zijn sinds het begin van de sneeuw niet meer vrij geweest. Op de andere wegen fiets je tussen de glibberende auto's.
Leon

[DriesBa]

Heerlijk, al die reacties! Een van de mooie dingen aan de winter is de lange nachten. Dan is het nog rustiger, stiller.
De sneeuw is veelal geruimd, zelfs op de fietspaden van het Amsterdamse bos. Dat rijdt erg contortabel.

Ik weet niet wie deze gallery al gezien heeft, deze is net gemaakt. Morgen maar eens terug met een betere camera en statief.

Erik, de foto met de fiets voor het bord doodlopende weg vind ik een uniek, mooie foto. Het contrast, geweldig en je kunt er van alles bij filosoferen. Uiteraard zijn de beelden van anderen, met name Leo's landsacpe, ook niet te versmaden.

[DriesBa]

Mijn fietsverslaving is derhalve helaas tot stilstand gekomen. Hoe is de situatie bij andere wereldfietsers verblijvende in West-Europa?

Mijn fietsverslaving ligt ook stil. Vanmorgen nog maar weer eens 5 cm sneeuw aan de kant geschoven. Bij de buurvrouw kwamen we erachter dat de struiken in de tuin nogal lijden onder het gewicht van de sneeuw en de laagje ijzel van gisteravond. Dat hebben we met de bezem opgelost en we konden de teneergeslagen struiken weer zien. Sindsdien is het weer flink gaan sneeuwen dus nu zijn ze al weer uit beeld.
Fietsen is een hachelijke zaak. Je weet steeds niet of er onder de verse laag iets stroefs ligt of een ijslaag die inmiddels weken oud is. De wegen waar het normaal fijn fietsen is zijn sinds het begin van de sneeuw niet meer vrij geweest. Op de andere wegen fiets je tussen de glibberende auto's.
Leon

Leon en anderen, inmiddels moet ik vanwege een flink gekneusde arm tengevolge van een val van de fiets zelfs het woon-werkfietsen staken. Op het fietspad (7km) tussen mijn woonhuis en het werk kun je door de geribbelde ijssporen, bedekt met zachte sneeuw, in het geheel niet rijden. Daarom fiets ik op de zandweg ernaast. Echter in die zandweg liggen, veroorzaakt door tractoren, veel kuilen met bevroren water. Nu bovenop die spekgladde ijskuilen weer sneeuw is gevallen, kun je niet zien waar zich die gladde ondergrond bevind. Zo gleed ik uit met de fiets, maar kon mezelf staande houden. Toen ik weer op de fiets zat en de eerste 10 meter slingerend weer in een bepaald tempo probeerde komen, gleed ik nogmaals uit en stuiterde met mijn rechterbovenarm op het hardgevroren ijs op het wegdek. Ik stond er snel weer maar merkte daarna tijdens het fietsen een behoorlijke pijn in m'n rechterbovenarm. Thuis gekomen zag ik dat de arm wat rood was, met wat bloeduitstortingen. The day after kon ik m'n arm niet meer opheffen en was het niet meer verantwoord om te fietsen.

Trouwens met recreatief fietsen ben ik minder gespannen op een glad wegdek en daardoor opent zich door de flexibiliteit meer wendbaarheid. Daarom fietsvrienden en -vriendinnen doe rustig aan en tart het noodlot niet. Over een paarmaanden "zeilen" we weer over de paden.

[bikelike]

schijnsel van hoogovens

Alweer een nachtelijke rit. Van IJmuiden over het strand naar Zandvoort, flinke wind in de rug. Aanvankelijk stevig zand, maar het was vloed en net achter Parnassia ben ik vastgelopen. Toen maar door de duinen verder gezeild, over het asfalt weggetje naar Bloemendaal aan zee. De fietspaden zouden daar niet geruimd zijn. In Beverwijk trouwens ook niet! Daar fiets ik dan maar over de weg, doet me aan mijn buitenlandse winterreizen denken .

Nog een paar foto's van vandaag: .