De Wereldfietser is een vereniging voor en door Wereldfietsers. We hebben als doelstelling om langeafstandsfietsers te informeren, te inspireren en te verenigen.
De Wereldfietser is een vereniging voor en door Wereldfietsers. We hebben als doelstelling om langeafstandsfietsers te informeren, te inspireren en te verenigen.
Wereldfietsers zijn avontuurlijke reizigers die de wereld per fiets ontdekken en verkennen, of dat nu binnen Nederland, Europa of wereldwijd is. Het type fiets doet er niet toe; ze reizen vaak zelfstandig en onafhankelijk, met of zonder tent, en dragen hun benodigdheden in fietstassen. Deze vorm van reizen wordt ook wel 'Trappen met Tassen' genoemd!
Als je lid wordt van De Wereldfietser, dan:
Lijkt het bovenstaande je wat dan kun je je hier aanmelden als lid van de vereniging.
Het is 1993. Jan Ter Burg wil een wereldreis maken op de fiets en is naarstig op zoek naar mensen met ervaring en gelijkgestemden. Hij neemt contact op met Bert Sitters, die een boek had geschreven over zijn fietstocht in Centraal-Azië: “Oosterse theehuizen en besneeuwde bergpassen.” Jan en Bert hebben een uitgebreid gesprek. Een paar weken laten belt Jan Bert weer. Hij was op een kampeerweekend voor globetrotters geweest, maar daar voelde hij zich niet thuis. Voornamelijk gemotoriseerde reizigers en slechts een enkele fietser. Zij hadden het zelfde gevoel als Jan. “Ik ga een kampeerweekend voor fietsreizigers organiseren. Doe je mee?” Bert mobiliseert de deelnemers van de tocht in Centraal-Azië. De Fietsvakantiewinkel in Woerden had een prikbord met “reisgenoten gezocht”. Deze worden allemaal uitgenodigd. Het eerste kampeerweekend op camping de Woensberg blijkt een succes. “Dit moeten we volgend jaar weer doen”! Jan zal dan echter op reis zijn. Bert, Cok Oostveen en Guido Schöpping, die elkaar kenden van de tocht in Centraal-Azië, nemen het stokje over.
Het idee is om het groots aan te pakken. Op de Fietsvakantiebeurs staan we met een standje om het weekend aan te kondigen. Een stroom van enthousiaste reacties is het gevolg. Daar moet iets structureels mee gebeuren: een vereniging voor Wereldfietsers. Al snel ontstaan er plannen voor een tijdschrift.
De oprichting zal geschieden op het kampeerweekend van 17 en 18 september 1994. De verwachtingen zijn hoog, maar het weer is bar en boos. In een grote tent vinden dialezingen plaats. Terwijl de regen op het tentdak klettert, schuift Frank van Rijn de ene na de andere diabak in de projector. Drie uur weet Frank zijn publiek te boeien, maar ook andere prachtige verhalen komen voor het voetlicht. Ondertussen blijft het door regenen. Ook op zondagmorgen daalt het hemelwater neer. De oprichtingsvergadering verloopt echter gesmeerd. Iedereen lijkt het eens te zijn over de doelen en de organisatievorm. Met applaus kiest het gezelschap het eerste bestuur. Als het applaus langzaam wegzakt, klinkt ineens de kreet: “Het is droog!” Zonnestralen priemen tussen de boomtakken.
In de zon gaan we verder. Er vormt zich een redactie voor het tijdschrift en een groepje gaat in gesprek over activiteiten. Daarna heeft niemand zin om naar huis te gaan. Op het terras van de camping genieten de deelnemers van een drankje in het zonnetje, maar dat is voor een groep niet voldoende. Tafels worden tegen elkaar geschoven in de plaatselijke Chinees. Agenda’s worden getrokken en fietsafspraken komen tot stand. ”Het was een wereldweekend,” schrijft een van de deelneemsters een week later.
Een maand later gaat het eerste nummer van ons tijdschrift de deur uit. Op 27 november van dat jaar organiseert de Wereldfietser de eerste activiteit in de Utrechtse Kargadoor met lezingen en praktische informatie over vakantiefietsen. Met ruim 200 bezoekers is iedereen dik tevreden. Het is op dat moment duidelijk: De Wereldfietser staat als een huis!
Helaas is Jan ter Burg enige jaren later in het harnas overleden. Gevonden in zijn tentje in Frankrijk.