zo 18 mar, 2007 07:09
(De laatste wijziging is onderstreept geschreven).
Tip: visa en kosten voor een mogelijk alternatieve route Turkije en dan via Iran naar het oosten.
Gefietst door Turkije, Iran, UAE, Oman, Jemen, India, Pakistan en China
Zie www.stukkiefietsen.com voor de routekaart. Klik op Asia.
Begin oktober 2006 ben ik vanuit Turkije oostwaarts gaan fietsen met het doel om na een jaar ergens in het oosten uit te komen (je begrijpt dat ik er niet zo dol op ben om alles van te voren te plannen 1).
Hieronder een heel korte samenvatting van de route tot nu toe, die je mogelijk kan helpen bij een eigen routeplanning en een idee geven van de visum mogelijkheden. Problemen die er mogelijk kunnen zijn met het verkrijgen van een visum voor Pakistan en India in Iran heb ik in ieder geval door deze route niet gehad. Bovendien heb ik Zuid Pakistan vermeden. Uiteraard is het een moment opname en het kan nu al weer anders zijn, maar het geeft wel een idee van de mogelijkheden. Graag reacties, als je wilt, of dit soort opsommingen nuttig zijn.
- 4 oktober 2006 gevlogen naar Turkije. Visum bij aankomst voor 10 euro.
- 6 oktober vertrokken in de buurt van Adana in Turkije. Niet later omdat je anders een grote kans loopt om last te krijgen van sneeuw in Turkije en/of Iran.
- 29 oktober (1180 km) grens met Iran (Maku). Visum Iran al geregeld in Nederland. 2 1/2 maand geldig en met 30 dagen verblijf. Zie elders in het forum over het gezeur met verkrijgen van een visum voor Iran.
- 25 november (1832 km) visum verlengd in Esfahan (zie elders in forum over verlenging visa Iran), binnen een dag geregeld voor 9 euro.
- 11 december (1120 km) boot Bandar-e-Abbas naar de Verenigde Arabische Emiraten (zeg maar Dubai). Visum verkregen in de VAE voor een maand verblijf, volgens mijn geheugen was het gratis.
- 16 december (191 km) grens met Oman. Visum is verkrijgbaar bij de grens, maar zou maar voor 3 weken zijn en niet verlengd kunnen worden, daarom al in Dubai bij het consulaat van Oman voor 12 euro een visum gehaald (binnen een uur geregeld). Een maand geldig en een maand verblijf met verlengingsmogelijkheid.
- 20 december (340 km) Muscat (hoofdstad Oman) visum voor India binnen een dag gekregen voor 22 euro. Visum is geldig voor 6 maanden verblijf in India vanaf datum afgifte visum en ook nog (ongevraagd) multi-entry 2).
- 23 december ook in Muscat een visum voor Jemen gekregen voor 50 euro, een maand geldig en dan een maand verblijf. Van te voren had ik bij Emirates Airlines een refundable vliegticket gekocht (ook met de mogelijkheid om de vertrekdatum te wijzigen) voor 220 euro voor het traject Saana (hoofdstad Jemen) naar Mumbai (Bombai), India via Dubai. Zie ook landeninformatie Jemen.
- 14 januari 2007 (1310 km) Salalah (Oman), voor 12 euro 3 weken verlenging visum gekregen binnen een uur.
- 19 januari (163 km) grens met Jemen, twee euro smeergeld betaald.
- 13 februari (990 km (+ 650 km met de bus, helaas)) in Saana, zonder enig probleem, gratis, de vertrekdatum van het vliegtuig verzet en naar Mumbai, India gevlogen. 3) Het was helaas niet mogelijk om een toeristenvisum voor Pakistan te krijgen bij de ambassade in Sanaa.
- 12 maart (1787 km) Amritsa, India. Totaal 8866 km, ruim 5 maanden onderweg geweest. Fiets en bagage heb ik in een hotelkamer gestald en de trein naar New Delhi genomen.
- 13 maart bij de Ned. ambassade aanbevelingsbrief gehaald (31 euro, grrr) en aanvraag ingediend bij de Pakistaanse ambassade (24 euro). De volgende dag kon ik mijn visum ophalen. 1 maand geldig en dan 60 dagen verblijf.
