za 29 jun, 2002 12:29
HEMELVAARTTREKTOCHT BERGEN OP ZOOM - MAASTRICHT
Op woensdagavond 8 mei verzamelen 19 enthousiaste fietsers op een camping in de buurt van Bergen op Zoom. Zoals iedere keer vinden oudgedienden en ook de nieuwelingen elkaar. Onder het genot van wat drinken, wisselen we verhalen uit, horen nieuwe fietsplannen en bekijken de kampeerspullen van elkaar.
De volgende ochtend komt Rob onze ploeg versterken en daarna vetrekken we. Onder leiding van Leon Poels gaan we een bijzonder mooie route rijden. We volgen de Nederlands-Vlaamse grens en zigzaggen van Nederland naar België. De grens staat niet aangegeven het verschil kun je herkennen aan de bovengrondse elektriciteitsleidingen bij onze zuiderburen.
Leon heeft veel tijd gestoken in het maken van de route en het resultaat is vele rustige weggetjes die alleen door fietsers en landbouwvoertuigen worden gebruikt. 's Middags picknicken we op een open veld in het bos. Daarna fietsen we in de schaduw langs het Kempenkanaal en doordat er vele tegenliggers zijn, is het hier lastig fietsen. Aan het eind van de middag komen we aan op een camping bij het zilvermeer in de buurt van Mol. Op deze zeer grote camping vinden we een mooie plek onder de bomen. Binnen de kortste keren staan de tentjes en zit iedereen aan de maaltijd, variërend van campingprak tot culinair hoogstandje met wijn en Italiaanse muziek.
Op vrijdag rijden we over een sluis in het Albertkanaal en tijdens een korte pauze geeft Harm een leerzame uitleg over het onderhoud van de sluizen. We bezoeken de abdij van Averbode en de route gaat zuidwaarts richting Leuven. De middagpauze brengen we door in een wijngaard op één van de eerste hellingen die we tijdens deze tocht tegenkomen. Voor Leuven krijgt Wil een lekke band en wordt door verschillende fietsers geholpen bij het plakken. De rest zit onder het genot van een Belgisch biertje op het terras toe te kijken. Leon weet ons via een rustige route naar het historische centrum van Leuven te leiden. We nemen hier een uur de tijd om de mooie gebouwen te bekijken. Vooral het stadshuis was erg imposant. Hierna wordt het spannend, want de camping die we ten zuiden van Leuven verwachten, kunnen we niet vinden. Na een hoop extra kilometers vinden we een vervallen camping met nog maar één functionerende douche waar de laatste jaren niet is schoongemaakt. Deze camping blijkt uiteindelijk ook nog eens de duurste te zijn van de tocht.
Op zaterdag fietsen we richting het oosten, want we moeten tenslotte naar Maastricht. We klimmen naar “grote hoogten” (180meter) naar een plateau ten zuidoosten van Leuven. Hierdoor hebben we maar één ‘grote’ klim en blijven we tot tegen Maastricht op hoogte. Deze streek kenmerkt zich door vele oude boerenhoeven met een omsloten binnenplaats. Hier zie je vaak oud gereedschap en oude karren staan. Dit soort mooie taferelen zie je niet in het westen van het land. Deze zonnige fietsdag eindigt op een camping in Oteppe gelegen bij een mooi kasteel.
Tijdens het ontbijt op de laatste dag worden we verrast met regen. Eigenlijk is dit het enige wat Leon niet heeft voorbereid… Door de regen ploeteren we naar Maastricht. Om rustig te kunnen fietsen nemen we de smalle landbouw weggetjes. Hier ligt zo nu en dan de lemen grond over het gehele wegdek verspreid met als gevolg dat de meeste er gespikkeld bijlopen. Met onze regenpakken en modderpoten gaan we voor de laatste keer een café bezoeken. Tijdens dit laatste samenzijn hebben we de gelegenheid om Leon nog eens goed te bedanken met een cadeautje.
Als we Sint Pietersberg zien liggen klaart het snel op en met de zon op de rug fietsen we onze laatste kilometers naar de woonplaats van onze reisleider. Dan slaat het lekkebanden virus toe. Roel heeft een klein gaatje in zijn voorband en tijdens deze noodzakelijke stop dacht John dat zijn banden ook iets harder zouden mogen. Nadat hij zijn pomp had opgeborgen klonk er een luide knal, want zijn buitenband was langs de velg gescheurd. Na een vlugge noodreparatie fietsen we verder naar de eindbestemming. We nemen al snel afscheid van Harm en Wil. Om het af te leren nemen een laatste terrasje in het mooie Maastricht en na een uurtje vertrekken de meeste met de trein.
We kijken terug op een bijzonder mooie trektocht met over het algemeen lekker voorjaarsweer en een leuke ploeg. Mochten er mensen zijn die de volgende Hemelvaarttrektocht willen organiseren; neem dan contact op met:
John Telleman, pr@wereldfietser.nl
Een route zoals Leon heeft gemaakt heeft is geen vereiste. Een LFroute of daarvan de Duitse of Belgische variant is ook prima.
