De club
Vakantie- en wereldfietsers heb je in alle soorten en maten. Wil je die verenigen in één club, dan krijg je te maken met tegenstellingen die niet of nauwelijks te overbruggen zijn. Sommigen kiezen bewust voor een fietsvakantie waarvoor je weinig geld, energie en grondstoffen hoeft te verbruiken. Anderen denken 'You Only Live Once' en vliegen regelmatig voor een korte vakantie naar een ver land.
Het wereldfietserforum is als een schoolplein, met een groepje dat populair wil zijn en graag bepaalt wie erbij mag horen en wie niet. Als papegaaien praten ze elkaar na, al kunnen ze elkaar ook flink in de haren vliegen. Op dit schoolplein lopen ook nerds en einzelgängers rond. Zij denken vaak wat meer na over allerlei dingen dan de populaire types en kunnen veel vertellen over alles wat hen bezighoudt. Sommigen doen dat zo vaak, dat ze op dit forum worden getypeerd als 'veelposters'. De nerds worden door de populaire types en hun meelopers gedoogd vanwege hun best wel nuttige kennis, maar soms ook verguisd omdat ze zich onafhankelijk opstellen. Ik heb eens gekeken hoe vaak de termen 'veelposters' en 'veelschrijvers' gebruikt worden binnen dit forum, en in welke context. Ik kwam ze tegen in combinatie met woorden als 'drammen', 'de maat nemen', 'star', 'hoge leeftijd' en 'conservatief'. Best wel zuur om mensen die zoveel kennis willen delen in dit forum, op zo'n manier te diskwalificeren. Overigens ben ik de term 'veelvliegers' op dit forum nog niet tegengekomen...
De filosoof
Een van de nerds komt bijzonder erudiet over, is wars van bakerpraatjes, verkondigt ongemakkelijke waarheden en kan deze ook nog heel mooi formuleren. Je moet er wel even voor gaan zitten om zijn soms lange betogen goed in je op te kunnen nemen, maar voor liefhebbers van dit genre zijn het prachtige epistels.
Deze filosoof doet geen moeite om geaccepteerd te worden door de populaire types, die zichzelf over het algemeen beschouwen als ruimdenkende, kosmopolitische, ietwat anarchistische maar verder best wel sociale avonturiers. De filosoof prikt daar feilloos doorheen en laat zien dat er ook een hoop zelfgenoegzaamheid, materialisme, intellectuele luiheid en egotripperij heerst onder de wereldfietsers. Hij houdt ons een spiegel voor, en daar worden we niet altijd blij van. Sommigen vinden hem daarom een zuurpruim. Zelf zit hij daar niet mee; hij kent de feiten en is altijd bereid om heel geduldig alles nog een keer uit te leggen. Dat de waarheid niet altijd zoet smaakt, daar kan hij ook niks aan doen. Wil je dat hij zijn conclusies wijzigt, dan zul je met nieuwe feiten moeten komen. Elke filosoof weet immers dat Gallilei destijds ook verguisd werd door de gevestigde orde, terwijl hij toch niks anders deed dan bevestigen dat het heliocentrische model van ons zonnestelsel, dat Copernicus al had beschreven, echt klopte.
De Telegraaflezer
Af en toe duiken ze op in het wereldfietserforum. De verstokte Telegraaf- en Elsevierlezers die eigenlijk thuishoren bij Geen Stijl, maar in het geniep een linkse hobby bedrijven; naast hun auto hebben ze ook een mooie fiets in de garage staan. Des te harder doen ze hun best om te laten zien dat ze echt geen geitenwollensokkentypes zijn. De pH van hun bijdragen ligt meestal ver onder het gemiddelde, maar als ze het over de Azijnbode hebben, bedoelen ze niet hun eigen medium, maar De Volkskrant. Met NRC Handelsblad of de Groene Amsterdammer moet je bij hun ook niet aankomen. Door hun onwil of onvermogen om informatie uit diverse bronnen te putten, zijn hun betogen nogal simpel en eenzijdig.
Belastingverhoging onder het mom van een allang achterhaald verhaal over vermeende temperatuurstijging op onze aardkloot. Gesteund door overgesubsidieerde milieuclubs en over het paard getilde "klimaatdeskundigen". Milieuterrorisme ten voeten uit.