-25 maart (30 km) grens India - Pakistan bij Wagah. Beroemde grensovergang met heel veel bureaucratie. Je mag offcieel geen Indiase roepies de grens over nemen, maar aan de Indiase kant van de grens word je afgezet. Het kostte de heren 2 uur om 8 toeristen (en verder niemand) de grens over te krijgen.
Voordelen van de gekozen route: lekker op de fiets overwinterd bij zeer prettige temperaturen en mooie, nieuwe, dingen gezien. Zuid Pakistan vermeden en mogelijke problemen bij het verkrijgen van een visum voor dat land en India.
Grootste nadeel: je moet wel de tijd hebben natuurlijk en je moet een stukkie vliegen.
-2 april (300 km) Islamabad: visum aanvraag ambassade China. Drie dagen later visum opgehaald. 2 maanden geldig voor 90 dagen verblijf; 20 euro 4),
-4 mei De Chinezen willen niet dat de Khunjerabpas over fietst dus je moet in Sost de bus naar China nemen (min. 25 euro incl.fiets). Wel mag je van de Pakistanen de pas opfietsen. Je moet dan je paspoort achterlaten bij de douane. 30 km voorbij de douane (Deh) kan je kamperen bij het nationale park.
100 km voorbij de Chinese grens mag in Tashkurgan weer uit de bus en kan je verder fietsen naar Kashkar.
Bus en (zeer streng) douane-gedoe kost je een dag.
-17 mei - 9 juni Van Kashkar naar Ali (Shiquanhe of Senge Khabab) in Tibet (1333 km). Je hebt een vergunning voor Tibet nodig maar die kan je nergens krijgen. Eigenlijk is de weg (over Karkalik en dan de G219 via Mazar, Xaidulla, Domar, Rutok Xian naar Ali ) gesloten voor buitenlanders, maar fietsers worden gedoogd. De enige checkpoint kwam ik bij Kudi tegen, 160 km na Karkalik. Deze checkpoint is niet te vermijden. In Ali een vergunning gehaald tot aan Lahsa (5 euro) en de 30 euro boete betaald. De ambtenaren gaven verder geen enkel probleem.Ik kreeg, ongevraagd, een permit voor een maand. Anderen slechts voor 14 dagen. Het is mij niet duidelijk waarom dat verschil.
Volgens de laatste geruchten (half augustus 2007) zouden er lastige, mobiele, controleposten zijn voorbij Karkalik. Nog geen bevestiging van.
-17 juni - 11 juli Van Ali naar Lhasa (1493 km). Twee permit-controles: 60 km na Ali en net na Saga. Verder een enkele paspoortcontrole. In Lhasa heb je geen permit nodig, maar voor Oost-Tibet wel. De politie wil je geen permit geven zonder reisbureau, gids etc gezeur. Dan maar zonder.
Als je onderdelen wilt hebben dan kan je misschien het beste terecht bij www.spinn.cn email: kongjr @gmail.com. De twee jongens die dit cafe runnen zijn zelf enthousiaste fietsers.
-16 juli - 7 augustus Van Lhasa van Zhongdian (Yunnan provincie, 1650 km) Geen enkele controle gehad op een permit. Ook Thijn (zie elders op het forum) had geen probleem. Een Lichtensteiner, die ik net buiten Lhasa tegenkwam, had ook geen enkel probleem gehad komende vanaf Zhongdian. De regel is nog steeds dat je een permit nodig hebt maar dat je in de praktijk gedoogd wordt.
Boete betaald voor overschrijden visum termijn (zie onderstaand bericht van 8 aug.) en een maand verlenging gekregen voor 160 yuan (16 euro).
8 augustus - 13 september (1400 km, totaal 16.130) In Jing Hong, zonder problemen, nog een maand extra visum gekregen voor 160 yuan. Aan de grens met Laos voor 35 dollar (betalen met yuan kon ook maar is veel duurder) een visum voor een maand voor Laos gekregen.
In Zuid-Oost Azie verwacht ik verder geen enkel probleem meer met een visum en daarom sluit ik dit onderwerp af.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Flip van Dyke, Wereld rond voor de lol. www.stukkiefietsen.com. Boek: Verstand op nul, blik op oneindig
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tip: bedenk altijd dat personeel van ambassades en consulaten volstrekt willekeurig kunnen besluiten. Poets daarom van te voren je tanden, kam je haren en was je onderbroek. Glimlach veel en vertel hoe geweldig je het lijkt om hun land te bezoeken en geef de persoon tegenoverje het gevoel dat hij/zij heel belangrijk is (zeer zeker doen als het een hij is).