Volgende fietstrektocht: 13 tot 15 september in Noord Holland
Op woensdagavond 8 mei verzamelen 19 enthousiaste fietsers op een camping in de buurt van Bergen op Zoom. Zoals iedere keer vinden oudgedienden en ook de nieuwelingen elkaar. Onder het genot van wat drinken, wisselen we verhalen uit, horen nieuwe fietsplannen en bekijken de kampeerspullen van elkaar.
De volgende ochtend komt Rob onze ploeg versterken en daarna vetrekken we. Onder leiding van Leon Poels gaan we een bijzonder mooie route rijden. We volgen de Nederlands-Vlaamse grens en zigzaggen van Nederland naar België. De grens staat niet aangegeven het verschil kun je herkennen aan de bovengrondse elektriciteitsleidingen bij onze zuiderburen.
Leon heeft veel tijd gestoken in het maken van de route en het resultaat is vele rustige weggetjes die alleen door fietsers en landbouwvoertuigen worden gebruikt. 's Middags picknicken we op een open veld in het bos. Daarna fietsen we in de schaduw langs het Kempenkanaal en doordat er vele tegenliggers zijn, is het hier lastig fietsen. Aan het eind van de middag komen we aan op een camping bij het zilvermeer in de buurt van Mol. Op deze zeer grote camping vinden we een mooie plek onder de bomen. Binnen de kortste keren staan de tentjes en zit iedereen aan de maaltijd, variërend van campingprak tot culinair hoogstandje met wijn en Italiaanse muziek.
Op vrijdag rijden we over een sluis in het Albertkanaal en tijdens een korte pauze geeft Harm een leerzame uitleg over het onderhoud van de sluizen. We bezoeken de abdij van Averbode en de route gaat zuidwaarts richting Leuven. De middagpauze brengen we door in een wijngaard op één van de eerste hellingen die we tijdens deze tocht tegenkomen. Voor Leuven krijgt Wil een lekke band en wordt door verschillende fietsers geholpen bij het plakken. De rest zit onder het genot van een Belgisch biertje op het terras toe te kijken. Leon weet ons via een rustige route naar het historische centrum van Leuven te leiden. We nemen hier een uur de tijd om de mooie gebouwen te bekijken. Vooral het stadshuis was erg imposant. Hierna wordt het spannend, want de camping die we ten zuiden van Leuven verwachten, kunnen we niet vinden. Na een hoop extra kilometers vinden we een vervallen camping met nog maar één functionerende douche waar de laatste jaren niet is schoongemaakt. Deze camping blijkt uiteindelijk ook nog eens de duurste te zijn van de tocht.
Op zaterdag fietsen we richting het oosten, want we moeten tenslotte naar Maastricht. We klimmen naar “grote hoogten” (180meter) naar een plateau ten zuidoosten van Leuven. Hierdoor hebben we maar één ‘grote’ klim en blijven we tot tegen Maastricht op hoogte. Deze streek kenmerkt zich door vele oude boerenhoeven met een omsloten binnenplaats. Hier zie je vaak oud gereedschap en oude karren staan. Dit soort mooie taferelen zie je niet in het westen van het land. Deze zonnige fietsdag eindigt op een camping in Oteppe gelegen bij een mooi kasteel.
Tijdens het ontbijt op de laatste dag worden we verrast met regen. Eigenlijk is dit het enige wat Leon niet heeft voorbereid… Door de regen ploeteren we naar Maastricht. Om rustig te kunnen fietsen nemen we de smalle landbouw weggetjes. Hier ligt zo nu en dan de lemen grond over het gehele wegdek verspreid met als gevolg dat de meeste er gespikkeld bijlopen. Met onze regenpakken en modderpoten gaan we voor de laatste keer een café bezoeken. Tijdens dit laatste samenzijn hebben we de gelegenheid om Leon nog eens goed te bedanken met een cadeautje.
Als we Sint Pietersberg zien liggen klaart het snel op en met de zon op de rug fietsen we onze laatste kilometers naar de woonplaats van onze reisleider. Dan slaat het lekkebanden virus toe. Roel heeft een klein gaatje in zijn voorband en tijdens deze noodzakelijke stop dacht John dat zijn banden ook iets harder zouden mogen. Nadat hij zijn pomp had opgeborgen klonk er een luide knal, want zijn buitenband was langs de velg gescheurd. Na een vlugge noodreparatie fietsen we verder naar de eindbestemming. We nemen al snel afscheid van Harm en Wil. Om het af te leren nemen een laatste terrasje in het mooie Maastricht en na een uurtje vertrekken de meeste met de trein.
We kijken terug op een bijzonder mooie trektocht met over het algemeen lekker voorjaarsweer en een leuke ploeg. Mochten er mensen zijn die de volgende Hemelvaarttrektocht willen organiseren; neem dan contact op met:
John Telleman, pr@wereldfietser.nlEen route zoals Leon heeft gemaakt heeft is geen vereiste. Een LFroute of daarvan de Duitse of Belgische variant is ook prima.
Volgende fietstrektocht: 13 tot 15 september in Noord Holland
