Het was beslist weer een mooie huttentocht. We hadden wel geluk dat storm en regen vooral 's nachts kwamen, dat de camping heel beschut was en dat de bomen er overeind bleven staan. Zondag was wat harder werken dan zaterdag (al hadden we zaterdag geen tijd meer voor een bitterballenstop: we moesten doorfietsen om de tent nog op te kunnen zetten voordat we in het restaurant werden verwacht), maar ook genieten van een Achterhoeks landschap in de herfstzon. Eigenlijk vond ik dag drie van de
Hemelvaarttocht zwaarder, toen we langs de Friese Waddenkust zwoegden met niet alleen een stevige tegenwind, maar ook een (schaduw)temperatuur van 30 graden. Nu was voor mij de grootste onbering de lange afstand (iets van 35 km!) tot de koffie. (Al kan het altijd erger: ik herinner me een tocht in de Ardennen (2012) waar we pas halverwege de middag een koffietent vonden die open was.)
Na de koffie bezweken Corrie en ik niet voor de verleiding om rechtstreeks naar Zutphen te fietsen. De omgeving van kasteel Vorden was het mooiste deel van de hele tocht - en goed beschut tegen de wind. In Zutphen zijn we na een uitgebreide bitterballen-kaas-olijvenstop op de trein gestapt.
