Hallo Headly en anderen,
Soms kan je wel stellen dat een 3 keer zo lange ketting ook 3 keer langer mee gaat, onder dezelfde omstandigheden(!). MAAR: aan het eind van de ketting z'n leven heb je ook 3 keer zoveel kans dat de ketting breekt.
De leeftijd van ketting en tandwielen zijn erg afhankelijk van de omstandigheden, en daarom is er moeilijk een direct getal te geven.
- Als je veel met slecht weer of veel in de modder rijd, dan zal de leeftijd van je ketting drastisch dalen. Die omdat er dan korreltjes vuil aan het materiaal blijft plakken en tussen de schakeltjes en tussen ketting en tandwielen het materiaal stukschuurt. Een duidelijk voorbeeld: bij een velomobiel als de Quest zijn ketting en tandwielen volledig afgesloten van weersinvloeden. De aandrijving gaat zo'n 70.000 km mee. Het enigste wat je hoeft te doen wat onderhoud betreft is af en toe een beetje olie. Dat tegen 3000 tot 15.000 km bij een doorgaanse fiets een enorm verschil.
De weersomstandigheden hebben bovendien ook veel invloed op de
leeftijd van de remmen. Bij regen ontstaat er, vooral als er geremd wordt met blokremmen op een alluminium velg, een enorme extra slijtage.
Vooral bij velgremmen door troep tussen de velg en remblok, bovendien in water lost het alluminium bij schuren door het remblokje simpelweg op (in tegenstelling tot stalen velgen of remschijven).
- Een derailleur schakelt de ketting en belast zo de kogellagertjes van de ketting. Gebruik van de derailleur in je aandrijving verlaagt dus de levensduur. Als de derailleur scheef staat of continu tussen twee versnellingen in staat (afstelling!) is deze slijtage nog eens extra groot. Verder: als het aangedreven wiel bovendien klein is (20"), hangt de derailleur met ketting rakelings boven de grond en vangt zo allemaal vuil op. Ikzelf heb een fiets met alleen één voorblad, één achtertandwiel, wat kettinggeleiderwieltjes en geen derailleur, dan scheelt dat toch heel wat in slijtage, ondanks dat ik slechts één tandwieltje kan gebruiken ipv 3+7 tandwielen wat de meeste trekkingfietsen hebben.
3. wielmaat. Behalve dat de derailleur bij een kleiner wiel lager over de grond schuurt, zorgt een kleiner wiel er automatisch voor dat bij dezelfde snelheid en vermogen de krachten op het materiaal kleiner is (omdat er meer toeren moet worden gemaakt). Tussen verhouding kracht en slijtage zit een kwadraad. 2 keer meer kracht betekent 4 keer meer slijtage. Behalve om je gewrichten te sparen, loont het dus ook om deze rede om een versnelling te kiezen waarbij je een hoog toerental trapt en dus lage krachten.
Verder loont het ook om een versnellingscombinatie te hebben waarbij de tandwielen zo groot mogelijk zijn. Ga dus liever 3-4 fietsen ipv 2-6. Oftwel: schakel zo snel mogelijk met de voorbladen omhoog.
Ook vanwege de krachten op de aandrijving die dan minder worden, maar ook omdat er minder tandjes zijn waarover de krachten verdeelt moeten worden en dus hogere slijtage per tandje.
Verder scheelt rustig optrekken een hoop slijtage, zeker in tegenstelling tot woest steigerend en slippend wegracen voor een stoplicht.
Verder is natuurlijk nog van belang de kwaliteit van het materiaal. Daar is niet iedereen het over eens. Ik ben van mening dat je het beste stalen tandwielen kunt gebruiken, in combinatie met een SRAM ketting. De SRAM ketting is bij mij nog nooit gebroken, en gaat lang mee, plusminus 10.000 km, in weer en wind met een fiets die ik voor alles gebruik (vakantie, forensen, boodschappen)
Het stalen 52 tands voortandwiel draait al vrolijk 15.000 km rond en is wat slijtage betreft lang nog niet aan vervanging toe. Helaas zit er door een botsinkje een slag in het tandwiel waardoor ik hem toch binnenkort ga vervangen. het achtertandwieltje gaan korter mee, maar dit is een gewoon 18 tands tandwieltje uit een cassette, waarvan ik niet weet wat voor materiaal het is. Binnenkort vervangen door een stalen stadsfietstandwiel.
Groeten, Bastiaan, werkzaam geweest bij ligfietswinkel amsterdam