Kortom slijm je suf en je bereikt het meeste. Ook zou het mogelijk handig kunnen zijn om een wat duurder hotel te nemen dan gewoonlijk. Het geeft een goede indruk want vaak willen ze weten waar je verblijft.
1) Alhoewel ik niet zo veel plan, orienteer ik mij wel in internetcafe's voortdurend over de (on)mogelijkheden om ergens heen te gaan. Zo heb ik pas in Iran besloten om naar Dubai, Oman, Jemen te gaan toen het mogelijk leek.
2) Ik had ook een aanvraag ingediend bij het consulaat van India in Dubai (de ambassade is in Abu Dhabi). Binnen vijf dagen kon ik het visum ophalen. Ik had echter geen zin meer in Dubai en heb het daarom maar laten lopen).
3) De fiets ging gratis mee omdat de dame van Emirates vermoedelijk geen zin had in gezeur over de overbagage (of onder de indruk was van mijn charmante glimlach, hetgeen absoluut niet kan worden uitgesloten).
Er is mij verzekerd dat de fiets ook met dezelfde vliegtuigen als cargo mee zou kunnen voor $1,50 per kilo. Niet uitgeprobeerd.
4) De vierde werkdag kan het visum voor China opgehaald worden (maandag brengen en dan donderdag ophalen of donderdag brengen, dinsdag ophalen). Spoed procedure mogelijk met dezelfde dag ophalen voor 20 euro extra. Je kan slechts een visum krijgen voor maximaal 3 maanden verblijf (ik weet nog niets over verlengingsmogelijkheden) en alleen in Hong Kong kan je een visum krijgen voor 6 maanden verblijf.
Alleen enkele steden opgeven op de aanvraag hier waar je heen gaat. Verzin maar wat richting Peking (ik heb Tibet maar niet genoemd). Geen vraag over vervoermiddel.
Volgens andere fietsers, backpackers en overlanders is de aanvraag voor een visum in Islamabad makkelijker dan in New Delhi of Kathmandu omdat ze, zeker in Kathmandu, moeilijk doen: je moet met een touropperator over de Friendshipshighway.
Tip: visa en kosten voor een mogelijk alternatieve route Turkije en dan via Iran naar het oosten.
Gefietst door Turkije, Iran, UAE, Oman, Jemen, India, Pakistan en China
Zie www.stukkiefietsen.com voor de routekaart. Klik op Asia.
Begin oktober 2006 ben ik vanuit Turkije oostwaarts gaan fietsen met het doel om na een jaar ergens in het oosten uit te komen (je begrijpt dat ik er niet zo dol op ben om alles van te voren te plannen 1).
Hieronder een heel korte samenvatting van de route tot nu toe, die je mogelijk kan helpen bij een eigen routeplanning en een idee geven van de visum mogelijkheden. Problemen die er mogelijk kunnen zijn met het verkrijgen van een visum voor Pakistan en India in Iran heb ik in ieder geval door deze route niet gehad. Bovendien heb ik Zuid Pakistan vermeden. Uiteraard is het een moment opname en het kan nu al weer anders zijn, maar het geeft wel een idee van de mogelijkheden. Graag reacties, als je wilt, of dit soort opsommingen nuttig zijn.
- 4 oktober 2006 gevlogen naar Turkije. Visum bij aankomst voor 10 euro.
- 6 oktober vertrokken in de buurt van Adana in Turkije. Niet later omdat je anders een grote kans loopt om last te krijgen van sneeuw in Turkije en/of Iran.
- 29 oktober (1180 km) grens met Iran (Maku). Visum Iran al geregeld in Nederland. 2 1/2 maand geldig en met 30 dagen verblijf. Zie elders in het forum over het gezeur met verkrijgen van een visum voor Iran.
- 25 november (1832 km) visum verlengd in Esfahan (zie elders in forum over verlenging visa Iran), binnen een dag geregeld voor 9 euro.
- 11 december (1120 km) boot Bandar-e-Abbas naar de Verenigde Arabische Emiraten (zeg maar Dubai). Visum verkregen in de VAE voor een maand verblijf, volgens mijn geheugen was het gratis.
