Beste John en Bert,
zelf heb ik het niet geprobeerd: Israelisch geld, maar in Esfehan zag ik wel tientallen Joodse bewoners naar hun Synagoge gaan. In diezelfde stad hebben de Christelijke-Armeense inwoners al eeuwenlang een aantal voorrechten zoals het stoken van hun eigen Wodka. Dat de Iraanse Moslim bevolking deze in kluizen opbergt zegt wel iets over het voorrecht dat de Christenen hebben.
In Singapore had ik later een gesprek met een Israelische oud piloot. Deze vertelde dat de Iraanse Luchtmacht mede dankzij steun vanuit Israel (particulier) in de lucht wordt gehouden.
De enige reden dat Israelisch geld neit wordt aangenomen in Iran lijkt me het feit dat het niet waardevast is. Is dat wel het geval dan wordt het overal ter wereld aangenomen, al moet je natuurlijk soms wat verder zoeken.
In Iran is het wel lucratief om de zwarte markt op te zoeken. In 1996 was de officile koers: 1dollar = 300 Reaal. In Dogabayazit kregen we al meer dan 4000. Twee weken later in Esfehan 4500, en we hoorden later van iemand die 4800 reaal had gekregen. Voor de kosten maakt dat weinig uit aangezien Iran spotgoedkoop was. Tent in de woestijn kost niets en heel vaak mochten we niet eens afrekenen bij de bakkerijen of theehuizen.
Vanwege het voordeel op de zwarte markt (als dat nog steeds geldt, maar dat denk ik wel) lijkt het me slimmer om dollars mee te nemen. Deze munteenheid is nog steeds overal populair en tenminste overal bekend.
Mocht je je afvragen waar de zwarte markt is, dan verwijs ik je naar de tapijten markten of gewoon naar een groot bankgebouw. Toen wij gingen informeren bij een grote bank in Esfehan werden we aangesproken door een in het pak zittende man die ons aanraadde om niet in de bank te wisselen maar met hen mee te gaan naar de markt waar hij zelf een handel in tapijten bestierde. Eerst een bak thee, daarna zaken doen.
Tip voor als je dorst hebt en geen theehuis vindt: loop langs een tapijtenzaak. Je moet komen kijken en krijgt bakken vol thee.
groet ton