De kwetsbare persoonlijkheid
Een van mijn naaste familieleden is een gevoelig type met een grote behoefte aan waardering en aandacht. Ze vindt zichzelf spiritueel, is soms dagenlang alleen maar bezig met mindfulness en stemt al sinds mensenheugenis op GroenLinks (voorzover dat mogelijk is in het land waar ze woont). Ze maskeert haar onzekerheid met behaagziek en dominant gedrag. Ze kan heel boos worden als ik haar rotsvaste geloof in allerlei 'alternatieve' geneeswijzen niet zo serieus neem en verwijs naar de website van de Vereniging tegen Kwakzalverij. Als ik een mild ironische opmerking maak, vindt ze mij cynisch. Overigens doet ze ook een heleboel goede dingen. Daarom is het misschien een beetje zuur van mij om haar hier zo te beschrijven. Toch doe ik dat, omdat zij een mooi voorbeeld is van iemand waar ik geen hekel aan heb, maar die wel een ingewikkelde gebruiksaanwijzing heeft. Ook deze types zijn te vinden op het wereldfietserforum.
De reissnob
Sommige forumdeelnemers proberen de 'nerds' neer te zetten als oneigenlijke wereldfietsers; en zo te suggereren dat ze er niet echt bijhoren.
Misschien kenmerkend dat veel van de veelposters (voor zover ik weet) nooit een echt lange (wereld)fietsreis gemaakt hebben. Post maar eens een vraag over "pak'm beet" route's in Zuid-Amerika, visum aanvragen in Kirgizië of hoe om te gaan met hoogteziekte en ze zijn in geen velden of wegen te bekennen.
Wel een tikje zuur, om je zo te laten kennen. Zo groot is het verschil tussen 'vakantie-' en 'wereldfietsers' in deze tijd niet meer, als je een paspoort van een rijk land, een creditcard, een reisverzekering en een gids van Lonely Planet bij je hebt. Zouden Gerard Monnink en Toon Damhuis, die bijna 80 jaar geleden, zonder modern comfort en zekerheden, met fiets en tent naar de Oriënt vertrokken, ook zo'n behoefte hebben gehad om zich te onderscheiden van fietsers die wat dichter bij huis bleven?
De techneuten
Sommige 'nerds' weten erg veel van de technische kant van het fietsen. Vroeger hield ik me niet zo veel bezig met fietstechniek. Ik was een autodidacte sleutelaar en prutste maar wat. We kochten onze huidige fietsen bij een gerenommeerde dealer en vertrouwden erop dat ze het jaren uit zouden houden zonder noemenswaardige pech. De dealer had ons niet verteld dat de buitenboordlagers van Corries fiets eerder vervangen moesten worden dan andere vitale onderdelen. Daar kwamen we pas achter tijdens een tocht in de Pyreneeën. Sindsdien ben ik de technische draadjes op het forum wat beter gaan lezen. Zo kwam ik tot de ontdekking dat ook mijn Santos een discutabel onderdeel had: het nieuwe type XT-naaf in het best wel dure achterwiel dat ik in 2012 op mijn fiets had laten zetten.
Hierdoor, en door eerdere ervaringen met uit elkaar vallende ligfietsen van andere dealers, ben ik de bijdragen van een paar mensen met diepgaande kennis van fietstechniek op dit forum steeds meer gaan waarderen. Zeker als hun kennis verder gaat dan ervaringsdeskundigheid en ze ook theoretisch kunnen onderbouwen waarom het ene onderdeel duurzamer is dan het andere, compleet met plaatjes en grafieken. Natuurlijk moet dit forum niet alleen over fietstechniek gaan, maar ik ga niet mopperen over de bijdragen van onze fietstechneuten.
Inmiddels heb ik een uitgebreid gesprek over een nieuw te bouwen fiets gehad met een echte vakman in het noorden des lands, die ik ook ken van dit forum en die niet aan de leiband van Shimano loopt. Wie nu hoopt dat ik mijn parelmoerwitte Santos (een van de laatste Santosfietsen met een stalen frame!) ga verkopen, moet ik teleurstellen. Deze kan nog jaren dienst doen voor tochten dichter bij huis. Misschien zet ik er dan wel Panaracer Pasela's op
Zover mijn analyse van verschillende types die aan dit forum deelnemen. Deze opsomming is verre van volledig, maar laat wel zien hoeveel verschillende belangen, opvattingen en karakters op dit forum samenkomen. Wat de ene deelnemer ziet als netjes geformuleerde kritiek, wordt door iemand anders als heel zuur ervaren. Scheldpartijen en bedreigingen zijn uiteraard uit den boze, maar een forum voor gelijkgezinden dat alleen maar gezellig mag zijn en waar dissidenten direct worden 'weggejorist', dat moeten we niet willen.
.