- 16 december (191 km) grens met Oman. Visum is verkrijgbaar bij de grens, maar zou maar voor 3 weken zijn en niet verlengd kunnen worden, daarom al in Dubai bij het consulaat van Oman voor 12 euro een visum gehaald (binnen een uur geregeld). Een maand geldig en een maand verblijf met verlengingsmogelijkheid.
- 20 december (340 km) Muscat (hoofdstad Oman) visum voor India binnen een dag gekregen voor 22 euro. Visum is geldig voor 6 maanden verblijf in India vanaf datum afgifte visum en ook nog (ongevraagd) multi-entry 2).
- 23 december ook in Muscat een visum voor Jemen gekregen voor 50 euro, een maand geldig en dan een maand verblijf. Van te voren had ik bij Emirates Airlines een refundable vliegticket gekocht (ook met de mogelijkheid om de vertrekdatum te wijzigen) voor 220 euro voor het traject Saana (hoofdstad Jemen) naar Mumbai (Bombai), India via Dubai. Zie ook landeninformatie Jemen.
- 14 januari 2007 (1310 km) Salalah (Oman), voor 12 euro 3 weken verlenging visum gekregen binnen een uur.
- 19 januari (163 km) grens met Jemen, twee euro smeergeld betaald.
- 13 februari (990 km (+ 650 km met de bus, helaas)) in Saana, zonder enig probleem, gratis, de vertrekdatum van het vliegtuig verzet en naar Mumbai, India gevlogen. 3) Het was helaas niet mogelijk om een toeristenvisum voor Pakistan te krijgen bij de ambassade in Sanaa.
- 12 maart (1787 km) Amritsa, India. Totaal 8866 km, ruim 5 maanden onderweg geweest. Fiets en bagage heb ik in een hotelkamer gestald en de trein naar New Delhi genomen.
- 13 maart bij de Ned. ambassade aanbevelingsbrief gehaald (31 euro, grrr) en aanvraag ingediend bij de Pakistaanse ambassade (24 euro). De volgende dag kon ik mijn visum ophalen. 1 maand geldig en dan 60 dagen verblijf.
-25 maart (30 km) grens India - Pakistan bij Wagah. Beroemde grensovergang met heel veel bureaucratie. Je mag offcieel geen Indiase roepies de grens over nemen, maar aan de Indiase kant van de grens word je afgezet. Het kostte de heren 2 uur om 8 toeristen (en verder niemand) de grens over te krijgen.
Voordelen van de gekozen route: lekker op de fiets overwinterd bij zeer prettige temperaturen en mooie, nieuwe, dingen gezien. Zuid Pakistan vermeden en mogelijke problemen bij het verkrijgen van een visum voor dat land en India.
Grootste nadeel: je moet wel de tijd hebben natuurlijk en je moet een stukkie vliegen.
-2 april (300 km) Islamabad: visum aanvraag ambassade China. Drie dagen later visum opgehaald. 2 maanden geldig voor 90 dagen verblijf; 20 euro 4),
-4 mei De Chinezen willen niet dat de Khunjerabpas over fietst dus je moet in Sost de bus naar China nemen (min. 25 euro incl.fiets). Wel mag je van de Pakistanen de pas opfietsen. Je moet dan je paspoort achterlaten bij de douane. 30 km voorbij de douane (Deh) kan je kamperen bij het nationale park.
100 km voorbij de Chinese grens mag in Tashkurgan weer uit de bus en kan je verder fietsen naar Kashkar.
Bus en (zeer streng) douane-gedoe kost je een dag.
-17 mei - 9 juni Van Kashkar naar Ali (Shiquanhe of Senge Khabab) in Tibet (1333 km). Je hebt een vergunning voor Tibet nodig maar die kan je nergens krijgen. Eigenlijk is de weg (over Karkalik en dan de G219 via Mazar, Xaidulla, Domar, Rutok Xian naar Ali ) gesloten voor buitenlanders, maar fietsers worden gedoogd. De enige checkpoint kwam ik bij Kudi tegen, 160 km na Karkalik. Deze checkpoint is niet te vermijden. In Ali een vergunning gehaald tot aan Lahsa (5 euro) en de 30 euro boete betaald. De ambtenaren gaven verder geen enkel probleem.Ik kreeg, ongevraagd, een permit voor een maand. Anderen slechts voor 14 dagen. Het is mij niet duidelijk waarom dat verschil.
Volgens de laatste geruchten (half augustus 2007) zouden er lastige, mobiele, controleposten zijn voorbij Karkalik. Nog geen bevestiging van.
