Ik herken het probleem, helaas. Op een goede (?) dag werd ik in het schone Twente, gewoon NL dus, nagezeten door twee honden, dwz, twee verschillende situaties. Dit was op het platteland en ik fietste gewoon op openbare wegen. In de verte zag ik een stipje van een boerderij zich losmaken en over het weiland naar me toe komen.
Het stipje werd groter en veranderde in een rottweiler. Ik fietste gewoon door maar het beest kwam sneller dichtbij en ik begreep dat hij echt achter me aan rende nu. Ik ging op de pedalen staan en begon keihard te fietsen.
Ik hoorde de pootjes van het ondier achter me op het asfalt, en het gehijg van het beest.
Ik fietste zo hard ik kon zonder om te kijken, er kwam een bocht en die nam ik zonder te remmen, Ik had goed zicht dus wist dat er geen auto aankwam, maar wist niet of er gruis of iets in de bocht lag, en had al een schrikidee van eerst over het gruis uitglijden met de fiets en hard op de straat belanden om vervolgens zo' n rotweiller aan je strot te hebben.
Gelukkig lag er geen gruis, ik viel dus niet, bleef doortrappen tot het getik achter me ophield en keek toen pas om en zag de hond achterblijven.
Hetzelfde overkwam me even later weer. Gelukkig wachtte ik nu niet tot de hond, een bouvier dit keer, echt dichtbij was. Weer zo'n k--hond bij zo'n k--boer die de openbare weg terroriseert met zo'n lieve waakhond, '' Hij doet echt niets''.
Sindsdien ben ik erg voorzichtig ( lees: bang) wat honden betreft.
en denk er over om een 'dazer' te kopen.