-17 juni - 11 juli Van Ali naar Lhasa (1493 km). Twee permit-controles: 60 km na Ali en net na Saga. Verder een enkele paspoortcontrole. In Lhasa heb je geen permit nodig, maar voor Oost-Tibet wel. De politie wil je geen permit geven zonder reisbureau, gids etc gezeur. Dan maar zonder.
Als je onderdelen wilt hebben dan kan je misschien het beste terecht bij www.spinn.cn email: kongjr @gmail.com. De twee jongens die dit cafe runnen zijn zelf enthousiaste fietsers.
-16 juli - 7 augustus Van Lhasa van Zhongdian (Yunnan provincie, 1650 km) Geen enkele controle gehad op een permit. Ook Thijn (zie elders op het forum) had geen probleem. Een Lichtensteiner, die ik net buiten Lhasa tegenkwam, had ook geen enkel probleem gehad komende vanaf Zhongdian. De regel is nog steeds dat je een permit nodig hebt maar dat je in de praktijk gedoogd wordt.
Boete betaald voor overschrijden visum termijn (zie onderstaand bericht van 8 aug.) en een maand verlenging gekregen voor 160 yuan (16 euro).
8 augustus - 13 september (1400 km, totaal 16.130) In Jing Hong, zonder problemen, nog een maand extra visum gekregen voor 160 yuan. Aan de grens met Laos voor 35 dollar (betalen met yuan kon ook maar is veel duurder) een visum voor een maand voor Laos gekregen.
In Zuid-Oost Azie verwacht ik verder geen enkel probleem meer met een visum en daarom sluit ik dit onderwerp af.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Flip van Dyke, Wereld rond voor de lol. www.stukkiefietsen.com. Boek: Verstand op nul, blik op oneindig
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tip: bedenk altijd dat personeel van ambassades en consulaten volstrekt willekeurig kunnen besluiten. Poets daarom van te voren je tanden, kam je haren en was je onderbroek. Glimlach veel en vertel hoe geweldig je het lijkt om hun land te bezoeken en geef de persoon tegenoverje het gevoel dat hij/zij heel belangrijk is (zeer zeker doen als het een hij is).
Kortom slijm je suf en je bereikt het meeste. Ook zou het mogelijk handig kunnen zijn om een wat duurder hotel te nemen dan gewoonlijk. Het geeft een goede indruk want vaak willen ze weten waar je verblijft.
1) Alhoewel ik niet zo veel plan, orienteer ik mij wel in internetcafe's voortdurend over de (on)mogelijkheden om ergens heen te gaan. Zo heb ik pas in Iran besloten om naar Dubai, Oman, Jemen te gaan toen het mogelijk leek.
2) Ik had ook een aanvraag ingediend bij het consulaat van India in Dubai (de ambassade is in Abu Dhabi). Binnen vijf dagen kon ik het visum ophalen. Ik had echter geen zin meer in Dubai en heb het daarom maar laten lopen).
3) De fiets ging gratis mee omdat de dame van Emirates vermoedelijk geen zin had in gezeur over de overbagage (of onder de indruk was van mijn charmante glimlach, hetgeen absoluut niet kan worden uitgesloten).
Er is mij verzekerd dat de fiets ook met dezelfde vliegtuigen als cargo mee zou kunnen voor $1,50 per kilo. Niet uitgeprobeerd.
4) De vierde werkdag kan het visum voor China opgehaald worden (maandag brengen en dan donderdag ophalen of donderdag brengen, dinsdag ophalen). Spoed procedure mogelijk met dezelfde dag ophalen voor 20 euro extra. Je kan slechts een visum krijgen voor maximaal 3 maanden verblijf (ik weet nog niets over verlengingsmogelijkheden) en alleen in Hong Kong kan je een visum krijgen voor 6 maanden verblijf.
Alleen enkele steden opgeven op de aanvraag hier waar je heen gaat. Verzin maar wat richting Peking (ik heb Tibet maar niet genoemd). Geen vraag over vervoermiddel.
Volgens andere fietsers, backpackers en overlanders is de aanvraag voor een visum in Islamabad makkelijker dan in New Delhi of Kathmandu omdat ze, zeker in Kathmandu, moeilijk doen: je moet met een touropperator over de Friendshipshighway.
en bovendien moet je wel het goede materiaal hebben. 